786 matches
-
începe cu un "tablou de familie" alcătuit din portrete scurte: Tieck avea "umeri largi și greoi", fata lui Jean Paul poartă urmele "abuzului de bere și de vin", Hoffmann are un chip "plin de originalitate" iar Achim von Arnim e deconspirat de "o bărbie ce dezvăluie eșecurile". Excelent este capitolul dedicat lui Achim von Arnim. Alături de poet se află și iubita sa, Bettina, o figură feminină extraordinară. Bettina își consemnează visele în scrisori și Béguin uită un moment de Arnim pentru
Vocatia visului by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/17781_a_19106]
-
teoria patafizică spre o sobrietate lucidă, patafizica în genere jonglează cu artificii parodice, tocmai pentru că povara simbolică e mult prea mare. De aici căderea în absurd, o soluție a depășirii stării de inutilitate a scrisului. A cuvântului. Uciderea lui Maximilian deconspiră exact teoria, vădit deconstructivistă. Iraționalul absurdist se scaldă la Nimigean în apele salvatoare ale onirismului estetic. Scriitorul recurge la această ingenioasă poetică a științei imaginare avându-l ca model în primul rând pe Daniil Harms (miza pe dezmembrarea absurdistă a
Un roman patafizic by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3652_a_4977]
-
tinerilor, gluma unui parodist erudit, integrat în bătălia contemporană a ideilor. Dar nu era cunoscut pseudonimul Nicolae Niculescu, sub care N. Steinhardt publicase la Paris, în 1975, în revista "Ethos" a lui Virgil Ierunca eseul Secretul "Scrisorii pierdute" : l-a deconspirat Ion Vartic, reeditând acest eseu în volumul din 1995 Cartea împărtășirii. Nu vor mai fi fiind și alte pseudonime? Aceste avataruri dezvăluie un fapt psihologic semnificativ, cu mai multe fațete: proteismul personalității lui N. Steinhardt avea tendința de a se
N. Steinhardt îndrăgostit by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11724_a_13049]
-
o ghilotină pentru cei care urmăreau cu nesaț, duminica la prânz, emisiunea Profeții despre trecut: "Nu a iubit democrația liberală. La rândul ei, aceasta nu-i datorează nimic lui Silviu Brucan". La fel de atent descifrează Vladimir Tismăneanu cazul jurnalistului Carol Sebastian, deconspirat ca fost informator al Securității. Ce atitudine trebuie să luăm față de un om care "a scris impecabil despre mișeliile vechiului și noului sistem nomenclaturist din România", dar care s-a dovedit în cele din urmă că a fost un fost
Avatarurile anticomunismului by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9488_a_10813]
-
pur al reveriei, ci rămîn în continuare în faza ingenua de amprente mentale care vin să certifice imensă bogăție a virtualității. Glosînd pe marginea culorii, a construcției suficientă sieși, a imaginarului ca materie primă pentru lumea reală, Vasilica Chifu își deconspira, de fapt, coordonatele unei existente morale. Desprinderea de contingent, refuzul modelului și inaderenta la ordinea perisabila sînt tot atîtea modalități de a defini o aspirație unică: spre incoruptibilitatea materiei, spre transcendență formei, spre polisemia visului.
