1,594 matches
-
ce aveau ca subiect diverse teme estetice și artistice ale contemporaneității. Acestea aveau să alimenteze fenomenul de difuzare a noii ideologii progresiste, care opera o reorientare semnificativă la nivelul tuturor formelor de reprezentare artistică. Printr-o corespondență estetică cu universul pictural impresionist, atitudinea de eliberare a spiritului uman și promovarea factorului senzorial în fenomenul creativ conduc demersurile debussyiste spre emanciparea armoniei, prin abandonarea sistemului funcțional și lărgirea vocabularului armonic. Tratarea structurilor intervalice și acordice ca entități autonome, ce evită a se
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
Studies in Iconology, New York, 1939, lucrare reeditată în 1962, și Meaning in the Visual Arts, Garden City, New York, 1955. Cf., de asemenea, publicațiile Institutului Warburg și lucrările lui Fritz Saxl, Edgar Wind ș.a. Există multe lucrări NOTE 377 despre prezentarea picturală (pe vase) a epopeilor lui Homer si a tragediilor grecești, de pildă, Carl Robert, Bild und Lied, Berlin, 1881 ; Louis Sechan, Etudes sur la tragedie grecque dans șes rapports avec la ceramique, Paris, 1926. 7. Larrabee, loc. cit., p. 87
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
dintr-o galerie în alta, învăluind într-o rumoare confuză și identică bizarerii uimitoare care se succed pe pereți cu toată viteza, fără să mai uimească pe nimeni: astfel se accelerează, de la un deceniu la altul, progresiva desuetudine a insolitului pictural. E drept că "locurile fierbinți" ale artei contemporane se suprapun peste rețelele dominante ale informației mondiale (nu se inovează în Nigeria, Birmania sau Peru). Dar, într-o lume în care refuzul tradiției a devenit singura tradiție, celebrarea automată a noului
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
plictisul, cu încetineala vieții, sugerate de poncifele noastre literare ("Sunt Imperiul la sfârșitul decadenței..." Este mai degrabă efectul unei supraproducții inflaționiste de spectacole, teorii, accesorii, cu o viteză de execuție tot mai mare și o circulație accelerată a semnelor (monetar, pictural, religios etc.). Atunci poate apărea o nevoie de liniște și reculegere. Sihăstrie, mănăstiri, pustiu. Psalmi, rugăciuni, înțelepciune. Dezgust pentru noutate, nou apetit pentru sens. Capitolul VI Anatomia unei fantome: "arta antică" "Atunci, pe drept, am putea să-l luăm [pe
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
din Paris, pictat de Delaroche în 1941, prezintă gloria îngenuncheată în fața lui Ictinos, Fidias și Apelles, arhitectul, pictorul și sculptorul. Cei trei, înconjurați de geniile Renașterii, tronează pe un altar de marmură, în culmea onorurilor. A fost una dintre compozițiile picturale celebre ale secolului al XIX-lea. Din fericire, n-o mai privește nimeni: ar fi făcut generații întregi de pictori ucenici să trăiască sub egida unei minciuni. Ecoul creștin Dispozitivul pe care l-am rezumat s-a prelungit în scolastica
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
Satelor. Școala franceză, italiană, flamandă etc. înseamnă "țara" franceză, italiană, flamandă etc. Ca și spiritualitatea, orice artă este locală: ea exprimă, cel mai adesea fără intenție, geniul unui loc cristalizat într-o anumită lumină, în culori, tonalități, valori tactile. Munca picturală însăși, care ar trebui să se scrie pictrurală, face parte din "munci și zile". Van Gogh: "Simbolul Sfântului Luca, patronul pictorilor, este un bou. Trebuie așadar să fii răbdător ca un bou dacă vrei să lucrezi pe ogorul artistic". Să
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
