1,633 matches
-
respectul, și ea a zis " Hai să nu-i distrugem, să le mai acordăm o șansă. Hai să le dăm un mentor". Adică fiind noi tineri, să ne conducă mentorul respectiv. Mentorul meu, Mihai Iacob, a fost extraordinar, s-a prăpădit și el între timp, el mi-a zis "domnule, faci ce vrei, numai să mă pui pe mine ca mentor". Și am făcut ce am vrut, filmul a avut niște adaptări, cerințe de sus, pe care trebuia să le îndeplinim
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
regizor, mult peste... Era din grupul celor de la "Neuen Deutschen Films". Am avut norocul, stând în München, să mă întâlnesc cu oameni care au fost fundamentali în această mișcare, "Noul Film German". Am avut un prieten foarte bun, s-a prăpădit, din păcate, care a fost managerul unei firme de distribuție a "Noului Val German". El m-a ajutat foarte tare, între timp, să fac filmul " Nu te teme, Iacob"8, adaptare a nuvelei " O făclie de Paști", m-a ajutat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
l-a născut pe Hristos, a asistat la răstignirea fiului ei și apoi a adormit în pace, la vârsta de 59 de ani, ci o fată-maică pururi tânără, cu cosițe bălane ori negre și cu mere în sân, care se prăpădește de durere la aflarea veștii că fiul ei a murit în chinuri undeva, departe, unde ea nu l-a văzut: "Atunci Maica Domnului vede-o stâncă 'naltă și ascuțită / Ca un tăiuș de cuțit. / Atunci Ea zice: / "Of, când aș
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
pradă (BIBL.1921, BIBL.CORN., toate edițiile). Chiar și edițiile biblice moderne importante care se mențin, programatic sau în principiu, în linia tradițională ortodoxă a Septugintei, privilegiază soluția de traducere "occidentală": Leul a pierit neavând mâncare (BIBL.1914). Leul se prăpădește când nu mai are pradă (BIBL.RADU-GAL Leul bătrân moare că nu mai are ce mânca (BIBL.1936, BIBL. 1944, BIBL.1968). Leul bătrân piere din lipsă de pradă (BIBL.CAT.2013). În versiunea sa originală din anul 2000, Bartolomeu
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
24; Pentru ce se trufeșește cel care este pământ și cenușă?"25; "Cetatea pustiită este în ruină..."26. Chiar și verbele toate sunt verbe ale mâniei și prăbușirii: sfărâma ("Voi sfărâma zidurile Tirului"; Iezechiel), pustii ("Munții îi voi pustii..."; Ieremia), prăpădi ("Domnul prăpădește casa celor mândri"; Pildele lui Solomon), mătura ("Voi mătura praful...; Iezechiel), etc. Vechiul Testament apare astfel ca o parabolă a unor popoare imperfecte care s-au ridicat împotriva divinității, nesocotindu-i legile (episoadele Sodomei și Gomorei, Segorul, Adama, Sheihomul
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
ce se trufeșește cel care este pământ și cenușă?"25; "Cetatea pustiită este în ruină..."26. Chiar și verbele toate sunt verbe ale mâniei și prăbușirii: sfărâma ("Voi sfărâma zidurile Tirului"; Iezechiel), pustii ("Munții îi voi pustii..."; Ieremia), prăpădi ("Domnul prăpădește casa celor mândri"; Pildele lui Solomon), mătura ("Voi mătura praful...; Iezechiel), etc. Vechiul Testament apare astfel ca o parabolă a unor popoare imperfecte care s-au ridicat împotriva divinității, nesocotindu-i legile (episoadele Sodomei și Gomorei, Segorul, Adama, Sheihomul toate de pe
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
și ca dânsa suntem noi". (Epigonii) " Același praf, aceeași adâncime, Iar moștenire ta și-a tot: uitarea". (Oricâte stele) c. colbul este "lutul" în timp, este zidul măcinat devenit o "urmă", o hieroglifă în pulberea lumii: "Orice popor, oricât de prăpădit / O piatră va găsi, sau o bucată / De fier, ori de aramă, ca să sape / Cu ea urme, adânci ce le-ați lăsat /... În colbul negru / Uitat ș-ușor al vechiului pământ" (Odin și poetul) Ca și zidul și omul lasă
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
pentru Maxim a crescut considerabil. O dovadă puternică a înrâuririi pedagogului asupra sufletelor tinere. O dovadă mai mult că profesorul trebuie să fie nu numai învățător, ci și pedagog. Conul Alecu Borănescu 11 era pentru matematici. Dar nu prea se prăpădea cu firea. Foarte vanitos de nașterea lui boierească, în clasă perora mai mult despre altele decât despre știință. Una caracteristică: Într-o bună dimineață vine ordin de la minister ca profesorii de mate matici să înceapă a se sluji și de
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
