1,104 matches
-
realități. Mie, invers, ficțiunea mi se părea că... era,... dar că nu exista; așa cum îl vedeam eu de pildă pe nea Radu, brutarul, când ne aducea nouă pâinea caldă învelită într-o rogojină, în căruța lui trasă de un cal chior. Mai târziu, ficțiunea nu mi se mai păru decât o întâmplare petrecută cu adevărat, însă ticluită, răstălmăcită, cei mai mari mincinoși fiind scriitorii. Dar mama, însăși, cu imaginația ei, n-o fi avut și ea un har ascuns de romancieră
"Dacă mama arată cum trebuie..." by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10965_a_12290]
-
fără ca premierul să bage de seamă că Sănătatea e în beznă. Dacă așa au stat lucrurile, ce-a păzit acel Titulescu al controalelor, Victor Ponta? Pe urmele lumînării aprinse de Mircea Beuran a venit dl Blănculescu, dotat cu o lanternă, chioară, fiindcă altfel nu se explică de ce a anunțat că la Sănătate există angajați incompatibili pe care îi așteaptă să demisioneze, în loc să-i dea afară. Dacă avea cunoștință de existența incompatibililor din minister de pe vremea cînd conducea numai Agenția Națională de
Controlul și autocontrolul lui Blănculescu by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/13406_a_14731]
-
fiind de Gerard. O fată frumoasă la față, dar cu ochii foarte bolnavi, adusă de frați la trupul sfântului, cum îl atinse cu mâinile, își redobândi de îndată lumina ochilor. În raclă fiind, Gerard i-a redat văzul unui preot chior. Una dintre fostele soții ale lui Ahtum, care pătimea de friguri și pe care chiar Gerard o botezase, de cum veni la mormântul lui și-i sărută mantia, se însănătoși. Un copil mușcat de șarpe, grav bolnav, de cum ajunse la mormântul
Agenda2005-37-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284188_a_285517]
-
lipsit de fler în ceea ce privește construcția unei fraze, numai că textele lui sunt cât se poate de goale și gratuite, nu vădesc nici vreo construcție complexă, nici o simbolistică aparte. Savurând un pic de Kafka instant ai senzația că bei o apă chioară fierbinte, burdușită cu arome identic naturale. Dar care, în pofida oricăror eforturi, tot o apă chioară rămâne.
O apă chioară by Răzvan Codrescu () [Corola-journal/Journalistic/4176_a_5501]
-
de goale și gratuite, nu vădesc nici vreo construcție complexă, nici o simbolistică aparte. Savurând un pic de Kafka instant ai senzația că bei o apă chioară fierbinte, burdușită cu arome identic naturale. Dar care, în pofida oricăror eforturi, tot o apă chioară rămâne.
O apă chioară by Răzvan Codrescu () [Corola-journal/Journalistic/4176_a_5501]
-
care cu birja. Fetele de la Chelu au rămas la restaurant pînă s-a făcut ziuă. Au trecut în sala de clasa întîi unde au așteptat să vadă dacă trenurile de dimineață le aduc ceva, apoi s-au întors în deal chioare de nesomn și îngrijorate că au rămas fără clientelă.
„La război, copii!“ by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7465_a_8790]
-
Dumitru Hurubă Stăm cu toții în fața celor două televizoare și... A, nu v-am spus? Sfinte Pazvante - chior să fii să nu observi ce coincidențe se întâmplă pe lumea asta! De fapt, ce să ne mai minunăm? A murit o mătușă a lui Haralampy, în vârstă de 95 de ani, și i-a lăsat moștenire un televizor Gründig
Haralampy: "- La toți mai moare câte-o rudă..." by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10975_a_12300]
-
nici ea, nici o atingere cu berea. Fac o știre de scandal vodca, țuica, și șampania din capul corespondentului de front, care chefuise cu muscalii. Căldura mare, lucru ciudat, nu se stinge cu bere. În Petițiune, băutura care amețește e apa chioară, iar în Gazometru e sugerată, în trecere, scăderea unei damigene. Dovadă că berea n-are amestec în pierderea lucidității. Stîlpii de berărie știu foarte bine pe ce lume se află, fiind mai curînd niște cinici, decît niște exaltați. De pildă
Carul cu bere by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7510_a_8835]
-
menite s-o oprească pe poetă au fost tocmai pîrghiile de care s-a folosit pentru a merge mai departe. Atunci cînd era la un pas să renunțe, tocmai atunci a apărut ceva care s-o împingă mai departe. Noroc chior sau providență obscură, de însemnătate e că potriveala prielnică s-a ivit. Ce definește o putere spirituală este că mereu se exercită în chip indirect, prin înrîurire sau prin atracție, prin farmec sau prin atmosfera din jur. Niciodată forța spirituală
Puterea indirectă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2812_a_4137]
-
spate și mă gâdil în/ palmă cu unghiile moi. când îmi clănțănesc/ dinții îmi sug la sânge măselele rupte)" (De două zile nu am mai stins becul...). Parcurgând cu atenție secvențele anodine, banale, ordinare ale unei existențe contemplate la lumina chioară a becului sau, afară, printre "cârduri de oameni străini", descoperim, când și când, foșnetul prezenței demonice. "Mă trec fiorii", "mă clatin de silă", "când nu mai pot de frică", notează tot așa, en passant, Constantin Acosmei, creând o senzație aproape
Scrisoarea unui provincial by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8934_a_10259]
-
vă invit... Don Aristóbulo era tatăl lui Jaime, al altor trei băieți și a încă patru fete, cărora nici gând să le plătească o școală la Madrid. Cu băieții era mai generos, dar la limită: Jaime n-avea niciodată un chior, deși era cel mai mic dintre ei. Asta nu părea să-l deranjeze prea mult, știa să se descurce, singura soluție era pesemne să studieze, era al șaselea din opt frați și, la nici o lună după venirea la Madrid, găsise
Castele de carton by Cornelia Radulescu () [Corola-journal/Journalistic/10399_a_11724]
-
ironie. Nici experiență, nici istorie. "Că ce sunt recile mademuri/ Ce aur, pietre și sidef,/ Pe lângă vinul copt de vremuri,/ Pe lângă-un haz, pe lângă-un chef?". Un gînd împreună pe care îl uităm, îmbătîndu-ne, în fel și chip, cu apă chioară.
