1,094 matches
-
emoțiile animale și cele umane. Într-un fel, emoțiile ar fi rămășițele sistemelor de reacție cu utilitate biologică prezente la strămoșii noștri. La mamifere (șobolan, pisică, leu etc.) și om există un nivel al sistemului limbic, un fel de „creier emotiv” (hipotalamus, hipocamp, amigdală, bulb olfactiv, o parte din talamus; Karli, 1969), toate fiind sisteme de comandă a emoțiilor. Acest centru declanșează mai multe emoții în funcție de patru mari circuite. Jaak Panksepp (1982, 1989) a propus o sinteză teoretică în cadrul căreia există
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
faimosul grooming (despăducherea reciprocă) întâlnit la maimuțe și contactele directe dintre oameni: de la strângerile de mână sau bătăile pe umăr până la mângâierile iubirii. Pe plan biochimic, diverși hormoni ai hipofizei se răspândesc în creier și creează o multitudine de stări emotive; de exemplu, vasopresina ar putea fi hormonul dorinței sexuale (n cazul masculilor castrați, vasopresina scade la jumătate în creier), în timp ce occitocina ar fi hormonul instinctului maternal (și al comportamentului care asigură subzistența la mascul) și al plăcerii sexuale. Astfel, cantități
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
în timp ce viteza influxului nervos este, în medie, de 50 m/sec, adică de cinci ori mai rapidă decât alergătorii la proba de o sută de metri (puțin sub 10 m/sec). Se explică astfel anumite bizarerii legate de reacțiile noastre emotive. Pentru a evita un ambuteiaj, putem reacționa foarte repede frânând și trecând pe banda de urgență (asemeni căilor nervoase rapide), pentru ca apoi (la fel ca în cazul funcției lente a hormonilor) să ni se înmoaie picioarele și să avem o
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
Autoritarul J.F. îl caută pe timidul J.H... Ce este personalitatea? Cei cinci factori esențiali ai personalității În sensul cel mai general, personalitatea desemnează ansamblul tuturor caracteristicilor individului: senzorio-motorii (de exemplu, aptitudinile sportive sau artistice), cognitive (aptitudini sau interese intelectuale), emotive (temperament anxios, fricos, sau coleric) și, în fine, aptitudinile sociale și valorile care depind de societate. Într-un sens mai restrictiv, personalitatea nu descrie decât aspectele afective (motivații și emoții) și sociale, reprezentând temperamentul sau caracterul, cu precizarea că indivizii
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
de încredere Introvertit Liniștit Rezervat Agreabil Agreabil Simpatic Amabil Apreciat Demn de încredere Loial Altruist Modest Tandru Dezagreabil Suspicios Rece Neprietenos Conștiincios Conștiincios Organizat Minuțios Eficient Competent Ordonat Disciplinat Boem Nepăsător Dezordonat Iresponsabil Stabil emoțional Stabil Calm Controlat Instabil emoțional Emotiv Anxios Coleric Depresiv Încordat Nervos Iritabil Predispus la stres Plâns nervos Deschis Deschis Interese vaste Plin de imaginație Original Fantezist Estet Sentimental Idealist Plat Interese limitate Încuiat Concluzie La fel ca în teoriile moderne ale personalității, acești cinci factori de
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
cazul indivizilor cu un caracter opus (factor IV-). Astfel, un individ poate fi foarte anxios, moderat anxios sau foarte puțin anxios... În teste, lucrăm cu calificative de la unu la zece. Cele mai multe persoane au 5/10, adică sunt moderat stabile și emotive. Factorul I, al extraversiunii (sau entuziasmului), fusese deja descoperit de psihiatrul englez Hans Eysenck, care a fost inspirat de un psihanalist, dezaprobat în final de Freud: Carl Gustav Jung. Dar la acesta din urmă extravertiții și introvertiții corespund unor tipuri
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
îl poate permite, ilustrând varietatea extremă a personalității noastre. Astfel, în cadrul testelor, fiecare trăsătură de caracter este notată de la 1 la 10. De exemplu, un anumit artist ar putea fi extravertit (7/10), semiagreabil (5/10), boem (8/10), foarte emotiv (7/10) și foarte imaginativ (9/10). Cutare om politic ar putea fi introvertit (3/10 pentru extraversiune), antipatic (2/10 pentru caracterul agreabil), foarte ordonat (8/10), puțin emotiv (10/10) și puțin deschis (4/10)1. Întrucât fiecare
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
extravertit (7/10), semiagreabil (5/10), boem (8/10), foarte emotiv (7/10) și foarte imaginativ (9/10). Cutare om politic ar putea fi introvertit (3/10 pentru extraversiune), antipatic (2/10 pentru caracterul agreabil), foarte ordonat (8/10), puțin emotiv (10/10) și puțin deschis (4/10)1. Întrucât fiecare însușire poate fi gradată de la 1 la 10, înseamnă că sunt posibile 100 000 de combinații (10 x 10 x 10 x 10 x 10), mult mai multe decât temele
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
