1,432 matches
-
toate probabilitățile, el rămânând în mașină, ca director de scenă. Echipa întocmită de el constituia un fel de trupă de șoc, căreia el, ca șef politic, nu-și permitea a-i aparține. Tudorel, ca mai tânăr, avea prilejul să se călească în lupta clandestină. Cântărind bine toate circumstanțele, rezultă că echipa n-a avut intenția expresă de a ucide pe Dan Bogdan, însă firește nici vreo grijă deosebită de a-i menaja viața. Chiar alegerea mijloacelor pledează pentru această ipoteză. Dan
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
fi ca pieptul de gâscă, ba ca piciorul bălos al melcului, ba ca mușchiul moale și fraged din crusta racilor fierți. Pân-la urmă, în ciuda îndemnului la chibzuială al popii, înfierbîntați de șliboviță, câțiva săteni apucară săpăligi și țăruși cu ascuțișul călit în foc și începură să spargă gheața. Făcură și focuri împrejur, ca să scoată cu totul bivolul înaripat la iveală. Toți grămadă trudiră câteva ceasuri, până când putură, de jur-împrejur, să pipăie blana de catifea de pe pântecul inelat și să adune-n
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a tinerilor, de dezvoltare armoniasă și a sănătății oamenilor. Locuitorii satelor noastre sunt obișnuiți cu efortul fizic de mici și dintotdeauna. Munca la câmp sau alte activități pe lângă casă, deplasările zilnice dintr-un loc în altul necesită efort fizic care călește organismele, mărindu-le rezistența la boli. Pe tăpșane, pe câmp, pentru a-și demonstra voinicia, tinerii obișbuiau să se ia la trântă, alergau, călăreau, aruncau cu piatra sau cu mingea, jucau țurca, trăgeau cu arcul, înotau în Siret. Mai aproape de
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
chip și cu părul încă des, chiar dacă albit în multe locuri; avea încă umerii lați, gâtul robust și toracele larg, care îi ținea întinsă eleganta tunică dalmatica de culoare purpurie, cu o bogată broderie în aur; brațele îi erau musculoase, călite în exercițiul fizic făcut în tinerețe și în acțiunile dificile desfășurate chiar de curând în război, iar pantalonii militari, mulați, îmbrăcau două picioare puternice, cu pas elastic, aproape felin. în ochii săi gri-verzui strălucea lumina unei inteligențe vii, iar privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
să plece în prezența cuiva. A fost un moment când mama s-a retras din salon și atunci, în mare discreție, așa cum își trăise întreaga sa existență, a făcut-o. Noi rămăsesem acasă, mama îmi spusese să pregătesc o varză călită la cuptor, iar Adi mă tot ajuta prin bucătărie. Vestea a venit din partea fratelui mamei, m-a „topit” și am simțit cum totul mi se oprește în gât, într-o totală neputință și disperare. De atunci am tot evitat să
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
suficient de dure, mai cu seamă în condițiile unui nivel liceal performant, în sensul că aveam examen de admitere în clasa a IX-a, apoi examen de treaptă la trecerea în clasa a XI-a, toate aceste aspecte mi-au călit voința și mi-au oferit clipe frumoase în compania unor colegi absolut minunați. Au fost clipe magice pe care doar în virtutea vârstei adolescentine și a vibrației lăuntrice ți le poți explica, asuma și cu care îți poți identifica la un
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
ne pregătim pentru un nou început. Așa era tata, așa făcea de fiecare dată și doamna dirigintă cunoștea în mare măsură verticalitatea și profunzimea gândirii sale de la soțul dumneaei, care aprecia mult formatul și prestația tatălui nostru. Liceul mi-a călit orice ezitare și-n egală măsură mi-a rafinat gustul pentru frumos, pentru artă, educându-mi emoțiile, atitudinile, așteptările. Zidurile acelea groase asemenea unei cazemate, profilate exact pe frontispiciul muchiei de faleză dunăreană păreau reci, decente, distante în relația cu
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
calm și tonic, o doamnă în prezența căreia am reușit să-mi controlez temerile. Într-o discuție recentă cu doamna doctor am convenit că natura potențialului meu intrinsec face să mă aliniez, mai degrabă, acelor pacienți graduali a căror temeri călesc uneori răbdarea medicului stomatolog. Așadar, indicele de personalitate în cazul doamnei doctor, răbdarea. Am construit acest puzzle din piesele sufletului meu, le-am potrivit așa cum numai bunul Dumnezeu m-a ajutat s-o fac, asamblând piesă cu piesă și urmărind
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
