837 matches
-
cenușă fulgerul care i-a fost pentr-o clipă oaspete-n prag. Mereu își da sieși cuvântul și pasul său era legământ. Îngăduie Prietenă, să-ți amintesc că Poetul muri numai mult mai târziu. Mult mai târziu, ucis de-un ghimpe muiat în azur ca de-un spine cu foc de albină. Muri poetul ucis sub soare de-un trandafir, de-un ghimpe muiat în simplu albastru, în simpla lumină. De-atunci, în frunzare-aplecate privighetoarele toate-amuțiră uimite de cele-ntîmplate. Privighetorile ceasului
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
Îngăduie Prietenă, să-ți amintesc că Poetul muri numai mult mai târziu. Mult mai târziu, ucis de-un ghimpe muiat în azur ca de-un spine cu foc de albină. Muri poetul ucis sub soare de-un trandafir, de-un ghimpe muiat în simplu albastru, în simpla lumină. De-atunci, în frunzare-aplecate privighetoarele toate-amuțiră uimite de cele-ntîmplate. Privighetorile ceasului, din rarele noastre grădini, amuțiră-n lumina ce-apare-n zadar și fără de semne, de-atunci. Și nu știu nimic pe pământ ce-ar
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
capu-n poala ta îmi pare, că ochii tăi, adânci, sunt izvorul din care tainic curge noaptea peste văi și peste munți și peste șesuri, acoperind pământul c-o mare de-ntuneric. Așa-s de negri ochii tăi lumina mea. GHIMPII Eram copil. Mi-aduc aminte, culegeam odată trandafiri sălbatici. Aveau atâția ghimpi, dar n-am voit să-i rup. Credeam că-s - muguri - și-au să înflorească. Te-am întîlnit apoi pe tine. O, câți ghimpi, câți ghimpi aveai, dar
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
din care tainic curge noaptea peste văi și peste munți și peste șesuri, acoperind pământul c-o mare de-ntuneric. Așa-s de negri ochii tăi lumina mea. GHIMPII Eram copil. Mi-aduc aminte, culegeam odată trandafiri sălbatici. Aveau atâția ghimpi, dar n-am voit să-i rup. Credeam că-s - muguri - și-au să înflorească. Te-am întîlnit apoi pe tine. O, câți ghimpi, câți ghimpi aveai, dar n-am voit să te despoi - credeam c-o să-nflorească Azi toate
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
ochii tăi lumina mea. GHIMPII Eram copil. Mi-aduc aminte, culegeam odată trandafiri sălbatici. Aveau atâția ghimpi, dar n-am voit să-i rup. Credeam că-s - muguri - și-au să înflorească. Te-am întîlnit apoi pe tine. O, câți ghimpi, câți ghimpi aveai, dar n-am voit să te despoi - credeam c-o să-nflorească Azi toate astea-mi trec pe dinainte și zâmbesc. Zâmbesc și hoinăresc prin văi zburdalnic în bătaia vântului. Eram copil. STALACTITA Tăcerea mi-este duhul - și-ncremenit
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
lumina mea. GHIMPII Eram copil. Mi-aduc aminte, culegeam odată trandafiri sălbatici. Aveau atâția ghimpi, dar n-am voit să-i rup. Credeam că-s - muguri - și-au să înflorească. Te-am întîlnit apoi pe tine. O, câți ghimpi, câți ghimpi aveai, dar n-am voit să te despoi - credeam c-o să-nflorească Azi toate astea-mi trec pe dinainte și zâmbesc. Zâmbesc și hoinăresc prin văi zburdalnic în bătaia vântului. Eram copil. STALACTITA Tăcerea mi-este duhul - și-ncremenit cum stau
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
și octogenari, care mai de care mai atent, mai participativ, mai seducător încruntat. Nu se termină festivalul național de teatru și începe cel al operetei, cu „Viața e frumoasă“ ca slogan, urmate fiind de miniturneul Naționalului ieșean (unde stau pe ghimpi să văd Noaptea furtunoasă montată de Alexandru Dabija) și Târgul de carte Gaudeamus. Din „Zilele G. Călinescu“ de la Onești, colocviile Transilvaniei, Zilele revistelor Familia sau Convorbiri literare, dai în „Zilele Lipatti“, în cutare conferință de la UBB-ul clujean, ori la
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
Căloiu Oana Președintele PNL, Foto: Ghimpele[/caption] Întrebat cum va reuși USL să-l impună pe Victor Ponta ca viitor premier, în contextul în care decizia este luată de Traian Băsescu, liderul PNL a declarat: "Eu cred foarte serios că noi discutăm despre o variantă aberantă
Antonescu, despre situația în care Băsescu nu-l desemnează premier pe Ponta: "discutăm despre o variantă aberantă" by Căloiu Oana () [Corola-journal/Journalistic/41147_a_42472]
-
