6,679 matches
-
putere. Acesta căzu de pe cal, doar piciorul drept rămânând agățat în scara șeii; trupul i se răsturnă, măturând pământul cu turbanul, în veme ce vârful unui jungher se ațintea spre gâtul lui. — Spune-le oamenilor tăi să nu se clintească! urlă pretinsa cerșetoare cu glas bărbătesc. Zeruali făcu întocmai. — Poruncește-le să se îndepărteze până în satul vecin! Câteva minute mai târziu, pe drumul acela de munte nu mai erau deât un cal nerăbdător, doi bărbați nemișcați și un jungher cu tăișul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
Când auzi acest nume, sora mea lăsă să-i scape un blestem. Bătrânul simți lama jungherului apăsându-i falca. Se trase puțin înapoi, fără să deschidă gura. — Dezbracă-te, Mariam! Ea se uită la Iscoditor cu ochi neîncrezători, înspăimântați. Acesta urlă iarăși: — Eu, Harun, soțul tău, îți poruncesc să te dezbraci! Ascultă! Biata fată își dezveli obrajii și buzele, apoi părul, cu gesturi stângace, sacadate. Zeruali închise ochii și lăsă fățiș capul în jos. Dacă vedea trupul gol al acelei femei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
capăt! La văicărelile mele repetate, Hiba a răspuns printr-un zâmbet greu de deslușit, șiret, zeflemitor și totodată plin de bunăvoință, care n-a reușit decât să-mi ațâțe mânia. Doi dinari de aur și cinci dirhami de argint! am urlat eu iarăși. Și nici măcar un cal, nici măcar o haină în afară de cea pe care călătoria a făcut-o să ajungă jegoasă! Dar eu, nu-ți aparțin? Valorez probabil cincizeci de monede de aur, poate chiar mai mult. Ceea ce îndepărta din vorbele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
fi o premeditare din partea cealaltă, adică opusul celor spuse de Arutz Sheva? Ce vrei să spui? — Mă întreb dacă n-a fost o capcană. Guttman știa cum funcționează lucrurile. Nu poți să te repezi pur și simplu la prim-ministru, urlând și vociferând și apoi să bagi mâna în interiorul hainei. Era un tip inteligent. Știa lucrul ăsta. — Vrei să spui... Da. Mă întreb dacă nu cumva Guttman a vrut să fie omorât. Dacă nu ne-a momit să ucidem un faimos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Trebuia să aplece capul pentru a face lucrul ăla și să găsească un unghi potrivit înspre trupul lui, dar imediat ce îl găsi, făcu totul dintr-o singură mișcare rapidă. Își înfipse pur și simplu dinții și îl mușcă de mână. Urlă de durere, lăsând să-i scape doar un singur sunet, înăbușindu-le pe celelalte. Dar fu de-ajuns: din reflex, îi dădu drumul la mână și ea intră iarăși. Ochii ei scrutară încăperea, încercând să găsească în norul de fum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
mască de schi se apropiară, apucând-o fiecare de câte un braț. O ridicară pe Maggie din scaun și, atenți să-și sincronizeze mișcările, făcură aceleași gesturi, răsucindu-i brațele până când i le lipiră de spate: o mișcare Nelson completă. Urlă de durere, împroșcând un jet de salivă în cameră. Asta nu-i făcu pe bărbați decât să o tragă mai tare de încheieturi pentru a-i ridica brațele și mai sus. În partea dreaptă, simțea tensiunea din articulație, în locul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
bărbații ăștia nu erau torționari, ci doctori. Era pe cale să vorbească, să le ceară ajutorul, când simți niște degete explorându-i exteriorul rănii; inspiră adânc în momentul împunsăturii. Apoi, o clipă mai târziu, simți o durere care îl făcu să urle cum nu mai urlase niciodată. Ciudat, nu-i așa, ce poate face un degețel? Durerea încetă pentru un moment. Doar atât, un degețel. Tot ce trebuie să fac este să apăs chiar acolo, în gaura asta din piciorul tău, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
torționari, ci doctori. Era pe cale să vorbească, să le ceară ajutorul, când simți niște degete explorându-i exteriorul rănii; inspiră adânc în momentul împunsăturii. Apoi, o clipă mai târziu, simți o durere care îl făcu să urle cum nu mai urlase niciodată. Ciudat, nu-i așa, ce poate face un degețel? Durerea încetă pentru un moment. Doar atât, un degețel. Tot ce trebuie să fac este să apăs chiar acolo, în gaura asta din piciorul tău, și... Uri urlă în agonie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
nu mai urlase niciodată. Ciudat, nu-i așa, ce poate face un degețel? Durerea încetă pentru un moment. Doar atât, un degețel. Tot ce trebuie să fac este să apăs chiar acolo, în gaura asta din piciorul tău, și... Uri urlă în agonie. Jurase să reziste la tortura lor, să nu-i lase să vadă că suferă. Dar nu-și putea învinge durerea. Rana îi era vie și sângerândă, toate extremitățile nervilor expuse. Luați mâna de pe mine, ticăloșilor, luați mâna! Atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