să plece în prezența cuiva. A fost un moment când mama s-a retras din salon și atunci, în mare discreție, așa cum își trăise întreaga sa existență, a făcut-o. Noi rămăsesem acasă, mama îmi spusese să pregătesc o varză călită la cuptor, iar Adi mă tot ajuta prin bucătărie. Vestea a venit din partea fratelui mamei, m-a „topit” și am simțit cum totul mi se oprește în gât, într-o totală neputință și disperare. De atunci am tot evitat să
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
suficient de dure, mai cu seamă în condițiile unui nivel liceal performant, în sensul că aveam examen de admitere în clasa a IX-a, apoi examen de treaptă la trecerea în clasa a XI-a, toate aceste aspecte mi au călit voința și mi-au oferit clipe frumoase în compania unor colegi absolut minunați. Au fost clipe magice pe care doar în virtutea vârstei adolescentine și a vibrației lăuntrice ți le poți explica, asuma și cu care îți poți identifica la un
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
ne pregătim pentru un nou început. Așa era tata, așa făcea de fiecare dată și doamna dirigintă cunoștea în mare măsură verticalitatea și profunzimea gândirii sale de la soțul dumneaei, care aprecia mult formatul și prestația tatălui nostru. Liceul mi-a călit orice ezitare și-n egală măsură mi-a rafinat gustul pentru frumos, pentru artă, educându-mi emoțiile, atitudinile, așteptările. Zidurile acelea groase asemenea unei cazemate, profilate exact pe frontispiciul muchiei de faleză dunăreană păreau reci, decente, distante în relația cu
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
calm și tonic, o doamnă în prezența căreia am reușit să-mi controlez temerile. Într-o discuție recentă cu doamna doctor am convenit că natura potențialului meu intrinsec face să mă aliniez, mai degrabă, acelor pacienți graduali a căror temeri călesc uneori răbdarea medicului stomatolog. Așadar, indicele de personalitate în cazul doamnei doctor, răbdarea. Am construit acest puzzle din piesele sufletului meu, le-am potrivit așa cum numai bunul Dumnezeu m-a ajutat s-o fac, asamblând piesă cu piesă și urmărind
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
ea. Am hotărât s-o ajut: -Uite, avem escalopuri, paste proaspete, ciuperci, smântână. Gătesc eu, bine? Păru ușurată. -Te pot ajuta cu ceva? întrebă. -Spală ciupercile și taie-le în lamele. Am curățat usturoi, l-am zdrobit și l-am călit în unt, cu carnea. Ciupercile mărunțite se înăbușeau în altă tigaie. Am pus totul laolaltă într-o cratiță cu un borcan întreg de smântână groasă. Sigrid mă privea neliniștită. -Olaf nu face la fel? o întrebai. -Nu știu. Nu l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
crezi că eu țiu la sfrijitul cela, la Călimărescu, la scriitoru ajutorului ajutorului de preceptor... Nee! glava... Acela mă, nu-mi da voie să mă mai sărute nimene. INTENT [ATIONEM] Auzi infamul! ANETTA Pthi! Pe loc i-am dat pașport! Călim[ărescu]. INTENT [ATIONEM] Și este aceasta adevărat?... Anettă! ANETTA Parole d'honneur. {EminescuOpVIII 368} [JUDEȚUL ÎMPĂRATULUI] 2255 [PERSOANELE: ÎMPĂRATUL ERMOLACHIE CHISALIȚĂ ÎMPĂRĂTEASA dascăl HAPLEA BALAUR PEPELEABABA CASSANDRA STROLEA vrăjitoare] [SCENA 1] ÎMPĂRATUL, ÎMPĂRĂTEASA, [HAPLEA] Î[MPĂRA]T[UL] Ce să
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
iar alegerea va fi în mâna ta. Până la urmă, ai parte în călătoria ta de probe la care ești supus pentru că doar astfel vei putea săți manifești darurile tale, să le pui în valoare, iar aceste încercări te te vor căli, te vor ajuta să te elibereză de tot ceea ce te împiedică să-ți atingi obiectivul astfel încât să ajungi în palatul fermecat purificat, îmbogățit sufletește, mai înțelept, dovedind prin tot ceea ce ai făcut că meriți să primești premiul, că el vine
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
principală și o luă pe drumul de țară unde nu erau șantiere și macaralele nu se înălțaseră încă în văzduh, străbătu duminici păstrate în amintire, în care bătuserăm împreună cu familia Saner povârnișurile munților Jura, făcuserăm focul într-un luminiș, tata călise ceapă într-o tigaie vânătorească și prăjise carne, în timp ce sticla de vin se răcea în fântână. W. își străbătea propriile sentimente, trecând printr-un peisaj care îl acompania în realitate; conducea încet, parcă voia ca toate sentimentele astea să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
cu mine nu aveam voie să părăsim casa, nu era planificată nici o călătorie cu mașina și nu aveam voie să jucăm nici un joc. De Paște mai existau ouăle vopsite în coji de ceapă, berea Bock, mielul de duminică și varza călită de luni, Rusaliile se mai serbau încă printr-o drumeție în munții Jura, printre cireșii înfloriți. Dar pe urmă venea miracolul economic: un ospăț sardanapalic de alimente și mărfuri. De Crăciun am ascultat cu un amestec de consternare și admirație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