Oana Folosirea dreptului de veto nu este „modul de lucru la nivelul instituțiilor UE”, acesta putând fi folosit doar în situații extreme, a declarat liderul delegației de eurodeputați a PDL, Theodor Stolojan, în cadrul unei conferințe de presă la sediul Foto: ghimpele.ro[/caption] Theodor Stolojan a considerat potivită atitudinea președintelui țării din discursul de vineri seară privind posibilitatea utilizării dreptului de veto de către România la Consiliul European, când Traian Băsescu a declarat cu ironie că toți liderii statelor contributoare „s-au
Stolojan: dreptul de veto se folosește în situații extreme by Căloiu Oana () [Corola-journal/Journalistic/41130_a_42455]
-
Ce cuvinte avem de la daci Așa cum am arătat în cartea De la latină la română, cea mai mare parte a cuvintelor luate din traco-dacă sunt termeni referitori la natură: configurația terenului (groapă, mal, măgură), ape (pârâu), vegetație (brad, brusture, coacăză, curpen, ghimpe, leurdă, mazăre, mugure, sâmbure, spânz), faună (balaur, baligă, barză, călbează, cioară, ciut, ghionoaie, mânz (at), murg, năpârcă, pupăză, strepede, șopârlă, știră, țap, viezure). Termenii menționați fac parte dintre cele optzeci și nouă de cuvinte pe care Gr. Brâncuș, cel mai
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
aceeași poziție în vocabularul reprezentativ al limbii române ca elementele din substrat din celelalte limbi romanice. În limba română, avem douăzeci și trei de cuvinte de acest tip (abur, brad, brâu, bucurie, buză, căciulă, cioc, copac, copil, fărâmă, fluier, fluture, ghimpe, groapă, gușă, mal, măgar, mânz, mugur, murg, rață, traistă, vatră), ceea ce reprezintă doar 0,96% din întregul inventar de cuvinte (cele mai multe dintre acestea apar și la Al. Graur, în Încercare asupra fondului principal lexical al limbii române). Situația este identică
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
se purta după tipicul obișnuit, făcând cu totul abstracție de sentință. Din cauză că nu putea schimba încălțămintea și purta mereu aceiași pantofi, o țintă începu să-l supere la călcâi, motiv pentru care se rugă foarte amabil să i se bată ghimpele de fier cu ciocanul. Creșterea bărbii îl supăra și pretinse a fi bărbierit mai des și a i se tăia unghiile, pe care de altfel și le curăța zilnic de impurități. Hangerlioaica nu se astâmpăra, cu toate eșecurile suferite. Propuse
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
sa, Hangerliu și Tudorel acceptară. Hangerliu își diversifică distracțiile începînd să-și caligrafieze numele atât de sârguitor, încît scotea limba afară, râzând singur de încîntare când i se părea a fi atins o culme de îndemînare. Desena o coroană de ghimpi ascuțiți, prevăzuți cu cîte-o perlă, iar sub ea scria: "Prințul Hangerliu". Calitatea de prinț însoțea toate inscripțiile sale. Renunțase la orice veleitate de popularitate. Apoi făcea fraze de soiul acesta: "Le Prince Handgerly a l'honneur de vous faire part
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
îl aprobă băiatul, dar nu într-o luptă. Lanark descoperi că brațul îl fascina. Nu era chiar negru, ci de un verde intens. Părea ceva bolnav pentru că se dezvolta la un om, dar, luat în sine, pielea rece și lucioasă, ghimpii roșii de la buricele degetelor și de la cot, ghearele curbate ca niște lame de oțel păreau foarte sănătoase. începu să cultive fantezii despre cît rău putea face. Se imagina intrînd la Elite, ducîndu-se drept spre clica lui Sludden, cu mîna vîrîtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
vin? întrebă el cu umilință. îi răspunse. Cînd sunetul nu-i mai zgîrie dureros urechile, își dădu seama că spusese: — Gol, cu capul înainte. I-a venit greu să-și scoată paltonul și haina, căci într-o parte îi crescuseră ghimpii ce-i pătrunseseră prin țesătură. Le sfîșie și le aruncă la pămînt, apoi se uită la gura deschisă care îl aștepta răbdătoare. Se frecă pe față cu mîna sănătoasă și zise: Mi-e teamă să intru cu capul înainte. O să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
toate aparențele, un cavaler în armură gotică, întins în efigie pe o piatră de mormînt. Imaginea deveni mai clară și văzură mai curînd o șopîrlă preistorică pe o masă de oțel. Pielea îi era neagră, iar la încheieturile noduroase avea ghimpi roz și violet, o tufă de spini purpurii îi ascundea organele genitale și un șir dublu de țepi de pe spinare îi țineau corpul la douăzeci de centimetri deasupra mesei. Capul nu avea gît, nici bărbie, și, pornind de la claviculă, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