Arta în familie by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/17989_a_19314]
-
în ceea ce privește calitatea acesteia de sursă a imaginii, pentru că, într-un sens mai profund, ea se consolidează și impune noi exigențe. Întregul comportament artistic al lui Trifu are în lumea exterioară un referent solid, de care se disociază însă, căruia îi deconspiră limitele, și nu unul față de care își manifestă, în vreun fel, obediența. Încetînd definitiv să mai celebreze formele deja existente, să le mimeze dinamica și să le preia retorica, el începe, încetul cu încetul, să umple golurile și să denunțe
Un artist revoltat: Alexandru Trifu by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7048_a_8373]
-
răzgândesc, sub un pretext oarecare, și pleacă mai departe. Doamna nu se sfiește chiar să leșine ca să guste un păhărel de coniac bun, iar domnul nu cruță nici una din facilitățile reședințelor cărora puțin le lipsește ca să devină ale lor. Metoda, deconspirată după vreo două vizionări de proprietăți de lux, este adoptată de agentul imobiliar, care-și răzbună, pesemne, banii pierduți și riscurile meseriei. Merită să ai de clienți astfel de oameni de lume. Lume nouă, care caută mici soluții nevinovate la
Fiecare la locul lui by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/2703_a_4028]
-
să împărtășească ceea ce știe. (În definitiv, buna-cuviință, ca și istețimea sunt averi copioase, iar a pricepe cum să te folosești de ele reprezintă una dintre fețele perfecțiunii). Mai există și un bun-gust prin care solicită fiecărui opus abordat să-și deconspire propria realitate, înainte de a fi socotit desăvîrșit sau, din contră, precar. Ori un bun-simț datorită căruia nu se lasă copleșit de vreun sentiment rebel sau de vreo oacheșă idee. Și totuși, Aurelian nu este omul care să pună la încolțit
Spațiul care cîntă by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/13096_a_14421]
-
ingratitudinii românești, noi ne străduim însă să-i demitizăm pe acești fotbaliști, deocamdată singulari în istoria sportului românesc. Le numărăm banii din conturi, le căutăm amantele, le stabilim pensiile alimentare, îi filmăm cînd merg la toaletă și, mai nou, îi „deconspirăm" ca foști colaboratori ai Securității! Avem fără îndoială o genă (națională) deviată, care nu ne lasă să ne bucurăm decît atunci cînd ajungem (cu toții) în mocirlă, cînd, la orizont, se văd luminile cețoase ale felinarelor roșii și se aud țipetele
România - o perspectivă londoneză by Codrin Liviu Cuțitaru () [Corola-journal/Journalistic/6875_a_8200]
-
mari adâncimi, miriști acoperite de zăpadă se luminau când se risipeau norii, în depărtare șiruri de munți se profilau printre perdele de ceață. "- Cum ziceți că vă cheamă?", mă chestionă un altul, ce ținea în mână o listă. Mi-am deconspirat numele, insul îl trecu pe hârtie și-mi întinse un plic. Erau înăuntru cincizeci de mii, o bancnotă încă neîndoită. Brusc mi-am reamintit din care cauze grăbisem să prind un autobuz către centru: ca să ajung la timp la Banca
Printre coșmaruri by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/12149_a_13474]
-
în underground. La îndemnul primarului și în situații de urgență locuitorii se organizează asemeni unei întregi orchestre de jazz din care nu lipsesc alămurile cele mai fantaste. Jo-Jo, unicul băiat al numeroasei familii a primarului (90 și ceva de fete!), deconspiră o mașinărie complicată ascunsă într-un fel de turn solitar, menită să suplinească o întreagă orchestră. Cumintea populație de Who își revelă brusc potențialul dionisiac. Foarte interesant este și un personaj precum Cangurița care țese întreaga cabală în jurul lui Horton
Elefanții și particulele elementare by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8408_a_9733]
-
Constanța, din Ploiești etc. Prin premisele lor, dar și prin filosofia curatorială și prin efectul imediat de lectură, acestea erau mai curînd acte de emancipare decît rapoarte de activitate, însă, tocmai prin grandoarea lor afișată și prin aerul lor exhaustiv deconspirau multiplele complexe provinciale și tot atîtea reflexe de gîndire reziduală, însuficient drenată în noile condiții. Venirea în București nu avea atît ca argument imperativul cunoașterii și al comunicării, dorința legitimă a ieșirii din cadru ca prim pas către eliberarea de
