1,126 matches
-
cecuri prinse cu o bandă de cauciuc lată de vreo cinci centimetri, acțiuni, certificate de garanție, vreo două sau trei milioane de yeni, un săculeț din pânză care conținea ceva greu, un caiet cu coperte din piele și un plic maro. A răsturnat conținutul plicului pe birou. Un ceas Omega vechi și un inel de aur. Cadranul din sticlă al ceasului era făcut țăndări, iar obiectul în sine se înnegrise de tot. — E moștenire de la tata, zise fata. Inelul a fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
de optsprezece ani își agresa tatăl. Nimic care să mă intereseze în puținele ore pe care le mai aveam la dispoziție. Ea s-a oprit în fața oglinzii să se pieptene. Era îmbrăcată cu pantaloni bej din bumbac și o cămașă maro în carouri. Mi-am înnodat și eu cravata și mi-am îmbrăcat sacoul. — Ce faci cu unicornul? întrebă ea. — Ți-l fac cadou. Pune-l undeva la vedere. — Oare stă bine pe televizor? Am luat craniul care nu mai emana
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
de iarnă, avea spre poale lărgime, nu era strânsă pe trup ca un palton de astăzi. Se purta și o hain scurtă, din același material, un sumănel, care putea fi garnisit la mâneci și în fa cu benzi de piele maro. Un sumănar cunoscut la vremea sa a fost Gheorghi Pintilescu. Nu se mai poartă sumane și a dispărut și meșteșugul. Ciubotari și cizmari încălțămintea de bază pentru țăranul român a fost opinca, pentru care nu era nevoie de meșteri specializați
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
natură vegetală sau geometrică. Trandafirul se aplica în țesături, la covoare, modelul geometrică se aplica din țesătură pe macaturi (specialitatea femeilor din Fruntești, a fetelor popii Davidescu, una din ele căsătorită Ene, mama mamei Bughioaia). Se folosea culoarea roșie, verde, maro, galben, la țesături, culori obținute și din rădăcini, frunze, flori (culori vegetale) și nuanțe din aceste culori și din altele modele aplicate cu acul. Un alt motiv care intervine în câmpul țesut al covorului este pomul vieții (bucovinenii cunoșteau bradul
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
de îmbrăcăminte cumpărate din oraș. Treptat, tinerii, apoi și bătrânii, au renunțat la vechiul port. Am apucat s-o văd pe bunica mea, Domnica Ignătescu (1875-1953) purtând cămașă lungă din cânepă și in, acoperită de la brâu și josă de catrința maro cu roșu în dungi și încinsă cu bârnețe (bete) țesute din lână. Acum nu mai poartă nimeni, tineretul nici n-ar ști dacă nu ar vedea costumul popular purtat de echipele de dansuri populare. Prin lăzile de zestre, cei care
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
Și asta în Franța, unde se publică anual aproape trei mii de titluri de literatură. VITALIE CIOBANU: Rețin din excursia noastră spre vila Mont-Noir câteva elemente care au conferit, din punctul meu de vedere, relief acestei zile. Căsuțele de cărămidă maro, cu mușcate la ferestre, ogrăzile frumos întreținute, grădinile în carouri regulate, pajiștile de gazon englezesc, dese ca peria, tunse la milimetru - exact cum vezi în secvențele filmate din Turul ciclist al Franței. O civilizație la care satele noastre nu vor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
pe linia de rezistență dintre armata germană și trupele Antantei, formate din soldați francezi, englezi, irlandezi și belgieni. Orașul e mic dar frumos, cu o înfățișare caracteristică: case lipite unele de altele, frontoane zimțate, vopsite în general în mov și maro. O stilistică urbană tipică zonei, mai sobră decât arhitectura predominantă în centrul și sudul Franței, dar înrudită cu fațadele clădirilor din Lille. Muzeul In Flanders Fields, din Ypres, este amplasat într-un palat elegant și auster, aflat în proximitatea catedralei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
distanța de aproximativ 30 m am privit Marea Roșie cugetând la trecutul ei. E frumoasă marea s-o privești, să-i admiri valurile colorate cu stropi albi ca de mărgăritar. Și munții din Împrejurimi sunt frumoși și În culori diferite: bej, maro, verde Închis, gri - petrol și indefinite. Atât pot spune, că e minunat de frumos. Doar Mâna lui Dumnezeu le-a făcut și colorat. E superb! Nu te mai saturi de privit și admirat natura toată care ne Înconjoară. Slavă și
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