a imaginii virtuale, care va schimba din nou datele. Până atunci, "trăiască artistul!". Prăvălia a luptat din răsputeri împotriva marilor magazine "fără minte și suflet". Matisse estima că înregistrarea fotografică "perturbase mult imaginația, fiindcă lucrurile erau privite în afara sentimentului". Exacerbând picturalul picturii, această perturbare, mai întâi suportată, curând deliberată, va întoarce în cele din urmă resortul imaginativ: renaștere prin revenirea la stadiul anterior, după modelul "revoluției". A devenit limpede că aceste două imagini fixe nu erau de același ordin. Pictura ține
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
des provinces. De la monarchie de Juillet à l'entre-deux-guerres", Ethnologie française, XVIII, 1988, 3. BONAFOUX (Pascal), Les Peintres et l'autoportrait, Skira, Geneva, 1984. CAUQUELIN (Anne), L'Invention du paysage, Plon, Paris, 1989. CHENG (François), Vide et plein. Le Langage pictural chinois, Seuil, Paris, 1979. DAGOGNET (François) (sub direcția lui), Mort du paysage? Philosophie et esthétique du paysage, Champ Vallon, Seyssel, 1982. Le Débat, nr 65, mai-august 1991, Au-delà du paysage moderne. MARCEL (Odile) (sub direcția lui), Composer le paysage. Constructions
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
Image dans le miroir, Gallimard, Paris, 1980. DAMISCH (Hubert), L'Origine de la perspective, Flammarion, Paris, 1987. DUBY (Georges), Le Temps des cathédrales. L'art et la société, 980-1420, Gallimard, Paris, 1976. FRANCASTEL (Pierre), Études de sociologie de l'art. Création picturale et société, Denoël/Gonthier, Paris, 1970. GARNIER (François), Le Langage de l'image au Moyen Âge, Le Léopard d'or, Paris, 1982-1989. GIMPEL (Jean), Contre l'art et les artistes, Seuil, Paris, 1968. HASKELL (Francis), Mécènes et peintres. L'art
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
157 (n. trad.). * Marcel Proust, În căutarea timpului pierdut. Prizoniera, traducere de Irina Mavrodin, Univers, București, 1998, pp. 162-163 (n. trad.). ** Astfel descris de Proust într-o scrisoare din 1921 către Jean-Louis Vaudoyer (n. trad.). 15 Clément Rosset, L'Objet pictural. Notes sur Pierre Soulages, Musée Saint-Pierre, Lyon, 1987. 16 Raoul Ergmann, "Le Miroir en miettes", Diogène, nr. 68, 1969. 17 Trimit pe acest subiect la impecabila argumentație a lui Pierre Lévy din L'Idéographie dynamique. Vers une imagination artificielle, La
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
a informației a fost considerată atât non-imaginare, cât și non-imaginative și astfel eliminată din aria de teoretizare specifică. Cu toate acestea analiza imaginii a fost realizată în științele cele mai diverse, căpătând un caracter aproape universal. Au fost studiate imaginii picturale, imaginile perceptive, miturile, simbolurile, imaginile științifice. Nici unul dintre domeniile care constituie astăzi formă a cunoașterii nu a scăpat de analize legate în mod direct de imagine sau imaginar. Cu toate acestea, în acest moment de maxim al imaginarului nu există
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
speculeze în jurul lui"114, iar în al doilea rând prin vocația lor: pictorul este cel care vede altfel, vrea să o picteze pe Christina, așa cum o vede el, "așa cum știu eu, iar nu să fac o copie"115 (în contrast cu maniera picturală a lui Mirea întemeiată pe văz apare cea a lui Egor, centrată pe viziune; inițiatorul lui Egor în gândirea imaginativă este pictorul Prajan, al cărui nume traduce condiția artistului, sugerând purificarea prin ardere și ascensiune 116), iar arheologul, cel care
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
Paloarea morbidă a tinerei fete la Edvard Munch, frângerea extenuată a femeii lui Christian Krohg sau tristețea severă și îndoliată la Ernst Josephson, cearcănele trandafirii ale bolnavei învelite în pled la Carl Larsson, nimic din trăsăturile interioare ale acestui convoi pictural al tăcutei tristeți scandinave nu pare evident în instantaneul acestei fotografii înnobilate de o prezență elegantă. Dar și paloarea sau cearcănele, și epuizarea ori îndolierea s-au resorbit în privirea pierdută, în gestul mâinii drepte care își așază degetul arătător
