1,058 matches
-
am intrat din nou în târg, am văzut vrăbii ciugulind într-un cotlon al uliței, fărâmături depuse de o mână caritabilă. Este obiceiu aici ca toate fărâmăturile dela masă să se strângă cu grijă și să fie puse la dispoziția păsărelelor. De aceea mierlele și vrăbiile cu care m-am întâlnit în plimbările mele nu fugeau și mă lăsau să trec la un pas de dânsele. Acolo sus, pe munțișor este o cafenea (ca în toate părțile din împrejurimi, pe toți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
sentimentelor și concepțiilor într-o formă sensibilă. Imaginația este când noi am făcut ceva și ne amintim. În Despot-Vodă, Alecsandri inventează o genealogie adhocă, dându-se rudă cu soția lui Lăpușneanu. Curentul "Semănătorului" este editat de G. Coșbuc. În "Somnoroase păsărele" poetul vrăjește o noapte feerică ca s-o prezinte iubitei sale, ca să poată dormi în pace. "Junimea" este o adunătură de oameni experimentali. Emoția este o stare sufletească care provine datorită faptului unui lucru. Metalul este o rocă organică. La
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
schimb multe capre: animalul binefăcător al acestor priveliști sărace cu vegetație de stepă grâne și pălân (pelin). Vântul poartă necontenit puternică mireasmă amară. Cât am umblat în ziua când căutam cu Mihail Andreici Lobacev loc de pescuit, n-am văzut păsărelele obișnuite câmpurilor de la noi. Astăzi după ce am străbătut Țimleanscaia mare vreme de 14-15 ceasuri trecând zăgazul și întrând în tihii-Don, cum s-a revărsat ziua, am fost surprins de peisajul familiar al apelor și al luncilor bogate. Parcă ași fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
un minuscul punct cu inscripția Bauru, unde mi-a fost dat să percep viața ca o mare sărbătoare! Ce-ați zice dacă într-o zi v-ați trezi în față cu un negru, în inima Braziliei, recitând în românește "Somnoroase păsărele"? V-ați freca la ochi, v-ați ciupi ca să vedeți că sunteți viu și treaz și nu visați, v-ați spune că așa ceva nu există și în final ar trebui să spuneți precum Galilei "E pur și muove", precum Arhimede
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
la un moment dat într-un restaurant pentru a ne reconforta cu o "Caipirinha". La bar trona un tânăr negru care l-a salutat respectuos pe Profesor și la un semn al acestuia a început să recite în românește "Somnoroase păsărele". Să-l auzi pe Eminescu recitat de un negru în inima Braziliei, la 12000 de kilometri de România, mi se părea ceva de domeniul paranormalului și totuși era "viu și adevărat". Când ne-a adus delicioasa băutură, "artistul" s-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Gh. Ciudin (idem)”. De data aceasta, „recolta” fusese ceva mai bună măcar datorită faptului că despre cei fără nicio notiță Între paranteze se credea că sunt În altă despărțire w. Funcționarii statului - scutiți de front și nu prea... De parcă erau păsărele cu ciocurile aurite, prețioșii funcționari ai statului beneficiaseră de un regim special pe timpul Războiului de Independență a României dar motivațiile trebuie să fi fost puternice și de necontestat numai dacă ne gândim la faptul că nu toată lumea Învăța carte pe
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
păsări de piatră, ce se găseau, în vremea copilăriei mele cu destulă ușurință. Îmi aduc aminte că în clasa a VI-a, în primăvara anului 1951, am făcut cu trei colegi de clasă prima excursie până la Gura Strungii să căutăm "păsărele de piatră". Patru copii, timp de vreo două ore, am găsit doar o formă ciudată de piatră asemănătoare cu o pasăre, pe care în spiritul nostru de disciplină am arătat-o unui profesor și am rămas fără ea. După câțiva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1498_a_2796]
-
a avea timp suficient pentru acest lung drum de peste 2000 de km. într-adevăr, camino îți rezervă surprize la care nu te aștepți chiar deloc. Burgos, 29 iulie în dimineața aceasta m-am trezit mai târziu în cântec de păsărele și razele blânde ale soarelui. Mai am doar 12 km până la Burgos, așa că mă pornesc liniștit la drum întâlnind și alți pelerini, astăzi mai tardivi asemeni mie. înainte de oraș mă întâlnesc cu un pelerin ce vine din sens invers, un
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
