835 matches
-
unui peisaj din Deltă. Alături, tînăra care îl însoțește s-a uitat un timp spre cei din jur și a rămas cu privirea îndreptată în direcția panourilor din partea opusă. Doamne, ce frumoasă-i și ce rochie superbă are !... murmură ea fascinată, continuînd să-și țintuiască ochii în același loc, în ciuda faptului că Mihai a întins mîna și i-a atins brațul, chemînd-o. Vine spre noi!... șoptește studenta speriată. Mihai o întîmpină calm și grav pe femeia care s-a apropiat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
uită un timp în jos, ridicînd mereu din umeri, ca un semn al neputinței de-a răspunde. Nu știu, credeți-mă! oftează, îndrăznind să înalțe privirea. Parcă mi-am pierdut mințile. Am văzut-o așa frumoasă și m-am simțit fascinată numai la gîndul că mi-ar putea vorbi, spune cu convingere, înfierbîntîndu-se. Am vrut să știe unde mă poate găsi și cred c-o să aștept să mă caute... Ba chiar îmi doresc s-o facă! De-aceea mergi la spectacole
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
limpezească gîndurile. Voia să dea de urma acelor mizerii pentru că o parte din el se Întreba cum poate fi ceva În același timp atît de frumos și atît de urît, iar o altă parte din el era de-a dreptul fascinată. Îl apucară mîncărimile. Trebuia să acționeze cumva. O soprană răgușită Îl goni din mașină. Pe alee, ocolind reflectoarele. Ferestrele Închise, dar cu draperiile strînse. Aruncă o privire. Peste tot ornamente penibile cu Moochie Mouse, dar Timmy și Billy lipseau. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
o zi la Institut, ne povestește cum acasă tocmai terminase de mâncat o cratiță mare de varză cu carne, direct din cratiță și mușcând dintr-o franzelă, totul sub ochii unui vecin care l-a privit pe tot parcursul mesei, fascinat, dintr-un coridor comun, printr-o lucarnă care dădea în bucătărie. Altă dată, într-o dimineață brumoasă de toamnă, a venit la Institut cu o sticlă de must din care ne-a oferit câte un păhărel, îmbiindu-și mai ales
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
găsea încă în Irlanda. Rucsacul ei roz din fâș se asorta cu banda de pe talpa pantofilor. Iar părul ei era încântător, strălucitor și lejer, des și lucios, în felul în care nu ai cum să îl faci cu mâna ta. Fascinată, Ashling a verificat conținutul coșului femeii. Șapte conserve cu formulă pentru slăbit de căpșuni, șapte cartofi, șapte mere și patru... cinci... șase... șapte bucățele de ciocolată ambalate individual. Nici măcar nu pusese ciocolățelele într-o pungă, ci lăsa impresia că le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
lua în serios. Cel puțin, nu o mai făcea. — Și, cum merge afacerea cu computere? se gândi ea să întrebe într-un final. —Iisuse! Ca pe roate. Nu facem față comenzilor în ritmul în care vin. —Uau! spuse Ashling, dând fascinată din cap. Când te-am cunoscut eu, nu erai sigur că va rezista nici măcar un an. Și uită-te acum la tine! Atmosfera s-a schimbat ușor, aproape insesizabil, la auzul unor cuvinte despre primele dăți când se întâlniseră. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
orez, cu pește în mijloc, acompaniat de un ritual întreg și elaborat. O pastă verde era dizolvată în ceea ce părea a fi sos de soia și în acel amestec se înmuia partea de jos a bucății de sushi. Ashling privea fascinată cum, cu bețele lui, Jack ridica delicat o bucată roz trasparentă și o adăuga, ca un expert, pachetului de sushi și orez. Cuvintele i-au ieșit din gură înainte să se poată opri: —Aia ce e? —Ghimbir murat. —De ce? Pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Sushi. —Sushi! Asta e o chestie ciudată. Au dat târcoale pungii de hârtie de parcă era radioactivă. —Să ne uităm? întrebă Ted într-un final. Dacă vreți... La auzul acestor cuvinte, el scoase o cutie neagră, lucioasă și începu să privească fascinat micuțele rulouri cu orez, frumos aranjate. —Nu-mi imaginam că așa arată, remarcă Joy. Și ce sunt toate celelalte? întrebă Ted, apăsând un săculeț argintiu. —Sos de soia, spuse Ashling neinteresată. —Și asta? Ted dădu la o parte capacul unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
arată absentă (II, p. 60), complet detașată, nemulțumită (II, p. 61), ironică și tristă (II, p. 62), plictisită, oarecum jenată (II, p. 63), nervoasă (II, p. 65), nu prea convinsă (II, p. 66). În schimb, Oedip privește avalanșa imaginilor uluit, fascinat (II, p. 60), îngrijorat și, în același timp, amuzat, alarmat (II, p. 61), excitat, morbid (II, p. 62), speriat (II, p. 63). Fără să-și poată desprinde privirea de pe ecran (II, p. 62), urmărindu-l cu sufletul la gură (II
