7,819 matches
-
ani la vremea atacului. A absolvit Universitatea Tōkai, Secția de Inginerie, Specializarea Fizică Aplicată, apoi s-a angajat la o firmă de electronice și, numai după trei ani, a demisionat și s-a alăturat sectei. Dintre cei cinci criminali, e singurul care are o figură ștearsă. Nu are nimic deosebit. Numele lui nici nu apare în declarațiile celorlalți adepți. Probabil că e genul de om liniștit, care nu prea vorbește. Era subsecretar al Ministerului Științelor și Tehnologiei din cadrul sectei și excela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Împreună cu Hirose, era unul dintre personajele principale care lucra la Planul Secret al Armei cu Lumină Automată. În ziua de Anul Nou, 1995, cei doi i-au „oferit“ cu devotament arma lui Asahara. Până în prezent (ianuarie 1997) Yokoyama a fost singurul care a refuzat să depună mărturie la curtea de judecată. Și Tonozaki e un tip destul de șters. S-a născut în 1964, în prefectura Aomori. După ce a terminat liceul, a avut tot soiul de slujbe mărunte și, în 1987, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
un fax). Faxul a ajuns la ora 16.25 după-masă. «Vă suntem recunoscători pentru că ați îngrijit victimele accidentului de azi-dimineață. Am obținut niște informații legate de gazul sarin. Acesta este etc..etc» Când a venit asta, noi deja rezolvasem situația. Singurii care ne contactaseră din timp și ne trimiseseră informațiile necesare fuseseră medicii de la Spitalul Universitar Shinshū. Ei ne-au trimis faxul înainte să vină primii paciențiă. Au fost rapizi. Așa cum am spus și mai înainte, ne-au arătat cum să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
i-am refuzat. «Vă rog să mă lăsați să demisionez!» E timpul să mă retrag și de aici... (râde) După ce am terminat școala, am avut diferite slujbe. La început am lucrat la Centrul de Bowling din Tokio. În 1952 era singurul de felul acesta centru din Tokio. Majoritatea clienților erau din trupele militare staționate aici. Americani sau civili angajați în armată. Un joc era între 250-300 de yeni. Un japonez de rând nu dădea atâția bani. De aceea era o atmosferă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
am urcat în metrou. — V-ați externat cu bine. Când ați văzut fața copilului nu ați fost impresionat? Nu chiar (râde). Când lucram la firma cealaltă, am vândut câteva pachete cu softuri Sediului Central al Bisericii Reformante. În timpul crizei economice, singurii care mai aveau bani erau grupurile religioase. Am dat buzna peste ei. Nu am dat telefon, ne-am dus la biroul lor. Ne-au cumpărat câte ceva, nu chiar atât de multe. Dacă nu sunt peste 1 000 000 de credincioși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
o excepție pentru mine deoarece voiau să dea drumul cât mai repede acelei legătorii. Cam la o oră de sediul de la muntele Fuji era un loc numit Kariyado. Editura era o clădire mică. Am fost mirat să aflu că eram singurul de acolo care știa câte ceva despre această muncă. Mă așteptam să mă facă membrul unei echipe, dar ei mi-au încredințat mie, proaspăt alienat, fabrica. Nu-mi venea să cred. Acolo erau douăzeci de oameni care se ocupau de legatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Murai Hideo puteau să-mi explice de-a fir a păr. Ceilalți membri erau doar niște pioni, dar ei doi nu. Dădeau ordine și decideau lucrurile având în cap niște ținte sigure. Poate motivația lor era tocmai faptul că eram singurul care lupta și se ridicase împotriva lor. Majoritatea celor care au acționat în cazul atacului ca gaz sarin erau membri devotați total Maestrului care, indiferent de îndoielile legate de Aum, ar fi urmat întocmai indicațiile primite. Spre deosebire de ei, Toyoda Toru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
la fel de frumos, sau poate chiar mai frumos, decît viața pe care am trăit-o. Și teama parcă dispare, parcă.....! AM 100 DE ANI Am 100 de ani Abia mă mai pot mișca Abia mai pot respira De vorbit, abia îngân Singurul care-mi este sprinten Ați ghicit, mi-e sufletul! El dorește să alerg Corpul nu mă lasă El dorește să respir Plămânu-mi nu mă lasă El dorește să privesc Dar ceața e prea deasă Sufletul mi-e tânăr Așa va
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
