1,846 matches
-
ce se-ntâmpla". Rugăciune de noapte transpune speranța evadării dintr-o lume închisă, insuportabilă: "De ce n-ai pus Doamne un transatlantic pe Dâmbovița/ de ce n-ai deschis un aeroport în Dudești,/ ne lași aici umflați cu bere acră/ să ne holbăm umiliți la elicea ventilatorului/ ce se-nvârte se-nvârte se-nvârte/ în tavanul bodegii/ pe care-o vom deturna în curând". Discursul critic se radicalizează în volumul Moartea citește ziarul (1989), care nu poate apărea decât în străinătate, la Amsterdam
Strategiile subversivității by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8470_a_9795]
-
cu arta marilor maeștri ai filmului mut. Falsul Dimitrie e singur ca un cuțit înfipt în pâine, ca un bocanc cu talpa desprinsă aruncat sub pat, ca un gândac de bucătărie ce merge dintr-un capăt în altul al mesei, holbându-și antenele la luna plină. Precum personajul lui Chaplin din Goana după aur, cocoțat pe un scaun înalt, cu ochii năpădiți de teamă, poetul își devoră tacticos pingele adidașilor săi, îngurgitând șireturile ca pe niște macaroane. Foamea îl împinge spre
Capete de rând: Dimitrie Crudu și Falsul Dimitrie Crudu by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/2413_a_3738]
-
cel puțin prilejul de-a arăta cîte ceva din ce lucrase unei figuri influente în domeniu, ceea ce, la o socoteală atentă, însemna că o zi întreagă în compania lui Kingsley era totuși un preț mai mult decît rezonabil. - De ce te holbezi la mine? Terry se foi vinovat în scaun, conștient că pe durata ultimelor cîteva minute ochii i se fixaseră hipnotic asupra ofensatorului acoperămînt al interlocutorului. - Iartă-mă, spuse el. Eram cu mintea aiurea. [...] Terry își îndreptă din nou atenția asupra
Jonathan Coe - Casa somnului by Radu Paraschivescu () [Corola-journal/Journalistic/15650_a_16975]
-
de ziare pe cap,/ dar obosiți de-atîta imaginație/ intră-n biografia mea gravi ca-n rezervația leprei/ gata să delimiteze zonele albe și să strige:/ pericol de contaminare/ virus muzical/ bacterie purtătoare de lacrimi/ cîine cu efect întîrziat/ cu ochii holbați la șuncile aurii ale Occidentului zice că nu prea i-e foame/ cîntă prostește ca tonomatul ce refuză moneda/ tatăl lui în depoul de locomotive miroase peascuns levănțica/ mama lui cară lăzi și surzește treptat (presupunem că nu vrea s-
Destabilizatorul by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3838_a_5163]
-
de sex străbate aerul de la un capăt la altul De la înălțimea lui Tavanul vede și înțelege totul Fă și făcând te vei face Trag cu dinții de mine și îmi întorc Lenea pe partea cealaltă Alb ca varul peretele se holbează la mine: Puterea mea se săvârșește-n slăbiciune Eu de jur-împrejur Am luptat cu dinții să fie gol și liniște Doar eu de jur-împrejur Uimite cuvintele s-au scurs de pe mine Și s-au tras cu un pas înapoi Tot
Poezie by Floarea Țuțuianu () [Corola-journal/Imaginative/15153_a_16478]
-
se elibereze de povară, trăia doar ca să trăiască, fără să o inspire ceva, fără să-i pese de ceva, fără nimic al ei, mă ajuta la magazin, după care venea acasă și se așeza în scaunul ei mare și se holba la revistele ei, nu la ele, ci prin ele, lăsând să i se așeze praful pe umeri. Mi-am scos din dulap vechea mașină de scris și am instalat-o în camera de oaspeți, cu tot ce avea nevoie, o
Jonathan Safran Foer - Extrem de tare și incredibil de aproape by Andra Matzal () [Corola-journal/Journalistic/9735_a_11060]
-
