2,740 matches
-
Din luminiș de apă, Se zbenguia sau pe tăpșan, Pe malul ca o pleoapă... Și nu dormea, precum ți-am pus, Noapte și zi, ochiosul... Orăcăia: oac jos, oac sus, Oac împrejur... Din dosul Băltișului duios gemând Înșuierându-l vântul, Cânta întruna ca și când, De-ar fi tăcut, pământul Și cerul, soarele în loc S-ar fi oprit și raznă, Prăpăd s-ar fi făcut și foc Fără măiastra-i caznă. Dar frânt ca frunza în furtuni Și-n vijelii vrăjmașe, Brotacul nedormit de
BROTĂCELUL CU NOROC de ROMEO TARHON în ediţia nr. 1430 din 30 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/romeo_tarhon_1417371502.html [Corola-blog/BlogPost/371875_a_373204]
-
Jos, în colb stătea chircit Un biet suflet chinuit... Obosit și zdrențăros Adormise-acolo, jos... Omu-o clipă se gândește, Pe sărman îl ocolește Și se depărtează-n grabă Nici o vorbă nu-l întreabă Și parcă mai cu avânt Merge-ntruna fredonând... Dar, deodată se oprește... Parcă-o voce îi șoptește: "Doamne, dacă-aș avea bani Aș da și la ceai sărmani!" Oare ăsta-i glasul lui Sau e vocea Domnului? Se trezește ca din vis... El e cel ce a
UN SĂRMAN ŞI UN DRUMEŢ de MARIA LUCA în ediţia nr. 1647 din 05 iulie 2015 by http://confluente.ro/maria_luca_1436078158.html [Corola-blog/BlogPost/377152_a_378481]
-
Publicat în: Ediția nr. 288 din 15 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului POEZIE DE TITINA NICA ȚENE Îmbătrânesc părinții... Îmbătrânesc părinții lângă noi, fiind ocupați nu prea îi luăm în seamă și uite așa, trecând, zi după zi, viața lor, întruna, se destramă. Îi mai chemăm, din când în când, ca să-njrijească de ai noștri fii, dar și atunci rămân tot singuri, căci suntem invitați la sindrofii. Și nu putem gasi un pic de timp, printre atâtea întâmplări banale, ca să ne
ÎMBĂTRÂNESC PĂRINŢII, POEZIE DE TITINA NICA ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 288 din 15 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Imbatranesc_parintii.html [Corola-blog/BlogPost/356683_a_358012]
-
biserică clopotul bate... Ninsoarea cade domol. La crâșmă, poteca-i bătută; E mare zarvă-nlăuntru - Un ocheșel încearc-o lăută, Iar alții joacă barbutu’. E vremea târzie de-acum. Mai toți își făcuseră suma. Chiote răsună pe drum Și ninge, și ninge întruna! ION I. PĂRĂIANU Referință Bibliografică: A PRINS SĂ NINGĂ DE IERI / Ion I. Părăianu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1442, Anul IV, 12 decembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Ion I. Părăianu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau
A PRINS SĂ NINGĂ DE IERI de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1442 din 12 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1418400101.html [Corola-blog/BlogPost/382043_a_383372]
-
von Goethe) Prezentul își deschide-aripa Peste iubirea noastră-ntreagă Și timpul își oprește clipa, Să vadă tot și să-nțeleagă. Străbatem un sezon de taină, Nici cald, ca serile de vară, Nici rece, ca a iernii haină, Un anotimp ce-ntruna zboară. Se-oprește când și când la tine Și te găsește lâng-o floare Sau printre ramurile pline De viață nouă și culoare. Când se oprește și la mine, Mă află printre vânturi dure, Printre durere și suspine, În negre-afunduri de
CLIPĂ de LEONTE PETRE în ediţia nr. 1568 din 17 aprilie 2015 by http://confluente.ro/leonte_petre_1429265300.html [Corola-blog/BlogPost/372475_a_373804]
-
