1,126 matches
-
în general ,,normat" (vezi documentele), abordat însă în maniere diferite, adaptate particularităților celorlalte componente ale sistemului; vezi, de exemplu, valorificarea comunicării verbale (orale/scrise), nonverbale (gestică 30, mimică, direcția privirii, apropierea/depărtarea de interlocutor etc.) și paraverbale (ton, timbru, pauze, inflexiuni ale vocii etc.), într-o situație clasică de comunicare sau prin utilizarea mijloacelor tehnice 31, audio-vizuale etc.; eventualele elemente perturbatoare care pot interveni fie în etapa de proiecție, fie în cea de realizare propriu-zisă, respectiv de evaluare a demersului instructiv-educativ
Elemente de didactică a activităţilor de educare a limbajului: (etapa preşcolarităţii) by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Administrative/1425_a_2667]
-
versuri, Cartea de iarnă (Premiul Uniunii Scriitorilor), M. nu a dezamăgit speranțele puse în poezia sa, revigorate cu fiecare dintre poemele publicate, la mari intervale de timp, în presa literară. Dicțiunea blasfemator profetică, energia distructivă, muzicalitatea gravă, aspră, deseori cu inflexiuni psalmice, imagistica de o plasticitate pregnantă, brutală pe alocuri, au fost percepute ca semne indicând „o voce distinctă și penetrantă a tinerei poezii, o voce bogată în accente contrastante, în care se repercutează atât comedia literaturii, cât și drama insolubilă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288306_a_289635]
-
sonori tip click-uri filtrate, ½ sinusoidă, administrați repetitiv de 100 - 2000 de ori la 10 Hz. Amplitudinea undei N1 este direct proporțională cu intensitatea sonoră, iar latența este invers proporțională cu ea, dar ambele variază neliniar cu prezența unui punct de inflexiune situat la 80 dB. Porțiunea bazală a cohleii răspunde la frecvențe de peste 8 kHz și intensități ridicate de 95 dB, iar porțiunea medie și vârful răspunde la frecvențe medii de 2-4 kHz și intensități sub 75 dB SPL. Frecvențele sub
Recuperarea şi investigaţii le paraclinice în tulburările de comunicare verbală by Bogdan Dionisie () [Corola-publishinghouse/Science/91643_a_93183]
-
nuanțări privind disponibilitățile viului grai valorificate de povestitor; „Creangă scrie, așadar, ca să fie ascultat, iar textul prozei sale are nevoie de suflarea caldă și de mlădierile vii ale graiului pentru ca să prindă strălucire și să-și dezvăluie pe deplin tâlcul. În lipsa inflexiunilor vocii și a celorlalte disponibilități ale viului grai, Creangă se mulțumește să le sugereze printr-o serie de procedee grafice, de pildă prin distribuția atentă a punctelor de suspensie marcând discontinuitatea vorbirii, variațiile de durată ale sunetelor, un anumit debit
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
Colegii vorbeau despre dânsul ca despre „un fenomen”, „un al doilea Pico della Mirandola”. Își intimida profesorii (Mihail Dragomirescu fiind „victima” predilectă) sau îi scotea din sărite cu insolențele-i nu lipsite de substanță, emise pe un ton ascuțit, cu inflexiuni ciudate. Părinții lui M. priveau la el ca la un geniu, și cam tot așa aveau să-l socotească Mircea Eliade și Mircea Vulcănescu, care i-a fost prieten. A întemeiat Societatea de Estetică (1925-1928), de ale cărei activități s-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288061_a_289390]
-
satul natal și locurile din Pind, despre dragostea pentru „fara”, etnia aromânilor, ce trăiește departe de trunchiul românesc, printre străini, ca într-o furtună continuă. În lirica lui se găsesc uneori texte substanțiale, precum Xeanile, un cântec de înstrăinare, cu inflexiuni de vers popular, despre plecarea silită pe alte meleaguri, după câștig ori la învățătură, în care se dă glas unui intens sentiment de tristețe. P. a scris și câteva poeme erotice, scăldate adesea într-o ironie care le sporește farmecul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288756_a_290085]
-
cântă-n altă frunză”, Antropocentric) e reținută semnificația perenă hărăzită alcătuirilor firii. Structură duală, contradictorie, S. își declară preferința pentru „iele dansând / goale-n pădurea de gânduri” (Litere, patimi, urgii), așadar pentru sfera combustiei cerebrale, ca să formuleze pe alocuri, cu inflexiuni blagiene, și cerința percepției genuine („Nu rupeți flori -/ Nu sfâșiați catifeaua din nori”, „Fiți blânzi cu raza hăituită, /n-o despicați în lungime de undă, /frecvență /și-atâția metri secundă”, Nu rupeți flori). Versurile nu trimit la ceea ce se înțelege
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289880_a_291209]
-
și televiziune a discursurilor sale urmărea ca acest glas să stăruie în aer, zi de zi, ca o instanță de control. Glasul le era cunoscut tuturor celor din țară la fel ca și foșnetul vântului ori al ploii ce cade. Inflexiunile sale, gesticulația însoțindu-i discursurile erau tot atât de știute de toți ca și moțul din frunte, ca ochii, nasul ori gura dictatorului. Iar rumegarea a mereu acelorași rudimente de vorbire gata ștanțate, a acelorași prefabricate verbale era și ea la fel de cunoscută
