1,621 matches
-
grație lecturii lui Italo Svevo!) de la „viciul nostru”, fumatul pipelor, contractat la Lucerna, în lungile noastre călătorii pe Rigi. N-am încetat să scriu, am zgâriat în fiecare zi pielea albă a hârtiei, am desenat cu spontaneitate suprarealistă pe cearșafuri îmbibate de sucul iubirilor noastre, totuși fumatul nu mă părăsește ușor! Parcă ar cere să se pună ceva nou în locul său. Ceva la fel de frumos ca și fumul, cu blana lui alb-azurie! Ieri am cumpărat o sticlă de cognac Courvoisier, 40 de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
sub soarele care urcase binișor pe cer. De acolo, se Îndreptaseră către albia râului, care curgea la vreo două leghe, nevăzut printre stufărișuri și printre hățișurile de baltă. Scurta coloană se târa de mai bine de două ceasuri pe terenul Îmbibat cu apă, Împiedicându-se În armurile grele și străduindu-se să Înainteze printre băltoace. Dante Alighieri, purtând Însemnele prioratului, mergea Înaintea grupului, la vreo douăzeci de pași. - Priorule, așteaptă, mergi mai Încet. De ce atâta grabă? horcăi bargello, șeful poliției, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
Între un dulap și o ușiță. Sacul zăcea acolo, Încă legat. - Nu m-am atins de nimic, după ordinul străjerilor, răspunse meșterul Alberto. Dar, orice s-ar afla Înăuntru, ar fi bine să fie scos cât mai iute. Pânza e Îmbibată cu apă. Poetul desfăcu grabnic șireturile și se apucă să scoată fragmentele, trecându-i-le omului, care le rânduia pe bancul de lucru. Pe măsură ce elementele mașinăriei Îi treceau printre degete, pe chip Îi sporea o expresie de stupoare. Dante Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
agitații: prins Între paletele ultimei mori, se vedea un trup omenesc care continua să iasă la suprafață la fiecare Învârtire a roții: ca o macabră zeitate fluvială, se arăta În toată fragilitatea sa dramatică În punctul de sus al rotației, Îmbibat de apă scânteietoare, iar apoi se scufunda din nou, adâncindu-se În mormântul său lichid. Era ceva ieșit din comun, se gândi poetul, În acea alegorie a unei Învieri neîmplinite. Ca și cum mortul ar fi refuzat să coboare În groapă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
toate mădularele Îl dureau din pricina căderii. În câteva ceasuri, mandatul său avea să se Încheie: trebuia să se Întoarcă la San Piero și să pregătească transmiterea consemnelor către noii priori. Însă, mai Întâi, voia să repună ordinea În acele ruine Îmbibate de sânge. Începând cu trupul lui Arrigo, pentru ca acesta să nu Împărtășească soarta sinucigașilor. Avea să răspândească zvonul unei boli incurabile a filosofului, aflat pe drumul unei salvări imposibile În pelerinajul spre Roma. Oricum, idiotul acela de medic șef n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
rămas sinuciderea călăului 4 iunie 2011 Din toată viața mea rămâne doar iubirea n-am trăit spectaculos nu vă mirați îmi face plăcere să recunosc asta m-am prelins de-a lungul vieții de-a latul ei viața s-a îmbibat cu mine până la urmă vrând nevrând am fost sătul de palme de șuturi de vorbe în doi peri m au sedus zâmbetele de complezență am dat cu tifla lacrimilor mele în schimb am iubit spectaculos un foc de artificii pus
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
cu ea o oră pe săptămână, după școală, și, suferind îngrozitor, m-am așezat în spate în tramvai de câte ori se ducea acasă. Cobora prin față, iar eu săream din spate în nămeții plini de zgură și pe caldarâmul cenușiu și îmbibat de apă al străzii din Cartierul de Vest. Tatăl ei era croitor, iar familia locuia în spatele atelierului. Hilda dădea o perdea la o parte și intra și - oare ce făcea? Își scotea mănușile? Galoșii? Bea o cană de cacao? Fuma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
trei bătrânei care voiau să tragă un pui de somn în căldura dulce și mirosind a mlaștină care înnebunea de tot mierlele cu aripi tivite cu roșu, care încrețea petalele florilor, dar care încetinea și molcomea toate celelalte viețuitoare. Mă îmbibam de aerul greu și hrănitor și de această atmosferă prietenoasă asemeni unei prăjituri sățioase făcute din viață, genul de lucru care trezește în suflet dragostea și un noian de emoții vag dureroase. O stare care te lasă să odihnești în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
