1,215 matches
-
restaurat mânăstirile și a încredințat călugărilor îngrijirea basilicii. Papii au continuat cu actele de binefacere către această basilica; basilica a avut de suferit de pe urma invaziilor saracinilor din secolul al IX-lea. În acord cu acest lucru, papa Ioan VIII a fortificat basilica, mănăstirea și locuințele țărânilor care formau atunci orașul Ioannispolis, care era încă menționat în secolul al XIII-lea. Între anii 1251 și 1964 basilica a servit că reședința a patriarhului latin de Alexandria. În 1832, un foc ce a
Bazilica Sfântul Paul din afara Zidurilor () [Corola-website/Science/329199_a_330528]
-
și abația de la Novalesa. De asemenea, el a întemeiat în 1029 o nouă regulă a abației Ordinului benedictin din Sușa, pe care a dedicat-o Sfanțului Justus de Novalesa, biserica abației Sân Giusto fiind astăzi catedrală din Sușa. El a fortificat așezările din Exilles și Bardonecchia. El a murit la Torino și a fost înmormântat în catedrală de acolo. Ulric Manfred a fost căsătorit cu Bertha (n. 997) din familia Obertenghilor, fiica a lui Oberto al II-lea, în 1014. În
Ulric Manfred al II-lea de Torino () [Corola-website/Science/324958_a_326287]
-
prin Buzău spre Brăila, Săgeata a fost întrebuințată ca punct strategic de armatele rusești, împotriva turcilor. Astfel în timpul războiului ruso-turc din anii 1806-1812, satele Săgeata și Beilic au fost devastate de mai multe ori. În anul 1809 generalul Essen a fortificat-o, tabăra militară fiind condusă apoi de generalul Langeron. La sfârșitul secolului al XIX-lea, comuna Săgeata făcea parte din plasa Câmpul a județului Buzău și era formată din satele Beilic, Coiteasca, Dâmbroca, Plevna, Săgeata de Jos, Săgeata de Sus
Comuna Săgeata, Buzău () [Corola-website/Science/301037_a_302366]
-
Prima atestare a orașului cu numele Pest, este din 1148. În perioada secolul XI-secolul XIII Pesta a devenit un împortant centru comercial, având o populație majoritară slavă și bulgară, dar încet schimbându-se în majoritate germană. Din secolul XII este fortificată cu zid, în 1230 primește diplomă de la Andrei al II-lea, devenind astfel oraș liber. Este distrus în timpul invaziei tătare, dar a fost reconstruit foarte repede. În perioada ocupației otomane Pesta a pierdut repede importanța comercială anterioară. La 2 septembrie
Pesta (oraș) () [Corola-website/Science/312916_a_314245]
-
otomanii erau în spatele armatei sale. Atât Huniade cât și sultanul au dat ordin să se ocupe dealurile din zonă, pentru o amplasare cât mai bună în teren. În urma unei lupte intense, creștinii au reușit să cucerească pozițiile dorite și au fortificat tabăra utilizând carele de luptă din dotare. A doua zi a început bătălia propriu-zisă. Huniade a atacat primul cu trupele sale de cavalerie grea și ușoară, având ca obiectiv flancurile otomane. Cavaleria s-a ciocnit de trupele rumeliene și anatoliene
Bătălia de la Kosovo Polje (1448) () [Corola-website/Science/304903_a_306232]
-
cu alții, el a contribuit la organizarea personalul oficial și voluntar de la și l-a pregătit pentru eventualele ostilități. Pe lângă instruirea personalului, el a pregătit apărarea în interiorul și în jurul clădirii: copacii din apropiere au fost tăiați și intrarea a fost fortificată. La jumătatea lunii august, zece angajați suplimentari au fost trimiși la Oficiul Poștal din Danzig de la birourile poștale poloneze din Gdynia și Bydgoszcz (aceștia erau în majoritate ofițeri în rezervă). În clădirea Poștei Poloneze se afla la 1 septembrie 1939
Oficiul Poștal Polonez din Danzig () [Corola-website/Science/327710_a_329039]
-
