1,148 matches
-
frățioare? În prima clipă nu l-am scrutat din prjiviri, cum iarăși se scrie, dar vocea lui, vag guturală, în ciuda unei indeniabile, inconfundabile muzicalități, mă făcu să tresar. L-am privit atunci atent, vreun dubiu nu mai era cu putință, intrusul în sărăcăcioasa-i ținută, îmi semăna întru totul. Am făcut, pe semne, mutra acră a celui care, urcând în tramvai pentru cincisprezece stații, nu găsește loc liber - este chiar posibil să fi dat un pas îndărăt: veți recunoaște că nu
În competiție cu dublul meu by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/13394_a_14719]
-
nord-american (infinit mai permisivă) în poezie și citează un poet de peste Atlantic. Pentru acesta din urmă, moartea unei căprioare pe șosea reprezintă nu numai un accident rutier, dar un accident în ordinea firească a lucrurilor. Animalul e resimțit ca un intrus. Unui autor european, mai retrograd prin forța lucrurilor, raportul îi va apărea, de bună seamă, inversat. „Americanul, obișnuit cu poezia automobilului, o descoperă acum pe aceea a căprioarei; europeanul, atașat de multă vreme poeziei sălbatice a animalului, are acum revelația
Automobilul și căprioara by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2450_a_3775]
-
în cazul literatului nomenclaturist Berlioz sau al baronului Meigel). Cine altcineva decât Satana este cel mai bun precursor al comuniștilor, în această demonstrație cu tâlc, dar întoarsă pe dos, a lui Bulgakov? întrucât diavolii preiau atributele terifiante ale străinilor, invadatorilor, intrușilor agresivi, atribute pe care comisarii comuniști le avuseseră ei înșiși (în cadrul automitologizării negre pe care și-o asumaseră, pentru a inculca teama în rândul populației) până nu de mult. Demonstrația diavolilor va fi aceea că bunii sovietici și comisarii NKVD
Diavolii și cetățenii sovietici by Ruxandra Cesereanu () [Corola-journal/Journalistic/11082_a_12407]
-
zîmbet politicos, înghețat pe buze. E noul venit. Ar vrea să stea. Nu știe cum să procedeze. Ar vrea să întrebe pe cineva ceva. Nu știe cum să o facă. Se bălăngăne de pe un picior pe altul, stînjenit ca orice intrus. Încăperea e plină ochi. Va rămîne, va pleca? Eu plec. Sînt imagini dure, adevărate, netrucate. Cad, în cîteva minute, dintr-un secol în altul. Poate chiar în cel al lui Gorki. Sus, la etaj, sînt oameni care se luptă cu
Azilul de noapte by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14313_a_15638]
-
violentă, avea leziuni la nivelul feței și un hematom subdural de la care i s-a tras sfârșitul. Din locuință nu lipseau obiecte ori bani, nimeni nu cotrobăise pe acolo și nici ușile ori ferestrele nu fuseseră forțate de un eventual intrus. A reieșit, în urma investigațiilor, că omorul s-a comis pe fondul consumului de alcool și, posibil, al unui viol. Anchetatorii au stabilit că femeia băuse în după-amiaza zilei de vineri la birtul din sat și fusese condusă acasă de un
Agenda2003-7-03-19 () [Corola-journal/Journalistic/280699_a_282028]
-
respectivelor presupoziții - chiar dacă se manifesta în genere în subiecte minore, ale banalului cotidian. La nivelul minimal al stilului, exemple ale celor două strategii ar putea fi găsite în două cărți înrudite, ale aceluiași scriitor: Cel mai iubit dintre pămînteni și Intrusul lui Marin Preda. Prima este evident mult mai bogată în idei și reprezentări, a avut succes la public și, în ciuda controverselor critice, și-a cîștigat ecou și respectabilitate literară. Cealaltă pare un tipic text minor, care a fost în genere
Enunțare și asumare by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/15590_a_16915]
-
