1,907 matches
-
foc și pară dac-ar fi trezit-o. Dar nu voia s-o trezească. Intră În camera ei În vârful picioarelor. Simți un parfum promițător de lemn, de somn și secreții vaginale. Ex-prințesa din Vacanță la Roma dormea cu obrazul Înfundat În pernă și cu brațul gol Întins peste pături. Dormeau separat Încă de la nașterea Camillei, căci era inutil să se trezească amândoi când trebuia s-o alăpteze, din patru În patru ore: de altfel, chiar dacă era artificial și dintr-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
-și lăsa Înfrânte atât de ușor propriile convingeri. Sus, pe Ponte Garibaldi, trecu un automobil, farurile fulgerau printre zăbrelele parapetelor. Pe malul stâng al Tibrului erau deja niște activități În desfășurare - poate că, În sfârșit, dragau brațul Îngust al fluviului, Înfundat și Înnămolit de atâția ani. Un grilaj de tablă se Întindea pe toată lungimea debarcaderului. Era tablă ondulată, iar dificultatea proiectului Îl incita. E ușor să mâzgălești pe suprafețe plane, pe pereți, pe piloni. Toți sunt În stare, chiar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
geam și se lăsă moale În brațele Emmei. O, minunate călătorii cu autobuzul și cu metroul, apoi cu un alt autobuz, nesfârșite schimbări, nesfârșită Roma, frumoasă și Îndepărtată, dincolo de ferestre sau deasupra capului lor - cuibărit Între picioarele mamei, strâns și Înfundat la pieptul ei, lipit de ea, mereu prins, Îmbrățișat și salvat. O, dac-ar fi toată ziua așa - acest mod de a fi transportat, dus, protejat, și apărat - apropiați, strâns, strâns, noi doi. Un țigan Începu să cerșească apăsând cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
nemaipomenită, așa cum sperase, stătuse tot timpul așezată pe canapea, singură și nespus de tristă, ca un cuier, În timp ce toți În jurul ei se distrau nebunește. Nimeni nu o fila. În cele din urmă, pentru a-și mai ridica puțin moralul, se Înfundase de Sangria și apoi vomitase toată noaptea. Bunica Îi dăduse să bea un Canarino și-i spuse că nu era nimic mai rău decât o mahmureală tristă. Părea că știe despre ce vorbește. Bunica nu-i spusese mamei - căci Între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
privirea umbra neagră a mamei Camillei - siluetă șchiopătândă, prin gropi, pantofi cu vârful ascuțit și cu brățară În jurul gleznei, ce oscilau Între cauciucuri sparte și bidoane de tablă, picioare Învăluite În mătase neagră, delicate pe tocurile prea Înalte, care se Înfundă În gropi și găuri. Apoi se Întoarse În hală și Îi spuse lui Ago să-i mai aducă o bere. Maja introduse cheia și se pregătea să deschidă portiera, când o mână o cuprinse Închizând În același timp portiera. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
grosul oștirii dușmane, turcii trec podul peste apă Bârladului. Nu știau că, în acel moment au nimerit într-o capcană uriașă. Așa s-a trezit floarea ienicerilor în păpuriș. Gheață s-a spart sub greutatea căilor și păgânii s-au înfundat în mlaștină, foarte mulți găsindu-și moartea acolo. Așa deasa era negura, încât s-au măcelărit între ei în neștire. În acel moment, Ștefan cel Mare a descălecat de pe cal și, protejat de gardă personală a năvălit în toiul bătăliei
Carusel, nr. 15, Anul 2014 by Pintiliasa Alexandru () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91783_a_107374]
-
cu parașutistul? E.B.: Să nu uit toate vacanțele petrecute, până eram deja student, la Curtea de Argeș. Aveam stabiliți acolo, la un moment dat, două surori ale mamei și un frate de-al ei... Stăteam la fiecare, cu rândul... O, ce lecturi înfundam, singur, pe nisipul malului Argeșului, ferit de lume... Sau în patul larg, dintr-o cameră dată mie anume, la tante Vera și nenea Mitică... Parașutistul a dispărut cum a și apărut, după ce a dormit adânc sub prunul de la cantonul din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
să ieșim în timpul pauzei de masă la o cafenea italiană, La Traviata, în josul străzii. Nu stăteam niciodată împreună. Era un fel de froideur între noi, în urma unui incident petrecut cu câțiva ani în urmă, când Sue mă prinsese râzând pe înfundate în fața unei lucrări a ei care se chema „Dem Bones: rădăcinile culturale ale spiritualității negre“. Sue e acel fel de femeie înfricoșător de teatrală - care mereu îi pune pe copii să danseze expresiv pe Pink Floyd și care cântă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
