1,326 matches
-
cai crescuți în trupul meu”. Poemele proiectează peisaje cosmice, alegorice, încărcate de imagerie metaforică: cai negri, luna-păianjen, crengi de șarpe, cenușă, iarbă (Galop de foc, Cocoși de sete etc.). „Jungla marină” simbolizează lupta eului cu materia uriașă, informă, care îl înlănțuie: „La capătul lumii într-o junglă marină/ mă lupt cu lianele vii zi și noapte./ Roiesc în ochii mei insectele luminii./ Munții de lei înfuriați/ cu verzi maimuțele de ger în gheare/ rostogolesc mărăcinișuri de sunete și culori/ în sângele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288864_a_290193]
-
am proiectat și eu, este unul finit prin care poate să treacă. Așadar, în această expresie funerară se cumulează confesiunea co-prezenței respectoase în suferința prietenului meu cu afirmarea credinței că el poate și trebuie să depășească marele impas ce-l înlănțuie acum. Condoleanțe! adică îți mărturisesc că sunt cu tine în acest coșmar regretabil și că am certitudinea că vei trece prin el fiind mai puternic decât crezi. Se pare, prin urmare, că gestul filantropic, caritabil operat de mine aici în raport cu
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
au emisfera stângă mai dezvoltată se ocupă puțin de context. Au grijă să găsească cauze și explicații pentru orice. Ele procedează metodic, nu trec la o etapă următoare până nu au epuizat-o pe cea anterioară. Totul trebuie să se înlănțuie logic. Toate aceste însușiri sunt determinate de specificul activității militare, care presupune organizare, planificare, control, analiză. Cum comunică aceste persoane? Prin prezentarea faptelor, analiza diferitelor posibilități, rezolvarea problemelor apelând la raționamentul logic, precis, fără ezitare în prezentarea elementelor tehnice și
[Corola-publishinghouse/Science/2156_a_3481]
-
de o piatră (Omul și umbra); Bronislav inventează un aparat care întipărește pe retina victimei imaginea călăului (Ochiul de mort). Logica povestirii este strânsă, întemeindu-se mai ales pe raționamente absurde, care șochează simțul comun, și pe care autorul le înlănțuie cu vervă. Fraza este cizelată, deși textul cade nu o dată în manierism. Atras de teatru, L. a compus și o piesă, Călătoriile pe apele groazei, nejucată însă. A tradus din teatrul lui Ibsen (John Gabriel Borkmann) și din R. Matisson
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287775_a_289104]
-
la fel ca un om obișnuit”; iar Quacquarelli observă că prin predicile sale Augustin „face să se nască între el și acultători o simpatie reciprocă. îi place să vorbească nu pentru că e încîntat de cuvintele rostite, pe care totuși le înlănțuie armonios, ci pentru conceptele pe care acestea trebuie să le exprime, pentru lucrurile ce trebuie comunicate”. Așadar, predicile sînt foarte diferite, în funcție de persoanele cărora le erau adresate și în funcție de moment; instrumentul principal de comunicare cu oamenii simpli, crede Augustin, trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
cunosc. Iar toate acestea se întîmplă sub cîrmuirea providențială a lui Dumnezeu și aceasta este o problemă care merită să fie discutată. Aici începe expunerea despre destin, despre liberul arbitru și despre preștiința și providența divină: o serie de chestiuni înlănțuite între ele, care sînt analizate în cartea a cincea. Consolatio reprezintă nu numai un moment fundamental din istoria filozofiei antice și medievale, ci și unul dintre textele cele mai semnificative ale literaturii antice tîrzii. Limpezimea discursului, chiar a celor mai
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
rămână nevăzut lui Ferdinand. Fapt este că duhul, invizibil, îl duce întâi pe tânăr într-un colț stingher al insulei, pe țărm, și acolo face auzit cântecul (singurul numit în piesă explicit „Cântecul lui Ariel“): „Spre-auriul țărm veniți, / Mâinile vă-nlănțuiți; Vă plecați, vă sărutați, / Valurile-astâmpărați; Bateți pasul binișor. Iar voi, silfi, cântați în cor. Ascultați! / — HAU, HAU! / — Câinii latră / — HAU, HAU! / — Iar cocoșul, îngâmfat, / Nu se-oprește din cântat / — CUCURIGUUU! “ Cântecul se adresează spiritelor marine (aceleași pe care, spre sfârșitul
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
Însă când văd că persistați În nelegiuirea voastră și că nu doriți să sacrificați zeilor, voi pune să fiți legați cu lanțuri și aruncați În mare”. Sfinții Îi răspunseră : „Fă așa cum dorești ; astfel, vei cunoaște puterea Domnului nostru”. Soldații Îi Înlănțuiră pe toți și Îi duseră către mal, iar sfinții Începură să cânte, cu fericire, psalmi. Îngerul Domnului se apropie de ei, rupse legăturile și Îi scoase din apă nevătămați. Cei care au văzut toate acestea au mers degrabă să anunțe
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