de interesantele dezbateri de morală și istorie, de relatările de abuzuri și de abuzul de referințe culturale, Cel mai iubit... ilustrează o ambiguă asimilare a schemelor cenzurii - scuzare, restrîngere, contextualizare - , fără a pune definitiv în discuție discursul oficial al epocii. Intrusul, mult mai simplu din punct de vedere narativ și marcat de context în planul superficial al limbajului (personajele se adresează cu "tovarășe", se evocă un mediu muncitoresc), cuprinde o respingere totală, etică, mizantropică, sarcastică, a "lumii noi". Ambele romane utilizează
Enunțare și asumare by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/15590_a_16915]
-
și romani, ne trăgeam, și faptul că în anul 1000 năvăliseră pe-aici ungurii nu putea schimba cu nimic acest destin istoric. Nu știu de ce îmi veneau în minte toate acestea, poate pentru că agitația lui Cubleș mi se transmisese?". În Intrusul, în schimb, e mult mai clar marcată opoziția unui eu narativ față de o alteritate desemnată prin ei ("să-mi pierd situația pentru ceva care la urma urmei știau ei mai bine de ce îl înființase, adică pentru acest U.T.M.?") sau
Enunțare și asumare by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/15590_a_16915]
-
înainte, autorul întreprinde „un studiu amănunțit și cât mai complet posibil despre actualul stadiu al misterului” (v. Maurice Maeterlinck-Oaspetele necunoscut, traducere de Traian Drăgoi, Editura de Vest, Timișoara 1994 , p.7). „Aceste manifestări supranaturale... sunt, mai curând, un fel de intrus ce vine dintr-o altă lume ,un oaspete necunoscut care tulbură destul de viclean vederea noastră satisfăcută în care ne-a îmbrobodit mâna cea hotărâtă și vigilentă a științei clasice” (p.9). Maeterlinck abordează problema spiritismului, a presimțirilor, a premoniției, a
Maurice Maeterlinck și „oaspetele necunoscut“ by Sonia Cuciureanu () [Corola-journal/Journalistic/4679_a_6004]
-
grosolănie. Ca în orice ritual, la Junimea avem habotnici respectînd orbește ighemoniconul: ștersul Gheorghiu are scaunul lui inalienabil, și dacă un nou-venit i-l ocupă din neștiință, bigotul se zăpăcește, înroșindu- se de fîstîceală și dînd tîrcoale scaunului pînă cînd intrusul i-l eliberează. Scaunul obscurului Gheorghiu e, în mintea lui, lăcaș de strană. Mirmilik își roade mustața de încordare, Eminescu tace în prostație contemplativă, ambele atitudini trădînd intensitatea ritului. Cînd textul citit amenință să capete tente pornografice, Negruzzi sau Pogor
Protocolul junimist by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2748_a_4073]
-
Cronicar La începutul anului, Cronicarul a urmărit pe postul RTL cîteva dintre regulile împrospătate din codul bunelor maniere în Europa. Atenție la telefonul mobil: este un intrus într-o discuție, o prezență dezagreabilă, indiferent ce superbă melodie i-ați alege. Așadar, trebuie să fie nevăzut și mut. Dacă e obligatoriu totuși să răspundeți, sînt obligatorii și scuzele. Nepoliticos, chiar jignitor este să-l țineți pe masă, fie
Codul bunelor maniere by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/9960_a_11285]
-
și fugi -". Nu spui mai mult. Mă duce gândul la Chagall și imaginile lui de pogrom. Te bântuie acest posibil infern de care ai scăpat? E.F. Da. L.V. În Still Life scrii: "biologia tandreții se uită." În această lume de "intruși" (calitate pe care i-o atribui și lui Roy Fisher în poemul City Lights), spui, poeții nu se "integrează" (Modern Tower). Această neputință de a se simți acasă și ocrotit e tipică autoului Desperado. El e le mal aimé. Cred
Elaine Feinstein "Îmi descopăr vocea pe măsură ce scriu" by Lidia Vianu () [Corola-journal/Journalistic/11847_a_13172]
-