umplu de dezgust. Oare prezența acestui mort stârnea în mine gânduri așa de urâte? Nu era pentru prima oară că vedeam un defunct, însă era prima oară că împărtășeam, ca să zic așa, intimitatea unui răposat. Și prima oară că eram singurul care știa despre moartea cuiva. Din acest motiv am decis să nu telefonez: cadavrul îmi aparținea. Singura descoperire adevărată pe care o făcusem în viața mea, era moartea acestui tip. Ceea ce știam eu despre el, nu mai știa nimeni, nici măcar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
observa pe spionii noștri. Reveni spunând că nu-i cunoștea și că nu păreau periculoși. -Ce știi dumneata? Poate că sunt înarmați, protestai eu. -De ce ne-ar ucide? -Poate că suntem, fără știrea noastră, martorii unor fapte stânjenitoare. Sunt singurul care l-a văzut pe Olaf murind. -După câte spui, această moarte nu a fost o crimă. -Cu cât trece timpul, cu atât mă gândesc mai mult că este vorba despre o crimă. Cine altul decât mine ar fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
if]ica... ea nu va mai dumica lumea în mărunt, ci va rupe-o-n două. De o parte Roma, de alta barbarii. Și Roma va cădea nu acel *, momentul de față o decide. Sîntem în mijlocul vântului istoriei, Imperator... poate singurii ce stau deasupra și numai umbra uriașă a pământului s-aruncă clar în mintea noastră... Dar pe când tu nu crezi nimica, te crezi orb, dat în mâna fatalității...... eu cred... [ÎMPĂRATUL] Crezi că pământul va pieri, că oamenii se vor
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
plec în Italia... poate încă azi... dar suvenirea ta așa de poetică mă va-nsoți pretutindenea... Da, tu vei fi îngerul meu de pază... E[MMA] (ap[art]) Numai suvenirea? Poate că nu singură! (tare) Unchiule, tu ai fost singurul om, singurul care m-ai iubit în lume... m-ai iubit ca pe-un copil răsfățat, nedetreabă, dar bun la inimă... Mergi sănătos! Te urmez și eu în Italia! O, ne-om revedea... ne-om revedea desigur... pentru că am să te caut
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
mai tot timpul pe drumuri: că ar fi căutat un produs de fiecare dată numai în Germania, până s-a lămurit că francezii erau mai avansați din punct de vedere tehnic. Anii petrecuți la Bruxelles îi prindeau bine acum, era singurul de la firmă care vorbea franțuzește. Dar nu era așa ca la mașinile de etichetat ale lui Saner, macaralele nu se lăsau vândute prin telefon, el trebuia totuși să se deplaseze cu mașina până pe șantiere, să trateze cu întreprinzătorii: contactul personal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
din față la gură, numai ea auzea zgomotul sorbitului. Ea însăși mânca atunci cu atât mai țeapăn și mai corect, de parcă ar fi vrut să echilibreze micile imperfecțiuni făcute de ceilalți la masă, simțea o satisfacție secretă când unchiul Ralph - singurul care se mișca degajat în costumul lui de seară și nici un efort nu se trăda în comportarea lui - spuse la un moment dat, în felul lui ironic-amical, că toată aiureala asta cu comuniștii nu era decât o gogoriță, o isterie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
să tacă atunci când venea vorba de politică, iar bărbații lor dădeau doar din umeri, Onkel Ralph era „un tip ultra“, pe care nu trebuia să-l iei în serios, chiar dacă - și mama știa asta mai bine decât toți - el era singurul din această societate nocturnă care stăpânea cu adevărat impecabil regulile unei conversații. Se auzi un zgomot ca un scrâșnet când piatra a fost pusă pe gheață, pe urmă W. a mai alunecat preț de-o clipă în spatele pietrei, cu pantoful
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
fata. O chema Carla Lombardi și trupul ei subțire, aproape copilăresc, însemna tot ce crezusem eu până atunci că ar fi putut fi dorință. În apropierea ei păleau toate culturile vechi pe care le tot cercetam, se decolorau în fața prezentului, singurul care mi se mai părea demn de a fi râvnit, de fapt, nu prezentul, ci prezența ei, care era un sentiment vaporos, ca o spumă, dar s-a făcut greu ca plumbul când fata a plecat și nu i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