Între pahare by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7632_a_8957]
-
din parlament, legea are un singur rol: să-i protejeze pe vechii turnători reactivați de S.R.I., pe securiști și pe cei care, după 1990, au reușit să șteargă urmele propriei activități în slujba mașinii represive de inspirație bolșevică. Boantă și chioară, ea lasă la cheremul lupilor în piele de oaie de la S.R.I. dreptul de decizie asupra înmânării spre studiu a dosarului, a punerii la dispoziție a unor fragmente sau, pur și simplu, a ascunderii acestuia. A spune, în aceste condiții, că
Finala pe aparate: astăzi, imbecilitatea by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16569_a_17894]
-
legate de privatizarea Oltchim și planurile sale legate de combinat, precum și unele atipice, inclusiv cea referitoare la dantura sa. Un telespectator i-a adresat patronului OTV, prin intermediul stireata@rtvnet, următoarea întrebare: "Într-o emisiune spunea că România are un președinte chior. Va avea România un președinte știrb? De ce vrea să rămână știrb?". Pe cât de directă a fost întrebarea, și răspunsul lui Diaconescu a fost unul promt și neașteptat: Când să îmi mai pun eu dinții? Mă rog, eu n-am dinți
Dan Diaconescu nu are timp să-și repare dinții de la natură () [Corola-journal/Journalistic/73263_a_74588]
-
îndrăcit de cărți. Aceasta, zise ea E cartea ta, Matrozul fenician înecat, (Acelea's perlele ce i-au fost ochi. Privește!) Aceasta-i Belladonna, Stăpâna Stâncilor Stăpâna împrejurărilor. Acesta e omul cu trei toiege, și-asta-i Roata, Și-aici e negustorul chior, și-această carte, Care e goală, e ceva ce cară uneori în spate, Și mi-e oprit să văd. Nu găsesc Omul Spânzurat. Ferește-te de moarte-n apă. Văd mulțimi de oameni, mergând în cerc. Mulțumesc, de-o vezi
Tărâmul pustiirii, 1922 by T.S. Eliot () [Corola-journal/Journalistic/7094_a_8419]
-
așa cum este el imaginat de poetă în secțiunea Nu e timpul fato: "Bucureștiul prin care te plimbi fără nimic pe sub fustă/ bucureștiul cu cruci albite și dumnezeu pitic lingîndu-și rănile/ bucureștiul decojind succesiv foițele de ceapă de pe cupola bisericii/ babele chioare îmbrîncindu-și colivele pentru soldații lor roșii/ morți la datorie cu darabalele atîrnînd cuminte între pulpe toaca lucioasă/ (...)/ sfîntul altar se crăcănează drept pe mijloc țeasta ți se crăcănează drept pe mijloc/ nu poți nici măcar să arunci mîncarea uitată cu zilele
Apocalipsul acum by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/10754_a_12079]
-
direct de la sursă! În toane bune, Ilie Moromete concede nevestei o moarte asistată religios: lovi-te-ar moartea cu popa-n brațe. Alt personaj urează: prăpădi-te-ar cîinii. Poreclele sînt însultătoare: Guica, Pațanaghel, Guica al doilea mai prost, Jupuitul, Chiorul (numele real e chiar mai rău - Bălosu). Urîtă e chiar A lui Parizianu, care amintește jignitor condiția de bastard a numitului. Cel care înjură de lucruri concrete (briceag, candelă etc.) e Cocoșilă. El își abordează prietenii cu pîrlitule, prostule. Cu
Injurii, blesteme, sudalme by Horia Gârbea () [Corola-journal/Journalistic/7662_a_8987]
-
Mircea Mihăieș Cîtă indignare, ce vociferări, ce sfîntă mînie patriotică! Auzi, să ne-o trîntească direct chiorul ăsta de Verheugen că n-o să intrăm prea repede în Uniunea Europeană! Să ne spună, de la obraz, ungurii, cehii și polonezii că avansarea noastră pe listă o periclitează pe a lor! Să ne atenționeze germanii că lucrurile trebuie executate într-o
Europa are urechile înfundate by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15688_a_17013]
-
îmbrăcați alandala, poartă semnele care înnobilau proletariatul, fosta clasă conducătoare și veșminte presupus a fi elegante, sexy, la modă. Amalgamul e sufocant și devine încă un strat de înlăturat pentru a ajunge la adevăr. Lumina - de la lanternă, de la niște becuri chioare - e puțină și nesigură: lumea aceasta e un provizorat pândit de sordid. În spectacolul lui Mircea Cornișteanu realul se încarcă de semnificație, povestea devine lentila microscopului pentru a studia lenta corupere a omenescului, dar și ocheanul întors prin care privitorul