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
sau orice receptacul concav după tipic. Tata Îi interzise categoric. Potopul persista. Pentru a-mi omorî neliniștea, i-am relatat lui Fermín cele petrecute cu o noapte În urmă, trecînd sub tăcere, totuși, ceea ce văzusem În criptă. Fermín mă ascultă fascinat, Însă, În ciuda titanicei sale stăruințe, am refuzat să-i descriu consistența, textura și dispunerea bustului Beei. Ziua se Înecă În aversă. După cină, sub pretextul că făceam o plimbare ca să-mi dezmorțesc picioarele, l-am lăsat pe tata citind și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
nu știau nici ei că multe din însușirile pe care le aveau nu sunt decât șlefuire, pentru care nici măcar nu au vreun merit, căci le-au fost transmise automat, prin naștere. Toate acestea prințul nici măcar nu voia să le bănuiască, fascinat fiind de încântarea primei impresii. Observa, de pildă, că acest bătrân, acest demnitar important, care, ca vârstă, i-ar fi putut fi bunic, chiar își întrerupe conversația ca să-l asculte pe el, un om atât de tânăr și lipsit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Glasul i se înalță maiestuos: — E întuneric aici și pentru dihănii s-a lăsat noaptea, cu tainele ei. Strecoară o mână prin grilajul ușii și o agită în fața tigroaicei. Animalul deschide leneș ochii, apoi îi închide la loc. Pusio privește fascinat, incapabil să vorbească. Rufus însă se scobește indiferent cu unghia între dinți. — Eu am îmblânzit-o, explică Thaos cu mândrie. Arată cu degetul spre cușca următoare: — Înhămată cu pantera de colo trage o șaretă. Ridică degetul a luare-aminte. — Și fac
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
mătură ar fi mai flexibilă. Atunci, ce altceva? Trufia și aroganța? Eu am alungat de la mine îngâmfarea și ura, geme el încetișor. Femeia de lângă el s-a dezvelit în somn. Pântecu-i rotunjit se întrezărește în semiobscuritate. Îl fixează din priviri, fascinat. Și totuși, ce-i mai plăcut pe lumea asta decât să ridici în brațe un copilaș născut din amândoi, să-l hrănești, să-l crești și să-l educi? Un copil! Icoană vie a trupului și a sufletului nostru, până
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
o greutate atât de mare, Încât făpturilor aflate În prada păcatului nu le e dat să-l clintească din loc. (Wolfram von Eschenbach, Parzival, IX, 477) Colonelul nu-mi plăcuse, dar mi se păruse interesant. Poți sta să privești Îndelung, fascinat, până și un gușter. Eram pe cale să savurez primele picături de venin care aveau să ne ducă pe toți la pierzanie. M-am dus din nou la Belbo În după-amiaza următoare și am stat puțin de vorbă despre vizitatorul nostru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
verifice stricăciunile, și În ultima era o bătrînă Într-o cămașă de noapte galbenă, cu părul argintiu, dormind Într-un pat cu baldachin și cu perdele zdrențuite. Helen vizualiză scena destul de precis. — Și ce-a făcut tatăl tău? Întrebă ea fascinată. — A lăsat-o În pace și s-a Întorse Încet la parter, apoi i-a spus gardianului din zonă. Gardianul i-a povestit că bătrîna avea o fată care venea să-i gătească și să aprindă focul, că avea nouăzeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
spun vecinului să lase vioara în pace. Și știți de ce? De rușine. Până acum patru zile eram cel mai renumit personaj din oraș. Pentru că inventam... vise! Da! Vise cu roboți, cu războaie, cu dispariții, crime, lacrimi! Și toți copiii visau fascinați visele mele. Și fetițele cu pistrui și ochelari, și băieții cu șepci, cu baloane do gumă și blue-jeans. Până chiar și celor din fașă le plăceau. Toată casa mi-era plină de dimineață până seara de copii și oameni maturi
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
vedea absolut tot prin geamuri. Doi casapi, cu halate pătate de sânge, aplecați peste doi cetățeni, dezbârnau în tandem danturile stimabililor, după care îi puneau să scuipe și să-și clătească ce a mai rămas din cavitatea bucală. Mă uitam fascinat, ca la Discovery. Ba, chiar aș fi vrut să-i fac semn ăluia mai gras, că mi s-a părut că pacientului îi rămăsese un colț nesmuls. Era de fapt o bucată de tifon. M-am dezlipit de geamul unității
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