cu imaginație Cip-Cirip, s-a purtat o vreme absolut normal. Pentru atragerea victimelor. Apoi, a stins lumina în bucătărie. Pensionarii, cum vă închipuiți, au trecut printr-un atac de panică, ce s-a întâmplat, neică? Li se luase spectacolul. Probabil singurul de care mai aveau și ei parte de când televiziunea trecuse la programele de vară. În tot acest timp, Nae: cu stânga pantalonii jos dădea, fundu-n geam mi ți-l proptea și cu dreapta ce-mi făcea? O mătură el că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
școală, ne-a întrebat diriga la un test ce-am mai citit în ultimul timp. Și un coleg al meu a zis că el a citit Familia Guldenburg. Era un serial celebru la începutul anilor ’90. Celebru pentru că era și singurul. Citise titrarea colegul meu și se apropia de sensul pe care acum încercăm să-l dăm scrisului. Câini. Câinii nu pot fi citiți. Îi lăsăm în pace. „Intrarea persoanelor străine strict interzisă“, scrie undeva. Pe blocul 17 E, sc. D.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
o facem chiar și numai de amorul artei, ca să nu mai punem la socoteală memoria Bătrînului, se gîndește. Eu zic că ne-a ieșit. Crezi că m-am comportat ca un laș? Nici vorbă, îi răspunde Gulie sincer, ați fost singurul care a ținut steagul sus atîția ani pentru o idee care nu mai interesa pe nimeni. Am făcut-o doar pentru Bătrîn, recunoaște Roja pe un ton mai optimist, povestea e mai lungă, și e singurul episod care lipsește din
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Centrale, cam pe unde e acuma Muzeul Aman, l-au așezat forțat la o masă și la lumina unei lămpi cu petrol și feștilă au început să-l interogheze. Atunci le a jurat moarte și răzbunare comuniștilor. N-a fost singurul, își aduce aminte și Curistul de povestea altcuiva care era aproape identică cu cea a Bătrînului. Și nu numai lor, reia Roja, ci și tuturor fufelor, cocotelor, curviștinelor de-o noapte, fustițelor, femeilor în general. Peste noapte a devenit misogin
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
fie deschise plicurile. Și știi de ce? Pentru că jumătate din cei de la Europa Liberă fac un joc dublu, adică primesc lovele atît de la capitaliști, cît și de la Securitate. Asta doar așa, ca să ți dai și tu seama că grupul nostru e singurul care știe ce vrea. Noi cînd facem ceva o facem ca lumea, uită-te numai la conținutul Scrisorii celor Șase și o să-ți dai seama ce înseamnă o acțiune adevărată de protest împotriva sistemului. Îmi vine să rîd, îl luase
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
alții doar pentru că ție nu ți-a ieșit? De ce să-ți fie ciudă că înte unii s-au mai păstrat vechile legături, să încerci cu orice ocazie să le strici ploile, să le bagi strîmbe? Pînă la urmă Timișoara e singurul de care nu te poți plînge. El a intrat mai tîrziu în joc, după ce toată lumea uitase de pățania de la Baricadă, a revenit în prim-plan și fără să se consulte cu nimeni și-a înfipt afacerea exact în buricul tîrgului
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
vremuri grele, că toată lumea se săturase pînă peste cap de comunism, nu încăpea vorbă, dar cu toate astea nu-și putea explica nici acum de ce acceptase să se implice în evenimente. Putea fi Curistul singur acuzat pentru asta? Era el singurul vinovat că ea nu avusese puterea să spună nu, de fiecare dată cînd s-a pus problema asta? Era clar că nu va putea afla răspunsul la aceste întrebări dacă nu se va hotărî cît mai repede să-și pună
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
apoi a dat să iasă. Și-acu’ cine crezi că vine la mine să mă consoleze, să mă bată pe umăr? Ei las’ că nu i mare pagubă Roja, fiecare are drumul său propriu în viață, n-oi fi tu singurul care s-a ales doar cu praful de pe tobă după ce s-a întîmplat în decembrie. Îi vine să pună mîna pe ceva să arunce în becurile alea blestemate care îi înțeapă ochii ca niște ace, o bucată de asfalt, un
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
să reacționeze fiind cadorisit cu o rafală de gloanțe în piept și gît. Cîțiva au încercat să se salveze, sărind pe carosabil cu mîinile deasupra capului, arătînd că sînt neînarmați, însă au fost împușcați ca niște cîini fără nici o deosebire. Singurii care au scăpat cu viață după atac au fost cei care au avut îndeajuns prezență de spirit să se întindă pe platformă, însă pînă la urmă s-a dovedit că totul a fost în zadar și n-a făcut decît
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]