1,534 matches
-
cu „caracterurile” ei. Ultimul film postdecembrist, Dulcea saună a morții (2003), după un scenariu semnat de Petre Sălcudeanu, autorul de romane polițiste, este construit în aceeași formulă exploratorie a periferiilor, de data aceasta cele carcerale. O întreagă umanitate delincvescentă se perindă prin fața camerei, iar regizorul are instinctul felinian al urâțeniei expresive, al contorsiunilor sufletești care gravează, precum aqua forte-le, un relief specific. Și aceste bolgii sunt frământate de spectrul delațiunii, al demonului politic, iar aparenta cale de evadare este iluzorie
Memento Andrei Blaier by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5063_a_6388]
-
arhitecturii ale căror capodopere rezistă timpului, pot fi admirate și astăzi, dar și dascăli venerați de studenți, la școala cărora s-au format generații de specialiști. Destinul marilor arhitecți este poate ingrat. Operele lor dăinuie secolelor, milioane de oameni se perindă prin fața lor, generații după generații le redescoperă cu uimire și entuziasm, dar rareori numele marilor arhitecți se bucură de notorietatea pe care o au celebrii scriitori, pictori sau muzicieni. Din acest punct de vedere demersul lui Nicolae Șt. Noica este
O plimblare prin micul Paris by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/6595_a_7920]
-
Judecarea clarvăzătoare a epocii Tânărul Nicolae Balotă ne devine uneori antipatic, din cauza unui fel de voluptate amorala cu care se deda lecturii. El pare adâncit în lectură că o albină în floarea din care suge nectarul. Femeile care i se perinda prin cameră (și prin viață) nu reușesc să-l smulgă din această imobilitate extatica și să se impună că oameni cu conștiința. Rămân umbre grațioase (sau agasante, când încep să vorbească de căsătorie), partenere efemere într-un joc care procura
Un umanist îsi contemplă viata by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/18150_a_19475]
-
cărora s-a efectuat restaurarea lăcașului de cult: Iustin Moisescu și Pimen Zainea. De asemenea, într-o nișă amplasată în partea dreaptă a bisericii este o icoană făcătoare de minuni a Maicii Domnului. Biserica este deschisă în tot cursul zilei, perindându-se mulți credincioși pentru a se închina la icoană și a scrie un pomelnic.
Biserica Sfinții Constantin și Elena din Gura Humorului () [Corola-website/Science/309550_a_310879]
-
cuplu de îndrăgostiți. De la un capăt la celălalt al unei săptămâni, cel mai romantic lucru pe care tata i l-a spus mamei a fost „Mergem joi seara la centrul frigorific?“. Helen avea un șir constant de curtezani care se perindau prin casă, dar ea îi tachina și-și bătea cu cruzime joc de ei și de devotamentul lor de cățeluși. Ceea ce mie îmi făcea plăcere într-o manieră mohorâtă și rece. În ceea ce o privea pe Anna, ei, cu ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
întotdeauna pe mai multe planuri și, de aceea, m-au dus valurile vieții cum am vrut... Flăcăul care nu-și trădase locurile dragi ale copilăriei părea stăpănit de o forță demonică, obscură. Mă studia atent, de parcă întelepciunea sutelor de generații perindate pe acele meleaguri s-ar fi adăpostit toată în mintea lui și nu spunea nimic, nimic. Dar eu am simțit atunci mai mult decật oricậnd că orice operă autentică se zămislește într-o clipă sfậntă, întrun ceas binecuvậntat și că
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
sfânt, dar era spaniol. Așa că, la un moment dat, ajunseră la ruptură, Postel Îi abandonase pe iezuiți - sau iezuiții Îi arătaseră ușa. Dar dacă Postel fusese iezuit, fie chiar și pentru o scurtă perioadă, lui Ignacio - căruia Îi jurase supunere perinde ac cadaver - trebuie totuși să-i fi mărturisit misiunea lui. Dragă Ignacio, trebuie să-i fi spus el, află că primindu-mă pe mine, primești și secretul Planului Templier, căruia eu Îi sunt cu umilință reprezentant pentru partea franceză, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
Hänsel și Gretel, Îi spuse Harry reporterului. Se Întoarse din nou cu fața spre cameră și Începu să se plimbe Încet arătând spre pardoseala de piatră. —Chiar și Într-o zonă atât de circulată ca aceasta, pe unde s-au perindat mii de oameni În ultimele zile, este destul de simplu pentru un câine să depisteze o urmă de miros. Imediat ce o vor găsi, vom recompensa câinii aruncându-le mingea și jucându-ne cu ei. Ridică mâna În care avea o minge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
