738 matches
-
impuse din afară)"56. Totuși, aceste teme cu nuanță etnică și etică, totodată, capătă la Ana Blandiana un regim special, realizând, astfel, crezul deconstrucției: desfacerea tradiției sau a elementului comun și redarea lui diferențiată, la nivel individual. Trebuie menționată, însă, "propensiunea spre general, specifică modernității, prin desprinderea actului poetic din cadrele strâmte ale unui fapt reperabil de biografie pură este rezultatul investirii lui cu o funcție de cunoaștere, experiența singulară devine o cale de descoperire a umanității omului, un mod de revelare
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
tocmai prin developarea lor. Cercetarea, analiza, se efectuează tot asupra unui cuplu conjugal, ca și în "Calul verde". O asociere cam ciudată, sortită, din plecare, eșecului între un poet și o agronomă, crează fără efort condițiile conflictului, al incomunicabilității. Între propensiunea idealității specifică bărbatului și pragmatismul tern al femeii, între iubirea absolută a lui și iubirea domestică, terestră a ei (cu bucătărie, mașină de spălat și pat conjugal rezistent), nu pot exista puncte de contact. Plecarea lui spre altceva devine astfel
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
tema păcatului original, estetica sublimului și stilistica vituperării sau a imprecației. Contra-revoluționarii țin de trei curente: conservatori, reacționari și reformiști. Primii sînt tradiționaliști și adepți ai monarhiei absolute. Reacționarii sînt nostalgicii feudalității de sînge - discursul lor adună la un loc propensiuni anarhiste și etica arsitocratică: ei sînt adevărații liberali, scrie Compagnon, moderni față de monarhiștii care-i precedă și retrograzi față de religionarii lui 1789 și, mai ales, 1793, „În mod ideal republicani și În mod istoric legitimiști”, ca Chateaubriand. În fine, reformiștii
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
très bien. Ce n'est pas si mal payé, comme métier...” Francezul nu este Însă un continuator al lui Swift, el face lumii o propunere pe cît de procatoare, pe atît de serioasă. Slăbiciunea sa pentru mase este explicită, Împotriva propensiunii majorității scriitorilor spre marginalitate: “Une opinion majoritaire me paraît toujours intéressante, quelle qu'elle soit. Dès que je vois un sondage avec des pourcentages, je saute dessus! C'est presque une maladie, quoi...” În sfîrșit, În același interviu, disprețul său
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
diferit, ridicată de Camus În Străinul, ridicată, la modul creștin absolut, de Dostoievski În Crimă și pedeapsă: care este limita umană a libertății? Dostoievski răspunsese Dumnezeu și problema era rezolvată. Dar Camus redescoperă umaniatea În aspirația ei spre totalitate, În propensiunea ei criminală, În gregaritatea ei - jumătatea ei vitregă, blestemată, nesățioasă, nelimitată, programatic fascinantă pentru intelectualul francez al secolului XX, iar Lorette Nobécourt reface traseul descoperirii camusiene cu un bagaj Îmbogățit: experiențele liminare ale sexualității des-frînate, maternitatea - o altă posibilă tragedie
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
protocoalele pe care și le impune pentru a evita bascularea În non-sens sau În vid. [...] Am fost frapat Întotdeauna de caracterul poetic al lucrurilor obișnuite, derizorii. Ele sunt cele care cheamă la ordine”, declară creatorul unui nou Mersault a cărei propensiune spre vacuitate este echilibrată de psihologia vetustă dar sănătoasă a eroului de roman polițist. Un Mersault pe care-l salvează lucrurile, ocazional femeile, niciodată definitiv ci pe perioade scurte, pe momente: prezența unui obiect, o călătorie cu avionul sau o
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
obligat să citească. Dacă n-ar părea pretențios, aș zice că noosfera băcăuană e mai bogată și de o calitate mai bună datorită evenimentelor la care m-am referit. Băcăuanii n-au devenit „bacovieni”, dar au dezvoltat o mai mare propensiune pentru literatură și pentru arte. Faptul că în Bacău funcționează o asociație de scriitori și o filială de artiști plastici se explică, în ultimă instanță, tot prin „efectul” Bacovia, lucru ușor de admis de cei familiarizați cu biografiile unor oameni
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
onest chiar de la început, într-o inedită artă poetică ce deschide cartea, Palinodie, să nu ceară "argumente/ nici înveșmântarea ideii în materie sensibilă"). Și totuși, deși poemelor marca Acosmei pare a le lipsi orice intenție lirică, orice proiecție hiperbolică, orice propensiune spre mit, metaforă sau metafizică, cititorul nu trebuie să se resemneze. El descoperă că există o poeticitate de substanță în înșiruirea, plină de o cruzime deloc studiată, de tranches de vie specifice: individuale și nu prea, autobiografice și nu prea
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
