2,482 matches
-
casă sau cu mers greu, împovărat de griji, bastonul măsurând anii și clipele. Un moment a rămas suspendat în gheața timpului. Priveam spre două păpădii, ce, printr-un miracol al uitării, rămăseseră cu umbreluțele încă deschise, privind una spre cealaltă mirate. Nici ploile, nici plapuma zăpezii nu le clintise podoabele, și tresăreau, din când în când, la auzul frunzelor desprinse târziu din creștetul copacilor zgribuliți. Purtau o conversație șoptită despre gâzele ce nu le mai dezmierdau tulpinile, despre soarele ce le
DANS LA ASFINȚIT de MIRELA STANCU în ediţia nr. 1862 din 05 februarie 2016 by http://confluente.ro/mirela_stancu_1454694959.html [Corola-blog/BlogPost/363419_a_364748]
-
-n apele lui...". - Unde-i Nae, nea Ilie? - Are doi elevi noi și a plecat cu... - Bine, fii atent aici. Tot ce spun e de mare taină. E clar? - Asta-i bună! Când am deschis eu gura? a întrebat Ilie mirat, chiar ofensat. - Cum stăm cu evidențele contabile. E ceva neînregistrat? - Suntem la fix cu toate. - Suntem cu plățile la zi? Adică taxele, băncile, împrumuturile, salariile, serviciile și orice altceva? Unde e contabila? - Nu avem restanțe nici de cinci bani. Așa
ISPITA (11) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 266 din 23 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ispita_11_.html [Corola-blog/BlogPost/355865_a_357194]
-
sau clișeu. Lângă el simțeai că trăiești cu adevărat. Iradia blândețe, dragoste, înțelegere și bucurie. Mulți cunosc întâmplarea petrecută într-o seară când, Părintele Galeriu, întorcându-se de la o slujbă făcută în parohie a venit acasă desculț. Doamna preoteasă, Argentina, mirată, l-a întrebat: „Ce s-a întâmplat?“. La care Părintele, retrăgându-se în casă, i-a spus: „Nimic, cineva mai sărac a avut nevoie de o pereche de pantofi“. Acesta era Părintele Galeriu!... Cel mai bine i se potrivesc cuvintele
PARINTELE CONSTANTIN GALERIU... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 206 din 25 iulie 2011 by http://confluente.ro/In_memoriam_parintele_constantin_galeriu_.html [Corola-blog/BlogPost/366865_a_368194]
-
Nu vreau, să sufere. - Doar dacă ... Se opri, dar degetele strângeau ușor brațul femeii. Intensitatea cu care o privea ... ochii lui sugerau mai mult decât o puteau face buzele. Alma respiră adânc: - Dacă? - ... dorești să-ți prelungești perioada. Se uită mirată la el. Îl vedea atât de clar. Față lui aproape de a ei, pielea ușor smeadă, îi simțea mirosul de colonie. Încercă să se dezlipească de copac și să se îndepărteze. Ce simțea, nu era în regulă pentru starea ei. Brațele
MY LORD (VIII) de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 2151 din 20 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/camelia_constantin_1479653391.html [Corola-blog/BlogPost/385170_a_386499]
-
realizând că ar fi putut fi împușcat la fel ca și comandantul de pichet. Din căruță s-a aruncat asupra lui. Instinctul l-a îndrumat să vizeze arma acestuia. A înșfăcat-o rostogolindu-se cu ea cu tot sub privirile mirate ale cailor. Comănescu, luat prin surprindere, a sărit ca ars. A dat să se năpustească spre Nechifor care, după cădere, s-a pregătit să-l năucească cu patul armei. A înțeles, într-o fracțiune de secundă, că lupta era inegală
XVII. ECOU RĂTĂCIT (INCURSIUNE ÎN ABSURD) de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2120 din 20 octombrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1476960339.html [Corola-blog/BlogPost/365363_a_366692]