am dus bucuroasă mamei, strigându-i: „Mama, am găsit măsline-n cimitir!” Noroc că nu mă tentase să gust din ele! Era în timpul războiului și o auzisem pe mama spunând că nu se mai găsesc măsline... Deși iernile erau blânde, întruna din serile de iarnă trecând prin cimitir spre casă și fiind întuneric (școala avea programul după amiaza pentru copiii claselor mici), începuse dintr-o dată să ningă viscolit. Fulgii de zăpadă mă prinseseră în vârtejul lor și amețisem. Scăpasem din mână
ALBA IULIA de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 2169 din 08 decembrie 2016 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1481220799.html [Corola-blog/BlogPost/372930_a_374259]
-
Dar câte amintiri nu s-au legat de flori și de fluturi și mai târziu! Nu am uitat nici panta lină a acelui deal, îmbrăcat în mătasea verde a ierbii, pe care mă rostogoleam la vale, la plecarea spre casă. Întruna din zile când mă întorceam de la școală cu acea colegă care locuia prin apropiere, mă cuprinsese bucuria că aveam cui spune povestea zămislită pentru acele flori „Sângele Voinicului”, descoperite în poiana din apropierea casei și am început a-i povesti, ajungând
ALBA IULIA de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 2169 din 08 decembrie 2016 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1481220799.html [Corola-blog/BlogPost/372930_a_374259]
-
Casa copilăriei mele, Leagăn de dor și-amintire, Izvor nesecat de iubire, Pân-la plecarea spre stele!. . . CĂSUȚĂ - neterminată. . . Grajdiul, era-n cas-cea-mare. Prispa mereu dărâmată, Unde stăteam noi, la soare. Două odăi luminate, Paturi, dulap și-un cuptor Vechi, dar întruna curate. . . Trudea măicuța - de zor. . . Acoperiș . . . cu șindrilă, Spartă și-n vreme de ploaie, Podu-l umpleam cu ulcele Și castroane, să curgă șiroaie. Tinda - cu beci, o scăriță, Luca - motanul gălbui, Mina - nebuna căpriță, Moli - lătra-n cușca lui. Curtea
CASA COPILĂRIEI MELE de IONEL DAVIDIUC în ediţia nr. 528 din 11 iunie 2012 by http://confluente.ro/Casa_copilariei_mele_ionel_davidiuc_1339479789.html [Corola-blog/BlogPost/341941_a_343270]
-
de mătase a înotului ori simplul mers? Mă-nec și-n aer și în vers, ca într-o zi străin trăită, ce răsucire-o să mă scape din aria nepotrivită? Dar ce minune amândouă, ce primenire fără seamăn să-ncerci întruna trupuri noi, și pe pământul ferm, și-n leagăn! să-ntind numai un vârf italic s-atingă marea, s-o dezmierd, ori cu un pinten să mă pierd de tot pământul de sub talpă? versul e-adânc, țărâna caldă. PRIMENIRE Ce
PRIMENIRE de ELISABETA ISANOS în ediţia nr. 2161 din 30 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/elisabeta_isanos_1480501560.html [Corola-blog/BlogPost/375486_a_376815]
-
ținându-se la o oarecare distanță, aștepta neauzită, spaima. Grupul de medici și asistente - acum știa cine sunt - se precipită spre ușă și, în scurt timp, se simți luată și purtată pe brațe până în sala de alături, de unde se auzeau întruna zgomotele metalice. Durerea ascuțită, lumina reflectorului care-i ardea retina, un plescăit vâscos într-una din tăvițele renale, apoi întoarcerea în saloul în care o asistentă se străduia să-i pună o perfuzie, în venele ce se spărgeau, învinețindu-i
PAGINILE ARSE de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 762 din 31 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Paginile_arse_tania_nicolescu_1359652198_r1dqz.html [Corola-blog/BlogPost/348910_a_350239]
-