vertebrate terestre din China. În întreaga lume sunt renumite cele peste o sută de specii de animale sălbatice rare precum ursul panda gigant, maimuța cu păr auriu (Rhinopithecus tingianus), tigrul din China de Sud (panthera tigris amoyensis), fazanul cu urechi maro (crossoptilon mantchuricum), cocorul cu creștet roșu (Grus japonensis), delfinul cu aripioare albe (lipotes vexillifer), aligatorul chinezesc sau aligatorul Yangtze (alligator sinensis) și altele. Marele mamifer cu părul alb-negru, ursul panda, a cărui greutate poate să ajungă până la 135 kg, se
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
să-i atingă gulerul pardesiului bej, dintr-o stofuliță fină, strîns de cordon pe talie; la gît poartă o eșarfă de mătase naturală, vopsită în cîteva nuanțe de verde crud, cumpărată de la Fondul plastic; pantofii, geanta și mănușile îi sînt maro amănunte care doar azi, pentru prima oară, mi-au atras atenția. Deschide din mers geanta, arătîndu-i-o portăriței; o închide la loc printr-un gest sigur și-și continuă mersul cu același pas rar, de parcă s-ar teme că, grăbindu-se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
și mi-am ratat telenovela. Vorbea foarte tare, peste sonorul țipător al televizorului. Clara luă telecomanda și stinse aparatul. — Ți-am adus o pijama nouă, tată, așa cum ți-am promis! îi spuse ea, sărutându-l în fugă pe obraji. E maro. M-am săturat de pijamaua asta verde a ta până peste cap! Arunc-o! Să n-o mai văd! Aveai și tu o pijama verde..., replică domnul Martin im perturbabil, tot cu ochii închiși. — Eu? Nu port pijamale. Faci o
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
de muncă sau de reședință fusese arestat și putea fi șters din listele și dosarele lor. — Nu ți se dă mâncare acasă? Întrebă Anita, În timp ce deschidea unul dintre sertarele mesei ei de lucru. Din el scoase o pungă de hârtie maro. Deschizând-o, scoase una, apoi două, apoi trei pere coapte și le așeză În partea din față a mesei, la Îndemână. Cu trei ani În urmă, pe un algerian căruia i se refuzase un permis de o luase razna În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
se ducă la șifonierul de pe peretele Îndepărtat. Îl deschise și Începu să vâneze printre lucrurile stivuite și aruncate pe fundul lui: o pereche de bocanci, trei becuri În cutii separate, un prelungitor, câteva reviste vechi și-o servietă din piele maro. Scoase servieta și-o șterse de praf cu mâna. Ducând-o Înapoi la masa de lucru, puse ziarele În ea, apoi adăugă câteva dosare pe care mai trebuia să le citească. Din sertarul din față scoase un exemplar vechi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
mașina de spălat rufe. El o ignoră, se duse la dulap și se Îmbrăcă, stând pe pat cât Își puse o pereche nouă de șosete, examinându-și din nou picioarele. Încă arătau ca niște picioare. Scoase o pereche de pantofi maro din josul dulapului, Îi legă și porni spre bucătărie. De-ndată ce ea-l auzi că vine, continuă: — Cum te aștepți să-i conving pe copii să strângă după ei dacă tu Îți arunci lucrurile oriunde poftești? Când intră În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
Peppino, sunt Brunetti. Tot nici un răspuns. Lumina luni era atât de puternică Încât chiar arunca umbre, ascunzând vederii o parte din micuța insulă care se afla sub pasarelă. Însă piciorul era vizibil, un picior Încălțat Într-un pantof de piele maro; se vedea până la șold. Brunetti se aplecă peste balustradă, dar tot ce putu vedea era partea aceea de picior care dispărea În umbra de sub pasarelă. Se cățără peste balustradă, se aruncă pe pietrele de jos, alunecă atunci când ateriză pe alge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
pe Porfiri în timp ce strecură un cuțit sub ață. Primele patru cărți erau, traduse în rusește, Ciclul vieții, de Moleschott, Forță și Materie, de Büchner, Superstiție și știință de Vogt și Dialectica Naturală de Duhring. A cincea carte, legată în piele maro, purta titlul Cele unșpe mii de vergi-ne-bune. ă Ah, veni vocea peste umărul lui Porfiri în timp ce acesta investiga cartea, văd că sunteți un acolit al lui Priap. Porfiri închise cartea în grabă. Îi aruncă actorului o privire întrebătoare, severă. Priap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
și reproșuri. Dar și iertare. El știe că îl voi ierta. Așa cum și el mă va ierta. Porfiri luă o pauză pentru a-i permite prințului să își revină. Apoi îl întrebă: ă Puteți descrie valiza? ă Este un geamantan maro. Prințul Bikov își șterse obrajii cu o batistă uriașă. O valiză din piele maro. ă Dar cum puteți fi sigur că era geamantanul lui Rataziaiev? Mai sunt și alți oameni care au geamantane maro. ă Avea aceeași mărime și aceeași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