Biserica evanghelică fortificată din Buzd, județul Sibiu, comuna Brateiu, a fost construită în secolul XIV, pe locul unei bazilici romanice mult mai vechi. Biserica figurează pe lista monumentelor istorice 2010, , cu următoarele obiective: Buzd, mai demult "Buz" (în dialectul săsesc " Buss ", în , în
Biserica fortificată din Buzd () [Corola-website/Science/326815_a_328144]
-
harnașamente pentru cai, lănci și săbii făcute din argint, lucru care demonstrează faptul că cetatea era sigură și greu de cucerit. Datorită distanței considerabile dintre vatra satului și colina pe care a fost construită Cetatea țărănească, în decursul timpului, Biserica fortificată din sat a devenit principalul loc de refugiu al sătenilor, cetatea pierzându-și din importanță. Cetatea a fost bine întreținută de sași, până în 1940, când la ordinul lui Hitler s-a organizat strămutarea acestora în Germania sub lozinca "Heim ins
Cetatea Țărănească din Saschiz () [Corola-website/Science/332854_a_334183]
-
Bistritz, Bezterce, Bystriche). Invazia mongola din 1241 - 1242 a distrus în mare parte regatul ungar. Deși sașii au făcut tot ce au putut pentru a rezista, multe așezări ale lor au fost distruse. Înaintea invaziei multe orașe transilvănene au fost fortificate și erau dezvoltate economic. Multe erau aparate de către Kirchenburgen - biserici fortificate cu ziduri masive. Expanisunea rapidă a orașelor populate de sași a dat Transilvaniei numele german de Siebenbürgen și Septem Castra în latină, făcându-se referire la șapte din orașele
Bistrița () [Corola-website/Science/296934_a_298263]
-
potcoava în cioc - simbol al comerțului și coiful regal al regelui Ludovic de Anjou, cu scutul regatului și al casei de Anjou [2]. În anul 1465 regele Matia Corvin a acordat bistrițenilor dreptul de a dărâma vechea cetate și să fortifice întreaga localitate. Cele 22 de bresle ale orașului formate din aurari, măcelari, fierari, dogari, rotari, funari, etc reușesc să fortifice burgul cu ziduri de piatră de circa 10 m înălțime și 1,5 lățime. Exteriorul zidurilor este dublat de un
Bistrița () [Corola-website/Science/296934_a_298263]
-
de Anjou [2]. În anul 1465 regele Matia Corvin a acordat bistrițenilor dreptul de a dărâma vechea cetate și să fortifice întreaga localitate. Cele 22 de bresle ale orașului formate din aurari, măcelari, fierari, dogari, rotari, funari, etc reușesc să fortifice burgul cu ziduri de piatră de circa 10 m înălțime și 1,5 lățime. Exteriorul zidurilor este dublat de un șanț cu apă care alimenta și morile din întreg orașul. Cum Bistrița nu s-a găsit în prima linie de
Bistrița () [Corola-website/Science/296934_a_298263]
-
imperiului, căci acesta ajungea o anexă a economiei orașelor italiene.Negustorii genovezi obțineau avantaje vamale considerabile spre deosebire de negustorii bizantini . La mijocul secolului XIV, genovezii se instalează în cartierul Pera. De la Andronic al II-lea primesc și dreptul de a-l fortifică. Treptat, genovezii reușesc să atragă cea mai mare parte a traficului care se desfășoară prin strâmtori. La mijlocul secolului XIV, Nicephor Gregoras spune că genovezii obțineau din taxele vamale 200 000 hyperperi anual, bizantinii abia obțineau 30 000. Se înregistrau pierderi
Imperiul Roman de Răsărit () [Corola-website/Science/296775_a_298104]
-
al II-lea (1638-1674), comite de Dăbâca și Cluj, cumnat și consilier al principelui Transilvaniei Mihai Apafi I, a fost cel care a inițiat construcția ansamblului actual, între anii 1668-1674. Conacul inițial cu plan în formă de "L" a fost fortificat cu ziduri de incintă dispuse în formă dreptunghiulară, turnuri circulare în cele 4 colțuri și un turn de poartă înalt la intrare. După decapitarea lui Dionisie, lucrările au fost continuate de moștenitorul lui, viitorul guvernator Gheorghe al III-lea. Ansamblul