fără studii, cu diplomă falsă. 312. Indrușaim, mușcată. 162 bucureștii de altădată Grădinarul nostru nu ne uda nici în fiecare zi, nici măcar la câte două zile și nici mai rar. Din pricina asta noi ne uscam și eram gata să ne prăpădim. Văzând primejdia, ne-am ales un alt grădinar, care să ne ude mai bine și mai des. Ce rău am făcut cu asta, onorabil tribunal?... Se spune că dibaciul advocat, urmându-și pledoaria în mijlocul veseliei care zguduia de la judecători până la
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
genunchii lui Dimitrie Sturdza, pe care îl prinde de gât și-l sărută. Sturdza, care era pudicitatea pe picioare, s-a roșit, s-a zăpăcit, a pus ochii în pământ și a rămas mut de groază. Iar toți ceilalți se prăpădeau de râs. Aceasta fusese o bună farsă urzită de Mihail Kogălniceanu.** În scurt timp Bucureștiul se umple de parale. În fiecare zi vedem o nouă frumusețe răsturnată într-o birjă luxoasă sau chiar într-o trăsură de casă. Fete, de la
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
de doisprezece boi. A dus jucăria mamei, să i-o arate. Mama i-a zis s-o ducă de unde a luat-o, pentru că ăștia sînt oameni și vor rămîne pe pămînt după ce uriașii vor dispărea. (Gh.F.C.) Neamul jidovilor a fost prăpădit de Dumnezeu prin po top. (Gh.F.C.) Cînd găsești pe dealuri ciolane mari petrificate, să știi că vin din oasele jidovilor. (Gh.F.C.) Jigodie De jigodie* se dă unt proaspăt de vacă amestecat cu ardei de pe un pieptene. Joi Poporul ține toate
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
se fură o oaie ori i se face alt rău, păgubașul ține zile asupra celui ce i-a făcut rău, și acelea le ține marțea, și trebuie să fie șapte marți dupăolaltă; și crede că-n a treia marți se prăpădește ori se bolnăvește cel vinovat dacă nu merge la păgubaș să se roage de iertare. Să faci bine marțea, că-i curățitoare. Să nu începi la plug marțea, că nu se fac bucatele. Să nu începi de lucru de marți
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
De dai sare sau oțet după asfințitul soarelui, îi cu primejdie pentru vite, din pricina lupilor. Să nu cauți vitele pierdute mîncînd, că ți le mănîncă lupul. Sara nu e bine să dapeni, că se dapănă vitele din bătătură. De-ai prăpădit o vită, pune o piatră în tureatca* unei ciobote și o leagă la gură, că-i ferită de jigănii. în ziua de Sf. Gheorghe se aprind focuri vii la fiecare gospodar, iar mai ales pe la grajdurile vitelor. Focurile vii se
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
cu cîștig. Vițel Unui vițel i se pune numele zilei în care e fătat, ca să trăiască. Vînt Despre vînt să crede că este o hală, care suflă numai pe o nare de nas, căci de ar sufla pe amîndouă ar prăpădi tot pămîntul. Cînd bate vînt mare, s-a pușcat, s-a spînzurat ori s-a aruncat cineva în apă; și-a făcut moarte cu mîna, zice poporul. Vînturile care încep ziua sînt mai mari și țin mai mult decît acelea
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
care pune întrebarea (A), care închide astfel secvența-schimb: T76 [Q-A1] Cenușăreaso, ție nu ți-ar plăcea să mergi la Bal? [R-B1] Vai, domnișoarelor, vă bateți joc de mine! Numai asta mi-ar mai trebui! [Eval.-A2] Ai dreptate, s-ar prăpădi cu toții de rîs văzînd-o pe Coșeriță la bal. (Trad. de Teodora Popa, Ed. Pentru Literatură, București, 1968, p.133) În jurul acestui nucleu tranzacțional de bază, un text dialogal este încadrat de secvențele fatice de deschidere și de închidere. Cum secvențele
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
un alt mod de evaluare: o evaluare externă prin intermediul destinatarului, interpretant al povestirii. Este vorba de scena care începe cu binecunoscuta înlănțuire de replici din versurile 460 și 461. Arnolf Ai tu vreo noutate? Agnès Pisicu ăla mic S-a prăpădit săracu'. În această scenă predomină un act verbal de cerere a unei informații și momentul de așteptare a unui cu totul alt fel de răspuns. În această situație, similară unui interogatoriu, Agnès, fiind somată să povestească, nu are nevoie să
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
politice ungare dualiste, scria în revista Nyugat (Apusul), în 1915: "Bau-bau-ul valah poate fi suportat, domolit, așa că României nu i-aș putea dori ceva mai rău decât Transilvania. Menționez numai Clujul, Brașovul, Târgu-Mureș și alte câteva orașe. Valahul s-ar prăpădi dacă s-ar putea așeza în asemenea locuri cultivate. Din fericire nu o poate face, pentru că noi vrem Transilvania, o ținem și o vom păstra. Bau-bau-ul valah nu e bau-bau; îmi aduc aminte de un avocat român care îmi spunea
