2,100 matches
-
dar în jurul căreia se fac noi adausuri interpretative extratextuale. Talmudul este studiat zilnic iar întregul ciclu prestabilit de studiu durează cca. 5 ani, după care se reîncepe. Talmudul propriu-zis este format din "משנה Mișna" și "גמרא Ghemara" precum și din straturi doctrinare suplimentare, consacrate în expunerea și analiza fundamentelor iudaice din Mișna și Gmara. "Talmudul" ca noțiune include două variante: Talmudul Babilonian și Talmudul Ierusalomitan. Talmudul Babilonian este versiunea mai cunoscută și studiată. "Sâmbăta" este principala zi de sărbătoare evreiască, ziua de
Iudaism () [Corola-website/Science/296541_a_297870]
-
canaanieni). Cartea lui Iosif menționează 69 de orașe canaaniene din Galileea: Episcopia Libanului a fost una dintre cele nouăsprezece care aparțineau de Patriarhia Antiohiei. În cel de-al doilea secol creștin, episcopul libanez avea jurisdicție peste alte paisprezece episcopii. Problemele doctrinare tratate la sinoadele ecumenice de la Efes (431), Calcedon (451) și Constantinopol (680-681) erau încă departe de a fi clarificate atunci cand creștinii din Liban au avut de înfruntat un pericol extern: năvălirea arabilor musulmani. Din acel moment, comunitățile creștine rar au
Maroniți () [Corola-website/Science/331970_a_333299]
-
au meritul de a fi încercat o rezistență. Cele 36.000 de voturi cu care ei au trimis pe Stere în Parlament sunt dovada unei conștiințe cetățenești care face cinste Basarabiei. Impresionantă manifestație, dar incapabilă să apere de prigoană pe doctrinarul țărănismului integral. Culmea ironiei o constituie faptul că tocmai partidul național-țărănesc, la ale cărui întemeiere, organizare și expansiune Stere a avut un rol covârșitor, găsește cu cale să-i dea lovitura de grație. O sumedenie de oameni care n-au
Constantin Stere () [Corola-website/Science/306554_a_307883]
-
Rezultatul ar fi un schelet de fapte lipsit de suflul vital. Și pentru că nu cade într-o astfel de greșeală, Zigu Ornea dovedește aplicația de ceasornicar a unui autor care, studiind documente și coroborînd surse disparate, poate să reconstituie viața doctrinarului socialist. Nu știu cîte vieți de intelectuali români au avut o latură atît de aventuroasă și de imprevizibilă ca cea a lui Dobrogeanu-Gherea. Te-ai fi așteptat să dai peste o ternă și monotonă existență de intelectual izolat și înăcrit
Abnegația eclipsării de sine by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10687_a_12012]
-
capăt la altul, romanul e o succesiune de asemenea dublete variabile ca intensitate, între care se intercalează alte, și ele întinse, episoade istorice. Fără ca vreunul dintre ei s-o bănuiască, Letiția și Sorin sunt legați printr-o serie de accidente doctrinare familiale. (Destul de greu de urmărit în acțiune, dar sistematizate la final, ca la starea civilă, într-o listă completă de personaje.) Trei sunt perioadele pe care Gabriela Adameșteanu încearcă să le reconstituie prin lentilă ideologică. Din prima, marcată de instaurarea
Drumuri egale by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6013_a_7338]
-
trece însă la explorarea sentimentelor ca formă de expresie a umanului. Forma de existență absolută a umanului este sentimentul, iar nu limbajul". Ce să mai înțelegem? Cu adevărat, "ce se înțelege acum prin autenticitate, iată o întrebare extrem de grea...". Impreciziei doctrinare i se alătură o serie de aplicații dintre cele mai bizare care, am fi ispitiți să spunem, frizează suprarealismul. Terminologia glisează cu un minim control pe largi spații, făcînd să se ciocnească entitățile cele mai diverse. Conform opiniei lui Marin
Dificultățile unei "panorame" (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8445_a_9770]
-