cîștigat sprijinul Marii Britanii pentru integrarea în NATO. Cronicarul se ferește îndeobște de scenarii, dar în această afacere ratată de răpire e ceva în neregulă. În loc să păstreze cu strășnicie secretul operațiunii, cei implicați s-au lăsat dați de gol de un intrus care era și reporterul unui ziar britanic. Pentru ca ziaristul cu pricina să meargă la sigur era nevoie de o sursă din interior. Iar dacă o asemenea sursă a putut cădea la înțelegere cu un ziarist, de ce nu s-a adresat
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14613_a_15938]
-
punctul vulnerabil și citești un autor ca să-i afli greșeala. Sub aparența discernămîntului sobru cu care analizezi o temă se ascunde o vînă marțială de esență pedepsitoare. Cine nu se supune acestei ecuații se va simți în filozofie ca un intrus căzut în mijlocul unor canibali culți. Cazul lui Mircea Flonta e patognomonic pentru alura spiritului care își convertește agresivitatea în luciditate critică. De fapt e exemplul spectaculos al unui intelectual care își îndreaptă cruzimea în două direcții: spre autorii pe care
În umbra lui Darwin by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5839_a_7164]
-
unui geam a pătruns în locuința femeii și s-a dus direct în camera în care aceasta dormea. Trezită brusc din somn, Veronica nu a mai apucat să strige după ajutor. Ea a fost luată la pumni și picioare de către intrus. Apoi, acesta a violat-o și a supus-o la perversiuni sexuale. Înainte de a pleca, a luat cu el o pungă în care se găseau actele de stare civilă ale femeii și un milion de lei. În urma loviturilor primite, Veronica
Agenda2005-13-05-politia () [Corola-journal/Journalistic/283538_a_284867]
-
Fabrica de mătase căutând să ofere imaginea lumii rămase încă mister: Malaysia. Romanul are o construcție ingenioasă: povestea unui cuplu neobișnuit, Johnny Lim și soția lui, Snow Soong, prinși ca într-o pânză de păianjen de planurile secrete a trei intruși, un japonez-cameleon (aristocrat și profesor universitar, aventurier și spion), doi englezi întrupând pragmatismul colonial și fascinația Orientului. Fabrica de mătase a fost comparată cu Pacientul englez, dar enigmaticul Johnny Lim mie îmi amintește de Marele Gatsby, dar un Gatsby cu
Cele mai frumoase... by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7774_a_9099]
-
prost crescut” - pe viitorul Ovidiu Cotruș? Alteori, în aceeași manieră colocvială, sunt clarificate aspecte încă nedeslușite din istoria Cercului. Astfel, Dominic Stanca, apărut printre cerchiști abia în 1947, în etapa clujeană, se află în percepția comună într-o postură de intrus. Evocându-l acum cu nedisimulată tandrețe, Doinaș atestă nu numai că a reușit „ș...ț să se impună în ochii noștri ca al patrulea poet al Cercului Literar”, ci îi și precizează statutul de cerchist într-o formulare de asemenea
Nostalgii lucide by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/12931_a_14256]
-
cu mama acesteia este inevitabilă. Nu va avea loc o scenă penibilă, un scandal, dar tensiunea se acumulează treptat. Părinții Ralucăi și-au imaginat pentru ea un destin în care împlinirea înseamnă o familie. La ea acasă, Paul este un intrus și e receptat ca atare, locul este spațiul ei de refugiu, iar Paul realizează că universul femeii pe care o iubește, disponibilitatea ei nu exclud spații protejate ale intimității care-l exclud. Ceea ce-l determină probabil să acționeze ține de
Viața e în altă parte by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6052_a_7377]
-
oraș, care nu va renunța la apetitul său teribil pentru viața trăită frenetic alături de un cîine și o chinezoaică. Parfumul retro al delicatei idile în trei din Cîntec despre dragoste și moarte (coproducție germano-maghiară, 1999) este brutal spulberat de un intrus, nazist fără scrupule. Contrar titlului, Pasiune (Ungaria, 1998) este doar un arid exercițiu de stil autoimpus la a patra ecranizare a romanului lui James M. Cain " Poștașul sună întotdeauna de două ori", pariu al regizorului György Fehér ce și-a