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
literară) prin care oratorul sau autorul își întrerupe firul expunerii pentru ca, stăpânit de un sentiment puternic, să se adreseze unor ființe sau lucruri personificate, cu o întrebare, cu o exclamație ori cu o afirmație sentențioasă. Exemplu: "Dar de ne-om prăpădi cu toții, Tu, Oltule, să ne răzbuni!” (O. Goga- Oltul) Asonanța este figura de stil sonoră care constă în repetarea unor sunete în interiorul cuvântului (aceeași vocală accentuată): Exemplu: "Să plutim cuprinși de farmec Sub lumina blândei lune Vântu-n trestii lin foșnească
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
valorii gramaticale poate fi o sursă de expresivitate prin substantivizarea adjectivului: "frumosul din artă”, "deșteptul de Ion”. Forma populară a pronumelui demonstrativ (ăla, aia) capătă o nuanță peiorativă, de dispreț, atunci când, precedat de articolul nehotărât, se substantivizează: "Un ăla, ... un prăpădit de amploaiat, n-are chioară- n pungă...” (I.L.Caragiale- O noapte furtunoasă) O formă de îmbogățire stilistică a limbii literare o constituie dativul etic, adică forma neaccentuată a pronumelui personal în dativ, care nu este necesară din punct de vedere
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
cu Oracole (1987), inedită pentru creația lui B., și ca factură, și ca amploare, este erotica, îmbrăcând forme variate, de la sonetul petrarchist și shakespearean la cel voiculescian. Iubirea e o stare de confiscare totală a eului, de turment absolut („Mă prăpădesc să nu te văd,/ Mi-astup urechile cu ceară/ Și-mi port corabia-n prăpăd/ Și-mi duc iluzia să piară”), combustie, sete fără leac („Unde să strig de disperare?/ Din care lume să te-arăți?/ De sete mor între
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285850_a_287179]
-
Nu e de milioane, Kirsten? — Robyn, vorbesc cât se poate de serios. Vreau să contramandez totul. Vreau să mă mărit în Anglia. Mama mea îmi organizează nunta. Totul e aranjat... — Cum ar fi să faci una ca asta? zice Robyn, prăpădindu-se de râs. Evident, însă, nu poți, din cauza contractului prenunțial. Și, dacă o anulezi acum, te las în sapă de lemn! Râde amuzată la culme. Vrei niște șampanie? Mă holbez la ea, nefiind în stare de nici o reacție. — Ce vrei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
țară. Stând cu ei de vorbă mi-am dat seama și am încercat să-i conving că Filozofia e culmea gândirii omenești, dar ea nu e decât efectul sforțărilor minții umane și e elaborată pentru omenire. Dacă omenirea se va prăpădi, zadarnică ar fi toată Filozofia și cultura. Azi nu e vorba de prăbușirea omenirii în general, ci numai de un mic colț din această omenire cu mica ei lume, lumea românească. Băieții s-au lăsat ei convinși pe plan general
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
băiat înstărit, țăranul ar fi găsit mijlocul să împace lucrurile cu o nuntă atotreparatoare. Așa însă rușinea lui era mai amară: afară de greșeala fetei, trebuia să se încruscrească, el, fruntaș, cu pleava satului și să dea o zestre bună unui prăpădit de flăcău care nu iubea pământul și nici nu știa să-l muncească cum se cuvine”. Un alt eveniment care l-a determinat să scrie romanul a fost o simplă discuție a autorului cu un țăran sărac, Ion Boldijar al
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
pe care ea le schimbă la început de Mărțișor. Dar odată, pe când ea se afla cu turmele sale în lunca Trotușului, a venit o ploaie mare, cu fulgere și tunete, mânia lui Dumnezeu, ce mai! și toate oile s-au prăpădit în apa nestăpânită. De scârbă, și Dochia ar fi murit îndata mare acolo în luncă. Și când s-a făcut acolo sat, oamenii, care știau povestea ei, i-au zis Lunca Dochiei”. 18. “Grota Urieșilor” “Mai înainte vreme strămoșii noștri
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
asta a salvat trei vieți. Soția și cei doi copii, că el a murit la Canal. Mă cutremur. Omulețul ăsta chiar crede că i se cuvin de drept odoarele astea, care au semănat moarte. Mai trăiește cineva? Nu, s-au prăpădit de moarte bună. Cred că unul dintre copii a reușit să fugă din țară. Dar a murit într-un accident. De unde știți atîtea despre ei? Păi, mai aude omul de la unul, de la altul. Privesc tapiseria. O scenă religioasă, cu Maica
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]