1,190 matches
-
veche! primește închinăciune De la fiii României, pe care tu o ai mărit: Noi venim mirarea noastră la mormîntu 'ți a depune, Veacurile ce 'nghit neamuri al tău nume l-au răpit. Este imposibil de esprimat bine prin cuvinte acea impresiune înălțătoare ce te pătrundea la auzirea acelor vuiete. Sunetele clopotelor împreunate cu trăzniturile bubuitoare ale săcălușelor parcurau munții departe - departe, și mult în urmă auzeai clocotind ecourile repețite. Mai adauge la aceste splendida luminație din mănăstire și strălucitoarele focuri aprinse pe
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
Aurora Popa, Iulian Gheorghe, Daniel Antonescu, Liliana Alexandrescu, Sofi Cătruma, Gabi Picuș, George Popa. Director: Florin Chirpac ORA DE RELIGIE Scena complet goală, în întuneric. Fond muzical adecvat, din care să nu lipsească orga cu „limbajul” ei muzical, rece dar înălțător. Intră în scenă un Prelat (Apostol) Prelatul: Bună ziua, copii! Voi vă duceți la biserică cu părinții, cu bunicii? (voci controversate) Astăzi la ora de religie o să vorbim despre facerea lumii. Vreți? Copii, voi știați că „Toată făptura văzută și nevăzută
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
asta de șase versuri și cu acordurile acestea armonice răzlețe, Seymour face dintr-un poem exact ceea ce cred că ar trebui să facă din el. Marea majoritate a celor o sută optzeci și patru de poeme sunt nu avântate, ci înălțătoare, și pot fi citite de oricine, oriunde, cu glas tare chiar, în orfelinate pe nopți de furtună, dar ultimele treizeci, treizeci și cinci de poeme nu le-aș recomanda nici unui suflet viu care n-a murit, preferabil lent, cel puțin de două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
ultimul episod din serialul Sopranos, nedifuzat la momentul respectiv. Până la urmă, alegătorii au optat pentru o a zecea piesă, propusă de ei și votată în masă: Celine Dion (în mod ironic, o canadiancă) - You and I. Un cântec foarte neriscant, înălțător, suprapus cu mesaje clare legate de politica internă și externă și imagini din turneul electoral al lui Hillary Clinton. Cu alte cuvinte, plictisitor. Melodia încă nu a depășit câteva zeci de mii de vizionări și a pierdut din start bătălia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
river, unii chiar se opreau și o filmau cu telefonul mobil. Pisica începea timid, cânta mai întâi pe două, apoi pe trei, apoi, cu timpul, pe patru tonalități, cu șase din cele șapte voci pe care le poseda. Cânta maiestuos, înălțător, unii chiar plângeau la Adaggio-ul lui Albinoni, cânta teme clasice, teme din filme, teme din vremurile de glorie ale comunismului, care stârneau simpatia celor nostalgici. Cânta un album întreg de la Placebo, în parc, pe la amiază, când se schimbau turele de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
deschisă și dispăru. — Lalele albastre, Îi strigă Sasha motanului, oau! Uitând cu totul de spuma de bărbierit, extaziat, deschise larg ferestrele, mângâind gâtul motanului care Începu să toarcă de plăcere. Pe mica terasă a garsonierei sale se simțea un parfum Înălțător de dalii și liliac În floare. Înăuntru, orhidee fericite și gladiole roșii râdeau dintre rafturile bibliotecii - erau ghirlande și flori, peste tot, ca Într-o seră. Iar iubitul nu uitase de aniversare. Cine ar fi crezut? Cea mai intensă fericire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
băiat să sufere prea mult. Mai bine Îl trimit prim-secretar În vreun județ. La munca de jos, cum se spune. — Are și munca de jos importanța ei, reflectă aproape involuntar maiorul Smith. — Bineînțeles! Satisfacția datoriei Împlinite este un sentiment Înălțător, chiar și atunci cînd, să zicem, ai terminat de măturat strada. Din păcate, nu toți oamenii muncii Înțeleg bine acest lucru, datorită concepției lor retrograde despre lume și viață. CÎnd plecăm la Washington? Deși așteptase Întrebarea, maiorul nu-și pregătise
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
alice vâjâia mult departe de țintă. Guguștiucii, chiar dacă era noapte, o porneau În zbor bezmetic la auzul pocniturii. Până la urmă mâncau ciulama de vânat de pe urma praștiei - la care vărul nu renunțase niciodată cu adevărat - și a bilelor de oțel. Iar Înălțătoarele plimbări pe Întuneric cu pușca În mână aveau să se termine cu o bătaie crâncenă. Într-o noapte, pe când Ectoraș se afla pe marginea drumului și aștepta ca văru-său să aprindă lanterna și să țintuiască În sfoara ei de lumină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
nu-ți fie teamă să-ți exprimi opiniile critice!” „Nicidecum, nicidecum!” veni grăbit răspunsul. „Îmi recitam ca pentru mine versuri ce tocmai, singure, mi se alcătuiesc În minte. Să pășim, așadar, cu neînfricare pe drumul la capătul căruia ne așteaptă Înălțătorul sentiment al datoriei Împlinite!” „Lasă dracului prostiile și vezi-ți de drum!” se oțărî Directorul, Înțepat de zeflemeaua din cuvintele celuilalt. „Dacă ar fi după tine, profesorimea ar trebui să vină la școală câte patru-cinci ore În care, hârț-pârț, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