-
ta sublimă Vin, purtând luna în plete! Mă ascund la pieptul tău, Viu popas și dor aprins Să mă legeni dragul meu, Vis de-o noapte, tandru vis! Puterea cuvântului scris Pe când, pe tăbliță scriam, Scrijelind cu-n condei ascuțit, Mirată îmi descopeream Numele ce mi-l port smerit. Bătrâna ce mi-a pus în mâini, Tăblița cu ramă de lemn Mi-a dat toată dragostea sa Și cel mai cuminte îndemn. Și, parcă-mi dădea o icoană, Un odor al
SECTIUNEA MEA DE POEZIE DIN VOL.VI SIMBIOZE LIRICE de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 1179 din 24 martie 2014 by http://confluente.ro/Ioana_voicila_dobre_1395655729.html [Corola-blog/BlogPost/349998_a_351327]
-
să fuuug...până în Pădurea Umbrelor Tăcute. Să mă rătăcesc acolo și să stau de vorbă cu ele. Dar...sunt tăcute. Și mă întorc resemnat în mâlul cotidianului. Totuși, odată, am întâlnit prin hățișurile acelei păduri și umbra mutului. Am rămas mirat. Aici...mutul vorbea. Numai în lumea noastră era...mut. Cât m-am bucurat!... -Ce mai faci, mutule? Mi-a răspuns în silă: -Sunt trist că m-ați gonit din lumea voastră. De ce, mă, de ce? -Păi...lumea zice că te-ai
HĂLĂIŞA!- ULTIMA PARTE de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1616 din 04 iunie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1433387105.html [Corola-blog/BlogPost/374834_a_376163]
-
dezvoltare a orașelor din timpul comunismului asta se "purta"), sau să vindece oamenii. Fiecare scrisese cât mai mult pe aceea foaie; nu ne-a pus note. Dar din grămadă de foi a extras-o pe cea a lui Mircea și mirată l-a întrebat de ce vrea să se facă actor ??? -Că să fac oamenii să radă a răspuns el mândru , bineînțeles că s-a generat un ras general și toți și-au bătut joc de el și de dintele lui și
PERFECŢIUNEA ESTE O ILUZIE de GABRIELA MARIA IONESCU în ediţia nr. 2064 din 25 august 2016 by http://confluente.ro/gabriela_maria_ionescu_1472143055.html [Corola-blog/BlogPost/383847_a_385176]
-
Dar cum?zâmbi, pe sub mustăți, iepurașul. - Înțelegerea ne-a fost ca tu să culegi toată mierea, nu eu! - Dar cum oare să fac eu asta, dacă nu mă pricep? Tu trebuie să-mi arăți, să mă înveți! - Nu știi? strigă, mirat, ursul. Atunci de ce oare te-oi fi ales să-ți dau în stăpânire ținutul albinelor? - M-am întrebat și eu asta, stăpâne, căci mierea nu e hrana mea! Și Iepurilă se tăvălea de râs, căci tare-i mai plăcea să
IEPURAŞUL VESEL (POVESTE) de MARGARETA CHIURLEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Margareta_chiurlea_iepurasul_vesel_p_margareta_chiurlea_1332486843.html [Corola-blog/BlogPost/350778_a_352107]
-
cheamă, fetiță? Te supărai și făceai așa de urât, că se speriau... - Gata, Iulia! Este de ajuns, încheie Iustin discuția, ușor iritat. Câți anișori ai tu, fetiță drăgălașă? Vrei să-mi spui? se întoarse el spre copila care-i privea mirată, cu același zâmbet ghiduș. - Eu am..., am doi ani și nouă luni... și fac tlei ani pe ulmă... - Ei, dacă-i așa, mă bucur tare mult! Și cum te cheamă pe tine, draga mea? întrebă Iustin. - Pe mine..., pe mine
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII (13) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1607 din 26 mai 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1432661878.html [Corola-blog/BlogPost/343306_a_344635]
-