că le va opri undeva de-a lungul tubului digestiv. Din succesiunea neutrală și lentă a enunțurilor (de regulă absolut albe, metaforic vorbind), se încheagă în orice caz tablouri tulburătoare dintr-o existență aproape vidă, aproape nulă, cum spuneam, ca propensiune spre vreunul dintre misteriile ontologice sau spre transcendentul salvator; mai mult chiar, pusă între paranteze. Actantul consumă și se lasă consumat de o serie de gesturi lente, meticuloase în felul lor, dar fără niciun sens aparent, blocate într-o succesiune
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
biografia ce structurează piesa „nu se sfârșește”. Această biografie este a unei țărănci, Măria, eroină „dintr-un șir de femei anonime care au stat la temelia istoriei”, „unul dintre soldații anonimi ai desăvârșirii noastre”. O caracteristică a operei lui P., propensiunea spre parabolă, se manifestă în chipul cel mai explicit în Cezar, măscăriciul piraților sau Capcana sau Cine îndrăznește să verifice dacă împăratul are chelie falsă și în Dirijorul. Prima piesă reface înălțarea și pierzania lui Cezar în versiune parodică, iar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
naturii și cunoașterii"), in Systems New Paradigms for the Human Sciences (Sisteme noi paradigme pentru științele umane), Berlin-New York, Walter de Gruyter, 1998. 10 Petru Ioan, "Stéphane Lupasco et la propension vers le contradictoire dans la logique roumaine" (" S.L. și propensiunea spre contradictoriu în logica românească"), in Basarab Nicolescu et Horia Bădescu (éd.), Stéphane Lupasco L'homme et l'oeuvre, Monaco, Rocher, "Transdisciplinarité", 1999. 11 Christian Duchemin, conversație particulară, august 2008. 12 Don D. Roberts, The Existential Graphs of Charles S.
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
o expresie legitimă în Proclamația de la Timișoara. În sprijinul acesteia se demonstrează de câteva săptămâni în Piața Universității din capitală, devenită un simbol al rupturii de vechiul regim și expresia cea mai clară a luptei anticomuniste. Voința de putere și propensiunea civică au acum, pe cât se pare, direcții divergente. Una a emis un discurs menit a menține starea de confuzie a societății, pe seama căreia să-și poată face "jocul". Cealaltă s-a refugiat într-un spațiu simbolic, aproape minuscul, care tinde
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
vieții materiale. Mai există, desigur, o șansă: minunea! Dar cine a crezut că abolirea unei dictaturi anacronice și sufocante determină prin ea însăși, peste noapte, minunea "schimbării la față" s-a înșelat. Deziluzia avea să fie la fel de mare ca și propensiunea utopică. De unde lunga serie de lamentații pe care presa ni le servește de la începutul acestui an cu o stăruință demnă de un program pozitiv. Cum de s-a ajuns la impasul prin care trecem nu e greu de explicat. Mai
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
ne este de altfel cunoscut. Așteptăm de la forurile noastre de conducere o atitudine mai lămurită în această privință. Iași, 5.XI.1990 JUBILEU ÎN TRANZIȚIE Născut din explozia de energie umană produsă de (cum să-i spunem?) Revoluție și din propensiunea legitimă a unor tineri spre asanarea societății noastre, cotidianul "24 ore" promitea din start să rămână, oră de oră, la dispoziția publicului. Totuși, el a cunoscut sincope nu numai de ore, ci și de zile, după cum reiese dintr-o simplă
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
trăim acum și ceea ce se întâmpla în societatea noastră cu două secole în urmă. Disperarea se înstăpânise și atunci peste suflete, orizontul părea definitiv închis, inerția aproape deplină. Era nevoie de multă forță sufletească, dacă nu și de o mare propensiune utopică, pentru a închipui o ieșire din letargie. Cum să se înfrângă exasperantul imobilism? Lancea lui Horea a fost una dintre soluții: protestul radical și fără întoarcere contra opresiunii. Luminarea sistematică a poporului prin școală și biserică definea o altă
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
Revoluția franceză, lumea a trăit sub obsesia ideologicului. Se risipesc acum, sub ochii noștri, reverberațiile unei obsesii. Mulți cred a sesiza fapt imposibil chiar moartea oricărei ideologii. O atmosferă de crepuscul, impregnată cu amintiri dureroase, de melancolie, însă și de propensiuni utopice, plutește azi peste lume. Istoricii o alimentează cu mijloacele lor, tot mai conștienți că în efortul actual spre o mai deplină claritate a discursului despre om ei aduc nu doar necesare limpeziri, ci și penumbra noilor, inerentelor mituri. Societatea
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
cu spiritul critic, realizarea personală în spațiul ideilor cu o pedagogie civică mereu valabilă. Dacă spiritul nu e altceva decât "puterea de a împrumuta unei circumstanțe actuale resursele trecutului și energiile devenirii" (P. Valéry), spiritul maiorescian se definește ca o propensiune constructivă, susținută și disciplinată prin rigorile filosofiei. Un asemenea spirit nu-și pierde nicicând actualitatea. E spiritul unui gospodar ce asumă rosturile unei culturi și mai mult decât atât. "Ai un singur bloc de marmură: dacă îl întrebuințezi pentru o