unei noi ordini. S-a iscat o complicitate subtilă între falșii profeți și mulțimi, fapt care a pregătit experiența totalitară. De dragul profeților, mulțimile debusolate se aruncă vrăjite în brațele lor. Libertatea este aruncată peste bord, spre a construi o solidaritate „înălțătoare“, chiar dacă profund îndoielnică. De aici și până la slăvirea biciului e numai un pas. Această dimensiune terifiantă a • Vezi Mihai Dorin, Dilemele istoriografiei, în vol. Știință și umanism, Iași, 1985. • Idem, Civilizația românilor în viziunea lui Eminescu, București, Ed. Fundației Culturale
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
putea fi o căruță cu grâu în mediul rural sau un șurub, sau o cheie puse în geantă de către muncitorul-țăran socialist. Omul nou ar fi trebuit să dețină un bagaj ideologic și cultural superior, să se situeze mereu de partea ,,înălțătoarelor idealuri socialiste". Ori, la noi, omul nou înjura regimul comunist în orice situație mai puțin oficială și îl lăuda în toate situațiile oficiale. Am trăit multe zeci de ani într-o uriașă duplicitate, impusă de frica față de aparatul represiv al
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
la școală? Exista o normă pentru fiecare copil. Dar, cum nimic nu era ferm, cum abaterea de la absurd funcționa, la un moment dat puteai da bani în loc de borcane și sticle. La școală se mai citea din revistă câte un articol înălțător, dar nu cred că vreun copil era atent. La fel se întâmpla cu adulții. Când am fost afectată la fabrica Suveica- după afacerea „Meditația Transcendentală” -, am participat în colectivul de muncitoare calificate și necalificate la ședințele de învățământ politic. Totul
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
despre viitor. Vizitatorii locurilor memoriei - citește istoriei - sunt pelerinii viitorului. Cu fața Înspre trecut și spatele spre viitor, atrași iremediabil de furtuna viitorului, tot așa cum Îl Înfățișează Walter Benjamin pe Îngerul istoriei. Încă o dată, totul până aici e foarte solemn, Înălțător. Dar pe de altă parte, nu mă pot opri să nu remarc efortul tău de a submina această solemnitate, procesiunea cvasireligioasă a descoperirii locului memoriei, locul de unde În sfârșit țâșnește adevărul. Ce mai rămâne din acest loc - fie și din
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
care asigura numai calea de înălțare spre transcendență. Ca ferment al cunoașterii de sine, femeia garantează în schimb accederea în profunzimile umanului, a transcenderii abisului interior, sentiment care nu este lipsit de fiorii unei sfinte spaime. Suntem departe de seninătatea înălțătoare a prototipul donnei angelicata, Preasfânta Fecioară și de extazul contemplativ. Ceea trimite spre o ipostază perenă a idealului feminin, dincolo de timp și spațiu, tot un fel de a concentra în principiul feminin atracția periculoasă cu propensiunea angelicului. (Vezi, de exemplu
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
moarte, reprezintă un fel de Romeo și Julieta avant la lettre. Povestea lor de dragoste este impresionantă, cutremurătoare. Moartea îndrăgostiților, ce nu au fost tolerați de cei din jur din considerente sociale, simbolizează pătrunderea într-o lume mai bună, iubirea înălțătoare, devine „un imn închinat sincerității”111. Personajul masculin apare așadar într-o dublă ipostază: de opozant, obiect al distrugerii și anihilării, de cele mai multe ori, a tot ceea ce înseamnă aspirație feminină spre dragoste autentică și independență personală, dar și de individ
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
vol. 28, nr. 2, p. 155. (trad. n.) 767 Ibidem. 768 Robert O. Payne, op. cit., pp. 32-33. (trad. n.) 209 o alternativă a împăcării mult mai nobilă și mai creștină în același timp. Prudenția apare în ipostază de factor unificator, înălțător, prin tot ceea ce militează, transformă o societate a urii și a intoleranței într-una a blândeții și a cumpătării. Slăbiciunile umane vor fi doborâte de bunătate, intoleranța de iubire. Donna angelicata are cu siguranță un rol nu doar misionar, ci
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
petrecuți în calitate de doamnă a cetății și promite solemn o fidelitate eternă, fără nicio urmă de resemnare. Deznodământul nu 798 Ibidem, p. 357. 799 Ibidem. 800 Ibidem, p. 359. 801 Ibidem, p. 358. 802 Ibidem, p. 360. 217 poate fi decât înălțător: Valter recunoaște calitățile exemplare ale soției, o readuce în treapta de unde fusese înlăturată și îi dăruie înapoi cei doi copii, pe care îi ținuse departe. Virtuțile personajului feminin au făcut posibilă transformarea lui într-un simbol 803, iar întreaga poveste
