62,720 matches
-
funcționeze (Gilpin 1987: 368). Enumerarea care urmează se folosește atît de Gilpin, cît și de Kindleberger. În primul rînd, statul hegemonic trebuie să stabilizeze relațiile monetare. El poate face aceasta furnizînd un mecanism de rescontare, pentru asigurarea de lichidități în timpul crizelor internaționale. Atunci cînd creditul este restrîns la nivel internațional, statul hegemonic trebuie să accepte rolul celui care oferă împrumuturi în caz de forță majoră. De asemenea, statul hegemonic trebuie să ia asupra sa managementul sistemului monetar internațional prin susținerea unei
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
statul hegemonic trebuie să ia asupra sa managementul sistemului monetar internațional prin susținerea unei structuri a ratei de schimb și prin coordonarea politicilor macroeconomice. În al doilea rînd, statul hegemonic trebuie de asemenea să stabilizeze comerțul in-ternațional. În vremuri de criză a sectoarelor particulare (cum ar fi industria de automobile), el trebuie să își lase deschise piețele respective. Cînd investițiile se diminuează, el ar trebui să încurajeze un flux neîntrerupt de capital, dacă nu chiar unul contraciclic. În al treilea rînd
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
realiștii tradiționali, producția, așa cum accentuau marxiștii, o structură de cunoaștere, asemănătoare cu cea din teoriile gramsciene și mai ales finanțele, pe care autoarea le consideră scandalos de neglijate în alte teorii. Abordările lui Gilpin și Strange constituie răspunsuri realiste la criza realismului ca practică diplomatică și ca teorie explicativă. Dar acesta nu este singurul mod în care ele pot fi interpretate. Într-adevăr, deși ambele s-au autointitulat adesea realiste, ele și-au îndreptat cel mai mult critica asupra cîtorva aspecte
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
teorii care debusolează, cu mai multă sau mai puțină ușurință, cîmpul alegerilor și, prin urmare, al responsabilităților pentru consecințe. Teoriile din economia internațională, de exemplu, manifestă o înclinație pentru chestiuni de comerț (și pentru protecționism) atunci cînd descriu situația de după criza petrolului, ignorînd importanța banilor și a finanțelor. Unul dintre motive este ideologia neoclasică de la baza lor, care susține piețele financiare necontrolate, chiar dacă ele alocă resurse într-un mod total ineficient (Strange 1986b: 12 și urm.), dar respinge frînările comerțului, chiar dacă
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
bani, privință în care autoritățile americane au fără îndoială puterea și responsabilitatea cea mai mare, accentul pe comerț și noul protecționism larg răspîndit împart responsabilitatea și distrag atenția de la managementul financiar deficitar al SUA (Strange 1985: 6). Totuși, atît marea criză din anii '30, cît și stagflația din anii '70 și '80 au fost provocate în primul rînd de proasta administrare a furnizării și distribuției creditului, precum și de incertitudinea monetară, și nu de protecționism (1986b). Mai general, Strange atacă tendințele cercetătorilor
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
respectate; pe de altă parte, această balanță este inevitabilă, chiar și atunci cînd regulile nu sînt respectate. De la această contradicție, cele două ramuri ale realismului se despart. În momentul în care disciplina realistă trecea prin una dintre cele mai profunde crize de identitate (și una dintre cele mai fructuoase discuții teoretice), neorealismul lui Kenneth Waltz a lansat o a doua încercare importantă de a îmbina scepticismul realist cu criteriile științifice. Această abordare urmărea să salveze angajarea față de materialismul puterii (vezi cap
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
instituționaliste. Unii realiști cred că, de această dată, prețul plătit de realism pentru a fi respectabil din punct de vedere academic și pentru a cîștiga publicul a fost mai mare chiar și decît cel plătit de Morgenthau. Desigur, în vremea crizei realismului, Waltz oferea un impuls binevenit taberei realiste; într-ade-văr, cartea sa redefinea întreaga dezbatere disciplinară. Dar neorealismul privilegia atît de mult mecanica lui Hobbes, încît practica machiavelică putea fi lăsată deoparte cu ușurință. Însăși politica părea să fie angajată într-
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
și cap. 1). În primul rînd, datorită caracterului construit al cunoașterii, cumularea survine în cadrul paradigmei și numai pentru acea paradigmă. Trecerea de la o paradigmă la alta poate fi descrisă doar ca proces, nu ca progres. În al doilea rînd, în timpul crizei paradigmei, mediul sociologic și normativ va influența alegerea noii paradigme. Exact această afirmație a fost cea care a atras asupra lui Kuhn învinuirea că descrie știința ca pe o psihologie a maselor. În al treilea rînd, în ce privește științele sociale, Kuhn
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
mai complicată. Asigurarea bunăstării a înlocuit treptat alte baze ale loialității (naționale), în timp ce ideologiile semnificative și-au pierdut puterea de a aduna suflete și trupuri pentru a le direcționa spre un țel comun (Habermas 1976, 1985). Această soluție materialistă la criza latentă de legitimitate a societăților secularizate n-ar trebui să fie o surpriză pentru realiștii al căror scepticism a făcut mult pentru a denunța valoarea reală a multora dintre aceste ideologii. Într-adevăr, tragica ambiguitate a unei raționalizări extinse în
