62,720 matches
-
proiect de publicare lunară a unor "Buletine neconfidențiale"", care să se ocupe de procurarea de informații de natură biologică, psihologică, sociologică, ecologică, în vederea lămuririi acestor concepte și a pregătirii căilor unui "ecologism cu ambiție planetară". Observînd existența unei avalanșe de "crize" în toate sectoarele, sînt prezentate trei obiective: să se vehiculeze infor-mații-cheie; să se faciliteze apariția "conceptelor transdisciplinare"; să se organizeze acțiuni "care să se opună sistemului socio-economic ce conduce acum lumea"; "să se favorizeze acțiunile concrete care dau naștere unor
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
de Vineri, unde se studiau tezele filosofiei limbajului și raporturile dintre filosofie și psihologie. În anii '80, prima echipă își continua cercetările despre fundamentele economiei și des-pre raporturile acesteia cu filosofia morală și politică; despre structura formală a modelelor de "criză" (echilibre cu prețuri fixe, curentul anticipărilor raționale, relectura lui Keynes de către neoclasici); despre emergența categoriei de raritate; despre autonomia socialului. André Boyer coordo-na o reflecție despre supozițiile epistemologice, precum principiul de raționalitate și de individualism metodologic. Membrii CREA au înmulțit
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
Jean-Pierre Dupuy, François Gros, Jean-Marc Lévy-Leblond, Edmond Maire, Basarab Nicolescu, Armand Petitjean, Ilya Prigogine, Isabelle Stengers și mulți alții scriau articole în acest Buletin. Bioetică și mutație socială, autoorganizare, teoria autonomiei, împărțirea bogățiilor și a activităților, concepția sistemică, semantica generală, criza psihiatriei, conceptul de sistem politic, riscurile tehnologice sînt tot atîtea subiecte tratate în Buletinul Știință/Cultură, care se dorea a fi "un spațiu de informație critică despre multiplele interacțiuni dintre știință și cultură". Guy Béney a jucat un rol important
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
societăților noastre"124. Buletinul, după cum singur se prezenta, că-uta, "dincolo de barierele disciplinare dintre științele înseși și prăpastia care se deschide între știință și cultură, începuturi de răspunsuri la între-bările pe care le pune, de la un orizont la celălalt al Pămîntului, criza generalizată a individului, societății și mediului". Directorul publicației Trans-versalelor era Jacques Robin, iar printre membrii grupului de orientare se regăseau cîteva figuri din Grupul celor Zece: Edgar Morin, René Passet și Joël de Rosnay 125. Mondializarea, ecologia, problema timpului de
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
se gîndesc să le adopte. Sînt abordate subiectele cele mai eclectice: selecție socială, genetică, eugenism, ecologie, agresivitate, tortură, moduri de decizie ale responsabililor politici, rasism, durere, liberta-te, mod de funcționare a creierului, comportament masculin-feminin. Schimburi de puncte de vedere despre criza clasei politice a vremii, prezentarea cărții Les Découvreurs (Descoperitorii) de Henri Laborit, discuție în jurul noțiunii de model, noțiuni psihanalitice prezentate de Baillet, expunerea lui Gérard Rosenthal despre marxism, analiza cărții La civilisation au carrefour (Civilizația la răscruce) a lui Radovan
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
Ei se tem ca mijloacele și scopurile politicienilor să nu invadeze terenul științei. Totuși, "anii '30 vor avea drept consecință, pentru mulți savanți pe care politica îi lăsa indiferenți, conștientizarea, uneori un angajament sau chiar un jurămînt de credință"151. Criza economică și conștientizarea implicațiilor sociale ale activității lor profesionale îi fac pe savanți să se implice mai mult în viață socială. Războiul din Spania, München, persecuția evreilor provoacă angajarea unor oameni de știință în bătălia politică. Atracția comunismului și umbra
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
din suflet pentru acest lucru. Copiii lor sunt cu siguranță în câștig. Consider că adevărata provocare, și cea mai grea provocare, în același timp, este cea de a fi părinte în perioada prin care trecem. Nu este vorba doar de criza economică, ci și de faptul că există o diferență de mentalitate enormă față de cea de acum 20 de ani. De la metodele parentale mai aspre și centrate pe critici, în variate moduri, astăzi vorbim despre un model ideal de relație părinte-copil
Arta de a fi părinte by Paula Livia Nicoleanu () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1423]
-
a preexistat acestor raporturi. Nu este o limbă a Ființei, ci o limbă la Celui-în-Relație. La un alt capăt al lumii francofone, problema se pune altfel, la nivelul ficțiunii romanești, al cărei impact psihologic, socio-cultu ral, antropologic etc. traduce o criză de identitate societală și indivi duală. E cazul particular al romanul francofon libanez, mai precis, al celui care se conjugă la feminin, căci, de la Seherazada încoace, știm că femeile arabe sunt minunate povestitoare (vezi Ezza Agha Malak, Vénus Khoury Ghata