Gigei, na , femeie, banii,uite-i... Se opri câteva clipe din gândurile lui. Bombele nu mai cădeau, nici avioanele nu se mai auzeau, o luaseră spre Ploiești sau se descărcaseră și-o șterpeliseră la casele lor. Tremura și-i curgea întruna nădușala de pe el, i se făcuse frică de atâta liniște...Privi pe ușă, capul lui Praporică era parcă o sperietoare de ciori pusă pe gard, mâna-i căzuse jos pe caldarâm și era plină de moloz, restul corpului parcă intrase
VALIZA CU BANI de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1140 din 13 februarie 2014 by http://confluente.ro/Valiza_cu_bani_ion_ionescu_bucovu_1392273899.html [Corola-blog/BlogPost/364108_a_365437]
-
lună mă rugam să se scuture toate neîmplinirile odată cu încărunțirile profetului care-și strecura gândurile în palmele mele bătătorite în strângeri de mână. Obosisem în truda din pieptul lui fără să știu că setea-l rodea sub haina pământului, repetam întruna singurul refren nobil din felinarul unei zodii cu multe rămășaguri pierdute, ce forță aveam eu să cern norii și să repartizez calendarele pe stări despletite în zâmbetul paralizat fără martori, fără copiile mesajelor străpunse în pieptul nedumeririlor?! Începând de mâine
ÎNTR-UN LAN DE VRĂBII de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 383 din 18 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Intr_un_lan_de_vrabii_gina_zaharia_1326914199.html [Corola-blog/BlogPost/361284_a_362613]
-
a retragerii lui, Sfântul Vasile cel Mare a lucrat cu încrâncenare și, de aceea, cu roade multe. Studiul Scripturilor, cercetarea tradiției și asceza îl absolviseră integral. Mintea i s-a deprins să se sfințească la adevărurile dumnezeiești. Și se curățea întruna de ispitele din afară. Devenea astfel tot mai capabilă și pătrundea tot mai adânc în adevăr”. Mărturisirea Adevărului nu presupune doar o biruință dialectică în fața gândirii de tip eretic, ci împărtășirea Adevărului printr-o convingere izvorâtă din trăirea deplină a
DESPRE RELAŢIA DINTRE RAŢIUNE ŞI CREDINŢĂ ÎN TEOLOGIA SFÂNTULUI VASILE CEL MARE PRECUM ŞI ÎNVĂŢĂTURA SFÂNTULUI VASILE CEL MARE DESPRE EDUCAŢIA TINERILOR ŞI PASTORAŢIA CREŞTINILOR… de STELIAN GOMBOŞ în by http://confluente.ro/stelian_gombos_1457685483.html [Corola-blog/BlogPost/342590_a_343919]
-
cu-al meu Prometeu, Care-aduce în dar focul viu, din păduri, Care lasă în dar, pe cenușă, frânturi Din privirea ce ochii mei triști, uneori, Măi săruta pământul cu tine, cu flori, Din lumina ce stinge-ntunericul gol, Agățându-se-ntruna de-al meu pețiol. Ochii mei nu privesc urmele nimănui; Poate doar pe drumeagul pe care, hai-hui, Preumblam ce eram, doi loviți de iubiri, Îngropând, pas cu pas, renumite-amintiri. Cine poate veni din trecut în prezent, Să ne țină de
FLORI DE LILIAC de LORENA GEORGIANA CRAIA în ediţia nr. 2091 din 21 septembrie 2016 by http://confluente.ro/lorena_georgiana_craia_1474426672.html [Corola-blog/BlogPost/384402_a_385731]
-
Acasa > Versuri > Omagiu > FARA TINE Autor: Florentina Crăciun Publicat în: Ediția nr. 530 din 13 iunie 2012 Toate Articolele Autorului Fără de tine mamă e pustiu și-mi plouă-n suflet... Se spune că o mamă e întruna un drag sprijin, Dar nu-i numai așa, durerea, are și ea umblet Că ești copil sau ești matur, o mamă-i dar divin! Să nu mai pleci, rămâi cu mine- cuvinte dragi, Îi cuprinzi palmele și o îmbrățișezi cum
FARA TINE de FLORENTINA CRĂCIUN în ediţia nr. 530 din 13 iunie 2012 by http://confluente.ro/Fara_tine_florentina_craciun_1339609617.html [Corola-blog/BlogPost/366203_a_367532]
-