de lîngă pistă. Mai mult, Între timp, În jurul nostru toate se animă, se aud trecînd camioane (se văd sub formă de globuri de lumină care plutesc la mai puțin de un metru de noi), undeva urlă o alarmă, se aud Înfundat voci și ropot de bocanci, strigăte și sunete metalice și bufnituri. Probabil că am nimerit În Triunghiul Bermudelor, zic ca să mai anim lucrurile. Dinspre Moise vine doar tăcerea, pentru că a ratat unele episoade din Teleenciclopedia. Sau poate pentru că l-am
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
al doilea gând, suprapus) absurditatea acestei fixații: o femeie necunoscută cu care călătoream întâmplător într-un tren și pe care cu câteva minute înainte nici nu o luasem în seamă ajunsese, fără motiv, să-mi devină centrul preocupării. Gândul se înfundă. Când m-am așezat la loc pe banchetă i-am atins, din neatenție, brațul drept și atunci mi-am cerut scuze. - Nu face nimic, răspunse, întorcând capul, după care își continuă lectura. De data asta îi văzui fața, era ovală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
compartimentului privirea îmi rămânea fixă de-a lungul nesfârșitei întinderi. Veneam pentru că mă rugase el, din condescendență pentru vârsta, profesia și omenia lui, și pentru încă ceva, ascuns, depărtat care-i sclipea în ochi, ocolind un adevăr anume, o nădejde înfundată în sufletul său și pe care avui senzația a o fi descoperit, când, pe jumătate emoționat pe jumătate înviorat, îmi rostise, cu timiditatea omului de la țară sau a celui prins în capcanele împrejurărilor, că fiica lui se mărită. Părea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
grefierul rosti „sărut mâna” pe tonul șoptit al musafirilor oficiali, impus și de scopul pentru care venisem, ce nu îngăduia nici o sprinteneală a vocii, cu toată primăvara aceea înnoitoare ce invada prin ferestre. Mă apropiai de pat; femeia avea ochii înfundați în orbite, era trist s-o privești, și vizibilă suferința ce ne chemase acolo. Prezența noastră ne era stânjenitoare fiecăruia din noi, ca-n atâtea asemenea împrejurări, și poate: mie în primul rând, cel care avea să-i citească testamentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
nesatisfăcător. Primul care trase această concluzie fu Vic, În timp ce-l interoga. Dincolo de toate contradicțiile ei, relatarea lui Pumpkin punea clar În evidență faptul că sergentul ignorase mai multe reguli elementare. Era aproape uimitor cît de bine se pricepea să se Înfunde sigur, oferind de pe acum dovezi Împotriva sa pe care, În fața Tribunalului Militar, unde avea să ajungă fără Îndoială, nu le-ar mai fi putut combate nici cel mai abil avocat. Iată doar cîteva, alese la Întîmplare: nu-și anunțase imediat
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
merge la pescuit, unii vor citi romane sau vor asculta concerte de Mozart și Bach, alții vor merge la teatru etc. În viața de zi cu zi, constatăm Însă că, atunci cînd au timp liber și ceva bani, oamenii muncii Înfundă cîrciumile. Deoarece pentru ei libertatea este o povară, așa cum spune Sartre. Dacă Însă sunt mobilizați la culesul porumbului sau al sfeclei de zahăr și Înțeleg această necesitate, devin cu adevărat liberi, așa cum arată Marx. Iată motivul pentru care, Într-o
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
entuziasmă atât de tare că trebui să-și toarne un pahar de vin. Din când În când o Întrerupea pe Ruby cu câte un „Nu se poate!“ sau „Doamne Sfinte! Nu se poate să fie o invenție!“. La urmă se Înfundă În fotoliu și dădu din cap a neîncredere. —Tu Îți dai seama că femeile astea ridicole au dat Înapoi cu cincizeci de ani tot ce-au făcut feministele? E Îngrozitor. Absolut, absolut Îngrozitor. —Mă Întrebam dacă n-ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
greu. Roțile loveau cu putere ciolanele de piatră ale drumului și striveau prundul, făcându-l pulbere. Înainta Încet și sătenii Își dădeau seama că se apropie numai după zgomotul care creștea din ce În ce. Peste trei zile, deși le Înfundaseră cu bumbac Înmuiat În ceară de albine, urechile tuturor erau Însângerate. Nea Mitu Păcătosul, cel ce câștigase prinsoarea, se gândi să-și ceară dreptul și căpătă o vadră de vin Într-o găleată din tablă zincată cu care ăl de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
purta bărbătește, iar nu ca o domnișoară sclifosită. În schimb, nu putea trece cu vederea micile slăbiciuni trupești de care uneori dam dovadă și pe care el le vedea ca pe niște manifestări ale nevolniciei: când mă auzea că tușeam Înfundat pe sub plapumă - răceam foarte ușor -, venea și-mi trăgea câte o castană ori Îmi smulgea câteva fire din perciuni: „Unde ai răcit, mă?”. Nu „cum”, nu „de ce” ci „unde”, asta i se părea lui cel mai important. Rănile erau aproape de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