zăpezii Mortul Atunci au sosit cei de la Pompe Funebre Figurile lor promiteau să nu piardă timpul Mortul privea atent de pe masă părând să nu-i scape nimica Erau trei: unu' i-a dezlegat cârpa de sub bărbie și gura lui se holbă brusc ca un hău doi l-au apucat de picioare celălalt l-a prins - gest profesionist - de sub brațe Îl transportau deja într-o rână pe trepte Mortul era tot mai țeapăn mai pătruns de demnitate și opintelile celor trei - un
Poezie by Eugen Bunaru () [Corola-journal/Imaginative/8573_a_9898]
-
un pumn de monede cu intenția clară de a le introduce în aparat, pentru a-și continua convorbirea. Asta îl scoase pe Zinca din răbdări. Cu o miscare fermă deschise ușa cabinei și-i făcu semn ocupantului să iasă. Acesta holba ochii cât cepele și, aproape sufocat de indignare, izbuti să articuleze: Ce vrei, domnule? Vreau să eliberezi cabina pentru două minute, să vorbesc și eu, pe urmă poți să reiei. Da’ cine ești dumneata să-mi dai mie ordin, cine
Haralamb Zinca octogenar by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Imaginative/13736_a_15061]
-
ce încolțesc absența mea în hățișul de la capătul lumii o frază de Nietzsche izbește în falcă mai tare decît frigul din îndepărtata-mi copilărie iar anumite versuri uitate de mine le știe Pessoa și cu privirea mea de pe urmă se holbează Picasso spre zeul Abou lentilă numai dintr-un exces de ironie interioară florile își expun frumusețea imposedabilă ce le protejează de noi și cu blândă îngăduință ne ajută să jupuim coaja noastră lăuntrică - în vreme ce pielea degerată a vîntului se întinde
Poezii by Dinu Flămând () [Corola-journal/Imaginative/10840_a_12165]
-
întreg neam. Vlăjganul are un băiat. Pe măsură ce povestesc, nu mai am de-a face cu el. Dar dacă îl uit, mi se strecoară în vorbe, mă trezesc cu el în orașul în care-mi petrec vacanța... Da, da. Cine se holba astă-iarnă la mersul trenurilor în gară la Sibiu? Vlăjganul. Cu picătura înghețată în vîrful nasului. Cu vlăjganul am fost ca un arc ținut întins atîta vreme, că, dacă i-ai fi dat drumul, n-ar fi țîșnit, ci ar fi
Mireasa cu șosete roșii (fragment) by A () [Corola-journal/Imaginative/12856_a_14181]
-
îngrijorare - valiza, valiza! Grăbesc pasul iar, depășesc alt sec, dar mi se pune-n cale iar ăla care m-a oprit întâi. își scoate ochelarii de soare și-mi spune: - Ce tot te-mpingi așa, mă? Ce, ești țigan? Mă holbez la el. Are părul negru și creț, cărunt pe tâmple, și o figură foarte măslinie, grasă și sigură de sine - și străvechi hindusă. Lasă lumea să treacă, bombăn eu, în timp ce mă cuprinde o furie periculoasă - furia asta o știu bine
Tovarășa Zoia by Petru Popescu () [Corola-journal/Imaginative/6808_a_8133]
-
îngustă). Da, fiecare cititor are poetul său. Dar ce te faci cînd poetul e un bețiv Care dă gata butoiul cu bere Vreme de o poezie, Se îmbată cu Dumnezeu în timp ce aranjează un mic trafic Cu clipe eterne, Cu ochii holbați de gradele de la vodkă se uită la tine și se vede Tot pe sine, imperial se ia de după umeri și plonjează În cea mai neagră drojdie: ziua în care își clătesc viețile ca niște cămăși asudate toți nefericiții pămîntului Sau
Poezie by Adrian Alui Gheorghe () [Corola-journal/Imaginative/8351_a_9676]
-
un lucru sigur te poți baza pe el diana. piciorul de ghips micro doișpe. blocuri lângă blocuri cuvinte lângă cuvinte într-o propoziție fără sens. le va scoate cineva din gunoaie din praf din rugina combinatului de oțel se va holba pensulând cu delicatețe arheologică? melancolia între gunoaie nu are sens. în gunoaie acum piciorușul de ghips! în pubelă în sucul ei gastric în ruginitura asta scârțâitoare care vomită în mașina de gunoi. nu mai așteaptă nimic de la noi ea nici o