Femei în tranziție by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/12858_a_14183]
-
de stînga". Poate contraria însă imaginea lui Petru Groza, care, sub pana devenită intempestiv clementă a moralistului, ar fi nu mai puțin decît "un realist, fiindcă păstrează tradițiile și tezaurul de experiențe al înaintașilor. Nu se lasă îmbătat de limonada chioară a noutăților. Este în el ceva vechi, foarte vechi, de voievod și bătrîn cneaz, de moșneag înțelept". Și dacă nu e de ajuns atît, mai urmează: "Fluidul magnetic care emană din el este un amestec de sănătate, voie bună, optimism
Avocat și martor by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8911_a_10236]
-
bancă din țară. Dorește să-i împărtășească mai departe din vastă d-sale experiență. Dinspre televizor vine un iz de flori de portocal. Este ceasul telenovelei hispano-americane, pe ecran o blondă ispititoare face meritorii eforturi de a plânge. Motanul cel chior care ocupă de drept divanul - i-a scos ochiul stâng un rival mai competitiv - doarme cocoșat cu spatele la necazurile divei. Doarme vârtos, cască la intervale enorm, schimbându-și, încă mai confortabil poziția. Nu vede, prin urmare, cadavrele risipite prin zăpadă ale
După revelion by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/18193_a_19518]
-
-l vezi, neputând fi atins decât printr-o curbă... Trebuie evitate hazardul sau accidentele fericite ce te pot duce fără să știi pe calea cea bună. Ar fi o nimereală. Asta și înseamnă, de fapt, noroc... Să ai noroc. Noroc chior, cum se spune. Cu cât problema, așadar, este mai complicată, cu atât hazardul intervine de mai puține ori. în general, este o deosebire frapantă între adevăratele soluții și cele produse de hazard. Știința nouă, cu ajutorul computerului, a explicat seriile norocoase
Zguduitura ori șocul – note 1944 – by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12757_a_14082]
-
Marina Constantinescu Au dispărut precum cîrtițele E tîrziu în noapte. Mestec într-o oală o fiertură oarecare. Mă uit pe geamul de la bucătărie și văd frînturi din casele vecine, cărămizi netencuite, cabluri suspendate, luminițe chioare, ici, colo, fumul care iese, drept (el), pe coșuri. Sînt orele cînd pot să plîng. Liniștea din jur mă lasă să dau filmul înapoi. Ca în fiecare decembrie. Filmul vieții mele. Acesta și nu altul. Ce aș fi fost astăzi
Cui îi e frică de luna decembrie? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12175_a_13500]
-
Jos comunismul!" În decembrie 2004, la Timișoara s-a strigat din nou. Și n-au mai murit oameni. E aproape dimineață. Oala mea a fiert de mult și tace. Nu pot să dorm. Fumul coșurilor iese drept, spre cer. Luminile chioare s-au stins de mult. Îl aud pe cel mic văitîndu-se în somn. Îl iau în brațe, îl mîngîi și îl întreb dacă a pățit ceva, dacă îl doare ceva. Îmi spune că nimic din toate astea, dar că are
Cui îi e frică de luna decembrie? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12175_a_13500]
-
precum cel al personajelor inferioare din mitologia irlandeză (ochiul malefic al lui Balor face să încremenească o armată întreagă; Regina Medb îi transformă pe copiii lui Caltin în vrăjitori, mutilîndu-i prin metode antiinițiatice, suprimîndu-le ochiul stîng; toate vrăjitoarele irlandeze sînt chioare de același ochi). Se cuvine a-l socoti pe George Vulturescu drept unul din cei mai înzestrați poeți români afirmați în ultimele decenii. George Vulturescu, Scrisul agonic, Ed. Axa, Botoșani, 1999, 150 pag., prețul: 10.000 lei.
O energie neagră by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17329_a_18654]