exagerată și căzătura sunt cauzele. însă somnul mi-a fost apoi adânc și m-am trezit odihnit. La 6.30 eram deja pe drum. încă nu răsărise soarele și era atât de plăcut să merg prin răcoarea dimineții ascultând cântecul păsărelelor ce abia se treziseră și ele. Drumul ducea pe lângă un canal plin cu apă curgătoare flancat pe margini de stuf și alte plante de apă. încet-încet lumina dimineții începe să învăluie totul iar razele soarelui ce mă luminează din spate
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
Primăvara abia instalată, întreaga vegetație explodată parcă peste noapte, verdele încă timid alături de ciclamul arborilor japonezi oferă ochilor mei o priveliște pastelată, odihnitoare, alături de statuia lui Alfred de Musset, scăldată de razele soarelui, totul... profitând de farmecul primăverii: vegetația, ciripitul păsărelelor atât de avide de binefacerile razelor de soare mult așteptat. Pe alei, băncile aproape toate ocupate de tineri și bătrâni, copii mulți, foarte mulți într-un vacarm de nedescris, într-o continuă mișcare. Mulți arbori, în special bătrâni stejari care
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
mereu tânără... Într-adevăr, exista acea simbioză perfectă între el și natură, o atracție, aș spune, reciprocă. N-am mai văzut la nimeni să adune în jur, la simpla apariție, la un ușor pocnet din degete, ca printr-o magie, păsărele sau orice animal aflat prin apropiere. Copil fiind, eram fascinată și am păstrat în minte aceste imagini cu valoare de simbol. Povestirile celui care simțise desprinderea fizică și nu numai fizică de pământ ca pe un act purificator, toate acele
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
Uzunov. Avea o soție înaltă, frumoasă și foarte bună. În bunătate se întreceau amândoi. Le era milă de noi, dar mila-i una, putirința e alta și, să nu uit, într-o dimineață vedem că se oprește lângă "vila cu păsărelele muzicale" din parc un domn cu ochelari. Credeam c-o fi vreun cetățean hotărât să ude pereții, să-i lăstărească cu ce a mai rămas din băutura servită alături, la restaurantul lui Cernogorenco, dar el, de colo, zice: Ce căutați
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
treia zi, pânzele încă nu sunt gata, dar fiecare nerăbdător să înceapă a lucra s-a împrăștiat ba pe drum, ba în pădure, astfel încât, dacă n-ar fi zgomotul mașinii de tuns iarba, aș auzi doar respirația mea și cântecul păsărelelor. (Peste o săptămână va poposi aici stafful primului ministru fapt pentru care pregătirile sunt în toi.) Eu stau pe terasa de la etajul I și-l văd pe Liviu în foișor desenând. Tabăra de aici este și va fi categoric diferită
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
județului Suceava și rezultatele nobile ale acestei activități atât de greu aprobate. Pauză. Unul lucrează, doi stau și restul au dispărut. Nu mai poate lucra nici ăla de făcea ceva, c-a venit unul mai deștept să-i dea indicații. Păsărelele cântă, vântul suflă și pictorii pictează. Astea se întâmplă constant și așezat. Fără vorbă multă și fără oboseală. Oare mâinile lor, mințile lor, corpurile lor încordate n-au nevoie de o pauză? Parcă nu. E prea frumos ca să te oprești
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
și le-a încărcat într-o remorcă lăsând în urmă-i curățenie ca și cum nimic nu s-ar fi întâmplat acolo. Am stat muți și l-am urmărit. Ăla nu era român! Era în armonie și cu vântul și cu ciripitul păsărelelor și cu fluieratul lui voios, și cu gâștele lui Mousen și cu Lendo, ciobănescul de Pirinei al lui Joseph și cu toți cei care acolo știau când se muncește, când se bea, când se râde, când se doarme. Eheeei! A
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
mai puțină generozitate în fiecare colț de lume. Iată, scriu la masa de pe terasă și veverița cu care am făcut cunoștință ieri a venit până pe garduțul de piatră care ne îngrădește teritoriul. Aud marea cu vuietul ei, foșnetul frunzelor, ciripitul păsărelelor și liniștea începuturilor. Ce minune ne este dat să traim! Ce minune! Nici nu știu ce să fac?! Să mai scriu impresii care m-au invadat? Să ascult zgomotele oferite cu generozitate de natură? Să privesc tot ce mă înconjoară pentru a
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
mele Și norocul meu cu ele. Și se duc pe rând, pe rând, Zarea lumii-ntunecând, Și se duc ca clipele, Scuturând aripele, Și mă lasă pustiit, Vestejit și amorțit Și cu doru-mi singurel, De mă-ngân numai cu el! Somnoroase păsărele... Somnoroase păsărele Pe la cuiburi se adună, Se ascund în rămurele Noapte bună! Doar izvoarele suspină, Pe când codrul negru tace; Dorm și florile-n grădină Dormi în pace! Trece lebăda pe ape Între trestii să se culce Fie-ți îngerii aproape