Artiști plastici vâlceni by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/17026_a_18351]
-
Liviu Dănceanu Dacă secționăm trunchiul unui copac, vom descoperi cercurile concentrice, grație cărora arborele își deconspiră vârsta. Dacă privim cu atenție un șist mineral, vom observa stratificarea rocilor susceptibile de a se desface în plăci subțiri, sub acțiunea unei anume presiuni. Iar dacă ne învrednicim să punem de o istorie a muzicii, nu putem face abstracție
Depoziție scrisă by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/14553_a_15878]
-
în circularitate De cîmp magnetic Neîntrerupt Londra, 1987 VI însă edificarea și destructurarea nu sînt aici secvențe diferite. Ele funcționează simultan și în cadrul aceluiași proces. Luîndu-și ca reper corpul uman, de exemplu, sau doar una dintre componentele sale, artistul îi deconspiră alcătuirea modulară și împinge analiza pînă la completa lui fărîmițare, dar, în același timp, el sugerează și mecanismul construcției, coeziunea elementelor și imensa lor putere generativă. Această situare aparent antinomică, a cărei acțiune se exercită concomitent asupra formei, poate fi
Paul Neagu, între materie și poezie by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/8409_a_9734]
-
peste cruci dintr-o psihoză indusă a schimbării care trebuie să se petreacă o dată cu Revoluția de la Județeană. Primul apologet al fenomenului va fi, de altminteri, și una din primele victime. Căci în capitolul al treilea al cărții, Puțin respect, se deconspiră, ca din întâmplare, sintagma esențială a întregului roman: "- Da știi, dom' Pancras, ce-am învățat eu de la Ralița? Mi-a arătat o chestie la calculatorul ei de rămâi mut. O șmecherie. Ripleiso îi zice. Adică, dacă vrei, schimbi totul dintr-
Arta programării textuale by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7122_a_8447]
-
Alecsandri: "Două neamuri: cel adevărat este grec moldovenit, au rămas în Basarabia, din care mai cunoscut este șătrariul Iordache; iar acei din Moldova, deși sînt mari și bogați, nu sînt nici adevărat Alecsandri, nici moldoveni." Un qui-pro-quo de toată frumusețea, deconspirat într-un joc de ramuri, în familie și în frază, pe care-l ajută bine și sintaxa. O etichetă scurtă, cu atestarea, vechi-ceremoniosă, la sfîrșit: "Arhip. Nouă ridicătură de a domnului Mihai vodă Sturza; moldoveni sînt." Apoi iată, de pildă
Neam de neamul lor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10659_a_11984]
-
o viziune plasată permanent cultural în ce timp îi dictează memoria. Astfel se repliază artistul pe granița subțire a unui postmodernism voit sau poate doar afișat și aceea a unui barochism în care nici nu-și imaginează că trăiește. Se deconspiră el însuși: „... la ce sunt bune miturile, dacă nu ne imaginăm din când în când că ne întâlnim cu ele, că idealurile pot fi văzute, atinse și trăite...”
Intrările și ieșirile din criză ale artistului by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5845_a_7170]
-
de Protecția Mediului noi am propus arhitecților deprinși cu principiile arhitecturii bionice drept muză, fluturele, care în folclorul românesc exprimă frumusețe, vitalitate și dinamism“. O clădire trebuie să educe oamenii în ideea de continuitate Bd. Liviu Rebreanu nr... (nu-l deconspirăm încă) - teren gol, iarbă îmbătrânită, câțiva pomi care ocrotesc primăvara zborul fluturilor. Un decor uitat parcă în așteptarea unui destin ieșit din comun, pe care, iată, îl dăm în vileag: aici urmează să se construiască prima clădire din România pe
Agenda2003-6-03-a () [Corola-journal/Journalistic/280677_a_282006]
-