mă va ierta. Porfiri luă o pauză pentru a-i permite prințului să își revină. Apoi îl întrebă: ă Puteți descrie valiza? ă Este un geamantan maro. Prințul Bikov își șterse obrajii cu o batistă uriașă. O valiză din piele maro. ă Dar cum puteți fi sigur că era geamantanul lui Rataziaiev? Mai sunt și alți oameni care au geamantane maro. ă Avea aceeași mărime și aceeași formă și era zgâriată într-un anumit fel. Prințul Bikov privi nerăbdător cum Porfiri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
descrie valiza? ă Este un geamantan maro. Prințul Bikov își șterse obrajii cu o batistă uriașă. O valiză din piele maro. ă Dar cum puteți fi sigur că era geamantanul lui Rataziaiev? Mai sunt și alți oameni care au geamantane maro. ă Avea aceeași mărime și aceeași formă și era zgâriată într-un anumit fel. Prințul Bikov privi nerăbdător cum Porfiri termină țigara și o stinse în scrumiera de cristal. ă Este inconclusiv, anunță el. Tânărul prinț păru descurajat. Totuși, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
poate. Dar rămânem cu întrebarea, cum de a ajuns corpul lui Gorinacikov în geamantanul lui Rataziaiev? și, într-adevăr, unde este Rataziaiev? ă Cum de poate fi sigur că este același geamantan? E vorba de o cutie mare din piele maro, din care se află sute în circulație prin St. Petersburg. Nu, asta nu este de ajuns. Te vei ocupa doar cu investigarea dispariției lui Rataziaiev. Nu vei presupune nicio legătură între cele două cazuri. Observând privirea dezamăgită de pe fața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
văzu o mogâldeață rotundă de femeie pășind în cameră. Fața zbârcită abia îi mijea din broboada cu care îi era acoperit capul, iar ce nu îi era înfofolit în zdrențe, era acoprit de viclenie. Aducea un pachet învelit în hârtie maro și legat cu sfoară. ă Babușca! strigă Vera. Abandonându-și păpușa, Vera sări în sus și se aruncă înspre bătrână, a cărei înfățișare solidă absorbi forța dragostei ei. Fetița se dădea în stambă în fața bunicii ei, mângâindo, lovind-o și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
de spus. Nu este ceea ce ai numi un domn normal. Câteodată doarme toată ziua. Câteodată nu vine acasă toată noaptea. Salitov trecut la raftul cu cărți. Volumele erau toate cam de aceeași mărime și culoare, toate îmbrăcate în aceeași pânză maro. Cercetă titlurile: Poveștile Hareem, Aventurile unei greble, Trezirea Pandorei, Scalvi albi, O incursiune în Sodoma, Privilegiul gentilomului, Biciul și biciuiții, Plăcerea violetului (fiind o continuare a Biciului și biciuiții), Trup și sânge, Ea s-a dat țiganilor, Cele unșpe mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
trase puțin lichid într-o seringă pe care apoi îl slobozoi într-o retortă de sticlă. Cu gâtul îndoit pe margine, vasul semăna cu o lebădă cu capul în jos. Doctorul Pervoiedov le arătă martorilor o sticlă mare de culaore maro, având în priviri aceeași expresie ageră. Când văzura eticheta pe care era trecut acid sulfuric, martorii zîmbiră fals, plecându-și ochii și dând din picioare asemenea elevilor neatenți. Doctorul dădu din cap și le întoarse spatele. Adăugă cu pipeta câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
puse stăpânire pe biroul lui Porfiri. Din când în când, mai ales când studia fotografiile pornografice găsite în apartamentul lui Govorov, își ridica privirea dezaprobator către Porfiri, ca și acum acesta ar trebui tras la răspundere. Porfiri stătea pe canapeaua maro din piele falsă fumând țigară după țigară. Ocazional, prokuror-ul părea pe punctul de a spune ceva, însă de fiecare dată își schimba gândul. În sfârșit așeză ultima bucată de hârtie, rândul scris de Anna Alexandrovna, înapoi în dosar și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
toată iarna „te iubesc“ pentru că semăna cu un iepure alb care sare din când În când peste lună. Dar de când intrasem amândoi la facultate, el la București și eu la Galați, ceva se schimbase. Ceva devenise vag incompatibil cu Puloverul maro de lână, pe care, fărĂ dubiu, Îl iubeam cu adevărat, pentru că avea găuri și era bătrân ca o blană de animal. În ziua despărțirii noastre ninsese cu fulgi mari din copilărie. Țineam o mână Întinsă să prind fulgii, iar cu
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]