Poezie by George Geacăr () [Corola-journal/Imaginative/11927_a_13252]
-
Matache scoase dintr-însa o javră uriașă, pe jumătate putrezită. Era Tărcuș, câinele din curte, care dispăruse de vreo săptămână. Musafirii începură să scuipe, vărsându-și sufletul; lovit de dambla, părintele Grigore se prăbuși pe spate la pământ, cu ochii holbați la cer, de unde Dumnezeu îi pusese, în sfârșit, mâna în cap. (Vremea, an. XIV, nr. 646, duminică, 3 mai 1942.) Apostol Burdea (Fragment) Apostol Burdea se născuse într-un sat moldovenesc; fusese poate învățător; trecuse, oricum, printr-o școală normală
E. Lovinescu - proze uitate by Gabriela Omăt () [Corola-journal/Imaginative/14906_a_16231]
-
adam și sfârșește cu alegerea mea pentru care cred că sunt pregătit lauri negri frica mi-a fost sădită în corp de la început nici n-au așteptat anotimpul prielnic nici n-au așteptat să mă nasc n-aveam păr îmi holbam ochii către un bec din Suceava dar laurii ei îmi creșteau pe sub piele de jur împrejurul capului și-al inimii și nici nu foșneau încremeniți au crescut împreună cu mine acum sunt bătrâni și așteaptă să moară îi înțeleg pe cei care vin
Poezie by Nicolae Prelipceanu () [Corola-journal/Imaginative/12621_a_13946]
-
plecate, dar cam prea decoltate, (opinie personală, se pare c-aici se exagera moda orientală) svelte și subțiri ca niște crini, numai zaimfuri și lumini Ah, aceste Hůrii, în acompaniament de tamburii au cîntat o tînguitoare maneŕ Slugărimea "prostimea" se holba peste porți, printre ostrețe, la preamăritele fețe, la beizadelele bete și la zaifetul din palat. Mă simțeam ca un sac îndesat de munții de bucate, de băutură, ba chiar rușinat. Dar înălțimile lor m-au scos din încurcătură. Cu două
Un poem inedit by Sanda Movilă () [Corola-journal/Imaginative/12160_a_13485]
-
Ceilalți intrau, beau ce beau și plecau. Aveau scopuri în viață. Erau frumoși, pîntecoși, purtau pe umeri mătreață. în formă de stele. Erau coloneii trupului meu, generalii vieții mele. De la o vreme, însă, o dădusem pe moarte. Iar ei se holbau prin binocluri și tot nu puteau pătrunde atît de departe. Pînă unde tot ce era de sfîrșit se sfîrșea. Și tot ce era de-nceput începea. Pînă la masa mea, unde Duhul Sfînt doar pentru mine dansa... ieri am vorbit
CONFORT 2 Îmbunătațit by Ioan Es. Pop și Lucian Vasilescu () [Corola-journal/Imaginative/12681_a_14006]
-
care dănțuiau ca la horă cu puțoi dați cu gel în cap și antrenori de fotbal sau oameni de afaceri necurate însoțiți de manechine și prezentatoare de buletine meteorologice. Numai vreo doi rechini de presă veniseră cu nevestele și se holbau la țîțele modelistelor. Le-ar fi trebuit o cură de curinol compensat, gîndea Telu. După vreo șapte minute, Telu simți că se va rupe ceva în el. Din fericire, iadul se potoli și formația începu o bucată lentă. Pe dată
De la Sinaia la Cotroceni by Horia Gârbea () [Corola-journal/Imaginative/7344_a_8669]
-
în octombrie și el în septembrie, și a fost mare nenorocire și mare durere pentru unchiul Bil moartea ghitaristului ăsta cu păr creț la care se uită ei în bar, acolo în fund, lîngă budă, stau la masă și se holbează la fotografie. E așa ca și cînd asculți niște cîntări ale nespălaților plini de pureci de pe marginea trotuarelor din Chigaco, din Los Angeles, din L.A., adică „El-Ei”, și pietonii burghezi yankei se uită indignați cum se scoală cutare de acolo
Jimi Hendrix se vede într-un colț, întors din profil by Daniel Vighi () [Corola-journal/Imaginative/13141_a_14466]
