1,246 matches
-
împiedicat” să apară de o putere misterioasă pe care „Pavel” o numește de două ori, dar într‑o manieră extrem de imprecisă: 1) „Și acum voi știți ce‑l oprește, ca să nu se arate decât la vremea lui”; 2) „Pentru că taina fărădelegii se și lucrează; până când cel care o împiedică acum va fi dat la o parte”. Pentru explicarea dubletului: ® 6∀ϑΞΠΤ</ ϑ∈ 6∀ϑΞΠ≅< au fost propuse două tipuri de interpretare. Primul se încadrează în registrul critico‑istoric. Din perspectiva acestei
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
17,2 17,8; 19,20 20,2‑3 12,10; 17,14; 20,4 20,8 Tabelul 3 Motive anticristologice prezente în 2 Tesaloniceni 2,3‑12 Motive Apostazia Omul nelegiuirii Fiul pierzării Mândria Uzurparea Ocuparea templului Katechonul Taina fărădelegii Unealta lui Satan Semnele și minunile Înșelăciunea și amăgirea Puterea rătăcirii Judecata celor necredincioși Parusia lui Cristos și nimicirea Celui nelegiuit Versete 3 3; 8 3 4 4 4 6; 7 7 9 9 10 11 12 8 Tabelul 4
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
de organizare umană, pentru ca planul lui Dumnezeu să poată fi dus la bun sfârșit. Pavel scrisese în 2Tes. 2,6‑7: „Iar acum voi știți ce îl oprește, pentru ca el să nu se arate decât la vremea lui. Pentru că taina fărădelegii se și lucrează, până când cel care o împiedică acum va fi dat la o parte”. Iată descrierea lui Hipolit: „Cine va fi, așadar, cel care‑l împiedică până acum, dacă nu cea de‑a patra fiară, după care va veni
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
în vederea Judecății de Apoi și a instaurării Împărăției celei veșnice. Cealaltă temă importantă a „Introducerii” este sfârșitul acestei lumi. Venirea lui Cristos este justificată, o dată în plus, de necesitatea unei „revoluții cosmice”. În concepția lui Chiril, lumea aceasta „plină de fărădelegi” trebuie să dispară, lăsând loc unei lumi noi, „mai bune”. Într‑adevăr, predicatorul lasă să se înțeleagă foarte clar că „lumea în sine” creată de Dumnezeu nu va dispărea (căci întreaga creație este bună în principiu); ea va suferi însă
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
răspândește‑le tuturor fără invidie. Dacă ai copil după trup, învață‑l de pe acum; iar dacă ai născut un fiu prin cateheză, întărește‑l și pe acesta mai dinainte, ca să nu ia ca adevărat Cristos pe cel fals. Căci taina fărădelegii se lucrează de pe acum. Mă înspăimântă războaiele dintre popoare, mă înspăimântă schismele din Biserici, mă înspăimântă ura dintre frați. Să fie spuse acestea! Să dea Dumnezeu să nu se întâmple venirea Anticristului în vremea noastră. Cu toate acestea, noi să
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
ar fi spus deschis și cu îndrăzneală: Anticristul nu va veni până ce nu va fi distrus Imperiul Roman, ar fi oferit astfel un foarte bun motiv de persecuție împotriva Bisericii, în zorii existenței sale” (ibid). În explicarea cuvintelor: „Pentru că taina fărădelegii se și lucrează” (2Tes. 2,7), Ieronim face apel nu la legenda lui Nero rediuiuus, ci la figura istorică a acestuia, pe care o consideră o schiță a Anticristului viitor: „Relele nenumărate și păcatele cu care Nero, cel mai nedemn
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
o spune deschis într‑un fragment din De resurrectione mortuorum 24, 18: Iam enim arcanum iniquitatis agitatur; tantum qui nunc tenet teneat, donec de medio fiat, quis, nisi romanus status, cuius abscessio in decem reges dispersa antichristum superducet ? („Pentru că taina fărădelegii se și lucrează, până când cel care o împiedică acum va fi dat la o parte - cine altul este acesta, dacă nu Imperiul Roman, al cărui declin și a cărui destrămare între cei zece regi va provoca totodată venirea Anticristului?”). Așadar
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Dar, văzând puterea pe care încă o avea cultul idolilor, el a spus, respectând învățătura Domnului, că va fi nimicită întâi de toate puterea superstiției și propovăduirea mântuitoare va străluci pretutindeni, și apoi se va arăta dușmanul adevărului. „Pentru că taina fărădelegii se și lucrează” (2Tes. 2,7). Unii au afirmat că cel numit „taina fărădelegii” este Nero, ca unul care a fost un artizan al fărădelegii. Eu cred că apostolul are în vedere, în mod clar, ereziile care nu încetează să
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
învățătura Domnului, că va fi nimicită întâi de toate puterea superstiției și propovăduirea mântuitoare va străluci pretutindeni, și apoi se va arăta dușmanul adevărului. „Pentru că taina fărădelegii se și lucrează” (2Tes. 2,7). Unii au afirmat că cel numit „taina fărădelegii” este Nero, ca unul care a fost un artizan al fărădelegii. Eu cred că apostolul are în vedere, în mod clar, ereziile care nu încetează să se înmulțească. Într‑adevăr, prin acestea diavolul îndepărtează pe mulți de la adevăr, ca o