Castelul Bánffy de la Bonțida () [Corola-website/Science/299597_a_300926]
-
Directivele Europene pentru Regiunile cu Denumire de Origine Controlată - DOC - numai produsele din Portugalia pot fi etichetate că "Port" sau "Porto". Porto este produs numai din strugurii cultivați și vinificați în regiunea delimitata DOC Douro. Vinul produs aici este apoi fortificat prin adăugarea unui rachiu de struguri, neutru, cunoscut sub numele de "aguardente" sau "brandy" (nici o asemănare cu brandy comercial), în scopul de a întrerupe fermentația, păstrând astfel zahăr rezidual în vin și crescând substanțial conținutul de alcool. Vinul este apoi
Vin de Porto () [Corola-website/Science/310677_a_312006]
-
mai, 1633 - 30 martie, 1707), numit și Vauban, a fost un mareșal al Franței și cel mai important inginer militar din perioada să, faimos pentru inovațiile aduse în domeniul construcției de fortificații. Folosind tehnicile care-i poartă numele, au fost fortificate numeroase cetăți din Europa. Executate din cărămidă, cu ziduri scunde înconjurate de șanțuri, aceste fortificații se caracterizează prin folosirea bastioanelor în formă de până, prin crearea unui întreg dispozitiv de supraveghere care evită punctele moarte. Introdus în Transilvania în sec
Sébastien Le Prestre, Marchiz de Vauban () [Corola-website/Science/301495_a_302824]
-
1854 turcilor în ceea ce avea să fie cunoscut ca Războiul Crimeii. Austria a oferit sprijin diplomatic otomanilor, iar Prusia a rămas neutră, lăsând Rusia fără aliați pe continent. Aliații europeni au debarcat în Crimeea și au asediat baza militară puternic fortificată de la Sevastopol. După un asediu de un an de zile, Sevastopolul a căzut, demonstrând incapacitatea rușilor de a-și apăra propriile fortificații. Nicolae I avea să moară mai înainte de căderea Sevastopolului, dar înainte de acest moment devenise coștient de neputința regimului
Istoria Rusiei, 1796-1855 () [Corola-website/Science/302758_a_304087]
-
măsuri de protecție împotriva inundațiilor. Primele așezări permanente în area Bratislavei de astăzi datează din epoca Culturii Ceramicii Lineare, în jurul anului 5000 î.Hr., în era neolitică. În jurul anului 200 î.Hr., tribul celt Boii a fondat prima așezare importantă, un oraș fortificat cunoscut ca oppidum, bătând și monezi de argint cunoscute ca biatec. Zona a ajuns sub influență romană din secolul I d.Hr. până în secolul IV, făcând parte din "Limes Romanus", un sistem de apărare a granițelor imperiului. Romanii au introdus viticultura
Bratislava () [Corola-website/Science/297232_a_298561]
-
Biserica evanghelică fortificată din Dealu Frumos, județul Sibiu, a fost construită în secolul XIII. Figurează pe lista monumentelor istorice 2010, , cu următoarele obiective: Ca majoritatea localităților aflate pe Pământul crăiesc în Dealu Frumos exista o bazilică romanică încă din prima jumătate a secolului
Biserica fortificată din Dealu Frumos () [Corola-website/Science/326438_a_327767]
-
fost boltită în stil baroc. Corul a fost pictat de trei ori înainte de Reforma religioasă iar la degajarea din 1911 nu a fost recuperată nicio scenă completă. Decorul spațiului este întregit de un tabernacul încastrat. La fel ca majoritatea bisericilor fortificate din sudul Transilvaniei, biserica din Dealu Frumos a fost înconjurată și ea cu o incintă sub formă rectangulară datată la începutul secolului al XVI-lea. Cele două turnuri principale ale sale au la bază o formă pătrată, sunt ridicate pe