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
sau cearcănele, și epuizarea ori îndolierea s-au resorbit în privirea pierdută, în gestul mâinii drepte care își așază degetul arătător de-a lungul buzelor. Muțenie și absență, cum tăcut și rătăcit a murit în demență mentală. Conținutul acestei expresivități picturale se regăsește încă și mai pregnant în dezordinea puținelor manuscrise, pagini începute și neterminate, adnotări împrăștiate, în caligrafia nervoasă, contorsionată și de multe ori ilizibilă, în neputința progresivă de a finaliza nenumăratele proiecte pe care i le împărtășea lui Eliade
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
încă din anii ’60 ai secolului trecut de Leonid Dimov și Dumitru Țepeneag. Așadar, ca poet oniric, el creează în chip lucid, dar după legile visului. Produce o imagerie elaborată - organizată în narațiuni -, care prezintă afinități mai degrabă cu suprarealismul pictural (Magritte, De Chirico, Salvador Dalí, Victor Brauner) decât cu cel literar. Procedând așa, acționează în descendență dimoviană, lucru remarcat în numeroase rânduri de critică. Versurile lui S., mai ales cele din cărțile apărute la sfârșitul secolului al XX-lea, seamănă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289806_a_291135]
-
biblice s-au perpetuat, alături de textele sacre, și prin intermediul reprezentărilor iconografice revelate divin sau al scenelor de pictură de inspirație religioasă, pe care le întâlnim în operele artiștilor din diferitele perioade ale artei creștine. Cum ar fi fost posibilă realizarea picturală a Judecății de apoi de pe pereții Capelei Sixtine sau ai bisericii Mănăstirii Voroneț, dacă nu ar fi funcționat această capacitate imaginativă, prin care artiștii pot îmbrăca în formă vizuală cele mai nebănuite esențe interioare, inaccesibile văzului sau celorlalte simțuri fizice
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
și omnipotentă. În tot acest timp, preferința artiștilor antici pentru categoria estetică a sublimului 362 prevalează față de cea a frumosului. Sublimul desemnează grandoarea, elevația, monumentalul și desăvârșirea lumii divine, care, prin relaționarea cu preceptele religioase, exprimă vizual, prin realizări arhitectonice, picturale sau sculpturale, atributele esențiale ale sacrului. Caracterul sublim al operelor antice oferă o impresionantă demonstrație vizuală și prin plăsmuirea acelor gigantice creaturi de factură fantastică (tauri androcefali înaripați sau sfincși), care, în mod evident, poartă atât amprenta lumii naturale, cât
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
sau Giotto, primele semne ale unui proces de "desacralizare" a acesteia 515. Așadar, imaginea retrospectivă a picturii bisericești postrenascentiste evocă diferențe stilistice majore, datorate unui cumul de factori, ce determină ca investigarea comparativă, de la o perioadă la alta, a realizărilor picturale să devină extrem de problematică și de anevoioasă. Deși exemplul poate să pară forțat, putem imagina evoluția artei sacre, cel puțin pe teritoriile fostelor Țări Române, comparând stilul pictural al ctitoriilor ștefaniene de secol XV-XVI, cu al unora de dată ulterioară
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
ce determină ca investigarea comparativă, de la o perioadă la alta, a realizărilor picturale să devină extrem de problematică și de anevoioasă. Deși exemplul poate să pară forțat, putem imagina evoluția artei sacre, cel puțin pe teritoriile fostelor Țări Române, comparând stilul pictural al ctitoriilor ștefaniene de secol XV-XVI, cu al unora de dată ulterioară, inclusiv contemporane nouă. Investigarea acestor aspecte arată că diferențele stilistice sunt într-adevăr remarcabile, evidențiind pierderea de substanță estetică și spirituală a picturii bisericești ulterioare Evului Mediu. Cu
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