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
a regăsit libertatea și măcar o parte din aplombul de altădată, ea a plecat. Am asistat, poate, în direct, la sublimarea și moartea unei excepționale povești de iubire. Și ăsta da, subiect de roman... Cine face cărțile? Revoluția numerică, năucitoarele crize economice, prăbu șirea iminentă a Europei tradiționale, cinismul manipulărilor financiare tot mai vizibile, sau nenumăratele amenințări ce pîndesc pe după colțul globalizării, toate pălesc la Paris, spre sfîrșitul fiecărui an, cînd librăriile, redacțiile, depozitele de carte se umplu de noua recoltă
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
literelor, dincolo de justificări și inutile întrebări retorice, totul se închide în relația intimă, individuală, exclusivă, dintre un cititor și o carte. Care e întotdeauna unică. Pentru că a ales-o el. La ce bun romanul? Romanul se află într-o permanentă criză. Mai ales de vreo două secole, de cînd a devenit vedeta incontestabilă a peisajului literar. Cîtă vreme a fost considerat un gen minor, ținînd umil trena poeziei și a dramaturgiei, nimeni nu-i plîngea de milă. Dar de cînd a
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
fost considerat un gen minor, ținînd umil trena poeziei și a dramaturgiei, nimeni nu-i plîngea de milă. Dar de cînd a înflorit exploziv, "genofag", nu doar subordonîndu-și vechile rivale, ci și împrumutîndu-le dezinvolt tehnicile și registrele specifice, trece din criză în criză. De la antiroman la nou roman, roman-document, roman oulipian, auto-ficțiune etc., de la respingerea povestirii la revenirea ei grabnică, de la eliminarea personajelor, sau reducerea lor la o inițială, la revalorizarea lor cu asupra de măsură, de la spulberarea iluziei romanești la
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
un gen minor, ținînd umil trena poeziei și a dramaturgiei, nimeni nu-i plîngea de milă. Dar de cînd a înflorit exploziv, "genofag", nu doar subordonîndu-și vechile rivale, ci și împrumutîndu-le dezinvolt tehnicile și registrele specifice, trece din criză în criză. De la antiroman la nou roman, roman-document, roman oulipian, auto-ficțiune etc., de la respingerea povestirii la revenirea ei grabnică, de la eliminarea personajelor, sau reducerea lor la o inițială, la revalorizarea lor cu asupra de măsură, de la spulberarea iluziei romanești la varii formule
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
teorii științifice, anchete jurnalistice, fapte diverse, viziuni poetice, pasaje diariste, elemente de psihanaliză, sociologie, economie, politică, amestecînd cu voioșie stiluri și mărci pentru a satisface, pînă la urmă, un dat imuabil al naturii umane nevoia de fabulație. Periodic, între o criză și alta, comentatorii (și nu doar din sfera literară) se întreabă de ce citim romane, de ce continuăm să le plebiscităm cu neostoită sete? De ce mai citim Don Quijote sau Codul lui Da Vinci, Tolstoi sau Balzac, de unde această pasiune pentru po vești
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
deja mare lucru dacă reușim s-o facem mult timp, longtemps. Dar pentru a ajunge acolo, trebuie să forțăm mîna utopiilor, să eliberăm viața, moartea, ființa de lanțurile social"libertare". Paradoxal, șocant și nespus de frumos. "Romanul francez moare, e criză!", se proclamă pentru a cîta oară? în mediile literare suspuse, ce deplîng absența suflului, osteneala prăfuită a condeielor. Din fericire, mai sunt și autori care nu-l vor lăsa niciodată să se stingă, din aceia care poftesc cu nesaț la
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
vreo două luni. Așa cum ne-am obișnuit de-acum, mai întîi se numără bobocii 654 romane în acest an (față de 701 în 2010, și tiraje ceva mai cuminți), drept pentru care gureșii cronicari se pun pe tînguială, dînd vina pe criză, de parcă n-ar fi fost ea și mai în toi acum vreun an-doi... În fine, consolarea vine de la cantitatea și calitatea producțiilor străine, în frunte cu inenarabilul Haruki Murakami, a cărui senzațională trilogie, 1Q84, sparge toate topurile, dar și cu
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
Dar problema nu se poate rezolva la nivel de înfruntări de periferie. Acești tineri au devenit niște simboluri, instrumente de analiză societală, instrumente politice, servind unei retorici a fricii și a urii, a ghetoizării, mascînd adevăratul vinovat, care este această criză generală de sistem, de civilizație, pe care o resimțim cu toții zi de zi, fără a-i spune însă pe nume și, mai ales, fără a căuta soluții radicale pentru a o combate. Timp de doi ani, Morgan Sportès a reconstituit
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