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
acestei discipline ca știință. Potrivit lui Waltz, încercarea cea mai serioasă și mai credibilă de a salva tradiția realistă de neorealism poate fi găsită în lucrarea Logic of Anarchy (Buzan, Jones și Little 1993). Această carte reprezintă o reacție la două crize ale realismului. Ea tratează declinul realismului ca o paradigmă unificatoare, realmente definitorie pentru disciplină și vorbește despre fragmentarea disciplinei. Însă reacționează și împotriva criticilor aduse soluției waltziene pentru această criză. Lucrarea se inspiră din dezbaterea cu privire la interdependență, care a determinat
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
și Little 1993). Această carte reprezintă o reacție la două crize ale realismului. Ea tratează declinul realismului ca o paradigmă unificatoare, realmente definitorie pentru disciplină și vorbește despre fragmentarea disciplinei. Însă reacționează și împotriva criticilor aduse soluției waltziene pentru această criză. Lucrarea se inspiră din dezbaterea cu privire la interdependență, care a determinat fragmentarea disciplinei, pre-cum și din cotitura metodologică apărută după Waltz, care a găsit realismul fragmentat. Logic of Anarchy este o reacție realistă atît la criza realismului, cît și la cea
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
aduse soluției waltziene pentru această criză. Lucrarea se inspiră din dezbaterea cu privire la interdependență, care a determinat fragmentarea disciplinei, pre-cum și din cotitura metodologică apărută după Waltz, care a găsit realismul fragmentat. Logic of Anarchy este o reacție realistă atît la criza realismului, cît și la cea a neorealismului. Buzan, Jones și Little încearcă să arate că Kenneth Waltz s-a înșelat într-o oarecare măsură, pentru a dovedi astfel că realismul este just. Ei nu pornesc doar de la Waltz; îl urmează
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
condițiile metateoretice ale unei teorii, în așa fel încît teoria anterior enunțată este contrazisă. Unitatea între teoria realistă și disciplina relațiilor internaționale ca domeniu independent de cercetare nu este încă atinsă. Încorporarea politicii și a puterii Încă primele reacții la criza realismului au atras atenția asupra faptului că definiția politicii internaționale este foarte îngustă și implicită (vezi capitolele 10 și 11). Pentru Waltz, politica internațională desemna ceea ce fac statele, în special războiul și diplomația. Logic of Anarchy spune în schimb că
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
puterii și a normelor (vezi fig. 8.1, care prezintă "plasa" globală). Din nou soluția la problemele puse de Waltz ne aduce înapoi la problema "plasei" globale a realiștilor. Oferind o alternativă la soluția lui Waltz pentru fragmentarea disciplinei și criza realismului, rămîne să ne întrebăm dacă Logic of Anarchy reușește acolo unde încercările lui Waltz - de a ține în viață realismul ca piesă esențială a disciplinei independente a relațiilor internaționale - eșuează. Din moment ce încercarea de a păstra un cîmp independent de
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
pe realistul Waltz, cînd în primul rînd presupusul savant Waltz era cel ce avea succes. De la Waltz la Carr și înapoi la contradicția internă: resuscitarea (sau crearea) unei tradiții realiste nonpozitiviste Așa cum s-a afirmat, Logic of Anarchy răspunde atît crizei realismului, cît și celei a neorealismului. Întorcîndu-ne la nivelul metateoretic, se pare că această carte conține chiar mai multă critică, într-atît încît poziția pe care ea o adoptă poate fi cu greu distinsă de criticile ce i s-au adus
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
o latură a teoriei politice, pentru că puterea simbolică specifică de a impune principiile construcției realității - în particular, a realității sociale - este o dimensiune importantă a puterii politice" (Bourdieu 1977: 165). Orientarea epistemologică a ultimului deceniu este deopotrivă un semn al crizei disciplinei și o încercare a unora de a demasca puterea epistemologică tacită a discursului neorealist (Ashley 1986 [1984], 1988; Runyan și Peterson 1991: 75-6, 97-8). Societatea internațională luată în serios: construcția socială a politicii puterii Odată ce comunitatea internațională a acestei
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Security State, Boston: Houghton Mifflin. Cuprins Prefață . . . . . . 5 Cuvînt către cititor . . . . 17 1. Premisele unei sociologii istorice a realismului . 21 Partea I. Realismul în perioada dintre politica de îngrădire și cea de destindere . . . 43 2. Realismul clasic: Carr, Morgenthau și criza securității colective . . . . . 45 3. Evoluția conceptelor realiste fundamentale în timpul celei de-a doua dezbateri . . . . 75 4. Realismul și politica americană de îngrădire . 106 5. Momentul de cotitură al crizei rachetelor din Cuba: managementul crizei și extinderea agendei de cercetare . . . . . 132