noi, zise el. —Pot să văd? Întrebă Belinda. Scuze, spuse el și dădu volumul mai tare. Suntem noi, anunță el. E o casetă cu mine și prietenii mei, Înainte de dispariție. Belinda se prefăcu surprinsă. —O, Doamne, vorbești serios? Se mai perindară și alte fragmente din trecut și nici un semn care să anunțe dezastrul. Privind scenele de zece-douăzeci de secunde, mintea Îi era un hățiș de griji. De unde venise caseta? Oare chiar era de la TV Myanmar? Greu de crezut. L-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
chioară, da... Și eu am primit bine, adică, na, n-am avut, să zic, o cădere sau, eu știu, o bucurie că eu am mers normal în viață, chiar dacă a fost revoluție, au venit alții ș-au..., cât s-au perindat, eu n-am mai făcut politică de atunci, de după revoluție, și nici n-am mai vrut să fac, pentru că-i prea multă mafie, prea multă golănie și caracterul meu nu este ca să fac politică și să păcălesc lumea sau să
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
Dar a fost perioada..., am înțeles că nu le-a dat salariile..., a fost..., ei, ce-am auzit și eu acuma. Și Nicolina, așa cum vă spuneam, cam din ’95, ’96 a început încet, încet, încet să se îndatoreze, s-au perindat foarte mulți directori. Ultima dată, a fost Bliuc, care... ăla a tăiat și-a spânzurat, o vândut cât..., ce s-o putut [bate în masă - n. ns., S. P.], după aia nu mai rețin, dacă eu am plecat, nu mai
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
reorganizări interioare a țării, a crezut ca nu poate afla între roșii nici inteligența, nici onorabilitatea necesară unei asemenea opere. Esceptînd masa votatorilor, aproape toți roșii, cari, de bine de rău, se pricep puțin la scris ori la vorbit au perindat banca ministerială. Sunt prea puțini aciia cari n-au fost deja miniștri, căci în cele 38 de cabinete formate și reformate de cancelarul de la Măgura au avut loc toți, pentru a-și dovedi pe rând insuficiența intelectuală și politică. În
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
e unul, oricât de obscur, care să nu pretinză a sta în capul țării și a-i regula destinele după cum îl taie capul. De aci constanta voință a roșilor de-a avea un minister omogen, în care să se poată perinda toți, orice individ roșu care a primit sfântul botez. Această voință, am mai spus-o, e legitimă, ba mai mult încă, e constituțională chiar. Dacă au responsabilitatea, aibă și onorile; căci numai cu chipul acesta s-ar vedea la ce
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
apoi ne plângem că lucrurile nu merg bine. Dar cum să meargă? Nu vedem pe prototipul acestei grozave suficiențe, pe d. Ioan Brătianu, care - între noi vorbind - nu știe a scrie gramatical nici o limbă și n-a învățat niciodată ceva, perindând toate resorturile posibile? Nu-l vedem ba ministru de interne, ba de război, ba de finanțe, ba de lucrări publice; nepricepîndu-se la nici una și încurcînd ițele tuturor? De ce? Pentru că și principele de Bismarck face așa. Dar principele de Bismarck e
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
pentru victimele tsunami-ului din Asia. Un vag aer de Revoluția Română, decembrie 1989, un du-te vino continuu în studio, multă improvizație-du jamais vu pentru o televiziune care de obicei este atentă și la virgulele luminoase din platou. Se perindă de-a valma în fața camerei tot feluri de directori de obscure ONG-uri umanitare, plasate însă strategic în buricul (buricele, mai exact) Parisului, cântăreți celebri de origine asiatică care par treziți după o baie de votcă dintr-un club elitist
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
am scris Ștefan cel Mare (1970) și Problema fărâmițării și centralizării. În legătură cu domeniul domnesc, Ion Donat constată că “satele domnești nu au reprezentat un domeniu permanent, care să fi trecut de la un domn la altul”, deși, până la 1600, s-au perindat pe scaunul Țării persoane care făceau parte din aceași familie domnitoare, ceea ce înseamnă că “în Țara Românească nu au existat teritorii unitare supuse coroanei, ca în Transilvania.” și cum s-a întâmplat, de regulă, cu domeniile regale din Apusul continentului
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
care Ștefan o dă în schimbul satului Grecii, pe care îl dă mânăstirii Putna. Domeniul domnesc: braniștile. Ele reprezentau pământurile asupra cărora nu se exercita o stăpânire particulară, în momentul în care a avut loc întemeierea țării. Domnii, care s-au perindat pe scaunul Moldovei, au făcut danii din aceste braniști. La 1 ianuarie 1453, Petru Aron dăruia mânăstirii Moldovița o prisacă în braniștea de la Bohotin. Această braniște trebuie să fi fost întinsă din moment ce același domn îi dăruia, tot acolo, o prisacă
