691 matches
-
se teme că, sculptând, descătușează și pune în libertate un soi de umbră a cărei existență îl va obseda, îi va tulbura tihna”. „Arta” înțeleasă, desigur, în sensul occidental al termenului, ca pură fabricație estetică a unor efigii vide lăuntric, nelocuite de dublul lor. Abia odată cu dispariția acestei „arte” se va instaura acea magie legată de înfrângerea morții, capabilă să rețină sufletul la marginea vieții, să elibereze umbrele ce vor ieși la lumină desprinzându-se din strânsoarea pietrei, aidoma fantomei ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
intrarea sa în Moldova până la confluența cu Dunărea, și malul stâng al Dunării, de la această confluență până la gura Chilia și la mare, vor alcătui limita celor două imperii. Această gură va fi comună atât unuia, cât și celuilalt. Micile insule nelocuite înainte de război care încep de la Ismail până la sus-zisa gură a Chiliei, fiind mai apropiate de malul stâng, și care ar trebui să aparțină Rusiei, nu vor fi stăpânite de nici una din cele două puteri. Pe viitor nu se vor ridica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
accept chestia cu marea, dar cer să se menționeze totuși că acea gură va fi comună. ― Scrie, pisar! tuna Kutuzov. Această gură va fi comună atât unuia, cât și celuilalt. Mulțumit, Galib efendi? Atunci, să mergem mai departe. Micile insule nelocuite... ― Ei, asta-i bună! sărea Galib, aruncându-și ciubucul. Ce treabă ai cu insulele alea? Sunt doar niște biete bancuri de nisip. Cum se umflă Dunărea, nu se mai vede nimic. Taie, taie! Kutuzov își scuturase o scamă de pe rever
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
sărea Galib, aruncându-și ciubucul. Ce treabă ai cu insulele alea? Sunt doar niște biete bancuri de nisip. Cum se umflă Dunărea, nu se mai vede nimic. Taie, taie! Kutuzov își scuturase o scamă de pe rever și continuase: ― Scrie, pisar: ...nelocuite înainte de război... fiind mai apropiate de malul stâng... ar trebui să aparțină Rusiei. Galib se ridicase și începuse să gesticuleze îndreptându-se spre ușă. ― Generale, cu tot respectul, dar nu pot să accept așa ceva. Eu plec! Kutuzov își arătase dinții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
tinerii În costume sport albe și cu capul dezvelit, care erau, desigur, studenți din ultimii doi ani, judecând după savoir faire-ul cu care se plimbau. A constatat că numărul 12 de pe University Place era un imobil mare și dărăpănat, aparent nelocuit, deși știa că Își aveau În el căminul cam o duzină de boboci. După o discuție grăbită cu proprietăreasa, a ieșit din nou din clădire ca să exploreze Împrejurimile, dar nu parcursese nici măcar o distanță de lungimea unui cvartal când și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
DeSoto marosniu și de maiorul de armată în mașina staff-ului de la Camp Cooke, conducând fără mâini și ținând în poală niște cățeluși cu pălăriuțe colorate. Două arestări; o vizită la Azilul Animalelor din Verdugo Street. La 12:14 coșmelia nelocuită a unui veterinar pe Sweetzer Street se prăbușea într-un morman de prefabricate, ucigând o fată și un băiat care se sărutau la baza fundației; două cadavre neidentificate la morgă. La 12:29 instalația de neon de pe gazonul din fața unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
prielnic” (Imn, XXII) ; 3. daimonului Nereus, pentru a cruța de furtună (Imn, XXIII) ; și 4. lui Zeus, a cărui invocare magică este dublată de libații, pentru ca acesta să-și descarce mânia („Potop, vântoasă vijelie și tunete asurzitoare”) pe meleaguri pustii, nelocuite (așa cum se spune că procedează și solomonarii în mitologia populară românească). Prea fericite zeu, descarcă-ți mânia-n valuri de noian Și-n creștete de munți ! Cu toții cunoaștem marea ta putere, Primind libațiile noastre, ne hărăzește gânduri bune (Imn, XIX
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
al casei, din cauza lipsei lemnelor de foc. Aici, cu vreascurile pe care le mai putea rupe din gardul curții sale, își mai încălzește trupul bolnav și obosit. Ungherul avea vreo 3 metri lungime și 1,5 metri lățime, era de nelocuit. Ne invită înăuntru, dar ne oprește să ne descălțăm, zicând că-i tare frig și putem răci. Spun măicuței că, pe lângă ajutoarele din America, i-am adus niște mesaje înregistrate pe casete audio. Mesajele au fost ascultate de măicuța cu
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