-
amprentarea cu tușul de neșters al aceluiași Fur die Kriegsmarine. Cel pe care, când eram mai mici și la trup curați, îl căutam tânjind doar la deliciile ciocolatei și biscuiților. Mai apoi însă, crescând până la vârsta de amor tarifat, plăteam holbându-ne și noi ca băieții la acele intimități. Iar bietele nerușinate cărora, poziția profesională, tocmai acest amănunt li-l dezgolea mai mult, înjurau amintirea de care nu se mai puteau spăla, lăsată de foștii lor clienți, simțind nevoia să se
Editura Destine Literare by CORNELIU LEU () [Corola-journal/Journalistic/101_a_273]
-
noua stare și singura condiție. Dacă în Plicty poeta realiza, cum frumos s-a spus, un fel de fenomenologie a plictiselii, urmează acum o focalizare asupra visului, granițele fiind abolite de la sine și pentru totdeauna: "cum stau așa la intersecții/ holbându-mă la albele și negrele indicatoare/ sunt un desen de Escher din care nu mai ies/ mă tot despart de mine și iar mă întâlnesc/ îmi intru-n piele mă depășesc mă uit în spate/ carcase goale/ structuri exuviale/ iar
Escher desenează o matrioșkă by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12575_a_13900]
-
lamai în fața muzicanților. "Mândrii militari - povestește cu o admirație falsă și rău prevestitoare ămemorialistulă -, subțiri în talie ca niște viespi, cu nasturii de alama lustruiți și lucioși, cu mustățile țepene și răsucite, unse cu ceară ca să nu se zbârlească, suflau holbați în alămuri. Trompete, tromboane, trâmbițe, cornete, corni, bombardoane și alte țevi și pâlnii de alama străluceau că soarele de toamnă, si țipau orăcăiau, bubuiau, sub baghetă căpitanului Doppelreiter, voinic, mustăcios, încorsetat, cu părul tuns perie, cu pieptul bombat, cu fireturi
VÂRSTA DE AUR A LUI PETRU DUMITRIU by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17532_a_18857]
-
glas nu mai avea, abia o auzeam că-i șoptea ceva în ureche, încîlcit, de parcă alergase pînă la gardul magaziei și înapoi, nu înțelegeam nimic. Cred c-ar fi trebuit să răcnesc după ajutor, dar ceva mă ținea cu ochii holbați la ei și cu gura uscată și-am tot amînat momentul, pînă cînd tata s-a răsturnat într-o parte, la loc. Asta m-a blocat! Că el părea cel răpus, nu ea! Îl dovedise. Am avut numaidecît un respect
Daneliuc îndrăgostit by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/18010_a_19335]
-
neîngrijit al lui Székely Balázs, mirosul de țap amestecat cu aroma tutunului prost. - Care ești aici?, țipă din nou madam Szántó, se ridică cu greu de jos, își scutură praful de pe rochie, când brusc se aprind becurile din curte. Ne holbăm unii la ceilalți. Székely Balázs horcăie și ne dă drumul. - O caut pe tovarășa Kovács, zice el șovăind. - Unde?, îl întreabă mânioasă madam Szántó. Lângă coteț? În întuneric? Dacă n-ar fi vorba despre dumneata, tovarășe Székely, aș fi tentată
Bogdán László: Blazonul cu două lebede (fragment) by George Volceanov () [Corola-journal/Journalistic/4213_a_5538]
-
poate că am nevoie de mai mult decât de-o slujbă de vară. - Vrei să zici că renunți la facultate când nu mai ai decât un nenorocit de an până la absolvire? Vocea îi devine răstită, iar băiatul pare alarmat. Se holbează la taică-său cu gura căscată, iar punctul întunecos, întredeschis, împreună cu orbitele ochilor formează trei găuri într-o față găunoasă. Ploaia răpăie pe acoperișul verandei în șuvoaie. Janice și cu maică-sa coboară de la Familia Walton cu ochii în lacrimi
JOHN UPDIKE - Rabbit bogat (fragment) by George Volceanov () [Corola-journal/Journalistic/6583_a_7908]