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
tristețe-n casele noastre!... În munți, prin văi, cântecul piere,/ și piere și prin sate... / și sunt de-acuma veri la rând,/ de când doar plâns și dor se-aud...”. Se percep aici ecouri din poezia lui Octavian Goga, nu numai inflexiunile versului, ci chiar câteva vocabule-cheie fiind similare. SCRIERI: [Versuri], în Tache Papahagi, Antologia aromânească, București, 1922, 235-244, UVPA, 236-243. Repere bibliografice: Tache Papahagi, Poeții Z.A. Araia și T. Caciona, București, 1932, V-XXI, 98-129; Hristu Cândroveanu, Tache Caciona, UVPA
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285983_a_287312]
-
speciile posibile, fără o opțiune sau o marcă stilistică personală. Încă din Oglinda dintre noi, abordează în aceeași cheie „subiecte” frivole ori grave (teme predilecte: moartea, Dumnezeu, poezia), alternând continuu registrele și tonalitățile. P. adoptă poza Poetului (unele versuri au inflexiuni ce amintesc de Nichita Stănescu) și mimează un fel de tristețe bacoviană. Directețea orgolioasă, ludicul frust ar fi nota caracteristică a versului. Totuși, încă de la început se poate constata predilecția către anecdotic și ironie (inclusiv autoironie), către epicul ori portretul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288945_a_290274]
-
că-mi va apărea în fața ochilor o scriere veche, ceva confuz, estompat, fără nici o formă. — E un vis vechi, spuse bibliotecara mai degrabă pentru sine decât pentru mine. Era distantă, iar în tonul ei n-am surprins nici urmă de inflexiune. Sau ca să fiu mai exactă, acolo este inclus un vis vechi. Am încuviințat fără să pricep nimic. — Ia-l în mână și-ai să vezi. L-am ridicat precaut și mi-am plimbat privirile peste el pentru a-mi confirma
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
pe care mi-o făcuseră. O privi puțin, fără să facă vreun comentariu. — Ce fel de craniu? întrebă el. — Habar n-am. Aș vrea și eu să știu despre ce e vorba. Chiar nu știi? întrebă tinerelul fără pic de inflexiune în glas. Este foarte important. Ar fi bine să-ți amintești. Mărturia n-o mai poți schimba apoi. Să știi că Simbolatorii nu se aventurează până nu sunt siguri. Dacă au venit să caute craniul, înseamnă că știau că există
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
baseball Jingū. Am încercat să-mi imaginez ce aveam deasupra capului. Probabil librăria Kawade, Studioul Victor și frizeria la care mergeam eu de mai bine de zece ani. — E și frizeria mea prin apropiere. — Da? zise ea fără pic de inflexiune în voce. M-am gândit că n-ar fi fost rău deloc să trec pe la frizerie înainte să mi se termine lumea. Nu știu ce altceva mai bun aș fi putut face în douăzeci și patru de ore. Să fac baie, să mă îmbrac
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
oficiu poștal foarte la modă spre care se îndrepta Robby (coincidență), fiind nevoit să mă prezinte. - El e Bret, făcu el prezentările, roșind subit. - Sunt tatăl lui, le-am explicat grupului de băieți. - Mda, e tata, zise Robby fără nici o inflexiune, dând din cap. Era prima dată când Robby îmi spunea „tata“, deși expresia feței lui sugera faptul că n-avea nici o idee ce însemna asta pentru mine. Când mi-am dat seama că nu avea de gând să mi-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
forma lui joasă de vitalitate epică o răutate limbută, clevetitoare : personajele lui ba poartă tocuri ascunse, de două șchioape, pentru că altfel ar trebui să se ridice pe vîrfuri ca să dea mîna cu cineva fără să se umilească, ba vorbesc cu inflexiuni care trimit la o slăbiciune ascunsă și mai rușinoasă etc. Personajele din film nu au nici măcar genul ăsta de viață : Marinescu e realmente netalentat la personaje adică la oameni ; judecînd după cum îi pune în pagină ca scenarist și după cum îi
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
urma. Toate aceste inovații inflexibile, impuse la scară națională, erau însă străine civilizației românești tradiționale și agrare 32. Cultura muncii ca tehnologie șarnieră a construcției naționale fusese moștenită de către socialismul de stat de la regimul precedent, de tip autoritar și cu inflexiuni fascinante. Într-adevăr, datoria exercitării unei munci utile socialmente ca precondiție a cetățeniei, ca și sintagma însăși de "câmp al muncii" fuseseră introduse în 1941 de către mareșalul Ion Antonescu, promotor al unei legislații antievreiești care lega "datoria națională" de a
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