Doamne, nouă redă-ne... by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/17078_a_18403]
-
Dacă la Franklin conceptul de fericire e unul practic, legat și de scrisul „tacticos”, Adams trăiește din plin singurătatea, urâtul, părăsirea, plictisul, stări provenite mai ales din identificarea sa cu elita din care făcea parte, pentru care primejdia o constituia intrusul, omul ignorant din mulțime, apt să devină un factor politic demn de luat în seamă și, tocmai de aceea, distructiv! La Franklin se înregistra doar benigna uimire în fața fragilității lucrurilor - istoria depinde de atât de puțin! Optimismul iluminist al omului
O carte despre subiectivitatea creatoare by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/3028_a_4353]
-
legile unui stat; tribunalul în sensul pe care i l-a dat Kafka este o forță care judecă și care judecă fiindcă e o forță; doar forța și nimic altceva îi conferă tribunalului legitimitatea; când îi vede pe cei doi intruși intrând în camera sa, K. recunoaște această forță din primul moment și se supune. Procesul intentat de tribunal e mereu absolut; asta înseamnă: că nu privește un act izolat, o crimă anume (un furt, o fraudă, un viol), ci personalitatea
Milan Kundera: Testamentele trădate by Simona Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/14416_a_15741]
-
-le de-aproape, nu vei găsi una care să nu fie pătată de sânge"; valorile pătate nu mai sunt valori; spiritul procesului este reducția totală la morală, este nihilismul absolut față de tot ceea ce este muncă, artă, operă. Chiar înainte ca intrușii să vină să-l aresteze, K. zărește un cuplu vârstnic care, din casa din față, îl privește "cu o curiozitate cu totul insolită"; astfel, de la început, corul antic al portăreselor intră în joc; Amalia, din Castelul, n-a fost niciodată
Milan Kundera: Testamentele trădate by Simona Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/14416_a_15741]
-
Teatrul Național, tras în scenă de Ionel Teodoreanu și plătit de Rebreanu, la Maria Filotti i se cedează un spectacol: "Mi-e rușine de lumina artiștilor risipită pentru fărîma de om cu numele meu." Pînă la sfîrșit, un marginal, un intrus, tîrîind în altă lume un rău destin romantic. Oameni și șoareci se ridică/ Dar vin nenorociri și strică/ Tot ce clădesc. Concluzia lui, ultimul rînd al unei cărți fărîmate între ambiții, servituți și fericiri cu miros de verde (nu de
Joacă pentru zei by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8876_a_10201]
-
ci mai curînd din încrengătura liricilor cu tumult ascuns. Un bard încropind în minte stanțe fierbinți sau un adolescent visînd la năluca iubitei sunt ipostaze mult mai apropiate de fermentul său interior. Amenințat de surpări timide, Vasile Morar pare un intrus cu reacții angelice, adică o natură reticentă măcinată de o fragilitate pe care n-o poți pune în acord cu lumea aceasta. Te și miri că, supus agresiunilor zilnice ale pegrei bucureștene, omul acesta rămîne intact, nedestrămîndu-se în aer. Are
Epoca postmorală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5809_a_7134]
-
nunții (1933), nici Enigma Otiliei (1938). Dar și autorul Istoriei literaturii române (1941) se făcuse vinovat de a fi ignorat, în 1937, cartea lui Vianu Poezia lui Eminescu, subiect socotit de Călinescu drept exclusiv al său, admonestînd, aspru, pe eventualii intruși. Asta nu scuză defel jignirile epistolare și în 1945, deși relațiile dintre cei doi mari oameni de cultură păreau a fi mult ameliorate. Dar, în noiembrie 1945, să-i reproșeze epistolar: "Iată să iau a bună carte a dtale: Arta
O carte celebră by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15676_a_17001]