ca muzeograf, în anul 1989, la Casa Memorială „George Enescu” (în lunile premergătoare revoluției s-a vorbit mult despre această detașare la postul de radio „Europa Liberă”). Or, spre dezamăgirea (N.B. - mărturisită în epocă!) a unora, Jurnalul de la Tescani nu deconspiră numele membrilor vreunei presupuse rețele anticomuniste, nici planurile unei eventuale lovituri de stat. Nu este nici măcar expresia, atît de dragă românilor, a resentimentelor, care, revărsate cu generozitate în presa de după decembrie 1989, a obturat limpedea judecată, chiar și în cazul
Pitoresc și filozofie by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13590_a_14915]
-
țepos și tandru. Surprinzător sau nu, aș spune că Eleganța ariciului poate fi numit, până la urmă, un roman de dragoste. O neașteptată și sofisticată relație se naște și între Renée și cel de-al doilea personaj care reușește să o „deconspire” - domnul Kakuro Ozu, un japonez trecut de prima tinerețe, aristocrat în toate sensurile cuvântului, care se mută la un moment dat în imobilul de pe 7 rue de Grenelle. O relație în care ariciul nu trebuie să se mai ascundă, să
Gustul orezului cu ceai verde by Marieva Ionescu () [Corola-journal/Journalistic/5673_a_6998]
-
s-ar putea afirmă hotărît că terțul este inclus și că avem două eclipse și două drumuri, la fel de reale ambiental și la fel de eficiente simbolic; o eclipsă este de-adevăratelea pe cer și Arta aspiră sincer spre Muzeu, iar cealaltă eclipsă deconspira mecanismele obosite ale gestului ,,artistic" stereotip și lasă loc afirmației că drumul este o realitate în sine și nu doar antecamera vreunei vanități arogante, oricum s-ar numi ea. Spațiul în care cele două tipuri de percepție focalizează (și fuzionează
Eclipsa în drum spre muzeu (preambul) by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/17734_a_19059]
-
împiedica. Profitul stă în notorietatea celui care, lăsînd impresia că înoată împotriva curentului, nu face de fapt decît să-i oglindească sensul, căci Ben Goldacre este el însuși o verigă din angrenajul a cărui natură malefică nu prididește a o deconspira. Absolvent de medicină la Oxford și medic la National Health Service din Marea Britanie, Ben Goldacre s-a remarcat ca titular al unei rubrici de succes din cotidianul „The Guardian“, al cărui titlu - Bad science (știința rea) -, l-a împrumutat chiar
Impostura hipocratică by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4266_a_5591]
-
cu zel, și a devenit un la fel de zelos reprezentat al societății civile. Întrebat de fostul lui prieten de ce nu și-a mărturisit vina după 1989, Dan Oprescu a răspuns sincer: spera să nu se afle. Dar dacă tot a fost deconspirat, își asumă vina. Și, de fapt, munca lui de azi de la Guvern e o penitență, adică e o pedeapsă pentru el să nu fie în Parlament, să nu ocupe funcții de vîrf ce presupun o verificare a trecutului (de parcă în
De la Sursă... by Adriana Bittel () [Corola-journal/Journalistic/15402_a_16727]
-
prin contrast, în relief adevăratele teme ale cărții: singurătatea și singularitatea oricărui individ. Valeriu Cristea merge mai departe și vorbește, pe bună dreptate, despre motivul înstrăinării spirituale și geografice, aflat în strânsă legătură cu motivul omului fără noroc. Autorul însuși deconspiră înspre finalul romanului faptul că ,în această carte, tema singurătății ocupă un loc de prim plan" (p. 355, în ediția din 1983). Asemănările la chip relevă, în fond, contrastele. Oricât ar încerca ofițerul Ivo Filipovac, din compătimire și bunătate, să
O narațiune rizomatică by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10785_a_12110]
-
De la boemele muzicale din Clujul primei studenții la întâlnirile fundamentale cu profesorul Tudor Vianu, cu gurul nedivulgat Marin Preda sau cu aristocraticul Nichita Stănescu până la copilăriile candide ale nepotului atât de îndrăgit, Dani. Nu cred că mai e necesar să deconspir vreo identitate. Iar dacă - totuși - e, vă trimit, prietenos, la pagina 11 a numărului din România literară pe care tocmai îl citiți. Nu e o carte anistorică și nici apolitică, Bagaje pentru paradis. E doar o carte perfect naturală, cum
Preistorii personale by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9248_a_10573]