toată, bogăția cosmică, stăpânirea lumii... Însă, fără să-și dea seama, se preschimbă-n handicapați iar și iar... Încât, tămăduirea scoticită adesea, nu se va mai reîntoarce Și amurgul crâncen demult prevestit se va arăta imediat. Pașii noștri sunt despărțiți întruna unul de altul, Din cauza viselor himerice ce mocnesc în adâncul sufletului Și nu lasă decât plăcerea meschină a unui Ego distorsionat, Ce vrea să domine pe cei din jur cu orice preț. Pașii noștri sunt cei care definesc trecutul, prezentul
PARTEA II DIN VOLUMUL MASTI de ALEXANDRU ENACHE în ediţia nr. 2149 din 18 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/alexandru_enache_1479472490.html [Corola-blog/BlogPost/342962_a_344291]
-
mâinile peste ei.” (Marcu 10:14-16) Fiecare copil dăruit nouă de către Dumnezeu este frumos, este curat sufletește, cere protecția și dragostea părinților; fiecare copil venit pe lume ne aduce fericirea. Sufletul unui copil este ca o grădină în care cresc întruna flori divers colorare și parfumate. Purtat în brațele părintelui el se simte ca într-un Paradis; legănat de brațele mamei are parte de cele mai frumoase vise. Mângâiat apoi, îmbrățișat, sărutat, sfătuit, încurajat, copilul crește frumos. Și parcă văzându-i
ZIUA COPILULUI de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 152 din 01 iunie 2011 by http://confluente.ro/Ziua_copilului.html [Corola-blog/BlogPost/367195_a_368524]
-
Acasa > Stihuri > Prietenie > DE AI FI FOST... Autor: Florentina Crăciun Publicat în: Ediția nr. 800 din 10 martie 2013 Toate Articolele Autorului Nu apuc zilele să-mi număr Mă simt răpusă-ntruna de dureri, Deși ai fost, eu nu ți-am plâns pe umăr Mereu lipsind, tu nu aveai păreri. Tot singură am așteptat un răsărit Căci nopțile nășteau forme hidoase, Și le-așteptam să ia în zori sfârșit Precum furtunile aduc
DE AI FI FOST... de FLORENTINA CRĂCIUN în ediţia nr. 800 din 10 martie 2013 by http://confluente.ro/De_ai_fi_fost_florentina_craciun_1362934354.html [Corola-blog/BlogPost/350860_a_352189]
-
și strica toate lucrurile de prin preajmă. Noaptea care urmă a fost un iad în casă. Unchiul nu reușea s-o liniștească nicicum. Chiar se gândea să cheme o femeie să-i descânte nepoata. Fata nu dormi toată noaptea, bocea întruna, blestema, pe boieroaica aceea, pe Nerun, chiar și ziua în care s-a născut! În zilele care urmară, lucrurile nu s-au îmbunătățit cu nimic. Mona, cea atât de cuminte și liniștită, devenise parcă turbată. Noaptea o apuca delirul, ceea ce
ULTIMA PARTE de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1398 din 29 octombrie 2014 by http://confluente.ro/viorel_darie_1414573658.html [Corola-blog/BlogPost/374586_a_375915]
-
te întâlnești cu bucuria care fără de pricină îți stăpânește, când și când, sufletul, și atunci ți se deschid ochii și descoperi tăria zidirii lui Dumnezeu și frumusețea făpturilor, dar aceasta, după măsura curăției tale. Iar dacă mintea ți-ar fi întruna țintită întru vederea minunii acesteia, atunci și ziua și noaptea întruna ai fi întru uimirile cele slăvite ale lui Dumnezeu. În rezumat, predania pustnicească a însingurării este clară: Dacă la Dumnezeu nu ajungi decât prin dezlipirea totală de tot ce
PREACUVIOSUL PĂRINTE ARHIMANDRIT BENEDICT GHIUŞ ?' TEOLOGUL SMERIT ŞI DUHOVNICUL ÎMBUNĂTĂŢIT DIN MAREA LAVRĂ A CERNICĂI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 2359 din 16 iunie 2017 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1497590105.html [Corola-blog/BlogPost/357839_a_359168]
-