pe amantul ei, Shi... Thomas pleacă în căutarea fiicei sale prin labirinturile multiple, suprapuse, întrepătrunse ale acestui furnicar, capitală a simulacrului și a copiei, creuzet efervescent în care milionarii, mafioții, clasa de mijloc și nenumărații săraci își trăiesc fiecare pasiunile, crizele, rătăcirile. Peste toate aceste traficuri, frămîntări sociale și melancolii particulare tronează Lan, misteriosul magnat manipulator și seducător, ce ascunde în turnul hotelului său un secret imens. La propriu... Cu acea energie inspiratoare și evocatoare care frapează de la primele fraze, și
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
fost pînă de curînd una de nișă, care a explodat în ultimii ani, dusă pe vîrful valului de succesul neașteptat al trilogiei Millenium, a lui Stieg Larsson (publicată postum, între 2005 și 2008, după ce autorul a murit subit în urma unei crize cardiace), ecranizarea aducîndu-i în scurt timp recunoașterea mondială. Spărgătorul de gheață suedez a antrenat în siajul său o serie de autori scandinavi ce excelează îndeosebi în sub genuri ca thriller, polițist, sau roman "negru", precum cele ale Camillei Lakberg, Lisa
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
tem defel să încoroneze debutanți, de n-ar fi să-i amintim decît pe Jonathan Littell (2006) sau Alexis Jenni (2011), laureații celei mai prestigioase recompense literare, premiul Goncourt. Cît privește tematica, nou veniții abordează cu predilecție subiecte sociale contemporane: criza, excluziunea, consumerismul etc., arta fabulatorie pură fiind lăsată mai degrabă în seama "veteranilor". De altfel, în buna tradiție pariziană, cititorii au fost pregătiți în acest sens de-a lungul verii de cronicari și jurnaliști experimentați, între care, probabil, cel mai
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
ele poate fi, de pildă, adoptarea dimensiunii de identitate imaginară, nu reală, care deschide spre identități "poves tite", "mascate" ; știm că Maxime Roussy și-a pierdut mama la 15 ani, după care a traversat o lungă perioadă de tulburări anxioase, crize de panică și agorafobie. El însuși afirmă că a suferit niște dereglări chimice ale creierului, decesul mamei provocîndu-i un șoc emoțional atît de puternic încît, multă vreme, a avut impresia că trăiește cu un monstru în interiorul său. Cum a reușit
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
primul paradox ciora nian. Din clipa în care începi să scrii, prezența unui destinatar, a unui lector implicit este de netăgăduit. Nu scrii pentru tine, sau nu exclusiv, deși Cioran afirmă contrariul : "Nu scriu decît pentru a mă elibera de crizele mele de obidă. Nu e plăcut pentru cititori. Dar nu scriu ca să fiu citit." (p.236) Există, totuși, un soi de complicitate afectivă și dincolo de moarte. Gînditorul umple caiete întregi pe care le sortește distrugerii (dar fără a o face
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
o suporte compatrioții lor. Există un articol în Constituție care afirmă: Societatea favorizează și încurajează dezvoltarea muncii... prin crearea de către stat, departamente și comune a unor lucrări publice capabile să angajeze brațele neocupate. Ca o măsură temporară, la vreme de criză, într-o iarnă dură, această intervenție a contribuabilului poate avea efecte bune. Ea acționează în același sens ca și asigurările. Ea nu adaugă nimic nici muncii nici salariului, dar ia din muncă și din salarii în vremuri obișnuite pentru a
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
spuneam: "Cum legea acționează pe cale de constrângere, nu i se poate cere decât justiție". El considera că popoarele pot să aștepte în plus de la ea Fraternitate. În cursul lunii august a anului trecut, îmi scria: Dacă vreodată, în timp de criză, voi ajunge la timona lucrurilor publice, ideea dumneavoastră îmi va fi jumătate din emblemă". Iar eu îi răspund aici: "A doua jumătate a emblemei dumneavoastră o va înăbuși pe prima, căci nu veți putea face fraternitate legală fără a face
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
văzut că forțele sale se micșorau sensibil. A rămas tăcut și spre ora patru a cerut să se culce din nou. Când a fost aproape de pat, picioarele i s-au înmuiat. A ațipit un pic [...] apoi a survenit o nouă criză. Eram așezat lângă el, cu ochii fixați pe figura sa, ascultând această respirație care întâlnea atâtea obstacole. Impresia pe care am resimțit-o a devenit atât de puternică, că a trebuit să mă retrag în camera vecină. Abatele de Monclar
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
că încep dintr-o poziție mai săracă, sunt cele care au creat instituțiile legale ale proprietății și contractului, au eliberat piețele și au limitat puterile, bugetul și extinderea statului. 10. Piețele duc la cicluri economice dezastruoase, cum a fost Marea Criză Sprijinirea pe forțele piețelor duce la cicluri de "avânt și cădere", pe măsură ce încrederea investitorilor se hrănește de la sine, ducând la avânturi masive în investiții care sunt urmate inevitabil de contracții ale producției, de șomaj și de înrăutățirea situației economice generale
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]