Nu-mi vine să cred! ― Nu, doamnă Stoican. Alta este problema! Având în vedere că începem din nou școala, nu pot să-l las pe fiul dumneavoastră în aceeași stare, în care se află de un timp încoace. Florica privi mirată și chiar speriată spre Doina. ― Despre ce vorbiți? S-a plâns copilul de ceva? ― De ce anume ar trebui să se plângă? Nu, nu s-a plâns, dar e foarte schimbat și chiar la învățătură începe să șchioapete. Bănuiesc că, are
NECĂJITUL POVESTIRE -ULTIMUL FRAGMENT de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 2278 din 27 martie 2017 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1490614553.html [Corola-blog/BlogPost/384768_a_386097]
-
ROMÂN, nr. 29-30/1981, apărut la Sibiu, în care, la paginile 2-4, publicasem un lung articol-necrolog despre dispariția lui Sterie Diamandi. Mergeam agale și gânditor, cănd, deodată, în fața mea apare însuși patriarhul Justin, îmbrăcat în alb, care m-a privit mirat. L-am salutat cu o plecăciune, i-am sărutat mâna și înainte de a-i explica ceva i-am întins revista desfăcută exact la pagina cu articolul meu. Imediat, figura Patriarhului s-a luminat cu un zâmbet larg și mi-a
AM AVUT NOROCUL SĂ-L CUNOSC PE CEL MAI MARE CRISTOLOG ROMÂN: STERIE DIAMANDI de CRISTIAN PETRU BĂLAN în ediţia nr. 2116 din 16 octombrie 2016 by http://confluente.ro/cristian_petru_balan_1476604635.html [Corola-blog/BlogPost/364758_a_366087]
-
limbajul artistului nu-i neîntrerupt, Dacă mesajul autorului n-a fost la consult, Prin farmacii naturale ce malignele previn, Gândirilor staționare din imaginile -Destin! Atunci de crezi-n rolul să călărești și dexul, Nu să trimiți cititoru-n bord cu preplexul, Mirat că el nu cunoaște un cuvânt neauzit, Te oblojește, ești călărețul sfânt- neciuntit! Sfântul Limbii Române - e cine o cunoaște, Numai de prin virguli mesaje el descoase, Și-o țese la loc prin fuiorul peisajelor/vești, Alungînd rău/negrul, compune
APLATISIMI..BARDE de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1328 din 20 august 2014 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1408543879.html [Corola-blog/BlogPost/364815_a_366144]
-
mormântul gol! Auzind acestea, fără a mai sta pe gânduri, Ioan zice: Să mergem iute la mormântul Domnului. Toți trei se îndreptară spre mormânt, intrară și văzură giulgiul întins pe pământ. Petru, neînțelegând încă ce se întâmplase cu adevărat, rămâne mirat și exclamă: ─ Învățătorul nostru a fost luat! Dar de către cine? Ioan, cu sufletul întristat și încărcat de durere, se adresă lui Petru: Hai să dăm de veste celorlalți frați! Și cei doi ucenici plecară înmărmuriți de cele ce văzuseră. Maria
FEMEIE, PENTRU CE PLÂNGI! de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1220 din 04 mai 2014 by http://confluente.ro/Stefan_popa_1399196259.html [Corola-blog/BlogPost/365952_a_367281]
-
unde cărarea e-n cruce, nu știa, bietul dor, încotro s-apuce. Pe-albastru de clipă nu-i era frig, nici măcar frică; Pe căruntă zare n-ar fi vrut să spună nimănui ce-l doare. La el când ajunse sufletul mirat lacrima își curse în potir de îngeri. Dorul dus de Iele, La râu să se spele, să fie curat, sub cupolă de fluturi frumos îmbrăcat... în strai de-albăstrele, strai înmiresmat, natural pictat cu mulți toporași... puțin liliac. Iată-l
PRIMĂVARA de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1560 din 09 aprilie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1428604823.html [Corola-blog/BlogPost/350326_a_351655]
-