îmbogățit peisajul artistic românesc adăugîndu-i o altă dimensiune: aceea a imaginii suficientă sieși. Situată polemic față de ambele atitudini mai sus amintite, această nouă tendință repune în discuție sensul și finalitatea actului de creație. Față de mișcarea autohtonistă ea este complet dezinhibată doctrinar și exclude transcendența ca factor necesar în susținerea expresiei, iar în raport cu experiențele neconvenționale, protestatare, efemere și nemuzeificabile, resuscită demnitatea obiectuală a produsului artistic. Pe cont propriu sau asociați în funcție de afinități programatice, exponenții noului curent, în pofida tuturor diferențelor individuale, urmăresc un
Radiografii la minut by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/13535_a_14860]
-
târziu) au mers pe urmele Uniunii Sovietice, recunoscând Statul Israel la scurtă vreme după proclamarea independenței și au stabilit cu acesta relații diplomatice complete, Albania comunistă s-a abținut (probabil dintr-un amestec de motive de solidaritate islamică cu excese doctrinare comuniste) să meargă pe urmele statelor surori și niciodată nu a răspuns în mod pozitiv la inițiativele Israelului, refuzând să stabilească relații diplomatice indiferent de nivel cu acesta. Tot la acest capitol al comportamentului cu traiectorie divergentă se cuvin semnalate
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
unirii lor și e un esperiment îndoielnic și primejdios de a învenina și a face neplăcută acea tendență unitoare și împreunătoare a popoarelor care trebuie să fie cu drept cuvânt trăsătura politicei interioare din Austria, de dragul unei idei de stat doctrinare și nepipăite. Dacă voiți deci unitatea și puterea Austriei, pe care desigur toți o voiți, fiți drepți în înțelesul mare și larg al cuvântului cu toate popoarele sale. Nu știm dacă și în țările Coroanei ungare sferele dominante vor ajunge
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
sânge" din 1520, Gustav încurajează și oficializează reforma trecerea de la etapa catolică la etapa protestantă, luterană. Consilierul său este scriitorul Olans Petri; el traduce în suedeză Noul Testament, predică doctrina luterană. Noua reformă simplifică fastul, cheltuielile, ritualurile; apreciază Biblia, singurul izvor doctrinar; reduce tainele numeroase la două botez și împărtășanie; calea spre credință și mântuire este însăși munca omului. Suedia este prima țară care adoptă reforma luterană în anul 1527. E urmată de reforma bisericii anglicane, în 1534. Apoi trec la luteranism
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
semnala aici "analiza stratigrafică" propusă de G. Munteanu pe care, în definitiv, o reclamă obiectul însuși. De aici pornește, de altminteri, și Theodor Codreanu în Eminescu Dialectica stilului care este și o contribuție de ordin exegetic. Perspectiva, clarificată prin disociații doctrinare, e scutită de prejudecăți și comentatorul se simte întărit în ideea lui de a comunica un Eminescu modern, între altele și prin sforțările altora de a revigora interesul pentru alți autori. Ph. Solers, zice Th. Codreanu, a reevaluat "danteismul" și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
și o jumătate de gram poate să aibă acțiune dăunătoare". Firește, pentru cercurile masonice de la noi (în 1880, spune Th. Codreanu, activau în România nu mai puțin de 32 de loji masonice) nu Eminescu poetul trebuia anihilat, ci Eminescu ziaristul, doctrinarul naționalist care încurca atâtea din urzelile "păturii superpuse". Pericolul nu fusese înlăturat decât episodic prin declararea iresponsabilității sale, dar iată-l însănătoșit și panica neliniștește Bucureștiul din nou. "De Timpul nu mai poate fi vorba", îi scria Maiorescu însoțitorului lui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
imaginile poetice individuale și idealurile umanității; în opera lui Novalis (Friedrich Leopold von Hardenberg), cel mai important autor liric și romancier al romantismului timpuriu, autor al unor Fragmente (1798) în care idealismul subiectiv își află o exprimare plină de vigoare doctrinară. La toți aceștia și la mulți alții din diverse culturi europene, care ar mai putea fi invocați (Victor Hugo, Arthur Rimbaud. Lautréamont, Guillaume Apollinaire, Saint-John Perse, Thomas Stearns Eliot, Alexandru Philippide) găsim argumente care să justifice percepția fragmentară a realității