argumentație explică, în parte, funcționarea acestor forme de logică socială. Ceea ce trebuie de-monstrat este "dat de la început", notează Moscovici (ibid., p. 261). Concluzia impune astfel o căutare de semnificații, chiar de la premisele raționamentului ce se dezvoltă odată cu discursul. Fiecare idee, înlănțuindu-se co-textual, o confirmă parțial pe cea care o precedă și pe cea care o urmează, procedînd prin afirmație, mai degrabă decît prin progresie după o demonstrație rațională. După S. Moscovici, La Psychanalyse, son image et son public, Paris, PUF
by Jean-Marie Seca [Corola-publishinghouse/Science/1041_a_2549]
-
și este vederat că în proporția în care mă va ocupa litera ca semn văzut, în aceeași proporție îmi voi fi întârziat mai mult scopul scrierii, adecă înțelegerea, și ideea comunicată prin scris se va afla mai împiedicată și mai înlănțuită în elementul străin firii sale, în care a strămutat-o trebuința de sensibilitate a oamenilor.” (st. cit., p. 265). În același sens se va exprima, în ședința Academiei Române din 31 mai 1929, filozoful C.Rădulescu-Motru, fost președinte al Academiei Române: „În
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Articolul Uneori, atributul realizat prin „dativul posesiv” al pronumelui personal sau reflexiv se distinge de complementul indirect pe baza articulării unui substantiv din enunț care își manifestă astfel în planul expresiei poziția sa de regent al pronumelui. În enunțul: „Și-nlănțuindu-mi gâtul cu brațe de zăpadă/ Îmi întindeai o gură deschisă pentru sfadă.” (M. Eminescu, I, 92), pronumele mi (și-nlănțuindu-mi) funcționează ca atribut pentru substantivul-regent gâtul, articulat cu articol hotărât iar pronumele îmi (întindeai) este complement indirect pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
substantiv din enunț care își manifestă astfel în planul expresiei poziția sa de regent al pronumelui. În enunțul: „Și-nlănțuindu-mi gâtul cu brațe de zăpadă/ Îmi întindeai o gură deschisă pentru sfadă.” (M. Eminescu, I, 92), pronumele mi (și-nlănțuindu-mi) funcționează ca atribut pentru substantivul-regent gâtul, articulat cu articol hotărât iar pronumele îmi (întindeai) este complement indirect pentru verbul regent întindeai, determinat în același timp de complementul direct o gură. Funcționarea indirectă, ca marcă distinctivă, a articulării hotărâte a
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
o etajeră.// De jur împrejurul poienii/ pădurea-și rezidește/ cortina de lemn și frunze/ alternanță de umbre și lumină./ Printre falii de timp/ nimbul universului desface/ o sferă în cuburi/ și cuburile-n piramide,/ zigurate construite de meșteri zidari/ ce-n ovoide/ înlănțuie cercuri.// E un univers în care arde o flacără în mii de culori. Suntem atâția aici, încât doar El ne mai știe. Suntem dintotdeauna pentru vecie./ Arareori însă trecem îmbrăcați în trupuri și nu recunoaștem locul decât cu ochii minții
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
împrejurul său asupra mulțimii de forme ale vieții, fenomenelor astrale și terestre. Acestea au primit reprezentări abstracte, simboluri și personificări. Curcubeul este adesea Dumnezeu sau o legătură a acestuia cu noi. Răsăritul și apusul, lumea pietrelor, plantelor și animalelor se înlănțuiesc cu trecerea anotimpurilor și deplasarea astrelor pe firmament 95. Toate reprezintă puterea sfântă a naturii, fie micro sau macrocosmos, fie ceruri ori pământ, cu polaritate asemănătoare ca a celei dintre bărbat și femeie 96. Și druizii au avut o fecioară
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
nu e floare/ să nu rănească-n aer o albină// și mă frământă de ce oare, / pierind, e lumea-așa haină/ când simt că soarele lumină/ atât de mult mă doare 984. Răsăritul și apusul, lumea pietrelor, plantelor și animalelor se înlănțuiesc cu trecerea anotimpurilor și deplasarea astrelor pe firmament 985. Toate reprezintă puterea sfântă a naturii, fie micro sau macrocosmos, fie ceruri ori pământ, cu polaritate asemănătoare ca a celei dintre bărbat și femeie 986. Și druizii au avut o fecioară
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
elementelor se realizează în poesie prin dragoste Venus și Cupidon și întreaga atmosferă a planetei pe care locuim este tributară sentimentelor dintre oameni, precum în cer așa și pe pământ. [...] Pământ, mare, cer,/ De sărutări răscolit/ pământul,/ marea și cerul./ Înlănțuit de cuvintele mele/ pământul,/ de cuvântul meu de pe urmă încă înlănțuite/ marea și cerul!1030. Și dacă bărbatul este plasat acolo unde se sfârșește pământul și femeia acolo unde începe cerul 1031, avem adevărata dimensiune a rolului ființei umane în
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
sau adesea nefastă. "Pășești agale pe un zid din Babilon/ pe vârful unui turn în trepte construit/ coama-ți imploră soarele apus/ și ți-este frig.// Cobor din zid și urc pe piatra mea./ în jilțul simplu, arcuit/ cum Podul-Curcubeu/ înlănțuiește norul romboid"1332. Dacă vom utiliza cuvântul obișnuință în relație cu voința, este din cauză că există o legătură psihologică între aceste două procese mintale. De altfel, o obișnuință, prin definiție, corespunde unui comportament fizic sau mental pe care îl repetăm fără