fața mușcată de parcă era o cheie, crestată și pilită, o cheie dezonorabilă, creată cu un scop nedemn. M-am dus la Einhorn, pe bulevard, unde pomii începuseră să dea muguri în vioriul favorit al unei seri de aprilie din Chicago, îmbibată de carbon și cu mirosul de la straturile suprapuse de mâzgă din canale, pe lângă lămpile de la sinagogă, oamenii care ieșeau de acolo cu haine noi și pălării de afaceri, cu plicuri pătrate de catifea pentru cele trebuincioase pentru rugăciune. Era prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
nou afară. Ploua în continuare. Foșnetul subțire al ploii îmi dădea senzația că mă aflam sub streașina unei cabane Se făcea târziu. Pe deasupra, a intervenit o pană dl curent. Amestec de amuzament și alarmă. Când vom ajunge la Veracruz? Ploaia îmbiba întunericul și o clipă am crezut că vom rămâne acolo până dimineață. Dar lumina a fost reparata și așteptarea a redevenit normală, amestecată cu foșnetul ploii. Noaptea târziu, am pornit spre Veracruz. Șoseaua goală, măturată de lumina farurilor, singurătate neagră
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
o amestece cu ruinele Mexicului. Plutește în aer ceva tragic și primejdios, ca strigătele aztecilor din acea noche triste când spaniolii au fugit din Tenochtitlanul răsculat. Șoseaua străbate așezări rare, ale căror nume nu le rețin, apoi aceeași singurătate neagră, îmbibată de apă și întărîtată de fulgerele care continuă să se vânzolească pe cer ca niște reptile luminoase. Enrique tace, atent la drum, privește ploaia ce se prăbușește în parbrizul autobuzului și înaintăm mai departe spre un nume, căci despre Uxmal
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
acum, după mai multe "escale", am ajuns aproape de limita sudică a Mexicului. Autobuzul gonește pe o șosea goală, sub un soare asurzitor, printre câmpuri pietroase, cu cactuși giganți, dar am pierdut șirul zilelor "săptămînii aztece" atât de mult m-am "îmbibat" de ceea ce văd. Ajungem cu o mică întîrziere la Valladolid. despre iluzie La New York, Don Quijote n-ar fi reușit decât să fie ridicol. În Mexic, nu i-ar trebui decât un costum de charro. un maya Sub un acoperiș din
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
știe nimeni, examinasem pe îndelete standurile de cărți și cumpărasem o carte ieftină despre tehnici de luptă în jungla din Burma. Acum ședeam la bufetul gării, bine luminat prin comparație, și sorbeam un ceai rece. Îmi scosesem fularul atât de îmbibat de umezeală încât aș fi putut să-l storc. Eram înghețat până în măduva oaselor și copleșit de amărăciune, într-o stare de-a dreptul ridicolă. Dându-mi seama de asta am simțit că am luat-o razna de-a binelea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
ferestrele impertinente, curioase, răutăcioase ale celorlalte case. George se întoarse de la fereastră și se îmiedică de ceva. Maldărul lui de haine, trântite claie peste grămadă pe podea. Acolo zăceau de obicei. Dar, în mod ciudat, acum erau ude leoarcă și îmbibate de noroi. George își aduse aminte. Nu fusese un vis. Totul se întâmplase aievea. Mașina se prăvălise în canal, cu Stella înăuntru. Deci Stella era moartă! Se îndreptă, fără grabă, spre ușa dormitorului și, de acolo, traversă palierul spre camera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
o vulpe, pe ușa parțial deschisă, după cum nimeni nu o văzu pe Diane luându-i urma, cu pași la fel de prudenți. Trecu de ușile de bronz și ieși după el în coridorul lung, cu covorul moale, vibrând de zgomotul apei și îmbibat de mirosul apei. Ajunse la timp ca să-l vadă intrând într-una din camere. Se luă după el, în vârful picioarelor, dar nu avu curajul de a încerca să tragă cu urechea la ușă. Nu intrase niciodată în Camerele Ennistone
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
pleca de lângă mine! Nesta îi spuse Dianei: Vino în seara asta la mine acasă. Doar ca să faci un început, doar ca să arăți că ești în stare. Așezat pe o bancă îngropată într-un tufiș, Bobbie Benning, care până atunci se îmbibase ca un burete, simți că i se face rău. Își repeta întruna: „Nu sunt bun de nimic, trebuie să renunț la slujbă. Și alta n-am să mai capăt în vecii vecilor, am să ajung șomer și asta o s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
nebunului, pe bază de mulaj, dar nu numai, o cheie pontoarcă asortată și cu alte minuni, pentru ușa bucătăriei, într-un miez sumbru și ploios de noapte, înarmat cu o lesă, cu o halcă de carne friptă și o cârpă îmbibată cu cloroform, din recuzita proprie, Nae trecuse capiu la acțiune. La atac! Doar că anumite persoane, nu doar binevoitoare, ci și de-a dreptul bine-intenționate (numele Bossului fiind, în șoaptă, cel mai adesea pomenit), re-echilibraseră balanța sorților, prevenindu-l într-