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
și cea de destindere . . . 43 2. Realismul clasic: Carr, Morgenthau și criza securității colective . . . . . 45 3. Evoluția conceptelor realiste fundamentale în timpul celei de-a doua dezbateri . . . . 75 4. Realismul și politica americană de îngrădire . 106 5. Momentul de cotitură al crizei rachetelor din Cuba: managementul crizei și extinderea agendei de cercetare . . . . . 132 6. Epilog: Teorii sovietice în domeniul relațiilor internaționale . . . . . 163 Interludiu. Criza realismului . . . 183 7. Politica destinderii: Kissinger și limitele diplomației "concertului" . . . . . 185 8. Disciplina relațiilor internaționale în derută: disputa
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
2. Realismul clasic: Carr, Morgenthau și criza securității colective . . . . . 45 3. Evoluția conceptelor realiste fundamentale în timpul celei de-a doua dezbateri . . . . 75 4. Realismul și politica americană de îngrădire . 106 5. Momentul de cotitură al crizei rachetelor din Cuba: managementul crizei și extinderea agendei de cercetare . . . . . 132 6. Epilog: Teorii sovietice în domeniul relațiilor internaționale . . . . . 163 Interludiu. Criza realismului . . . 183 7. Politica destinderii: Kissinger și limitele diplomației "concertului" . . . . . 185 8. Disciplina relațiilor internaționale în derută: disputa paradigmelor . Partea a II-a
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de-a doua dezbateri . . . . 75 4. Realismul și politica americană de îngrădire . 106 5. Momentul de cotitură al crizei rachetelor din Cuba: managementul crizei și extinderea agendei de cercetare . . . . . 132 6. Epilog: Teorii sovietice în domeniul relațiilor internaționale . . . . . 163 Interludiu. Criza realismului . . . 183 7. Politica destinderii: Kissinger și limitele diplomației "concertului" . . . . . 185 8. Disciplina relațiilor internaționale în derută: disputa paradigmelor . Partea a II-a. Reacțiile realiste la criza realismului . 235 9. Neorealismul sistemic: Kenneth Waltz și Teoria politicii internaționale . . . . . 237 10
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de cercetare . . . . . 132 6. Epilog: Teorii sovietice în domeniul relațiilor internaționale . . . . . 163 Interludiu. Criza realismului . . . 183 7. Politica destinderii: Kissinger și limitele diplomației "concertului" . . . . . 185 8. Disciplina relațiilor internaționale în derută: disputa paradigmelor . Partea a II-a. Reacțiile realiste la criza realismului . 235 9. Neorealismul sistemic: Kenneth Waltz și Teoria politicii internaționale . . . . . 237 10. Economia politică internațională ca încercare de reactualizare a realismului: sfîrșitul sistemului Bretton-Woods și teoria stabilității hegemonice . . . . 269 11. Economia politică internațională la confluența dintre realism și structuralism
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
PPS 13, "Résumé of World Situation", 6 noiembrie 1947, FRUS 1947, I, pp. 772-7, citat de John Lewis Gaddis, The Strategy of Containment. 3 John Spanier, American Foreign Policy, p. 140. 1 Există o vastă literatură legată de analiza (managementul) crizei. Pentru o prezentare generală, vezi Williams (1976). Pentru un text recent al unui important cercetător din acest domeniu, vezi Michael Brecher (1993). 2 Pentru o critică realistă a tendinței de a răsturna formula lui Clausewitz, vezi Raymond Aron (1976). 3
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
LUCEAFĂRUL, publicație apărută la Paris în noiembrie 1948 și în mai 1949. Caseta redacțională lipsește, dar animatorii revistei sunt, conform mai multor mărturii, N. I. Herescu, Mircea Eliade și Virgil Ierunca (secretar de redacție). Editată pe fondul unei grave crize care vizează „răstălmăcirea tradiției noastre istorice, ponegrirea graiului, credințelor și culturii, nimicirea spiritualității noastre autentice”, într-un moment de „sincopă a literaturii și culturii românești”, revista se adresează românilor de peste granițe, pe care îi îndeamnă să păstreze vie legătura cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287874_a_289203]
-
Belzebuth, Astaroh, Talmuth, Hamos, Asmode, Dagon, Mamuth, Baal, Astoret, Isis, Orus, Moloh, Balmol, Briaroh, Brihmuter, Gorgon, Bulhoh, Rimnon și Belial. Capodopera rămâne însă Zburătorul. Invazia misterioasă a dragostei e surprinsă în plină agresiune, fără furiile unei Sapho sau ale Phedrei. Criza de pubertate se explică mitologic și se vindecă magic: Vezi, mamă, ce mă doare! și pieptul mi se bate, Mulțimi de vinețele pe sân mi se ivesc; Un foc se-aprinde-n mine, răcori mă iau la spate, Îmi ard buzele, mamă
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
posed-o-mpărăție Ca tine, al lor geniu cu-al tău în zbor unit Clădesc din timpul nostru un secol strălucit. Întâia dramă e amabilă, spectaculoasă, poetică nu în poezia exterioară, foarte superficială, cât în problema de bază. Horațiu suferă criza lui Goethe, o vitalitate sufletească excepțională în lupta cu fireasca ruină a omului. Ovidiu însă e o piesă falsă, în care timp de patru acte se pregătește indignarea lui August, pentru ca în al cincilea toate personagiile principale să se adune
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]