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
comandat pentru a fi decorate, iar regele René (1409-1480) pentru cele pe care probabil le-a pictat el însuși. Se găsesc biblioteci și în lumea universitară: biblioteci ale colegiilor cărora fondatorii le-au lăsat moștenire propriile cărți; aici cărțile erau înlănțuite de bănci, semn al prețuirii ce li se acorda. Marii ecleziaști, juriștii, uneori burghezii încep să adune cărți. Colecțiile private vor crește în număr și în importanță în cursul secolului al XV-lea. Apariția hîrtiei în Occident a permis multiplicarea
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]
-
suprafață de profundis și, poate tocmai pentru a ieși de acolo, se aventurează în elanuri speculative îndrăznețe: ce sunt timpul, istoria, destinul? Cum poate omul, care le traversează și este traversat de acestea, să le confere o brumă de inteligibilitate? Înlănțuind gânduri și digresiuni care se întind de la un capăt la celălalt al cognoscibilului, de la astrologie la metafizică, de la științele naturii la istoriografie, de la mitologie la teologie și filozofia istoriei, Jünger scrutează aici devenirea cosmosului și ritmurile sale pentru a înțelege
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
literar atunci când poate stabili un principiu unificator, un ideal estetic general, prezent în întreaga operă. Dacă luăm, de exemplu, un poet descriptiv din secolul al XVIII-lea cum ar fi James Thomson, vom putea arăta că trăsăturile stilului său se înlănțuie. Versul alb miltonian impune o anumită selecție a vocabularului. 241 Vocabularul face necesară perifrază, iar perifraza implică o tensiune între cuvânt și lucru: obiectul nu este numit, ci se enumera calitățile lui. Punerea accentului pe însușiri și enumerarea lor implică
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
influențe asupra individului. Tulburările de comportament pot apărea ca simple simptome în cadrul unor tulburări psihice mult mai complexe. Dacă ne referim la fenomenologia clinică de manifestare, tulburările de comportament se împart în două categorii: Tulburări de comportament neepisodice. Acestea se înlănțuiesc, trec una în alta și aproape că nu le poți sesiza începutul. Ele nu au caracter de boală, ci, pur și simplu, un "rău" duce la alt "rău". Tulburări de comportament episodice. Acestea se caracterizează printr-o evoluție sinusoidală. Astfel
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
un filosof, o doctrină, o gândire, un sistem, o carte, o reflecție, o operă nu există decât din momentul înscrierii lor într-un proces istoric. Istorie a filosofiei, desigur, dar și istorie pur și simplu. Fiecare moment se înscrie - se înlănțuie - într-o mișcare. Punctul dat al unui timp filosofic funcționează în dialectica unei durate lungi. Care-i autorul invizibil ce povestește publicului odiseea în toate detaliile ei? Cine scrie istoria filosofiei - altfel spus: cine anume spune adevărul filosofic? Unde se
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
Cu această unică opțiune, simplă, clară, limpede, Leucip îi ancorează pe oameni în realitatea imanentă și în unica ei dimensiune materială. Această dată de naștere a filosofiei coincide cu o despărțire de mituri, de legende și religii. Acești atomi se înlănțuie între ei într-un anume fel și dau naștere unor simulacre. Acestea există în număr nelimitat și, în asocieri ce depind de forma, ordinea și dispunerea lor, constituie materia și substanța întregii realități, fără nicio limită. Ansamblul se mișcă în
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
chestiunea zeilor (a lui Dumnezeu) a încetat să mai fie o problemă. Spre deosebire de ateismul neliniștit al unora - Sade sau Bataille, de exemplu -, ale căror excese în materie de insulte la adresa cerului trădează prin ce anume continuă ei să rămână credincioși, înlănțuiți de forțele religioase și constrânși de schemele proprii credinței, ateismul liniștit nici nu-și pune problema existenței zeilor - a lui Dumnezeu - dacă aceștia nu se amestecă în viața oamenilor. Că cerul e locuit sau nu n-are nicio importanța câtă
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
nutrește o ură înverșunată față de orice „pripășit” la Curte și cocoțat în ranguri înalte. Complexul vindicativ al arhondologului megaloman răbufnește aici, împotriva grecilor îndeosebi, în accente violente, într-un limbaj grosolan, inflamat în invective stereotipe. S. e un spirit închistat, înlănțuit în prejudecăți de clasă și de rasă, legat de trecut, refractar la înnoiri, așa încât antiunionismul lui vehement nu miră defel. Dacă evocarea unor închipuite fapte de vitejie patriotică ale străbunilor lui rămâne amuzantă, intransigența, austeritatea morală a boiernașului, oroarea lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289701_a_291030]