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
au fost stăpânite din moși și strămoși”. Cercetând documentele de la sfârștul secolului al XIV-lea și din secolul al XV-lea reiese limpede că moșiile, mare parte dintre ele, erau constituite atunci când a avut loc întemeierea. Domnii care s-au perindat pe scaunul Moldovei au făcut și ei danii, dar aceste danii nu au constituit temelia formării domeniului boieresc. Marile moșii din Moldova nu s-au constituit ca dar al unei feude de către domn unui vasal al său, ele existau, iar
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
Materne. Totodată, criticul de la Huși admite ipoteza că Grigore Vieru nu s-a mulțumit doar cu ideea de a fi o personalitate rezistentă prin cultura limbii și a poeziei sau un gazetar și tribun incomod pentru regimurile care s-au perindat la putere, ci, mai mult, a căutat să restaureze tezaurul arhaic al poporului său, "scormonind" în folclor cele mai frumoase cântece și idei. De aici Mihai Cimpoi va identifica în poezia și aforistica lui Vieru, existența unei veritabile fenomenologii a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
genere și astfel spre pacea eternă. Kant argumenta posibilitatea păcii eterne viitoare ca pe o contradicție dialectică prin care: natura Însăși garantează posibilitatea armonizării vieții indivizilor și celei a popoarelor, prin Înseși ciocnirile egoiste și prin războaiele care s-au perindat În istorie. Dar - adaugă filosoful - natura urmărind ea Însăși un scop moral, vine În atingere cu ceea ce omul ar trebui să facă după legile libertății sale! Natura, prin Înseși legile sale, face ca egoismele reciproc distrugătoare, să se anihileze, omul
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
pe el. Și mi-a zâmbit. N-a zis nici un cuvânt. Nici eu, nici el. Nu l-am recunoscut cine e. Era Puiu Atanasiu din București, dacă ați auzit de el. El avea o tutungerie, și la tutungeria asta se perinda lume și, de acolo, el Încerca să reorganizeze activitatea. Și, chipurile, eu aș fi fost la el, da’ n-am fost... Da’ anchetatoru’ mi l-o arătat și gata... Și am fost odată În București cu Ilie Dumitrescu, că el
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
i-ați făcut ați Întâlnit personalități? Da, erau preoți... La Galați erau 36 de preoți Într-o camera numa’ a lor, de-n toate părțile aduși acolo... I-a arestat pentru că ziceau că le-a fărâmat biserica, mânăstirea, dar se perindau treburile... Îi lua pe aiștia, Îi ducea În altă parte, făcea modificări... Asta era politica lor, adică du-te Încolo, vino Încoace... Am avut din ăștia cu școală, da’ Îi țineau separat, nu-i băga cu noi. Aveau grija lor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Totul părea încremenit. Strada era pustie. În primărie îmi auzeam în acea zi parcă propria respirație, iar parchetul scârțâia ciudat. Mă simțeam izolată, inutilă. De ce nu mi-am luat copilul să plec la oraș dimineață cu soțul? Gânduri contradictorii se perindau prin mintea mea cu o viteză uimitoare. Ce-ar fi să plec chiar acum? Este o cursă peste câteva minute. Mă ridic, mă îndrept spre ușă. Dacă alerg, am timp să o prind. Dar cum să plec de la serviciu, așa
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
el cine l-a ucis? murmură deodată bargello, dezorientat. Părea să aștepte ca Dante să Îi dezvăluie acest mister inexplicabil. Dar poetul se mărginea să reflecteze, cu bărbia strânsă Între degete. Ochii Îi străbăteau iar și iar spațiul din jur, perindându-se de la resturile carbonizate la cadavru. Trebuia să existe o conexiune logică. Simțea că e aproape de adevăr, dar că acesta Îi scăpa printre degete. Soarele apunea. În scurt timp, n-ar mai fi avut nici un rost să rămână la fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
sufletul său ar fi fost teatrul unei bătălii Între diavoli, și făpturi diferite Încercau să pună stăpânire pe dânsul. Un drumeț nedumerit, un pustnic bătrân și cuvios, un stareț sever, un curtean neghiob, un soldat necioplit, un negustor Înstărit se perindau cu iuțeală sub ochii lui Dante. Părea că Brandan, după ce Își pierduse maiestuozitatea pe care le-o arăta tuturor, o pornise În căutarea disperată a unei alte identități, cea mai potrivită pentru a Înfrunta acea situație neprevăzută. Între timp, Începuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]