2,262 matches
-
daca el stă în adevăr rău părerea altora nu-i ajută nimic. Singurul lucru ce se poate cere e ca lumea să aibă o opinie exactă despre o națiune, ca și despre un om. Ei bine, cine ne-ar numi barbari ar greși oare? N-ar greși deloc. Cine dintre români are o cultură adevărată acela va fi tot de opinia aceasta și singura sa părere de rău, precum și a noastră, ar fi că nu suntem destul de barbari, având tăria și
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
ne-ar numi barbari ar greși oare? N-ar greși deloc. Cine dintre români are o cultură adevărată acela va fi tot de opinia aceasta și singura sa părere de rău, precum și a noastră, ar fi că nu suntem destul de barbari, având tăria și fecioria de simțiri ale barbariei, ci că avem numai viciile civilizației pe de o parte, numai viciile barbariei pe de altă. "Semibarbari", iată termenul tecnic pentru starea noastră, pe care un istoriograf modern [î]l va și
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
decât barbaria adevărată, și, se 'nțelege, fără proporție de rea față de civilizația adevărată. "Pseudo - românul ", care nu cunoaște termenul "semibarbar " și nu-i știe însemnătatea, dă următorul înțeles cuvintelor noastre: Poporul (spun conservatorii) au făcut un pas spre progres: din barbar acum 50 - 60 de ani, a devenit semibarbar, adică pe jumătate barbar, pe jumătate civilizat. Acest pas făcut spre civilizațiune - și aci vorbim în teza pretinșilor conservatori - în loc de a, fi un bine, căci lumea - ntreagă spre civilizare merge, la civilizare
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
lor dintru ale lor, nimic din pana noastră. Din parte-ne ne pare rău că partidul roșu și organele lui dau dovezi de o așa meschină înjosire de caracter, că se dezmint într-un mod atât de crud, atât de barbar, încît nu pot inspira nobilului purtător al coroanei lui Mircea decât dezgust, pentru a întrebuința o espresie cât se poate de eufemistică. Aceiași oameni care-l numeau pe M. Sa un agent, un pion al d-lui de Bismarck, se
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
despic cu nava marea scitică. Supunându-mă poruncii am venit pe țărmurile urâte ale Euxinului. Ținutul acesta se află sub polul cel înghețat. Nu mă chinuiește atât clima mereu friguroasă Și pământul veșnic ars din pricina gerului alb, Nici faptul că barbarii nu cunosc limba latină, Iar limba greacă a fost învinsă de limba getică, Dar mă îngrozește faptul că sunt amenințat din toate părțile De Marte, care se află foarte aproape de mine, Iar zidul mic cu greu ne poate apăra de
Caleidoscop by Gicuţa Elena Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Science/91784_a_93505]
-
îngrozește faptul că sunt amenințat din toate părțile De Marte, care se află foarte aproape de mine, Iar zidul mic cu greu ne poate apăra de dușman.” Mai departe va deplânge solitudinea sa din surghiun, rigorile climatului dobrogean, amenințările prilejuite de barbari și chiar portul acestora. „Ce-aș putea face mai bun eu, care sunt părăsit aici pe țărmuri singuratice? Ce leac să încerc pentru a-mi ușura necazurile? Dacă privesc acest loc, el îmi apare neprietenos și nicăieri, În toată lumea, nu
Caleidoscop by Gicuţa Elena Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Science/91784_a_93505]
-
geților, subliniind că nu pe locuitori îi urăște ci locurile în care a fost nevoit să-și ducă traiul. „Nu-i nici o carte pe aici, nu-i cine să-și plece urechea Și să înțeleagă cuvintele mele. Peste tot, numai barbari cu glasul lor sălbatic, Toate locurile sunt pline de teama glasului dușman. Eu însumi am impresia că m-am dezvățat de limba latină; Căci am învățat să vorbesc limba getică și sarmatică.” Cu timpul se va adapta și chiar va
Caleidoscop by Gicuţa Elena Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Science/91784_a_93505]
-
sadea, așa cum este acest profesor pe care-l voi vizita eu peste câteva ore, s-au retras în apartamente bine păzite, închise cu gratii, ascunse în curți interioare pline de verdeață. Insule de Paris, cu alte cuvinte. Întrebarea mea de "barbar" (cu ghilimele) canadiano-român este următoarea: cât va mai dura liniștea din insulă ? (Pasaj adăugat ulterior 1: "Parisul, marele Paris, a devenit mic. Prea mic pentru puzderia de oameni care îi adăpostește. Strada e apoplectică, metrourile agonizează, magazinele sunt în pragul
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