neatractivă. Închid ochii și mă las într-o toropeală întreruptă doar de icaros urile care par să atingă direct fiecare celulă, făcând-o să vibreze. Vocea Elizei în special, pare să aibă capacitatea de a adânci starea de transă prin inflexiunile înalte alternând subit cu cele joase. Șamanii încep să se plimbe în jurul încăperii, trecând pe la fiecare și făcând o curățare cu fum de mapacho și cu chakapa Mă întind, obosită, simt o succesiune de mâini deasupra capului și mă simt
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
oricare alta nevoie de Dumnezeu." Pince-nezul coborî iar, ostenit: "Întoarce-te la El, El te va ierta, El singur iartă totul, chiar și necredința." Auzul fetei țiui ca un aparat dereglat care scoate un sunet aberant: glasul supraveghetoarei șefe avea inflexiuni senzuale! Gabriela se uită de jur împrejur. Patul cu baldachin, icoanele, vegheate de o candelă aprinsă, flacoanele cu dopuri de argint, bombonierele, Cupidonii și misterioasa mireasmă cu urme de tămâie făceau din cămăruța asta alcovul unei curtezane sau chilia unei
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
mentalitatea de sclav, în pofida schimbării vremurilor, în Rusia. O întâlnire dirijată cu strictețe de directoarea... stabilimentului (termen cât se poate de potrivit pentru o asemenea instituție de cultură la ruși), d-na Svetlana Prosenkova, a cărei voce protectoare căpăta subit inflexiuni metalice, de activistă ce nu admite să fie contrazisă. Pe lista invitaților speciali, uitată, am impresia, dintr-o neglijență calculată pe biroul său, remarc un reprezentant de la FSB, fostul KGB, a cărui „apartenență” nu mai este camuflată. Omul lucrează „la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
divizarea țării în patru zone de ocupație: sovietică, americană, engleză și franceză. Înaintarea Armatei Roșii prin partea estică a orașului a pulverizat vechiul centru istoric și Potsdamer Platz, lăsând în urmă dărâmături și o armată de șobolani. Vocea calmă, cu inflexiuni romantice și androgine, a lui Martin pare să însoțească un film documentar pe care ni-l rulăm prin fața ochilor, aglutinând tot ce știuserăm și auziserăm până atunci despre istoria contemporană a Germaniei. Mie, de exemplu, îmi vin în minte două
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
fi căutată în spațiile închise, care preiau funcția protectoare a codrului. Intimitatea ființei cu pădurea este atât de mare încât, la rându-i, aceasta îi spune povești: Din frunzișul fremătos/ Povestești așa frumos/ De m-adormi în iarbă jos, iar inflexiunile metrului popular se simt în povestirea-i ca-n adormirea copilului mic, legănat de mama sa: Tragănă-se tragănă/ Frunza de mi-o leagănă.144 Poetul se află în deplină rezonanță cu Măria Sa, codrul, căci din întreaga sa entitate, el
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
întoarce, chiar și pînă la prînz dacă e cazul! Bine. Mă duc s-o caut. Stau cu receptorul la ureche și aștept. Aud o ușă trîntită, apoi un scaun mișcat, după care, o voce de femeie, fermă, dar subțire, cu inflexiuni calde, spune: Inginera Oprișan la telefon. Bună ziua! exclam eu, puțin derutat de vocea care mi se pare cunoscută. Azi se schimbă vremea: dacă e soare, se va înnora, iar dacă e nor, va fi soare. În sfîrșit, v-am găsit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
gînd. Știi, Mihai, se hotărăște ea să-mi spună, de cîte ori rostești tu cuvîntul "doamnă", mă cuprinde același fior pe care îl încerc atunci cînd mi se oferă o floare. Și dumneavoastră ați rostit, acum, numele meu cu o inflexiune a vocii cu totul deosebită... Zău?! se miră ea. Uite, vezi, nici nu mi-am dat seama... Crezi, schimbă ea tonul, crezi cu adevărat că noțiunea de om nu poate exista în afara celor două coordonate: dragoste și artă? Parcă așa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
surîde ea, coborînd cele cîteva trepte care ne despart. Tocmai îmi propusesem, continuă cu obrazul iluminat, să-ți dau mîine dimineață un telefon la serviciu. Și eu ți-aș fi telefonat mîine, îi spun pe un ton sec, lipsit de inflexiuni, hotărîndu-mă să-i zic pe nume de vreme ce ea m-a întîmpinat cu "tu". Cristina rîde, scuturîndu-și părul scurt, buclat, făcîndu-mă să-mi spun din nou că eu am mai văzut-o undeva, unde nu știu, dar simt că surîsul ei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
că fotograful nu va scăpa din strânsoare, că nu va fi cumva tentat să facă dintr-o dată stânga-mprejur, ratând... adevărul temporal. Un pas, doi, trei, îmi vei da dreptate, amice - degetele strâng din ce în ce mai tare, vocea pictorului a căpătat alte inflexiuni, simte cum curg broboane de sudoare pe ceafă, frică?, asta să fie oare, frică?, de ce, de o glumă proastă cu actorași de duzină? -, iar eu, amice, am să accept toate laudele, precum un artist celebru pregătit să urineze pe toți
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]