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
-și deja comentându-le marile romane ale lui Mihail Diaconescu temele, în acestea, sunt, se știe, insistente, neprefăcute, decise ideistic, destăinuind un ambițios program etnohermeneutic -, Theodor Codreanu va izbuti așadar, încă o dată, nu doar să-și repună în discuție conceptele doctrinare (omul s-a împătimit de ele, însă frumos, în cursul vremii), dar să le desfacă din severitatea inițială, să le limpezească. Dacă Dennis Deletant istoricul britanic -, un cercetător sagace, pătrunzător al comunismului românesc (un regim dependent la început, cum se
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
construită" cu instrumente democratice, dar, de fapt, cu aceleași consecințe. Cartea profesorului Codreanu este structurată pe 19 capitole, are aproape 650 de referințe bibliografice, ceea ce-i conferă o deosebită rigoare documentară. Primul capitol, Autohtoni și periferici, dă, de fapt, osatura doctrinară a întregii lucrări, exprimând relația/raportul dintre autohtoni (centrali) și periferici (marginali). În context, este extrem de provocatoare ideea că "dezvoltarea se întâmplă doar atunci când decizia este la centrali, iar "decăderea" începe în momentul în care perifericii acced la decizie". Exemplificând
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
slujească la doi arhei etnici. Sfâșierea druțiană se exercită între centrul imperial Moscova, unde și locuiește, și rădăcinile sale de român moldovean. Struțo-cămila acestui tip de sfâșiere etnică este teoria moldovenismului, ca hibrid între românism și slavism, dar opus radical, doctrinar vorbind, celui dintâi". Sunt personalități "cărora li se încearcă întreruperea legăturilor cu arheitatea lor etnică. Mutanții rezultați își apără cu o mână arheitatea, dar și-o nimicesc cu cealaltă. (...) Format în mediu românesc, H.-R. Patapievici are, simultan, tendințe centrifuge
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
publicistica eminesciană. Un capitol extrem de interesant, care ar fi meritat extins, este Rădăcinile ontologice ale expansionismului rusesc, unde Theodor Codreanu se desparte de exegeza anterioară încercând să lumineze sursele pornirilor invadatoare ale imperiului răsăritean. Cauzele, afirmă criticul, nu sunt doar doctrinare (Marx, Engels ș.a.), ci, mai ales, raseologice. Tendința expansionistă susține criticul există în sângele rușilor de secole, iar pe ea s-a altoit, ca o justificare perfectă, ideea religioasă a protejării ortodoxismului. Discutând despre Basarabia interbelică, Codreanu subliniază amestecul constant
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Theodor Codreanu este utilizată copios în ultimii ani, în așa zisele campanii de demitizare a valorilor naționale, începând cu istoria și terminând cu literatura... Schimbarea care a intervenit, între timp, este stângismul de dreapta: stimulanții "anticomuniști", descinși din familia foștilor doctrinari cominterniști, se erijează azi în campioni ai "dreptei", asigurându-ne că sunt "neoconservatori" și, în consecință, își revendică legitimitatea de a judeca și conservatorismul lui Eminescu" (p. 187). Vindicativii inși "de dreapta" au convertit servirea unui regim politic într-o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de vedere civic și civil) climatic clinic comercial comportamental compozițional compozițional (din punct de vedere compozițional și al condimentării) computațional constituțional contabil creativ creștin culinar cultural declarativ decorativ democratic demografic dimensional dinamic (din punct de vedere tehnologic, cât și dinamic) doctrinar dogmatic dramatic eclezial (din punct de vedere teologic și eclezial) ecologic economic economic (din punct de vedere din punct de vedere economic și al mediului) economic (din punct de vedere economic și energetic) economic (din punct de vedere economic și