când, sufletul, și atunci ți se deschid ochii și descoperi tăria zidirii lui Dumnezeu și frumusețea făpturilor, dar aceasta, după măsura curăției tale. Iar dacă mintea ți-ar fi întruna țintită întru vederea minunii acesteia, atunci și ziua și noaptea întruna ai fi întru uimirile cele slăvite ale lui Dumnezeu. În rezumat, predania pustnicească a însingurării este clară: Dacă la Dumnezeu nu ajungi decât prin dezlipirea totală de tot ce nu-i Dumnezeu, în fața Lui nu te găsești însă niciodată singur
PREACUVIOSUL PĂRINTE ARHIMANDRIT BENEDICT GHIUŞ ?' TEOLOGUL SMERIT ŞI DUHOVNICUL ÎMBUNĂTĂŢIT DIN MAREA LAVRĂ A CERNICĂI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 2359 din 16 iunie 2017 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1497590105.html [Corola-blog/BlogPost/357839_a_359168]
-
mult bine oamenilor, decât însinguratul Acesta, Care este însuși Fiul lui Dumnezeu, făcut om. Să învățăm la școala Lui datoriile însingurării. Am aflat în scrisul unui om de rugăciune această apostrofă a evlaviei luminate: M-am săturat, Doamne, vorbindu-Ți întruna de mine, ca și cum numai eu aș fi vrednic de luat în seamă, ca și când eu aș fi, și nu Tu, Alfa și Omega. Grăiește-mi, Doamne, de Tine, căci asta-mi dă odihnă. Arată-mi ce simți Tu, ce plănuiești Tu
PREACUVIOSUL PĂRINTE ARHIMANDRIT BENEDICT GHIUŞ ?' TEOLOGUL SMERIT ŞI DUHOVNICUL ÎMBUNĂTĂŢIT DIN MAREA LAVRĂ A CERNICĂI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 2359 din 16 iunie 2017 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1497590105.html [Corola-blog/BlogPost/357839_a_359168]
-
între maluri. Și surd ecou străpunge muritorul, Adus cu valul dinspre dealuri: “Ca râul cel ce și-a uitat izvorul, Curg anii, valuri după valuri.” Ș i amintirile plutesc cu norul Spre-amontele cu idealuri - Neîmplinite avataruri -, În timp ce anii-și curg întruna zorul Ca râul cel ce și-a uitat izvorul. (Foto: Portret de Dimitrie Loghin) Referință Bibliografică: RONDELUL ANILOR CE TREC / Gheorghe Pârlea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2018, Anul VI, 10 iulie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Gheorghe
RONDELUL ANILOR CE TREC de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 2018 din 10 iulie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_parlea_1468151596.html [Corola-blog/BlogPost/361038_a_362367]
-
Publicat în: Ediția nr. 1464 din 03 ianuarie 2015 Toate Articolele Autorului ȘORICELUL Un șoricel cu ochii gămălie Visa s-ajungă în Academie. Astfel încât, pe o fereastră Intră-ntr-o bibliotecă vastă Și-ncepu să roadă câte una Cărțile. Înfulecând întruna. Când le dădu gata, vai ! pe toate, Zise, îndreptându-se de spate: - După ce am studiat pe îndelete Cu sârg atâtea opere complete, Vreau să fiu - am ros tone de hârtie ! - Celebru membru în Academie. - Ce vorbești ? îl întrerupse un motan
ȘORICELUL de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1464 din 03 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1420265725.html [Corola-blog/BlogPost/357830_a_359159]
-
doruri de vacanță Îmi cutreieră prin fibre Că mă scad din echilibre Vag, în fiecare stanță Și când nu mai pot să mi le Cenzurez și le reprim, Ploi subtile mă deprim Multe nopți întregi și zile O vacanță plânsă-ntruna Cum tânjești dup-o iubire Ce-a trecut în amintire Și se pierde-ncet ca runa Când vă văd cu sacu-n spate Și cu bronzul pe obraz Moare-n mine de necaz, Un dușman, de sănătate! Referință Bibliografică: Dor de
DOR DE VACANŢĂ de ION UNTARU în ediţia nr. 560 din 13 iulie 2012 by http://confluente.ro/Dor_de_vacanta_ion_untaru_1342199407.html [Corola-blog/BlogPost/347898_a_349227]