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
norocul meu cu ele. Și se duc pe rând, pe rând, Zarea lumii-ntunecând, Și se duc ca clipele, Scuturând aripele, Și mă lasă pustiit, Vestejit și amorțit Și cu doru-mi singurel, De mă-ngân numai cu el! Somnoroase păsărele... Somnoroase păsărele Pe la cuiburi se adună, Se ascund în rămurele Noapte bună! Doar izvoarele suspină, Pe când codrul negru tace; Dorm și florile-n grădină Dormi în pace! Trece lebăda pe ape Între trestii să se culce Fie-ți îngerii aproape, Somnul dulce
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
multicolori; pe o scară de lumină se scoboară mândra primăvară; lumina e mai caldă și-n inimă pătrunde; cocostârcul tainic în lume călător, al primăverii dulci, iubit prevestitor; în aer ciocârlia, pe casă rândunele, pe crengile pădurii un soi de păsărele; pătrundeau ca niște sulițe de aur, prin frunzișul crud, raze palide de soare primăvăratic; plăpând la soare iese ghiocelul cu creștetul de zahăr și lumină; balerine-s florile de vișin; Vara expresii frumoase soare dulce cu lumină și căldură spre
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
carne păcătoasă. În colinde aceasta se va scutura singură de pe oase ca efect al otrăvii ofidiene și va fi înlocuită de către moldovean, personajul adjuvant, cu veșminte de mătase, ca semn al inițierii în lumea imaterială a arhetipurilor. Plecat să vâneze „păsărele gălbioare/ Că sînt bune la mâncare”, Mistricean trece spre cealaltă dimensiune printr-o „ceață dengrozit,/ Negură până-n pământ” ce-i provoacă rătăcirea, ruptura de nivel simbolic. Început ca o vânătoare în cotidian, și nu în urma conștientizării unei chemări de dincolo
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
munți IV (117), ipostaza avimorfă este provocată de fecioara însăși, semn că inițierea s-a produs deja: „«Fă-mă, doamne, ce mi-i face,/ Fă-mă, doamne-o negurea,/ Negurea-n toată lumea.»/ Cum cerea mi se făcea,/ Se făcea de-o păsărea;/ Sus, mai sus, se ridica,/ Sus, mai sus, în vârf de munți” (Gropeni - Brăila). Planul uranian este accesibil fecioarei numai după dobândirea statutului superior și, de aceea, orice metamorfoză în pasăre conține date despre natura sacră feminină, fie că este
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
Paolo Pasolini. (Prilej pentru mine de a regreta încă o dată că, plecat fiind la Salonic, am ratat [re]vizionarea acelor câteva capodopere și rarități pasoliniene aduse la București de infatigabila Veronica Lazăr : Evanghelia după Matei, Mama Roma, Medea, Păsăroi și păsărele, Cașul, Ce sunt norii...) Maraini povestește : Mi-am dat seama repede că ceea ce îi stimula cel mai mult imaginația cinematografică erau viziunile enigmatice de vise care se transformă, printr-un miracol de inocență, în realitate credibilă și concretă, animalele care
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
aceștia. -Pe 2 februarie, în ziua întîmpinării Domnului, dacă va fi gheață, se duce, dacă nu va fi gheață, aceasta va veni. - La 11 februarie, Sfîntul Mucenic Vlasie, episcopul, deschide ciocul păsărilor cântătoare. Semn de primăvară. Dacă în acea zi, păsărelele nu ciripesc, avem semn că iarna se prelungește. - La 24 februarie, la «Aflarea capului Sfântului Ioan Botezătorul», iese ursul din bârlog. Dacă își vede umbra, se întoarce și hibernează în continuare, semn că va mai fi iarnă lungă. Dacă nu
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
LA CAPĂTUL LUMII ȘI ÎN ȚARA ASPRĂ A MINUNILOR Traducere din limba japoneză și note de Angela Hondru De ce mai strălucește soarele? De ce mai cântă păsărelele? Probabil că nau aflat Că lumea s-a sfârșit deja. 1 În țara aspră a minunilor Lift, tăcere, obezitate Liftul continua să urce infernal de încet. Poate doar aveam impresia că urca. Nu băgam mâna-n foc. Din pricina mișcării lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
Va dispărea complet sonorul pentru că sunetele nu-și mai au rostul în evoluția omenirii. Ba dimpotrivă, nu fac decât să dăuneze, așa că, mai devreme sau mai târziu, tot ne dispensăm de ele. — A, deci nu vom mai auzi nici ciripitul păsărelelor, nici susurul apei. Nici măcar muzică... — Bineînțeles. — O să fie cumplit de trist. — Evoluția își urmează cursul firesc. A fost întotdeauna dură și a lăsat în urma ei tristețe. Eu n-am mai auzit de evoluție care să aducă numai bucurii, spuse bătrânul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]