caudal era, la două dintre aceste creaturi, strâns în jurul corpului. Burke vorbi cu Ripley, fără să-și ia ochii de la specimene. ― Aparțin aceleiași specii ca monstrul descris în raport? Ea dădu din cap, incapabilă de a mai scoate vreun sunet. Fascinat, reprezentantul Companiei se apropie de unul din cilindri și se aplecă; fața-i aproape că atingea sticla. ― Atenție, Burke! strigă Ripley. Abia își lansase chemarea că vietatea captivă sări și se lovi de peretele tubului de stază. Surprins, Burke sări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
-și ia ochii de la picioarele de artropod care apărură în afara oului. Se iveau unul câte unul. Știind prea bine ceea ce urma să se întâmple cât de curând, fetița urlă. Ripley auzi strigătul și se lansă spre punctul său de origine. Fascinată și în același timp îngrozită, Newt privea monstrul ieșind din ou. Făcu un scurt popas în vârf, cât să-și recupereze forțele și de a se orienta, apoi se răsuci spre copil. Urma să sară pe ea când Ripley dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
cool mă fascinează prin puterea unora de a vinde „unicitate“ pe bandă rulantă. Am suferit dintotdeauna de o febră a noului, o fascinație pentru liderii diafani ai modei. De aia ascult în continuare muzică de puști, văd filme cretin-comerciale, privesc fascinat vedete efemeride. Este o zonă extrem de vie când e pe val și o zonă mai moartă decât moartea însăși când iese din contextul favorabil. În contextul social de astăzi, ce înseamnă pentru dumneavoastră „fericirea burgheză“ și care sunt „dogmele“ ei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
este aceea că nu există personaje negative și personaje pozitive. Totul e învăluit într-un fel de relativism care vine din perspectiva constant infantilă a unui băiețel care nu urăște, ci doar observă, ascultă, e nedumerit sau pur și simplu fascinat. Iar direcția fascinației sale e una singură: mama. O mamă cu totul controversată, extrem de frumoasă, nepăsătoare și, în același timp, de o tandrețe cu totul aparte, o femeie văzută din unghiuri multiple și contradictorii. Pentru că, dacă de suprafața unor personaje
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
care le înșir aici (și ele au făcut carieră, dar nu într-atât precum bărbații dostoievskieni): Nastasia Filippovna, Aglaia Ivanovna, Katerina Ivanovna, Grușenka, până și o adolescentă (perversă) precum Liza Hohlakova intra aici. De ce eram invidioasă (și în același timp fascinată de) pe ele? Pentru că erau, simțeam eu, niște femei foarte interesante. Femei care stârneau, intrigau, provocau și nu erau neapărat înțelese. Neînțelegerea lor era cea care (mă) ațâța. Erau niște „diamante neșlefuite“, cum se pronunță un bărbat despre una dintre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
binelea... de fapt... Aș vrea să mă fac Înțeles, frumusețea mai cheamă și În mod pervers, cere, imploră „murdărirea“ ei la propriu... tânjește lâncedă după „viol“, ca apoi să te Îngenuncheze iar... mai cu poftă, mai lacom, mai sincer... mai fascinat... „Idolul“ se vrea biciuit, exorcizat feroce, de propriile ei turbări animaliere, În cabinete secrete, cu flori umede de luxură, pe canapelele galante ale altui secol... unde marchizii lăudau cu palmele larg deschise fesele Îmbujorate ale conteselor nerușinate și suave... Și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
-mi imaginez ce ar spune revista Country Life, m-am aventurat: —Este un echilibru reușit între rustic și modern, dacă înțelegi ce vreau să spun. Elegant și sobru, dar și intim. M-am uitat cu colțul ochiului la ea. Era fascinată. — Îmi place la nebunie cretonul, am adăugat într-un final. Îi dă locului o notă personală mi se pare. Era exagerat? Se pare că nu. Este exact ce am încercat să obțin! Suki parcă iradia. — Ah, tu ai aranjat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
se modifice interesul străinilor pentru literatura română promovată de Polirom & Cartea Românească este un lucru important, care trece dincolo de sumele plătite de către agenții străini la casieria editurii. Deocamdată însă, subiectul n-a reușit să stârnească interesul nici unuia dintre jurnaliștii români, fascinați, în materialele despre Frankfurt 2007, mai curând de povestea cu Nobelul: fiind o obsesie românească, acest premiu interesează automat. Bulgarii, zic agenții, au reușit să depășească obsesia, nu-i mai seduce Premiul Nobel. Un Frankfurt austriac Dan Lungu Întâmplarea face
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]