Berdiaev, Sensul creației, Editura Humanitas, București, p. 129. 109 Andrei Pleșu, Despre îngeri, Editura Humanitas, București, 2008, p. 153. 110 Leonid Uspensky, Teologia icoanei în Biserica Ortodoxă, Editura Anastasia, București, 1994, p. 211. 111 Scena respectivă face parte din ansamblul pictural al tavanului Capelei Sixtine, realizat între anii 1508 și 1512 la comanda papei Iuliu al II-lea, de către Michelangelo Buonarotti (1475-1564). 112 Rudolf Otto, op. cit., p. 15. 113 Cf. Jean Chevalier și Alain Gheerbrant, Dicționar de simboluri, vol. I, Editura
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
gotice ale acestei teme (Giotto). Remarcăm, totodată, evidenta exagerare a posibilităților anatomice, personajele din prim-plan, înfățișate cu spatele, având totuși portretele realizate într-un semiprofil accentuat, aproape frontal, ce denotă încercarea artistului de a le individualiza printr-o abordare picturală apropiată stilului renascentist. Mai mult, la Probota, scena trădează și o anumită stângăcie a reprezentării prin modul de redare a aureolei unui apostol din prim-plan, sub forma unui turban-castron -, evidențiind faptul că pictorii își puneau problema raporturilor perspectivale dintre
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
în lucrările de inspirație religioasă ale artistului caracterizează maniera de lucru a acestuia, indicând măsura spiritualizării formelor redate, care dau senzația dematerializării. În același timp, prin contrastul de lumini și umbre, artistul accentuează calitatea mistică a mesajului transmis. Elogiind stilul pictural al marelui El Greco, Michelle P. Brown susținea despre compozițiile acestuia, că "se avântă spre cer", autoarea evidențiind prin aceasta înaltele sensuri spirituale ale acestor creații. (***, Ghid de artă creștină..., p. 285). 424 Victor Ieronim Stoichiță, Experiența vizionară în arta spaniolă
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
semnificația informațiilor pe care dorești să le memorezi; 8. Grupează în clase semnificative ideile de reținut; 9. Subliniază informațiile care merită să fie memorate; citește având întotdeauna un pix de culoare roșie, verde sau neagră în mână; 10. Realizează vizualizări picturale; vizualizează în mod pictural pagina respectivă; 11. Studiază având în vedere faptul că învățarea pe capitole sau secțiuni este mai bună decât învățarea globală; 12. Memorează prin repetare intensivă; 13. Nu încerca să memorezi ceva dacă te simți obosit, bolnav
Învăţarea eficientă - condiţie a reuşitei şcolare by Nicoleta Prepeliţă, Virginia Arghiropol () [Corola-publishinghouse/Science/1241_a_2217]
-
dorești să le memorezi; 8. Grupează în clase semnificative ideile de reținut; 9. Subliniază informațiile care merită să fie memorate; citește având întotdeauna un pix de culoare roșie, verde sau neagră în mână; 10. Realizează vizualizări picturale; vizualizează în mod pictural pagina respectivă; 11. Studiază având în vedere faptul că învățarea pe capitole sau secțiuni este mai bună decât învățarea globală; 12. Memorează prin repetare intensivă; 13. Nu încerca să memorezi ceva dacă te simți obosit, bolnav sau nervos; 14. Odihneste
Învăţarea eficientă - condiţie a reuşitei şcolare by Nicoleta Prepeliţă, Virginia Arghiropol () [Corola-publishinghouse/Science/1241_a_2217]
-
sus. Întâlnirea acestor curente venind din direcții opuse, dă cultul religios, organizat în Biserică. Cultul divin îmbracă formele cele mai strălucitoare ale culturii omenești. Geniul arhitectonic ridică în cinstea lui cele mai mărețe monumente din câte există pe pământ. Geniul pictural îi aduce ofrandă cele mai fermecătoare plăsmuiri în culori. Geniul statuar, cele mai desăvârșite modelări în marmură, în metal, în lemn și în ivoriu. Geniul literar, cele mai sublime cuvinte. Geniul muzical, cele mai înalte armonii. Geniul înțelepciunii, gândurile cele
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]