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Evie și-o sticlă mare de Joy și-o sticlă mare de White Shoulders, și stropesc peste tot prin dormitor cu mirosul a milioane de flori de car votiv. Focul, infernul de nuntă al lui Evie, găsește dâra de flori îmbibate în alcool și mă urmărește în goană în coridor. Asta-mi place mie la foc, cum m-ar omorî și pe mine la fel de repede ca pe oricine altcineva. Cum nu poate ști că-i sunt mamă. E așa frumos și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
femei presupuse a încarna niște idei-forță? Una, Virtutea, are o alură semeață: ținută nobilă, o reală grație, ten de o mare puritate, privire plină de pudoare, atitudine rezervată și veșminte albe, bineînțeles... Cealaltă, Fericirea, nu reușește să-și ascundă natura: îmbibată de plăceri trupești, senzuală, voluptoasă și marcată de moliciune, machiată ca să pară mai albă, mai trandafirie, ea își forțează atitudinea ca să dea impresia unei rezistențe pe punctul de a ceda; ochii ei au luciri provocatoare, îmbrăcămintea sa descoperă mai multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
gheață, ulterior amplasați pe orbite circumvenusiene, ceea ce avusese drept rezultat declanșarea unor ploi ce au durat mii de zile și nopți. Talia acestor meteoriți varia între 10 și 100 de kilometri-cubi. Odată topiți, enorma masă de apă rezultată mai întâi îmbibase atmosfera planetei și apoi îi atinsese suprafața, creînd astfel oceane și oxigenând aerul. În 2081 A.D., Institutul de Semantică Generală ― care intra atunci în perioada sa guvernamentală ― intui potențialitățile pentru non-A ale acestei magnifice planete. La epoca respectivă, arborii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
necunoscută. Ne-ați sunat cu puțin timp În urmă În legătură cu apartamentul de la Aventino. Vă stau la dispoziție. Maja ridică brusc capul. Manichiurista căzu de pe scăunel și Îi pictă fără să vrea o dâră de ojă pe dosul mâinii. Părul, Încă Îmbibat cu apă, Îi umezi tunica de atlas. — Nu era nici o urgență, spuse repede, ridicându-se. Voiam doar niște informații. Ochii săi căutară un colț În care să se ascundă, dar salonul era plin. Printre prietenele ei - de acum era un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
fereastră. Lumina soarelui Îi ardea ochii și Înflăcăra aerul dens. O mulțime de oameni erau la plimbare, acolo, afară, pe străzile din Esquilino. El Însă, era Închis ca-ntr-o pușcărie, pe nedrept. Dimineața colcăia Într-o marmeladă de cuvinte Îmbibate de birocrație, de evaluări și apeluri la liniște. Scirocco, vântul cald, aducea În clasă polen, petale și praf. Prin ferestrele deschise intra zgomotul traficului și un miros de asfalt Încins, de pizza cu suc de roșii amestecat cu duhoarea gazelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
poți face... — Stai calmă, ți-l fac pe buric, o liniști Axel Rose. Și apoi, la anul, dacă Îți place, când vei purta măsura cinci, te Întorci, și ți-l fac și pe celălalt. Îi trecu un smoc de vată Îmbibat cu alcool peste abdominali. Se vede că ești sportivă, comentă el admirativ. Ești tare ca marmura. — Nu joacă, preciză Miria. E doar rezervă. Valentina Închise ochii. Burta Îi era Întinsă ca un bongo. — Grăbește-te că pe la cinci trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
pe nume Andi. El era un ziarist pârlit, cu acces limitat la informații. De aceea spioana a făcut o vrajă și l-a infiltrat în departamentul de investigații al ziarului unde lucra. Așa Andi a devenit mai puțin pârlit. Se îmbiba la serviciu cu o groază de informații, pe care spioana i le storcea noaptea în așternut. Storsul datelor mergea greu, dar ea își făcea datoria. Cel mai dificil era cu mirosul, în rest era destul de plăcut. Pământeanul nu mirosea a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
ușoară de indulgență în voce. A zâmbit spre mine și a dat din cap: — Fiica mea e o alcoolică. — Polly, am zis eu, în timp ce îmi îngrijeam glezna. Trebuie să fii în clasa a XI-a acum. Cum merg orele? Sângele îmbibase deja tamponul de hârtie igienică și nu dădea semne că s-ar opri. — Bine, a zis Polly cu o voce plictisită, smulgându-și un fir de păr de pe braț. — Polly! a zis Sheba. — Da? a zis Polly. Ce trebuia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]