înțelegi că nu s-a schimbat? N-a fost niciodată unul dintre aceia care n-ar îndrăzni să atingă femeia nici cu o floare, e același amorez dintotdeauna. În plus, nu mai are nici măcar slăbiciunile de altădată, Revoluția l-a călit, l-a uns cu toate alifiile, nu mai are nici mamă, nici tată, zice Gulie. L-a dezamăgit toată lumea, Piticul, că a avut încredere în niște lingăi, complotiștii, că l-au împușcat prea repede, revoluționarii, că au trădat adevăratul spirit
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
au înlocuit uniformele, gradele, și-au pus oamenii lor peste tot să aibă grijă să nu miște nimeni în front. Armata era ținută tot sub papuc, cu alți comandanți, cîrpe în mîinile noului sistem. Atunci am început eu să mă călesc, să-mi deschid ochii în stînga și-n dreapta, foarte bine, mi-am spus, eu n-o să renunț la carieră de dragul unor țărănoi care îmi tot băteau apropouri de fiecare dată cînd veneau să mă interogheze. De ce nu aveam chef
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
o întreb pe Fairlynn. Ca să-mi continui studiul cu președintele Mao. Și el e poet. Fairlynn este o atletă a spiritului. Are nevoie de o rivală ca să-și exerseze mintea. Mă face Domnișoara Burgheză și zice că Yenanul o să mă călească. Dimineața, lasă ușa deschisă, ca vântul să vâjâie înăuntru. Asta îi procură o plăcere imensă. Îi aud râsul bărbătesc. Vântul aspru o să-ți remodeleze oasele și nervii! E fericită că m-a lăsat fără replică. Slavă lui Buddha că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
el, delicat, mantaua lungă, Încheiată pînă la ultimul nasture, gulerul ridicat...nimic deosebit. Și totuși, ghetele-i scîlciate par a adăposti picioare foarte late. Incredibil de late! Labele picioarelor... altui scriitor! Cum s-ar zice, trei sferturi de Anton Pavlovici, căla re pe un sfert de...Oedip! Și ca să rămînem În domeniu : am două nedumeriri nepublicate ( celelalte sunt spuse În cartea mea Caiete de regie, apărută În 1985) . Una : de ce traduc francezii Livada cu vișini, La Ceri saie - care Înseamnă livada
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
neschimbate locurile de aproape patruzeci de ani de când le știe Rafael. Aceleași, doar că mai ofilite, mai prăfuite, mai ostenite, ca și cum s-ar fi trecut odată cu el, după atâtea ierni și veri. Vara te coci, iarna înțepenești de ger. Te călești și te întărești și pe urmă începi să te părăginești. Te părăginești mai repede decât locurile. Te vezi copil bălăcindu-te în balta asta, și pe urmă insomnia și somnul de veci dându-ți târcoale, gândurile, morții, locurile pe unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
Revoluție Americană. Iar acum gardienii ripostează. Când au izbucnit revoltele, poliția a acționat În general, cu reținere. Stăteau retrași, Încercând să țină sub control turbulențele. La fel, trupele federale, trupele de parașutiști din regimentele 82 și 101 aeropurtate sunt veterani căliți În lupte, care știu să folosească forța În mod adecvat. Dar cu Garda Națională e altă poveste: luptători slăbiți, care au fost chemați de la casele lor Într-o luptă iscată brusc. Sunt lipsiți de experiență, speriați. Înaintează pe străzi, Împușcând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
exod printre dune și întinderi bolovănoase, uneori găzduiți ca niște iubiți frați de sânge ai imohagilor, dar, de cele mai multe ori, izgoniți ca niște ciumați. Au fost ani grei, ce au înăsprit firea blândei Laila, dar, în același timp, i-au călit pe cei trei fii ai săi, Gacel, Ajamuk și Suleiman, și pe micuța Aisha, care își petrecu o bună parte din copilărie pribegind călare pe o cămilă. Tuaregii au fost un popor nomad prin excelență, dar, în cazul familiei lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
preocupat de valorile în care am crezut, cu toate că respectul, încrederea în oameni și generozitatea mi-au fost puncte vulnerabile. După arestarea tatei, firea mea timidă a devenit și mai retrasă, iar toate caznele care m-au urmărit ulterior, m-au călit și înverșunat, astfel că la moartea prematură a celor care mi-au dat viață nu am putut vărsa o lacrimă. Atunci, la 28 de ani, devenit stâlp al familiei, am suferit a doua schismă a maturizării, chiar dacă nu mai eram
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]