considerat În mod tradițional ca fiind primul arhitect care a conceput aceste grile ca expresii ale culturii; după părerea lui, ele reprezentau raționalitatea vieții civilizate. Cu ocazia cuceririlor lor militare, romanii au accentuat contrastul dintre taberele primitive și dezordonate ale barbarilor și propriile lor forturi sau castre”. The Conscience of the Eye: The Design and Social Life of Cities, Norton, New York, 1990, p. 47. Aproximativ. Există câteva străzi, printre care Lincoln, Archer și Blue Island, care urmează linia vechilor drumuri indiene
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
dar care, încet, încet, au fost înghițite de nisip. Mă refer aicea la Tombuctu și Cinghetti. Sunt două orașe mari ale civilizației Evului Mediu, care acum 1000 de ani erau superioare civilizației occidentale. Și pentru care noi eram probabil niște barbari. În timp, această civilizație s-a pierdut. S-au păstrat cărțile, bibliotecile la care doar puțini mai au acces. Toată această cultură a difuzat și datorită islamului, în sânul unei societăți care, deși material stă foarte prost, are niște rudimente
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
lor, Frederic de Hohenzollern, markgraf de Brandenburg-Ansbach. Discuțiile s-au purtat și în secret, la acestea fiind de față doar frații Jagielloni „celălalte mărimi fiind îndepărtate pentru ca nu cumva lucrurile puse la cale de frați să poată ajunge la urechile barbarilor”. Cronicarul Matei Miechowski (Miechowita), medic al regelui Ioan Albert, relatează că s-a discutat despre „unirea regatelor, războiul împotriva turcilor și alungarea moldoveanului (extirpatione valachi)”. Pentru a nu umbri personalitatea regelui Ioan Albert din punct de vedere moral - se proiecta
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
primejdie pentru tabăra regelui, pentru că vântul mâna flacăra până la ea. Polonii fură siliți să cosească iarba mai înaltă înspre partea de unde venea flacăra dogoritoare, ca să nu ia tabăra foc”. A doua zi, armata polonă a pornit înspre Prut și, „fiindcă barbarii năvăleau de ici de colo cu strigăte înspăimântătoare, se iscau mici lupte, toate în norocul polonilor, care alungau pe dușmani cu tunurile și cu alte arme, cauzându-le mari pierderi, lor, care se arătau neosteniți în atacurile lor vrăjmașe.” Moldovenii
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
de sânge. Mulți oameni care se credeau la adăpost prin păduri, fură prinși de dușmani. Aceștia se luau după urmele carelor și ale oamenilor care fugeau, îi prindeau și îi duceau în sclavia cea mai grea a celor mai sălbatici barbari. Peste 100.000 de oameni, după cum se zvonea, a dus atunci dușmanul cu el și a umplut Grecia și Asia cu plugari poloni și ruși”. Wapowski nu greșește atunci când afirmă că Ștefan a năvălit în Polonia cu turci și tătari
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
un stat mai mare. Așa ceva nu a existat, „statul hoardă”, cum a fost denumită formațiunea politică turco-mongolă, nu exercita o autoritate permanentă, bazată pe instituții de tip feudal (prefeudal) asupra teritoriului locuit de români. Profitând de slăbiciunea stăpânirii exercitate de barbari, obștile românești au reușit să se coaguleze în formațiui politice, care recunoșteau suveranitatea hanului peceneg, cuman sau tătar. Se poate vorbi de fărâmițare prefeudală numai dacă socotim că teritoriile locuite de români făceau efectiv parte dintr-un stat autoritar, pe
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
cele mai bune exemple de strategie medievală nu în vestul ci în estul Europei”. Cum remarca Leon Cahun, care a studiat istoria popoarelor de stepă din Asia, “în secolul al XIII-lea, în arta militară cei civilizați erau mongolii și barbarii”. Ei i-au învins pe adversari, datorită geniului și experienței comandanților lor, prin disciplina trupelor. Campania din 1219 se desfășoară după reguli tot atât de bine puse la punct ca și campania din 1805, care a dus la victoria de la Austerlitz. Românii
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
exigență a ordinei și a tendinței spre unitate, unitate de gândire, de religie, de cultură și de artă. Această unitate a prosperat sub egida Bizanțului și a apărătorilor Creștinătății: Ungaria, Serbia, România care au respins valurile de năvălitori ai noilor barbari, Mongoli, Saraceni, Turci...” Așadar, când arătăm care este valoarea efortului militar făcut de Țările Române în Evul Mediu, nu e vorba de o laudă deșartă, ca să nu mai spunem că e datoria noastră să demonstrăm, pe bază de documente, și
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