sfârșit. Coborî unul din trepte ieșindu-i în întâmpinare. - Bună dimineața, călătorule! i se adresă cu un ton firesc, ca și cum se cunoșteau de când lumea iar întâlnirea acolo era de mult stabilită. - Bună dimineața, Dorina, îi răspunse Șerban familiar sub privirile mirate ale celor doi colegi, care nu aveau habar ca el să cunoască pe cineva pe aici și cărora nici nu le povestise de întâlnirea din noaptea trecută. De fapt nici nu ar fi avut la cine și dacă ar fi
DESTIN ( TITLU PROVIZORIU, VOLUM ÎN LUCRU) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1152 din 25 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destin_titlu_provizoriu_vol_helene_pflitsch_1393344629.html [Corola-blog/BlogPost/353479_a_354808]
-
Felicitări, am auzit că ai învins astăzi. - Da de unde știi, că nu te-am mai văzut prin preajmă. - Ei, am și eu antenele mele. Nu puteam să pierd timpul pe acolo, mă așteptau copiii. - Ai copiii? - Douăzeci și opt. - Câți? întrebă el mirat, apoi dumerindu-se, ești profesoară? - Ei, mi-ar fi plăcut mie... profesoară de istorie... sunt doar educatoare, dar e bine și așa. - Aha, acesta este motivul pentru care călătorești prin timp.... Mi-ai promis că îmi spui povestea păstoriței. - Păi
DESTIN ( TITLU PROVIZORIU, VOLUM ÎN LUCRU) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1152 din 25 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destin_titlu_provizoriu_vol_helene_pflitsch_1393344629.html [Corola-blog/BlogPost/353479_a_354808]
-
dar picioarele ei păreau parcă băgate în țărână. Deodată pe cer apăru un soare strălucitor și începu să plouă. În vis Delia se gândea, ce fenomen interesant strălucește un soare puternic, dar ploaia năvălește peste mine. Brusc se trezi. Privi mirată neștiind ce este cu ea. Îi fusese rece, acolo pe canapea, de acea senzația de frig, ploaie, gândi Delia. Dormise aproape o oră. Își aminti că Dana gătea la bucătărie. Am lăsat musafira singură, am pus-o să muncească. Se
SĂ NU UIȚI TRANDAFIRII CONTINUARE de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 1981 din 03 iunie 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1464941490.html [Corola-blog/BlogPost/383545_a_384874]
-
lucruri în mine, apoi l-au sunat pe soțul meu. Când m-am uitat în sus, am văzut această lumină puternică. Nu era ca orice lumină obișnuită. Era cu totul diferită... Era luminiscentă... Și creștea din ce în ce mai mare. Mă tot uitam mirată la ea, întrebându-mă “Ce e asta?”. Apoi a crescut atât de mare, încât m-a înghițit și m-am trezit în acest tunel, care m-a dus în această frumoasă încăpere. Dumnezeu mă ținea în brațe și mi-a
MIZERABILA POVARĂ DIN IUBIRILE PIERDUTE ÎN CONTINUUMUL SPAȚIU-TIMP de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1947 din 30 aprilie 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1461964644.html [Corola-blog/BlogPost/381400_a_382729]
-
cealaltă latură, să vadă ce ascund în ele acele magazine, poate găsește ceva interesant de cumpărat. Nu a fost atât de greu pentru Doina să-și dea seama că prietena ei nu mai vrea să dea ochii cu artistul. Era mirată și totodată contrariată de modul comportamental al musafirei sale. "Doar nu s-o fi îndrăgostit instantaneu de italian"? Își punea Doina întrebarea. "Doamne ferește! Peste câteva zile trebuie să se întâlnească cu Radu, logodnicul său". Referință Bibliografică: ADRIANA, ROMAN IN LUCRU
CAP. VII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1511 din 19 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1424342250.html [Corola-blog/BlogPost/353193_a_354522]