acilea! Am venit și io să mă piș! Vezi-ți acolo de treabă și să vă fie de bine!”. Lanterna se stinge și În curtea copleșită de negreala nopții zgomotele Încep din nou să se Împletească: toaca, scârțâitul chingilor, gemetele Înfundate din gulerul tău și clipocitul ce străbate dinspre bețivanul care se ușurează pe zidul bibliotecii. Amintindu-mi toate acestea și Încă altele, stam ca un bou În mijlocul curții, nedumerit și cu sfârșeala din suflet apăsându-mi amarnic plămânii și inima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
căzut În șanțul săpat de pădurari de-a lungul drumului ca să nu poată intra cu căruțele hoții de lemne. N-a izbutit să se ridice, s-a târât nițel În patru labe și a adormit cu fața de alcoolic juvenil Înfundată În stratul de frunze uscate. Vieru, care nu amestecase așa de rău băuturile, a intrat În pădure, a Înaintat câteva sute de metri, a rătăcit poteca din pricina Întunericului și, mai ales, a Îndobitocirii și a adormit cu capul pe policioara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
nesmintită credință voise s-o verifice. Când s-a Întors În cazarmă, degeaba a Încercat comandantul să afle adevărul, mai cu binele, mai cu răul, căci el n-a recunoscut nimic. În cele din urmă ofițerul, neavând dovezi să-l Înfunde, Îi căutase nod În papură, Îl degradase pentru o vină Închipuită și-l detașase la gospodăria agrozootehnică a unității ca să păzească oile Împreună cu trei pușcăriași condamnați pentru fapte mărunte, precum violul și tâlhăria. Cea mai fericită viață de ostaș acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Toate scările erau la fel, încât era foarte ușor să te rătăcești și să nimerești în altă scară. Majoritatea oamenilor proveneau de la țară și nu erau învățați cu viața în comun. Aruncau în canalizare tot felul de mizerii și o înfundau, se îmbătau și făceau scandal. Femeile nu erau instruite și nu lucrau, stăteau pe bancă în fața blocului, coseau și te spionau. Prin ’80 a început moda cu straturile și cotețele pentru păsări și chiar porci care văd că se păstrează
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
de data aceasta, vie, în carne și oase, în care chipurile spiritualizate ale locatarilor exprimau povara păcatului originar și, în același timp, neputința de a i se împotrivi. O masă de capete goale, tunse chilug, cu faciesul supt și ochii înfundați în orbite, ale căror priviri stinse evocau agonia muribunzilor fără șansă de salvare. Totul părea ireal. Mi se părea că răsfoiesc un album cu desenele lui Goya, în care „somnul rațiunii” scoate la iveală toată hidoșenia din om. Mi-am
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
ferestre. Din aceleași motive, multe personalități, chiar politice, își numesc psihoterapeutul „sfătuitor/consilier”, dar și pentru că se asociază cu ideea de slăbiciune interioară. Noi putem schimba numele realităților după nevoile noastre emoționale sau ale satisfacerii eului orgolios, însă falsificările ne înfundă mai devreme sau mai târziu. Un „expert în reincarnare”, unul care promite legături cu „lumea de dincolo” sau chiar „eliberarea prin sinucidere”, cum a fost cazul sectei din Tenerifa, unde s-a încercat evitarea prin suicid a „sfârșitului apocaliptic iminent
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
vid, cu atâta îmi dau seama că am făcut din el un concept mistic, sau un substitut al infinitului, poate al lui Dumnezeu” (I, 25). Nevoia de Dumnezeu face ca până și vidul să poată lua înfățișarea lui: „M-am înfundat atât de tare în Vid că o nimica toată ar fi de-ajuns să-l schimbe în Dumnezeu” (III, 196). La drept vorbind, Cioran chiar îl întâlnește pe Dumnezeu: uneori când îi ascultă pe Mozart și pe Händel, de fiecare
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
îi spune Cioran, care nu și-a pierdut simțul umoruluiă îl salvează. În alt loc, cam aceeași idee: „De ce sunt un ratat? Fiindcă am aspirat la fericire, la o fericire supraomenească, și fiindcă, neputând s-ajung la ea, m-am înfundat în contrariul ei, într-o tristețe sub-umană, animală, mai rău, într-o tristețe de insectă. Am dorit fericirea gustată în apropierea zeilor, și n-am obținut decât această apatie de termită” (II, 330). Aici, gustul amar al eșecului apare în
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]