blănuri etc. în Bizanț, la Constantinopol, în teritoriile arabe și ajung până-n marginile Chinei. Epoca vikingilor este o primă etapă de afirmare a energiei, ambiției și expansiunii suedeze, finalizată cu aspecte contradictorii. Formarea și consolidarea statelor scandinave. Teamă față de acești "barbari" în restul lumii. Într-o rugăciune engleză, de epocă, se cerea: "Doamne! Izbăvește-ne de mânia vikingilor!" În același timp năvălirea lor atrage și reacția Bisericii Catolice, de-a încerca să-i convertească la creștinism, "să-i îmblânzească". Răspândirea, receptarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
a-și depăși condiția. Rusia nu a fost nicicând civilizată, și nu va fi. La fel și românii. Dacă noi am fi beneficiat de o poziție geografică prielnică, ne-am fi debarasat de acest temperament cuminte și am fi devenit barbarii lumii. Așa nu ne-a rămas decât opțiunea de-ai înjura pe unii și a cerși de la alții. Ceea ce condamnăm cel mai aprig, Occidentul și Orientul, slujim și dușmănim cu cea mai mare înfocare în același timp. "Rusia și-a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Învățaților le promiteau. S-au stabilit pe străzile noastre după ce s-au revărsat din haznalele unde s-au adăpostit mai Întâi, iar acum o fac pe stăpânii, pe pământul pe care părinții noștri l-au răscumpărat cu sângele lor de sub barbari. Acum, Florența parcă e o iapă nărăvașă. Priorul se Întrerupse, continuând să fixeze cu ochi dușmănoși acea mulțime de tineri. Între timp, Își masa maxilarul, ștergându-și cu dosul mânecii un pârâiaș de sânge care Îi ieșea din buza crăpată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
fascizarea orânduirii de stat a Statelor Unite”. În materialele pe care le editează în capitala Franței, „titoiștii” propovăduiesc „occidentalismul”, sugerând intelectualilor să sprijine Iugoslavia pentru că ea duce o „lupta încordata pentru principiile europene”, continuând tradițiile campaniilor lui Carol cel Mare împotriva „barbarilor”. Referiri similare făcea la vremea să Hitler. „Fițuicile titoiste” din Franța au reacționat în favoarea planului Schuman, prezentând acest „complot imperialist” că o măsură menită să stabilească o colaborare între popoare. Din acest motiv ziarele vest-germane consideră „aducătoare de speranță” politică
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
română. Va să zică, de vom face o socoteală conștiințioasă a averii noastre proprie dramatice, vom vedea că-s puține piesele acelea cari prin esistința lor nu prostituă teatrul național și adeseori într-un mod pe cât de corupt pe atât și de barbar și de necult. (Vezi comedii originale ale d-lui I. Caragialy. De aceea eu găsesc cea mai bună idee de a începe cu teatrul național e aceea ce a pus-o pe tapet d-nul Lapedatu: Un almanac pe fiecare
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
un rezultat neapărat, neînlăturabil al unei cauze anterioare, asemenea cum din calculul cert a două cifre certe iese un rezultat neapărat, ce nu se poate schimba fără amestecarea unui element arbitrariu ori nerațiunal. Acest element arbitrariu, nerațiunal și de aceea barbar e asemenea sabiei lui Brennus din cumpăna cu aur. Să vedem rațiunea de a fi a dualismului. Sunt cauze ce au trebuit să-l producă sau această formă e numai o ficțiune diplomatică, o variantă a eternului "divide et impera
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
străinilor, pe când această părere ar fi trebuit să ne fie cumplit de indiferentă și atunci poate mergeam mai bine. Căci fiecare popor are o mare doză de dispreț pentru celelalte și multă laudă pentru sine însuș. Grecii și romanii numeau barbari pe toată lumea. Turcii numesc toată creștinătatea "ghiaur" și fiece popor îndeosebi are o mulțime de gingășii pentru vecinul său în această lume care, după Leibniz, e cea mai bună dintre lumile ce sânt cu putință. A trăi și a vorbi
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
pe noi afară... mijloace puțin parlamentare și puțin apte pentru de-a ne convinge că ideile d-voastre sânt cele juste și ale noastre cele false. EDUCAȚIUNE ȘI CULTURĂ 2257 De maghiari nu ne-am temut neciodată. Ei sânt prea barbari pentru de-a ne putea înghiți. Ei sânt ca piatra ce apasă, nu ca soarele ce absoarbe. Espuși soarelui, el ne-ar fi absorbit și ne-ar fi prefăcut în raze de-ale sale, raze splendide însă solare. Daca germanismul
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
XE "Partidul Național-Creștin" al lui Goga XE "Goga, Octavian" și Cuza XE "Cuza, Alexandru C." . La o săptămână după pogrom, Mihai Antonescu XE "Antonescu, Mihai" le-a spus miniștrilor săi: „Nu mi-e teamă că istoria ne va judeca drept barbari... Fiți fără milă!”. Și Într-adevăr așa s-au comportat mulți români, cu și fără uniforme. După cum am menționat, În pogromul de la Iași au fost uciși circa o treime din evreii orașului. Dar cu aceasta nu au luat sfârșit crimele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]