spuse el. O să-i arăt mai mulți pacienți. Vorbi în microfon, și pe ecran apăru un cadru cu dragoni pe mese metalice. Unii aveau pielea lucioasă, unii aveau carapace asemenea țestoaselor, unii aveau solzi ca peștii și crocodilii. Majoritatea aveau ghimpi, spini sau țepușe, unii aveau coarne uriașe ca de cerb, dar toți erau monstruoși prin prezența unui detaliu, un picior uman sau o ureche, sau un sîn ieșind din armura de dinozaur. Un doctor stătea pe marginea unei mese și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
frumoasă de aici. Mai jos se afla vechea catedrală gotică mîncată de funingine, într-o cîmpie de pietre plate și negre de mormînt. în spate se ridica dealul necropolei, cu coastele tăiate de verandele mausoleelor și cu vîrful împînzit de ghimpii monumentelor și obeliscurilor. Monumentul cel mai de sus era un stîlp cu o statuie mare din piatră a lui John Knox, cu pălărie, barbă, pelerină și ținînd în mîna dreaptă o carte mare din granit. Copacii dintre morminte nu aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
i se tîrî afară din gură. Ochii, limpezi de la facerea lumii, se tulburară de lacrimi, și îngerul turbat se azvârli deodată, schimonosindu-și chipul dumnezeiesc, în fântâna de foc, pe urmele ultimului diavol, pe care-l apucă de coada cu ghimpi veninoși. Pe cât se-ndepărta pe cărarea spre Iad, pielea 1 se-acoperea de puroaie și fistule, membrele de râie, ochii de glaucom, spinarea de solzi, mintea de șale și sâni de muiere. Dar ceilalți îngeri, abia arătând un strop de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
zărească ceva prin substanța tulbure, hialină. Urletul lumii exterioare devenise chinuitor, insuportabil ca al unei cascade uriașe. Când o formă indescriptibilă, ieșită brusc ca dintr-un abis, se ridică deodată, verde și galbenă și cenușie, apropiindu-și - ce? fața? cefalotoracele? ghimpele din coadă? - de geamul de carne, Maria începu să țipe și o luă la fugă înapoi, fără să-și audă țipătul, simțindu-și doar gâtul rănit, pierzîndu-și amândoi pantofii, înapoi prin sala sculpturii enigmatice, prin melcul umed și prin viaductul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și așeză sexul de carne și vânt între coapsele pământii ale păpușii de lut, unde el se prinse imediat, împingînd rădăcini sârmoase în solul fertil. Apoi codana acoperi totul cu frunze moarte, ramuri cu măcieșe stafidite, frunze de laur cu ghimpi ascuțiți. Abia apoi se trezi, deschise ochii și le chemă pe celelalte, ce nu aveau să știe nimic până ce sorții nu aveau să cadă și-asupra lor. Asta fusese anul trecut, în care fata făcuse cincisprezece ani. Câteva zile mai
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ce vrei cu ei. Ăsta ar fi deja un mare dezavantaj, spune Comandantul. — Rămîne de văzut, zice Regizorașul, nu și dacă lichidăm pe cine trebuie, la momentul potrivit. Tu n-ai pe nimeni care să-ți fi stat ca un ghimpe sub piele în toți anii ăștia? — într-atît cît să-mi vină să le trag un glonț în cap? — Exact. — Nu, spune Comandantul, cercetîndu-și sumar memoria. — înseamnă că nu ești militar adevărat, un militar care nu simte din cînd în cînd
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
și să aștepte răspuns. Așa i-am scris. Petrache a luat scrisoarea, a pus-o în geanta de care nu se despărțea niciodată și a plecat grăbit, să-l găsească pe curier... În ziua aceea, Costăchel a stat ca pe ghimpi. Cu omul de la județ a avut multă treabă. Acela nu prea s-a arătat vorbăreț. La întrebările lui Costăchel privind evenimentele din lume răspundea destul de sumar sau tăcea pur și simplu. Din tot ce i-a spus a înțeles că
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
sat... Când Costăchel a ajuns la poartă, s-a oprit mirat. „Cine o fi la mine, de e lumină ca la sărbători?” s-a întrebat în timp ce deschidea poarta. A intrat în casă dominat de întrebare... Petrache, care ședea ca pe ghimpi, s-a ridicat. Bine că ai venit, măi băiete. De când te aștept și nici nu știam de unde să te iau. Uf! Ce-i cu tine, omule? Ce s-a întâmplat? Apoi asta drept că-i întrebare, nu șagă... Măriucă, spune
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
dacă nu am pus hamul pe tine când erai sub comanda mea la tun și nici cât ai fost perceptor - a răspuns Costăchel provocării, cu un zâmbet ghiduș abia ascuns în dosul mustății... Adevărul era că el ședea ca pe ghimpi... Simțea că în țară se petrec lucruri deosebite, iar el nu știe nimic... Moș Dumitru Carpen nu mai putea merge la târg, din cauza zloatei și a glodului, cu agronomul nu se văzuse de multă vreme, pentru că era sub ochii legionarilor
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]