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
multpreaiubitul său secol al "regelui soare": "...cred și voi crede întotdeauna că Parisul este mai presus de Atena în privința tragediilor și a comediilor.[...] Vă spun, fără nici o teamă, că toate tragediile grecești mi se par niște lucrări de școlar pe lângă înălțătoarele scene din Corneille și tragediile desăvârșite ale lui Racine."133 nota în aceeași scrisoare către Horace Walpole menționată mai sus, adăugând totodată în această direcție: Cred că pot demonstra că în Paris sunt mult mai mulți oameni de gust decât
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
de aici necesitatea de a căuta mereu subiecte ieșite din comun. Astfel, justifică Hulme, prelucrarea cultului lui Ossian și a baladelor străvechi, elemente cu totul exotice pentru cititorii secolului al XVIII-lea. Baladele ofereau o imagine a omului "stranie, supranaturală, înălțătoare", caracteristici pe placul romanticului, care este definit de Hulme în termeni ușor ironici, desigur drept "o persoană aflată sub imperiul unei dezordini mentale în care poți rămâne numai dacă iei doze repetate din acest tip de emoție. E tipul de
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
Arthur, cartea-standard a cavalerismului „fără pată și prihană”. Ciclul legendelor arthuriene a ajuns la noi mai ales în varianta straniului scriitor-pușcăriaș: intrigant politic, hoț, escroc, violator, Thomas Malory a petrecut în închisoare opt ani, scriind, în detenție, texte de-o înălțătoare, incredibilă puritate a ideii. Prin urmare, el ar sugera imaginea unui gentleman-cambrioleur în descendența lui Arsène Lupin. Realitatea onomastică ar putea fi, însă, mai puțin spectaculoasă, departe de speculațiile și ascendențele culturale: „Marlowe House” era numele unei clădiri din Dulwich
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
putând fi transpuse în mișcarea specifică din gimnastică, prin diferite modalități. Înălțimea sunetelor muzicale. Diferența dintre înălțimea sunetelor trebuie exprimată prin mișcare, sunetelor joase trebuind să le corespundă mișcări cu caracter grav, greoaie, în poziții joase, iar sunetelor înalte, mișcări înălțătoare, moi, ușoare. Culoarea sunetelor muzicale. Se referă la deosebirile existente între modul de producere a sunetelor muzicale de către diferitele obiecte. Componenta de culoare a unei mișcări depinde esențial de individualitatea gimnastei personalitate, nivel de dezvoltare și de manifestare a calităților
Aspecte teoretice privind pregatirea asrtistica in gimnastica artistica feminina by LIUȘNEA DIANA NICOLETA () [Corola-publishinghouse/Science/1673_a_2936]
-
ideile înălțătoare. Timp frumos, însorit Timpul frumos dezvăluie starea de bine, fericirea și satisfacția. Plasează subiectul sau situația în condiții ideale și indică faptul că nu sunt amenințări exterioare sau tulburări emoționale (vezi Soare). Vremea însorită ce produce seceta are totuși o
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
sunt multiple și depind, pe de o parte, de scenariul oniric, iar pe de altă parte, de experiența prezentului. Clopotul evocă: - muzica sacră: ea aduce o dimensiune spirituală visului și exprimă, mai ales prin gong sau prin clopotul bisericii, gândurile înălțătoare, dorința de a deveni mai bun, de a spune rugăciuni sau de a medita; - marile evenimente ale existenței: naștere, nuntă, deces; - prostia și stupiditatea: pune accentul pe lipsa de discernământ a subiectului, pe naivitatea sa extremă, pe atitudinea nepotrivită sau
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
pe care subiectul poate conta; numai dacă nu se prăbușește și nu se fisurează în vis, ceea ce trebuie interpretat ca o pierdere a punctelor de reper. Dar, ca orice structură verticală orientată spre cer, coloana semnifică tensiunea spirituală și spiritul înălțător sau, într-o abordare freudiană, erecția virilă. Comerț, magazin A face cumpărături echivalează cu reîncărcarea bateriilor, cu reaprovizionarea cu energie, dorință și vitalitate. Magazinul este locul alegerii, dar și al tentației. Pune la dispoziție lucrurile de care cel ce visează
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
autoculpabilizează: dă semne de umilitate, de pietate și pocăință, vizează lepădarea de sine, dar se simte împresurat de demoni; chinuit, așteaptă grația divină, tinde spre puritate și redempțiune, crede în mizericordie și în apostolul Pavel, însă conștiința izbăvirii întârzie. Accente înălțătoare sunt dedicate Mariei-Fecioara. Un ciclu, Către discipoli, se deschide la modul jelitor patetic: "Cine vrea mă scuipă, / scuipă cine vrea, / eu mereu tot urcu, / urc pe Golgota..." Pe ultima pagină a ciclului, izbucnește într-un fortissimo deznădăjduit conștiința tragică; existența
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]