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
și simplă. Mai întâi, sincronia acestui final cu unele mutații geopolitice de amploare, apoi eșecul spectaculos al regimurilor comuniste și intrarea în noua vârstă a revoluției tehnologice creează o disponibilitate în plus pentru abordări de tip viitorologic, însă și o propensiune escahatologică. Se evocă deja post-istoria ca un fapt pe care, de la Hegel încoace, destui gânditori au voit să-l definească. Celestin Bougle îl utiliza încă de la începutul secolului. Prin anii '50, pe când lumea apuseană își lua avânt după marea conflagrație
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
sintetizează într-o serie de trăsaturi semiotice cele două regimuri ale publicității REGIMUL DENOTAȚIEI REGIMUL CONOTAȚIEI Informație Semnificație Reprezentare Emoție Analitic Sintetic Obiect Semn Produs Complicitate Cunoaștere Valoare Instrucție Empatie Nume Caracter Practică Mit Mimesis Poiesis (G. Péninou, 1972: 112) Propensiunea spre vis și mit este modelarea așteptării salvatoare, aptă să răspundă angoaselor produse de o tradiție pustiită și de o modernitate pustiitoare (G. Balandier): "Țările care vor domina lumea vor fi cele care vor ști să ne facă să visăm
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
mari șanse să beneficieze de un grad sporit de acceptabilitate a ideilor. Pare evident că enunțul unei ipoteze este reținut dacă surprinde și plăcut, adică este și memorabil prin simplitatea (și frumusețea) formulării și concordant cu credințele oamenilor în privința cunoașterii. Propensiunea spre simplitate, chiar dacă are valoarea practică a punctului arhimedean, se asigură de credibilitate într-un mod pur omenesc, de minimizare a efortului de înțelegere: să fie simplu spus. Problema este dacă, la acest nivel de adresabilitate și credulitate, ipoteza mai
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
unidimensional, poate cel mult rearanjat interior, pentru a se asigura de consecințe doar după ce realitatea s-a consumat. Procesul explicativ al Economiei s-a născut sub impulsul și după regulile inducției, iar unii teoreticieni acuză încă - și pe bună dreptate - propensiunea Economiei către metafizică. Această atitudine este încurajată și de faptul că teoria economică admite prea multe asumpții încă de la originile sale moderne, între altele și ca rezultat al revoluției presupuse de secularizarea principiului creator. Revoluția formei Este clar acum că
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
ajuns. Mai întâi un instrument străin de intenții catastrofale, planul, a fost acuzat de eșec și aruncat la coșul rebuturilor istoriei și apoi o instituție socială (chiar de socializare a performanței), piața, a fost compromisă pentru că a dat dovadă de propensiune spre moderație, când a fost forțată să lucreze (intensiv și, mai ales, extensiv) în atelierele câștigului nelimitat. Ce s-a dorit este străveziu: salvarea ideologiilor și ideologilor unor exagerări în privința forțării sistemelor să funcționeze spre limita extremă, ca și când natura ar
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
libertății pieței, ci chiar împlinirea ei prin faptul că și aceasta se va manifesta prin ceea ce este în esență, adică o expresie a libertății de acțiune a oamenilor. Amestecul vinovat de sensuri ale libertății - ca libertate a unui mecanism - trădează propensiuni antiumane. Funcționarea liberă a pieței are sens doar dacă ea nu înseamnă lipsa de libertate pentru opțiunile umane. Or, libertatea pieței este în viziunea fundamentaliștilor o formulă de limitare a libertății de acțiune a omului, adică supunerea voinței acestuia forței
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
actelor intenționate (Popper, 1998a), se constituie ca incertitudini, uneori (poate adeseori!) contextele fiind saturate de astfel de fapte. Cu alte cuvinte, Economia operează asupra forțelor antropice, eminamente cu substanțiere subiectivă, psihică, în formule deterministe sau nu (mai mult nu), cu propensiuni iraționale. Fizica este o știință a raționalului, iar Economia o știință a raționalității minime a contextelor substanțializate de fapte raționale și iraționale și consecințe intenționate și neintenționate deodată și spontan. Dacă ar trebui să aibă funcție predictivă, Economia ar prevedea
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
certitudine subiectivă, individuală și socială, faptelor economice. Apare ca evident adevărul că bunul-simț operează în logica Economiei înainte de toate ca regulatorul naturii umane în calitatea ei de mediu de cristalizare (de configurare) a condiției umane. Discernământul structurează, la rândul lui, propensiunea omului de a se situa între căile minimale ale supraviețuirii și infailibilitatea intersubiectivității (știindu-se că omul este o ființă socială). Pentru Economie a explica este funcția de a da expresie bunului-simț, pe care am putea să o considerăm ca
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]