Unul să răspundă de sănătatea locuitorilor din satele Cobiceni și Hlipiceni, iar celălat de satele Victoria și Dragalina. Să se construiască un dispensar care să fie bine dotat și să reia înființarea Casei de naștere. În comună sunt destule case nelocuite și s-ar putea ajunge la o înțelegere spre a se asigura habitatul medicilor, s au măcar a unuia. Pentru dezvoltarea economică, se impune un Complex agro-industrial pe bază de acțiuni. În cadrul complexului să existe câteva sectoare cum ar fi
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
Unul să răspundă de sănătatea locuitorilor din satele Cobiceni și Hlipiceni, iar celălat de satele Victoria și Dragalina. Să se construiască un dispensar care să fie bine dotat și să reia înființarea Casei de naștere. În comună sunt destule case nelocuite și s-ar putea ajunge la o înțelegere spre a se asigura habitatul medicilor, s au măcar a unuia. Pentru dezvoltarea economică, se impune un Complex agro-industrial pe bază de acțiuni. În cadrul complexului să existe câteva sectoare cum ar fi
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
tot ce stârnește rușine; din tot trupul său curgea puroi, șcurgeauț viermi care-l chinuiau când își făcea nevoile firești. Când, după multe chinuri și suferințe, a murit, se spune, pe țarina care-i aparținea, aceasta a rămas pustie și nelocuită până astăzi din pricina duhorii. Până astăzi nimeni nu poate trece prin locul acela fără să-și astupe nasul cu mâinile, într-atât ceea ce se scurgea din trupul său a infectat și țarina. Ca „ucenic al lui Ioan”, Papias nu poate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
de dincolo de orizont, trimitea după mirodenii care existau doar în poveștile fantastice ale marinarilor și ale ghicitorilor. Trimitea după toate acestea și după plante ce creșteau pe insule nu mai mari ca petele în ocean sau pe vârfuri de munte nelocuite de oameni. Trimitea să fie distruse regate întregi, să fie jefuite și cercetate în amănunt hambare și câmpuri. Cerea carne de tigru și urs, gâscă siberiană și antilopă neagră. Trimitea după broaște țestoase, țestoase-de-apă-dulce, vipere și foci. După tatu, antilope
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
chiar dacă pericolul nu se profilase Încă. Cadavrele pe care le găsise dincolo de poartă Îi confirmaseră, Însă, supozițiile. Luptătorul necunoscut ajunsese Înaintea lui și se afla, poate, chiar În palat. Păși pe coridoarele pustii, atent la fiecare zgomot. Dar clădirea părea nelocuită. Nici una din străjile din interior nu se mai afla la post. Își dădu seama, deodată, că dacă Cei Patru mai sunt În palat, atunci trebuie să se afle În camera de la etaj, care dădea spre chioșcurile de pe malul Mării Marmara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
mezeluri de porc marinate, ficat de cal prăjit și alte lucruri care le speriau pe dansatoarele mele. Membre lungi la una, proporții armonioase la cealaltă; dar inima mea, sau mai bine zis camerele ei, păreau să fie în continuare de nelocuit, oricât de fidel și devotat le-am fost întru plăcere. Ele își terminaseră ucenicia de croitorese, iar acum voiau - cu un talent încă neconvingător - să slujească arta. Oricum, mulțumeam reciproc. Și, fiindcă nu era nici o proprietate în joc, relația noastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
reîncepuse să picure dintr-o fășie de nor, birjarul ridică coșul trăsurei; atunci mersul i se păru lui Mini mai plăcut. La ora asta, a siestei, avu o senzație de adăpost și legănare. Desigur, prin vilele înalte, liniștite, ca și cum erau nelocuite, locuitorii dormeau. Mini trecu în starea aceea de semisomn, de semivisare, care uneori interceptează existența. Amețită, i se părea acum că ar recunoaște locul, că ar umbla în sens invers pe un drum știut cumva. Oboseala și înnoratul punea pe
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
da, 64!), că păstrăvul ales de prim-ajutorul de bucătar nu era din cel mai bun soi sau că încărcătura de caracatiță fusese jumătate aruncată peste bord, pentru că-și schimba culoarea și um pluse de duhoare cabinele, ce-i drept, nelocuite, ale pasagerilor. Era ceva nou. Ceva... nedeslușit. Era ca și cum un abur care nu venea din nici un ceainic s-ar fi ridicat în tavanul boltit al cabinei lui și ar fi făcut rețetele scrise cu cretă să se scurgă unele într-
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
Dunării, pentru a prinde meșteșugul pescuitului. Scârbiți de atâta pește și neavând cu ce să crească un porc pe lângă casă, localnicii cumpărau primăvara câteva zeci de godaci din târg, îi încărcau în bărci și îi abandonau pe câte un grind nelocuit. Mulți purcei mureau de foame, dar unii supraviețuiau hrănindu se cu rădăcini, pești morți, hârciogi sau ouă și pui de păsări. între timp se sălbăticeau, trupul li se acoperea cu păr țepos și negru, colții le creșteau și se ascuțeau