-
-mi o sticlă de bere! Femeia, trecută de prima tinerețe, dar păstrând frumusețea femenină încă, a ieșit pe ușița de la bar, și îi puse sticla pe masă. - Mulțumesc! L-ați văzut pe Marin? Femeia se uită la el câteva clipe, mirată, și-a rotit privirea în jur la cei șapte pensionari care își sorbeau liniștiți băutura din pahare, apoi cu un glas ce exprima o durere, îi răspunse: -Nu ați auzit domnule Sorin ce s-a întâmplat? -Nu! Azi, se împlinesc
JOCUL DE ŞAH de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 406 din 10 februarie 2012 by http://confluente.ro/Jocul_de_sah_al_florin_tene_1328889011.html [Corola-blog/BlogPost/346734_a_348063]
-
copii cu Iarna acasă, Clipa s-o opresc e tare frumoasă Lângă gura sobei spunem iar povești, Stele s-au aprins nopțile-n fereștri... Omul de zăpadă cu ochi de măslină, Lângă geamul nostru, seară vrea să vină Se uită mirată mica mea Nepoată, Bucuria asta n-o uit nicodată! Mâna ei fragilă mă cuprinde iar, Soba-i plină ochi îmbrăcată-n jar, Dau în clocot toate supe și trăiri Ne rămân de veghe calde -amintiri. Bucurii mărunte au crescut cu
DE DOR... de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 2220 din 28 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1485584855.html [Corola-blog/BlogPost/377313_a_378642]
-
obțină de la animalul său. Și la final, când calul este deja jupuit, niște ciobani (și ei oameni destul de aspri și încercați de luptele cu lupii), care trec pe malul văioagei și asistă la teribila scenă, ceea ce-i face să exclame, mirați și scârbiți în același timp: -„Ia uite, băăă, răzbătu în văgăună strigătul cuiva, unu’ belește un cal! Cu-țu, naaa!...Na, bobica, naaa!”...” Scena este de o duritate deosebită. Îmi aduc aminte cât l-am urât pe Marin Preda pentru că-mi
UN DRUM AL MEMORIEI. REFLECŢII ASUPRA PROZELOR LUI MARIN PREDA (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1293 din 16 iulie 2014 by http://confluente.ro/Cezarina_adamescu_1405499628.html [Corola-blog/BlogPost/349317_a_350646]
-
-Dar la noi, nu s-a întâmplat nimic,puișor! -Aici nu e vorba de noi.Toate astea se întâmplă în țară.Da...ce-ți spun eu ție dacă nu vrei să te informezi?.. Hai, lasă-mă! Silvica s-a uitat mirată la el,a luat tăvița,ridicând din umeri:prostii!Apoi,fiecare plutește în lacul său de activitate,navigând cu toate pânzele sus.Gigi zboară pe telecomandă prin pădurea de știri,înfruntă uraganele din trillere și suspină prin telenovele.Silvica înnoată
FRAGMENT 3 DIN NUVELA OMUL DIN VIS de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1376 din 07 octombrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1412694270.html [Corola-blog/BlogPost/362388_a_363717]
-
Pot să-l țin și eu în brațe? - Încearcă! Mă gândesc că bebelușul o să izbucnească în plâns, dar el îmi zâmbește. - Ta-ta! Ta-ta! Nu mă pot abține să nu-l sărut. Ingrid bate din palme și se uită mirată cum mă învârt cu dânsul prin cabină. Jocul acesta îi place lui Pierre, fiindcă scoate țipete ascuțite și râde în hohote. - Hi-hi-hi! Ingrid se amuză și ea. - Simte glasul sângelui! - Crezi? - Cu Nyk plângea tot timpul. Știa el ce știa
DRUMUL APELOR, 61 ( ROMAN FOILETON ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2323 din 11 mai 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1494486061.html [Corola-blog/BlogPost/376339_a_377668]