Biserica fortificată din Dealu Frumos () [Corola-website/Science/326438_a_327767]
-
cu mașiculiuri în consolă și metereze. O data cu creșterea demografică a mai fost construit un turn cu cinci laturi, incinta a fost mărită, anul 1522 al modificărilor existând inscripționat sub o streașină. Anul 1647 a adus cu el construcția unei case fortificate în interiorul incintei, casă cu două niveluri cu un turn pătrat ce a fost încorporat în 1914 într-o nouă sală comunală. Sub această sală comunală a fost descoperit ulterior cimitirul vechii bazilici care a stat la baza actualei biserici fortificate
Biserica fortificată din Dealu Frumos () [Corola-website/Science/326438_a_327767]
-
Un chip de cavaler este redat și într-o frescă din Biserica Domnească din Argeș, din păcate azi incompletă și mult deteriorată. În ceea ce privește fortificațiile din Țara Românească, există date sigure doar pentru trei: cetatea Severin ("„Ceurin”", "„Zeurino”") și curțile domnești fortificate de la Argeș ("„castro Argias”") și Câmpulung ("„Longo-Campo”"). La acestea, Constantin Kogălniceanu mai adaugă și cetatea de lângă Râmnicu Vâlcea, ca posibil centru al voievodatului lui Litovoi. Ion Conea și Andrei Pandrea consideră că de fapt „castro Argias” din Cronica pictată s-
Basarab I () [Corola-website/Science/299799_a_301128]
-
este situat pe Valea Loarei, la 15 km vest de orașul Angers, în comuna Saint-Georges-sur-Loire, din departamentul Maine-et-Loire. Este construit pe fundațiile unei fortărețe medievale, fortificată din toate părțile de poduri mobile, doage și turnuri masive, proiectând silueta sa severă asupra câmpurilor din jur. După secolul al XIV-lea, aceeași familie locuiește și administrează castelul: generațiile celor din familia de Brie se succedă, până într-o
Castelul Serrant () [Corola-website/Science/315478_a_316807]
-
patra faze a bătăliei, doar Insula Walcheren de la vărsarea Scheldtului mai se afla sub controlul german. Apărarea germană era extrem de puternică: baterii de coastă puternice pe malurile de sud și vest apărau atât insula cât și estuarul, iar litoralul fusese fortificat corespunzător împotriva asalturilor amfibii. În plus, în jurul orașului Vlissingen fusese construit un perimetru defensiv, care asigura apărarea instalațiilor portuare în cazul în care aliații ar fi reușit să debarce la Walcheren. Singura cale de acces posibilă era Sloedam, un dig
Bătălia de pe râul Scheldt () [Corola-website/Science/336772_a_338101]
-
Biserica evanghelică fortificată din Târnava, comuna Târnava, județul Sibiu, a fost ridicată în prima jumătate a secolului al XV-lea; biserica figurează pe lista monumentelor istorice 2010, . Vechea denumire a satului Târnava era "Proștea Mare", colocvial "Probștea Mare", (în dialectul săsesc "Griuszpriustref", în
Biserica fortificată din Târnava () [Corola-website/Science/329473_a_330802]
-
spații pentru secretariat și informații, sală de lectură, bibliotecă virtuală, grupuri sanitare și punct termic, însumând 5.909,60 metri pătrați restaurați și refuncționalizați. În Biserica Neagră, din Brașov, este organizat un lapidariu reprezentativ. În capela sudică a Bisericii Evanghelice fortificate din Hărman, menționată pentru prima dată într-un document din 1240, a fost oganizat un lapidariu. În Muzeul Național de Istorie a României, din București, există un lapidariu în care, pe lângă pietre funerare medievale există și o copie a Columnei
Lapidariu () [Corola-website/Science/306927_a_308256]