iar Cornelia din Moldova este sora sa mai mică. Descinzând din lirica eminesciană, versul lui G., definit în unicul volum antum, Poezii, apărut în 1894, revine frecvent la stări caracteristice: melancolie, resemnare, oboseală, speranță în liniștea de dincolo de viață. Pulsația emotivă este însă transpusă într-un registru poetic minor, cu tonalități de romanță, duioase, fluide, muzicale, ceea ce face ca unele stihuri să fie puse și pe note. Poetul era, în fond, ca și prietenii săi I. Păun-Pincio și D. Anghel, un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287230_a_288559]
-
prieteniei și, nu în ultimul rând, al prostiei. Cartea de față caută răspunsuri la alt set de întrebări, pe care (ar trebui să) le punem vizavi de bucurie, recunoștință, emoții, zvonuri, snobism ș.a. Alte câteva teme trec dincolo de imperiul trăirilor emotive, cercetând domenii care nouă nu ne sunt deloc familiare, așa că lăsăm specialiștilor în sociologie, etică, economie, politologie, să gloseze pe marginea subiectului "despre muncă", ori geografilor "despre apă". Eseul despre sâni este, într-un fel, o contragere a remarcabilei cărți
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
sunt niciodată atât de puternice ca să nu le poată stăpâni. E un lucru cu care unii se laudă, fără să recunoască faptul că această stăpânire de sine o datorează adesea nu puterii de caracter, cât unei anumite sărăcii de temperament. Emotiv nu trebuie considerat acela care se emoționează des, ci acela care se emoționează ușor, din orice motiv. Esențialul este să învățăm să ne dominăm. Cele mai grele lupte nu sunt totdeauna cele pe care le dai cu alții; ele sunt
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
fără denotat"), de vreme ce "textul de ficțiune nu conduce la nici o realitate extratextuală, fiecare împrumut pe care îl face (mereu) de la realitate [...] se transformă în element de ficțiune"45. I.A. Richards exprimase ideea că enunțurile literare sunt pseudo-propoziții cu funcție emotivă, "folosite de dragul efectelor"46, deci lipsite de valoare cognitivă. Această idee s-a bucurat multă vreme de apreciere. Teoria "segregaționistă" acordă, așadar, o dimensiune cognitivă enunțurilor numai în măsura în care acestea se referă la entități din universul fizic. Totuși, lipsa de denotație
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
lumea lagărului și că este, poate, un fost deținut. Așa s-ar explica și atitudinea de compasiune pentru deținuți, pe care o dovedește acest narator. În scena percheziției, apare într-o paranteză o completare motivată nu sub aspect informativ, ci emotiv: gardienii "le-au poruncit deținuților să-și desfacă pufoaicele (în care fiecare și-a pitit căldura din baracă)"275. Remarcăm încă un narator interesant din acest punct de vedere naratorul ironic din romanul Primul cerc. Obiectivitatea îi lipsește și lui
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
dacă-mi ajungea până la brâu, pantalonii în dungi se sfârșeau mai sus de glezne, din bocancii de lagăr, din pânză impermeabilă, cu botul lat, atârnau capetele obielelor, cafenii de atâta purtat 306. Discursul evaluativ al naratorului poate apărea împreună cu discursul emotiv, prin care acesta își manifestă emoțiile provocate de evenimente. Pentru G. Genette, aceasta este o funcție de mărturie, de atestare 307, întrucât raportul pe care naratorul îl întreține cu istoria este unul de natură afectivă, dar și morală sau intelectuală, care
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
control (funcția de regie), fără a îndeplini vreodată funcția de acțiune". În afară de aceste două funcții esențiale, naratorul mai poate îndeplini și alte funcții în raport cu povestirea, cu naratarul și cu istoria narată: funcția metanarativă, funcția comunicativă, funcția explicativă, funcția evaluativă, funcția emotivă, funcția generalizantă și funcția modalizantă (A se vedea J. Lintvelt, Încercare de tipologie narativă. Punctul de vedere. Teorie și analiză, traducere de Angela Martin, prefață de Mircea Martin, Univers, București, 1994, p. 39). 294 A. Soljenițîn, "Mâna dreaptă", traducere de
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
piruetă redevenind "catolic", prin intermediul microfoanelor și al camerelor de luat vederi. Regrupate în bastioanele lor livrești, rămășițele fostei "alianțe a forțelor de cultură și de muncă" se găsesc și ele în situația de a se întoarce spre "stînga", prin factorul emotiv, oral și populist. Ce cadril amuzant: primii la scris devin ultimii la oral, dar în democrația mediatică leneșii peniței sînt cei dintîi pe micul ecran. Program contra prestație, curs magistral contra interviu, amfiteatru contra platou de filmare. În spatele zidurilor șubrede
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