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
și propovăduirea mântuitoare va străluci pretutindeni, și apoi se va arăta dușmanul adevărului. „Pentru că taina fărădelegii se și lucrează” (2Tes. 2,7). Unii au afirmat că cel numit „taina fărădelegii” este Nero, ca unul care a fost un artizan al fărădelegii. Eu cred că apostolul are în vedere, în mod clar, ereziile care nu încetează să se înmulțească. Într‑adevăr, prin acestea diavolul îndepărtează pe mulți de la adevăr, ca o pregătire, pentru ca mai apoi să fie dați pieirii prin înșelăciune. El
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
vedere, în mod clar, ereziile care nu încetează să se înmulțească. Într‑adevăr, prin acestea diavolul îndepărtează pe mulți de la adevăr, ca o pregătire, pentru ca mai apoi să fie dați pieirii prin înșelăciune. El i‑a numit pe eretici „taina fărădelegii”, căci ei ascund năvodul fărădelegii. Într‑adevăr, [Anticristul] el va îndepărta fățiș pe oameni de Dumnezeu. De aceea apostolul a numit venirea lui „descoperire”. Cel care s‑a pregătit întotdeauna în ascuns, va vorbi atunci deschis, fără ocolișuri. [Pentru ca aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
care nu încetează să se înmulțească. Într‑adevăr, prin acestea diavolul îndepărtează pe mulți de la adevăr, ca o pregătire, pentru ca mai apoi să fie dați pieirii prin înșelăciune. El i‑a numit pe eretici „taina fărădelegii”, căci ei ascund năvodul fărădelegii. Într‑adevăr, [Anticristul] el va îndepărta fățiș pe oameni de Dumnezeu. De aceea apostolul a numit venirea lui „descoperire”. Cel care s‑a pregătit întotdeauna în ascuns, va vorbi atunci deschis, fără ocolișuri. [Pentru ca aceasta să se întâmple], trebuie doar
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
l oprește, ca să nu se arate decât la vremea lui” (2Tes. 2,5‑6). Ar fi fost deja aici, spune el, dacă harul dumnezeiesc nu l‑ar fi oprit și nu ar fi rânduit venirea lui la vremea potrivită. „Taina fărădelegii se și lucrează” (2Tes. 2,7). Prin aceasta el denunță ereziile apărute în vremea sa. „Până când cel care o împiedică acum va fi dat la o parte.” (2Tes. 2,7) Numai rânduiala dumnezeiască, spune apostolul, îl împiedică să se manifeste
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
82‑90. . Să ne reamintim semnele care apar în „mica Apocalipsă” (Mt. 24): războaie și zvonuri de războaie (24,6); foamete și cutremure de pământ (24,7); persecuții din pricina numelui lui Cristos (24,9); apariția profeților mincinoși (24,11); înmulțirea fărădelegii și răcirea iubirii (24,12); propovăduirea universală a Împărăției cerești (24,14); urâciunea pustiirii care va sta în locul cel sfânt (24,15); mari tulburări (24,16‑22); falșii Mesia și falsele minuni (24,24); întunecarea soarelui; stelele care vor cădea
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
întors imediat tremurând la casele lor" (107). Pentru Vitalis, moartea regelui a fost o omilie - o alegorie spirituală - despre vanitatea rangului lumesc: "Iată, vă arăt la toți din ce este făcută loialitatea oamenilor... Atunci când domnitorul drept a căzut, au început fărădelegile și s-au arătat în jefuirea celui care fusese răzbunătorul jafurilor" (103). Totuși, în alte cazuri, observăm o încercare de a evita ideologia, într-un sens imaginea distanțată a trecutului ideologic absolut, și de a îmbrățișa prezentul inconcluziv unde ideologia
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
păcatului, viața omului urmează un alt drum decât cel orânduit de Creatorul, omul terfelindu-și propria sa demnitate și denigrându-și augusta sa valoare. Ori, ființa umană a fost chemată să urce culmile perfecțiunii, nu să se prăbușească în abisul fărădelegilor. Valoarea persoanei umane depășește toate valorile lumii. Păcatul, în începutul său, ca și în toate urmările și înfățișările lui, este fructul libertății morale, greșeala neascultării, călcarea legii. „Oricine făptuiește păcatul săvârșește și călcarea legii: păcatul este călcarea legii.“ (I Ioan
Ispitele şi păcatele în învăţătura Părinţilor filocalici by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/148_a_260]
-
sunt prezentate ca fiind legate în lanț, începând de la trup, de la lăcomia pântecelui, care naște desfrânarea; ca să poată fi satisfăcute acestea două, este nevoie de bunuri materiale și se naște astfel iubirea de arginți, și toate celelalte care formează lanțul fărădelegilor; dacă pătimașul nu-și poate satisface aceste plăceri se mânie, apoi se întristează, etc. Părinții neptici, referindu-se la păcatele recidive, spun că sunt unii care, în nădejdea pocăinței, alunecă a doua oară, umblând astfel cu Dumnezeu cu viclenie. Pe
Ispitele şi păcatele în învăţătura Părinţilor filocalici by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/148_a_260]