ce se întâmpla, agonia era atât de cruntă, încât își pierdea și-și recăpăta cunoștința. Acum, când degetul sonda adâncimile rănii sale de glonț, se ruga să leșine. Suporta durerea, sperând la ușurarea vidului. În schimb, se auzi din nou urlând, pe când două degete își făceau loc înăuntru, lărgind deschizătura, împingând și împungând. —Spune-ne ce știi. Știți deja ce știu. Apoi auzi un geamăt, ca și cum ar fi fost al altcuiva. Și deodată, o voce dintr-un cotlon al minții îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Acum Uri auzea mai multe voci strigând în ebraică, în timp ce mai bine de zece oameni coborau tropăind scările: poliția israeliană. Armele lor semiautomate erau îndreptate către doi bărbați care stăteau pe marginea dealului, chiar mai jos de model. Identificați-vă! urlă comandantul poliției. Era liniște. —Identificați-vă sau tragem! Erau cumva palestinieni care învățaseră ebraica în pușcărie și care veniseră aici într-o misiune sinucigașă? Dacă mai ezitau încă o secundă, Uri știa ce urma să li se întâmple: aveau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
dar pe care nici unul din ei nu se aștepta să o trăiască direct. Sute de obiective ale camerelor de luat vederi erau îndreptate spre ei, blițuri, reflectoare puternice. Abia puseseră piciorul afară din clădire, că gloata asta imensă începu să urle la unison: —Maggie, Maggie! Ce a spus? Maggie, ce a spus Avraam? Ce spune tăblița? Uri și Mustafa o flancară pe ambele părți, dând la o parte reporterii ca să ajungă la taxiul care îi aștepta. Șoferul fu nevoit să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
vii? BĂRBATUL CU BASTON: Vin, de ce să nu vin? Dumneata de ce vii? BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Eu nu vin! BĂRBATUL CU BASTON: Poftim, el nu vine! Cum nu vii când ai venit deja? Pe cine vrei să prostești? (Câinele începe să urle agonizant.) BĂRBATUL CU PĂLĂRIE (În culmea excitației.): Poftim! Câinele moare și noi ne certăm. BĂRBATUL CU BASTON: Da’ nu ne certăm deloc. Răspunde la ce te-am întrebat. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Nu m-ai întrebat harnic. Ce m-ai întrebat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
orice, e dreptul meu să te întreb orice! Da! Eu am descoperit câinele, e al meu... Acum trei zile l-am descoperit, e, al meu... Eu l-am hrănit, eu... De unde ai știut că am descoperit câinele? BĂRBATUL CU PĂLĂRIE (Urlând peste urletul câinelui.): N-am știut nimic, nimic... Și ce dacă... Eu treceam pe aici... Eu treceam pur și simplu pe aici... BĂRBATUL CU BASTON: Ba nu treceai pe aici! BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Toată lumea trece pe aici! Și eu treceam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
ce dacă... Eu treceam pe aici... Eu treceam pur și simplu pe aici... BĂRBATUL CU BASTON: Ba nu treceai pe aici! BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Toată lumea trece pe aici! Și eu treceam pe aici. Treceam întâmplător pe aici! BĂRBATUL CU BASTON (Urlând.): Întâmplător, ai? BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Întâmplător, da. Întâmplător! BĂRBATUL CU BASTON (Isteric): Și pâinea? BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Care pâine? BĂRBATUL CU BASTON: De unde ai știut să aduci pâine? BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Care pâine? Care? BĂRBATUL CU BASTON (Urlând animalic.): Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
CU BASTON (Urlând.): Întâmplător, ai? BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Întâmplător, da. Întâmplător! BĂRBATUL CU BASTON (Isteric): Și pâinea? BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Care pâine? BĂRBATUL CU BASTON: De unde ai știut să aduci pâine? BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Care pâine? Care? BĂRBATUL CU BASTON (Urlând animalic.): Ai o pâine în buzunar! De ce ai o pâine în buzunar? Poți să negi că ai o pâine în buzunar? BĂRBATUL CU PĂLĂRIE (Intrând în isterie.): E pâinea mea. BĂRBATUL CU BASTON: De unde ai știut să aduci pâine? De unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
BĂRBATUL CU BASTON: Minți! Minți, ucigaș de câini! Minți! BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Ucigaș de câini și hingher ești dumneata! BĂRBATUL CU BASTON: Hoț de fântâni ce ești! Jefuitor! BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Jefuitor de fântâni ești dumneata! (Câinele încetează să mai urle și liniștea cade sufocantă peste cei doi. Pauză lungă.) BĂRBATUL CU PĂLĂRIE (Se șterge îndelung de sudoare.): Doamne, parcă am înnebunit... BĂRBATUL CU BASTON (Răscolește pământul cu bastonul.): Eu zic s-o ștergem de aici. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE (Privind cerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