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
să se mai amestece, anormalii, cu ăilalți, cu mirenii, cu normalii, și să nu-i lase, pe anormali, În lumea și-n legea lor? S-a și găsit, prin partea locului, o așezare, destul de mare, liniștită, curată, cu durabile clădiri nelocuite, din cauză că, pe timpul unei epoci de aur, foștii locatari plecaseră, În masă, către enclavuri germane. Demersurile făcute au avut sorți de izbândă imediată; În câteva săptămâni, localitatea a fost, În totalitate, ocupată, cu din cei și cu din cele pe care
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
la Bolgrad. În timp ce soția se ocupa de școală eu eram dădacă titularizată și șef de șantier la lucrările pe care, cu puținii bani pe care îi aveam le făceam totuși sperând să avem mai multă prospețime pe obrazul unei case nelocuite demult timp. În schimb ne bucuram că aveam o verandă înconjurată cu gărduț cu înflorituri în lemn. La întâi octombrie am primit numire de învățător "în mod provizoriu" (așa se numeau învățătorii cu diplomă care suplineau) și am început a
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
durea furtul de oameni și morminte, de istorie, de adevăr. * Deși oficial fusesem desconcentrat pentru 16 noiembrie am primit o permisie abia la sfârșitul lui octombrie și apoi pe 1 noiembrie. La Coasta Lupii am găsit casa lui Petrică Meran nelocuită. Ne-am mutat făcând reparații și bucurându-ne de vecini buni, așa cum am avut de altfel toată viața. Poate pentru că și noi am fost vecini buni pentru ei. Între aceștia de aici, mătușa Ru xanda Meran, moș Grigore Popa, învățător
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
de către jandarmi înapoi, la Câșlița Dunăre. Copiii noștri se împrieteniseră cu cei din sat. Se duceau la baie, la Bega, la Moara lui Bumbu, la predicatorul baptist, vecinul de peste drum. Cum, după Paști, ne mutasem de la Hudulin, într-o casă nelocuită a preotului bătrân iată-ne vecini cu niște oameni deosebiți: Moș Neculai Faur, fiul Petre și nora sa, Persida care avea doi băieți cam de vârsta alor mei, Petre și Neculai. Se îmbogățise familia Faur cu patru noi membri dar
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
Filip Ardeleanu și Matei s-au întreținut în discuții. După cină au mai stat de vorbă toți trei, apoi Filip a mers la culcare, atrăgându-i atenția Ceciliei să aerisească puțin camera în care avea să doarmă Matei, deoarece fiind nelocuită aerul era închis. — Stai unchiule, că Moș Crăciun ,dacă a venit din România, n-a venit cu mâna goală. Matei s-a dus să ia valiza din care a scos cadourile. —Să trăiești Matei, să fii fericit, l-a îmbrățișat
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
LAT DE VREO TREI. LA CAPĂTUL ACESTUIA ERA O MASĂ DE LUCRU CU MAI MULTE SCAUNE ȘI UN MIC FIȘIER. ÎN COLȚUL DE LÎNGĂ BIROU ERA UN ECRAN \ ALB ȘI MORT. CAMERA ERA ATÎT DE GOALĂ, ATÎT DE EVIDENT PUSTIE, NELOCUITĂ ȘI NEFOLOSITĂ ÎNCÎT HEDROCK ÎNAINTĂ PUȚIN IAR APOI SE OPRI. FĂRĂ SĂ VREA SE ÎNTOARSE SĂ SE UITE LA NEELAN. ACESTA SE APLECASE ASUPRA ÎNCUIETORII ȘI O STUDIA DUS PE GÎNDURI. RIDICĂ OCHII SPRE HEDROCK ȘI CLĂTINĂ DIN CAP ÎNTREBĂTOR
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
pe plaja neînsuflețită, un fel de bocet etern al apei care întîlnește pămîntul. Iar dimineața, în timp ce se înălța din nou pentru a-și continua călătoria, planeta se desfășură îndărătul lui prin pustiul acela întunecat din jurul soarelui ei, încă o odraslă nelocuită a lumilor pe care le zămislise Natura în încercarea ei de a creea inteligență. Bineînțeles, știuse. Soarele acelei planete era mai galben decît va ajunge vreodată vechiul soare al pămîntului. Galben și straniu și străin. Soarele albastru parcă se apropie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
picat acolo singure, din cer. În coliviile acelea, pesemne uitate de proprietarii lor, nu locuia nimeni. Printre ele exista un W.C. a cărui fereastră se deschidea spre bezna umedă și adâncă a unui așa-zis luminator. Alături de el, o odăiță nelocuită, după care o perdea albastră, ciuruită de vreme, încerca să acopere golul de intrare al dușului comun folosit, din fericire, numai de noi. La capătul din fund al coridorului, o ușă fereastră deschisă până la pardoseală lăsa drum liber luminii. Dincolo de
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]