La ALBATROS? Se mai aștepta încă o ștampilă, cartea mai era pe la cei de la Consiliul Culturii (ei și madame Bovary!). Parc-ar fi dictatură! Nici nu știu ce să mai zic după atîta tevatură!? Gabriela N. (Negreanu n. red.), dulce femeie, prefăcătorie emotivă, un om la care țin oricum! Radu mi-a zis că ai scris de Daniel (Corbu n. red.) și că ne pomenești și pe noi. N-am văzut "Convorbirile", nu-s abonat în aceste luni. Luca (Pițu n. red.) mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
formează inerent cercuri În apă. Această imagine corespunde În actor agitației stârnite când intervine emoția. Dacă el e neatent și lasă ca aceste cercuri ușoare să se intensifice și să devină valuri, va fi pe nesimțite Înghițit de ele. Reacția emotivă crește În valuri, devine stăpână pe situație, cel de pe scenă devine sclavul ei. Dacă această reacție, atunci când nu e decât un mic cerc pe apă, este controlată voluntar, ea se va dezintegra de la sine. E nevoie de un antrenament lung
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
Iar În ce mă privește, nu mi-am recunoscut nici o urmă de cinism, sa dism sau numai priapism În erotica existenței mele pe urma acestor vecinătăți cu rele exemple. Am fost, dimpotrivă, și să-mi iertați expresia: un „sentimental“, un emotiv În fața femeilor, om al pasiunilor mele de care nu m-am rușinat niciodată și n-am să mă rușinez, mai ales acum - și sub povara dulce a cărora sunt gata a mă Înfățișa, fără remușcări sau pocăințe de vreun fel
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
umane - atât spirituală cât și materială - și desfășurarea existenței personale în lumina acestei viziuni. Pentru clarificarea conceptului mi-aș permite unele referințe la situațiile mai obișnuite: alpinistul stăpânit de gândul că ascensiunea muntelui îi oferă o satisfacție superioară intelectuală și emotivă, se lasă absorbit de această viziune și se desparte firesc, fără regret de celelalte satisfacții care devin minore; el nu renunță, nu disprețuiește, ci alege. Același lucru se întâmplă și în cazul astronauților. Poate cel mai grăitor fenomen este dragostea
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
străin propriilor mele înclinații literare: mi se părea însă și mai modernă decât a mea, aparținând unui mai sigur viitor, care avea să transfigureze modernismul, subsumând locurile comune sentimentale (pe Aragon îl ignoram), formulă cu adevărat înnoitoare, bogată în resurse emotive. Începeam astfel să gândesc asupra poeziei, nu doar să mă las târât de „vocație“ și abia așteptam să-l întâlnesc pe Beniuc, să apară în casa Popa - măcar într-o permisie (îi rugasem să mă anunțe, de apare). Dar atmosfera
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
mai puțin limitat, din canoanele rigide ale ambientului social sau, În cazul unor depresii sau șocuri existențiale, ca un fel de „bandaj lichid”, binefăcător, pe care scrie În toate literele alfabetului și ale tuturor idiomurilor lingvistice - uitare! O uitare diferențiată, emotivă, o Înlăturare decisă din conștiința imediată a unor elemente neplăcute, ce par a nu avea soluții: ale „absurdului social” sau ale arbitrariului celui mai grosolan. Sau ale Întâmplării, cea nefericită, neagră, brutală!... E știut Însă că beția alcoolică produce și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
Écrit en français argotique un peu exasperant, mais en général avec beaucoup de verve. Serait à élaguer”, a fost aprecierea comitetului de lectură de la NRF, lucru interpretat de unii ca drept o respingere. Romanul, definit de Céline o „simfonie literară emotivă”, a apărut, fără nici o „plivitură”, la Denoël, fapt care l-a privat de premiul Goncourt (a primit în schimb Renaudot). Într-o traducere destul de expresivă (Maria Ivănescu), a fost publicat abia acum la noi, de Cartea Românească, datorită lui Marin
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
bine acasă, m-am prezentat a doua zi la minister și am fost programat la Comisii. Am prins "ultimul tren", întrucât Parlamentul urma să intre în vacanță. Pus la "patru ace", m-am prezentat la Comisii! Nu sunt o fire emotivă, eram diplomat de carieră cu state vechi în spate și numirea ca ambasador, cea mai înaltă funcție diplomatică și de excelență în oricare stat, venea să recompenseze ani și ani de activitate "de strajă la somnul Patriei"! Îi cunoșteam pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
a admiterii existenței unei dizarmonii a intereselor și necesitatea medierii prin intermediul organizațiilor internaționale (ibidem). În aceeași direcție, Angell este și mai elocvent în eseul său din 1925: ...idealiștii ignoră importanța naturii umane. Omul, în ultimă instanță, este un animal agresiv, emotiv, dominat de pasiuni, ilogic. În acest context, putem spune că adepții modelului liberal în politica internațională dintre cele două războaie mondiale corectează ideea armonizării naturale a intereselor, așa cum a fost ea prezentată de precursorii lor liberali în secolele precedente: armonizarea
RELATII INTERNATIONALE by DANIEL BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1509]