CU PĂLĂRIE: Mda... S-ar putea să plouă. BĂRBATUL CU BASTON: Nu e zi să nu se termine fără ploaie... BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Nu-i rău dacă plouă. Cel puțin n-o să sufere de sete... BĂRBATUL CU BASTON: Oricum, o să urle iar toată noaptea... BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: O să urle, dar mâine... BĂRBATUL CU BASTON: Mine sigur. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Mâine dimineață... BĂRBATUL CU BASTON: Reușim noi să-l scoatem cumva. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Reușim precis. (Cei doi se întind pe spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
BĂRBATUL CU BASTON: Nu e zi să nu se termine fără ploaie... BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Nu-i rău dacă plouă. Cel puțin n-o să sufere de sete... BĂRBATUL CU BASTON: Oricum, o să urle iar toată noaptea... BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: O să urle, dar mâine... BĂRBATUL CU BASTON: Mine sigur. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Mâine dimineață... BĂRBATUL CU BASTON: Reușim noi să-l scoatem cumva. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Reușim precis. (Cei doi se întind pe spate și privesc cerul.) BĂRBATUL CU BASTON: Iar e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
e așa de negru și stă așa pe capul meu nu pot să nu mă uit. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Încearcă să ațipești puțin. BĂRBATUL CU BASTON: O să mă trezească. O să mă trezească din nou. Cum simte că ațipesc începe să urle. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: E vina noastră. BĂRBATUL CU BASTON: Nu trebuia să trecem pe aici. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Nu te mai gândi. (Liniște. Cei doi par să fi ațipit.) BĂRBATUL CU BASTON (În șoaptă.): Psst! BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Ce-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
Muzică însoțită de voci omenești în adorare care cresc în intensitate.) Gata, gata, stai acolo! Rămâi acolo acum! VOCEA BĂRBATULUI CU PĂLĂRIE: Nu rămân aici! Unde-i funia? Nici n-ai lăsat-o! Cum să rămân aici? BĂRBATUL CU BASTON (Urlând, acoperit de corul rugăciunii.): Așteaptă acum! Vezi c-a-nceput... (O adorare pe toată coloana lumii coboară de sus și se distribuie pe toate etajele adorării. Unison de voci care rostesc rugăciunea): VOCILE: Tatăl nostru care ești în ceruri... Sfințească-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
enervare.): Grubi! Grubi! Acu’ se vine? GARDIANUL: Grubi! Ai înnebunit? (ARTUR și-a revenit din starea hipiotică; își masează mușchii, face mișcări de relaxare.) ARTUR (Încă nelămurit.): Iar vă certați? CĂLĂUL (Perfid, către ARTUR.): M-a speriat! A dat buzna urlând! GARDIANUL: Eu te-am speriat? Mârșavule! CĂLĂUL (Către ARTUR.): Tot timpul are ceva cu mine. GARDIANUL (Către ARTUR.): Domnule! Nelegiuitul ăsta a vrut să vă taie capul! CĂLĂUL (Bufon.): Eu? Minciună și iar minciună! (Către ARTUR.) E ranchiunos, se răzbună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
tăcuți și inteligenți. COLONELUL: S-au dus... Unul câte unul... ARTUR: Mie mi s-a făcut somn... GUFI (Către CĂLĂU, continuă reveria.): I-ai numărat vreodată? CĂLĂUL: La ce bun? GUFI: Când mă gândesc cum a fost... Îmi vine să urlu... GARDIANUL: Mie mi s-a făcut inima ca o ciupercă... CĂLĂUL: Uită-te la degetele astea... Simt cum se topesc de rușine... ARTUR (Se întinde.): Eu am să ațipesc puțin... GUFI (Despre ARTUR.): Ce scârbă! COLONELUL: E atât de uscat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
da’ nu vrea să-i dea. GUFI: Cerule! Ce stârpitură! CĂLĂUL: Dacă-l omorâm îi facem un bine. COLONELUL: Să-l ducem până la poartă, pe furiș... Să-l lăsăm în drum și să-nchidem poarta orașului după el. GARDIANUL: O să urle. O să bată cu pumnii în poartă. O să facă scandal. GUFI: Mai bine îl omorâm în somn. CĂLĂUL: Nu ține. Trebuie să-l executăm, nu să-l omorâm. GUFI: Fii serios! Îl omorâm, îl ascundem într-un sac și-l aruncăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
Peste tot e la fel. CĂLĂUL: E nebun! COLONELUL (Ultim efort.): Vrei bani? Spune-ne ce vrei și-ți dăm. ARTUR: Toboșari! Covor! Trompeți! GUFI: Ieși afară! ARTUR: Cum? GUFI: Afară! Așteaptă afară! Te chemăm noi... ARTUR: În ploaie? GUFI (Urlă.): Afarăăă! (Pauză; cei patru își aprind câte o țigară; tăcere; ARTUR așteaptă în ploaie.) COLONELUL: Ce facem? GARDIANUL: Dac-am găsi pe cineva, să-l înlocuim... GUFI: Să fugim! Să fugim noi. GARDIANUL: Să ne plângem de el, la guvernator
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]