[Corola-publishinghouse/Science/85011_a_85797]
-
fi decât expresia sintetică a voinței cetățenilor, rezultatul (legătura) unei deliberări și unei elaborări psihologice colective. Desigur, aici, se află și un „viciu” de judecare, căci, ideea „contractului social” este o pretinsă „unanimitate” În „pretențiile juridice particulare față de Stat”. Alți doctrinari au susținut că, În esență, Dreptul și Statul sunt totuna, că „ecuația Între Stat și individ (ca «spirit» sau «conștiință populară», n.n. - V.V.), Între autoritate și libertate, ar fi În cele două cazuri, absolută”. Aici este multă eroare! susține Del
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
devin funcționale, chiar dacă formal proprietatea statului asupra mijloacelor de productie se menține. Pe de altă parte, țara rămânea, orice clamau criticii regimului „titoist”, condusă de lideri proveniți din școala marxism-leninismului. Chiar dacă renunțaseră la unele dogme staliniste, ei păstrau multe sechele doctrinare de la întemeietorii „socialismului științific”. Așa se face că un singur partid rămâne atotputernic, concentrând în mâinile sale toate pârghiile ce permiteau controlul real și efectiv al cetățenilor. Avantajul, comparativ cu alte state socialiste, era posibilitatea exprimării opiniilor diferite, deplasarea în afara
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
și patrimoniale), încetare, desființare și desfacere.În acest context, manualul intitulat Dreptul familiei și starea civilă își propune să abordeze vasta și complexa problematică a relațiilor de familie, așa cum apare în lumina celor mai recente reglementări în materie, a dezbaterilor doctrinare și a soluțiilor practicii judiciare. În aprofundarea problematicii enunțate, s-a pornit de la unele aprecieri de ordin general asupra familiei, a dreptului familiei, realizând o delimitare a acestuia de celelalte ramuri de drept. Sunt analizate apoi principiile fundamentale ale dreptului
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
bătălia pentru viața lor, pentru nivelul lor de trai și pentru emanciparea ființei lor. Liberalismul economic duce la liberalism politic și ambele funcționează într-o lume a căutărilor. Și datorită faptului că lumea capitalistă nu are la bază un sistem doctrinar închegat, este imposibil să vorbim despre criza din anul 2008, ca despre o criză ideologică a sistemului capitalist. ,,Capitalismul este o stare economică naturală în evoluția civilizației umane, bazată pe existența și folosirea banului..." 91. Capitalismul este un sistem social
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
proiectele sale utopice și-a propus ca începând de luni, de la ora 12, oamenii să fie altfel și lumea oamenilor să arate altfel. Capitalismul nu este o construcție socială cu termene și ideologie clar asumată de unul sau mai mulți doctrinari. Ceea ce numim capitalism este de fapt o sumă de direcții ale filosofiei sociale, care uneori au chiar păreri divergente sau contrare asupra multora dintre ideile luate în dezbatere. De asemenea nu este o construcție socială asumată în mod conștient, o
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
ar putea satisface toate nevoile la nivelul viselor sale este o lume imposibilă, o utopie. De aceea, atunci când a nivelat oamenii, socialismul nu a putut produce decât o nivelare în sărăcie. Cu alte cuvinte, dintr-o eroare de judecată a doctrinarilor săi, acest mod de organizare socială a pierdut și viteza de înaintare prin amputarea spiritului liber uman, dar nu a realizat nici egalitatea mult visată, egalitate prin asumarea diferenței și nu egalitatea la propriu. Creatorul a făcut o mare ,,eroare
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]