-
spectrul osificării prin uzul limbii de lemn, Biserica trebuie să redescopere virtuțile dialogului transparent și lipsit de premeditare. Fără un elementar exercițiu de autocritică, viața noastră s-ar putea pomeni, într-o bună zi, sufocată de blestemul fricii și lucrarea fărădelegii. Mustrarea aduce vindecare. Adeseori, Evanghelia ne rostește adevărul în față, luând dispensă de la înțelepciunea lumii, cea care predă arta sofistă a compromisului. „Adaptarea” la sistem (entropic prin definiție) ne reglează temperatura inimii în domeniul atotcuprinzător al căldicelului. Această opțiune nu
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
de vameși ai mântuirii. Am învățat apoi din cărți că celulele de elită ale acestui corp viu - mă refer la mănăstiri - îl au drept patron pe Sf. Ioan Botezătorul. Patron? Poate în alte epoci, nu însă și-n România tuturor fărădelegilor. Este oare „glasul ce strigă în pustie” model și călăuză în mărturisirea Evangheliei de către atâția monahi recenți și improvizați? Cărămizile multor mănăstiri și biserici au fost înălțate sub supravegherea „ochiului dracului”. Zeci de lăcașuri au fost finanțate din conturi securiste
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
un foc care l-a mistuit. Nici n-ar fi putut să creadă regii pământului și toți locuitorii lumii că vrăjmașul și apăsătorul ar putea să intre pe porțile Ierusalimului! Dar s-a întâmplat, din pricina păcatelor profeților (mincinoși) și a fărădelegilor preoților, care au vărsat în mijlocul lui sângele celor drepți. Pe ulițe rătăceau pătați de sânge, și nimeni nu se atingea de hainele lor. „Păziți-vă! Un necurat!” striga lumea după ei. „Fugiți, la o parte, nu-i atingeți!” Cine oare
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
vadă de este cel ce înțelege sau cel ce caută pe Dumnezeu. Toți s-au abătut, împreună netrebnici s-au făcut; nu este cel ce face bunătate, nu este până la unul. Oare, nu se vor înțelepți toți cei ce lucrează fărădelegea? Cei ce mănâncă pe poporul Meu ca pâinea, pe Domnul nu L-au chemat” (Psalmi 13, 2-4). Mai sunt poate câteva suflete care așteaptă fericita răscumpărare a Cuvântului sfânt. Dumnezeu nu-și va lăsa drepții să-și plece genunchii lui
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
oameni fără timp și, deci, lipsiți de libertate. Cei care trăiesc în universul prosperității, aparținând probabil celei mai bine hrănite, spălate și îngrijite spețe din istoria umanității, moștenesc în triumful lor o anumită parte de nedreptate. În această „taină a fărădelegii” se ascunde sensul ortodox al pocăinței individuale și comunitare, psihologice și ontologice. Travaliul memoriei este o formă de răscumpărare a unui impresionant capital de violență și injustiție istorică. Cunoașterea din academii ar fi un lux meschin dacă n-ar atrage
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
a istoriei umanității „nemijlocit aproape de Dumnezeu”. Recapitulatiotc "Recapitulatio" Cei care au cunoscut tainițele adânci ale inimii ne învață că hotarul între păcatele cu voie sau fără de voie ale omului este greu de știut. Aceasta face ca părtășia noastră la „taina fărădelegii” să aibă nevoie de o permanentă pocăință. Contemplarea răutății săvârșite în istoria umanității poate deveni un imbold către o mai adâncă rugăciune, pentru sine și pentru întreaga lume. Nu este deloc lipsită de importanță relatarea arhimandritului Sofronie despre experiențele sale
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
de trup este, între anumite limite, un fapt necesar. Iubirea de sine va confisca însă această obligație în contul vechiului narcisism adamic. Atracția erotică este inerentă unei umanități îmbrăcate în haine de piele. Demonii vor ști să proiecteze sexualitatea în cadrul fărădelegii și al iresponsabilității. Erosul demonic desființează. El aruncă amanții într-un colț obscur de neființă, în care noțiunea de legământ și ascultare lipsește cu desăvârșire. Acest ansamblu de patimi însoțite de arta autojustificării constituie sfera noologică a mondenității. În lume
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
monah, părintele Sofronie a învățat că viața de pocăință trebuie să continue până la sfârșit, deși acest proces de transformare, transfigurare și îndumnezeire cunoaște mai multe etape. La început, aspectele psihologice ale pocăinței domină sub forma regretelor, a tristeții amare pentru fărădelegile săvârșite - o stare sufletească generală care cere corecția prin lege. Omul trezit din beția simțurilor și dezordinea minții caută îndreptare de la Hristos. Aflat în acest stagiu intermediar, tocmai ieșit din starea de confuzie adolescentină, omul descoperă mai întâi în Evanghelie
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]