1,181 matches
-
de altfel nimeni nu este pregătit să o facă - ci acea „gură de umbră” care s-a făcut auzită prin el, „obscuritatea” pe care textul o relevă, o obscuritate a epocii și care face din Caragiale contemporanul nostru. Acțiunea și Reacțiunea Farsa scrisă în 1880, Conu Leonida față cu reacțiunea, nu avea mari pretenții, însă nota absurdistă combinată cu pasiunea pentru politică, hybris-ul majorității perso- najelor caragialiene, era numaidecât sesizabilă. Eugen Ionescu părea să pornească din același punct cu Scaunele
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
ci acea „gură de umbră” care s-a făcut auzită prin el, „obscuritatea” pe care textul o relevă, o obscuritate a epocii și care face din Caragiale contemporanul nostru. Acțiunea și Reacțiunea Farsa scrisă în 1880, Conu Leonida față cu reacțiunea, nu avea mari pretenții, însă nota absurdistă combinată cu pasiunea pentru politică, hybris-ul majorității perso- najelor caragialiene, era numaidecât sesizabilă. Eugen Ionescu părea să pornească din același punct cu Scaunele, insistând foarte mult pe calitatea teatrală a scenei epurată
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
importanță care pus acum sub lupă oferă cheia evenimentelor din stradă. Cealaltă lentilă prin care monstruosul se insinuează în lumea domestică a burghezului tabietard ține de regimul figurat al limbajului, de plastica deformatoare a unei reto- rici de uz gazetăresc. „Reacțiunea” este monstrul ieșit din obscuritate, care asemeni unui animal de pradă „stă la pândă ascuțindu-și ghearele”. Registrul monstruosului se află aici într-o relație simbiotică cu grotescul figurilor terifiante pe care le sculptează retorica jurnalistului. „Nu e revuluție, domnule
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
monstrul ieșit din obscuritate, care asemeni unui animal de pradă „stă la pândă ascuțindu-și ghearele”. Registrul monstruosului se află aici într-o relație simbiotică cu grotescul figurilor terifiante pe care le sculptează retorica jurnalistului. „Nu e revuluție, domnule, e reacțiune ; ascultă : ăcitește tremu‑ rând :Ă «Reacțiunea a prins iar la limbă. Ca un strigoi în întunerec, ea stă la pândă ascuțindu-și ghearele și aștep- tând momentul oportun pentru poftele ei antinaționale... Națiune, fii deșteaptă !»” Însă violența se dovedește a
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
unui animal de pradă „stă la pândă ascuțindu-și ghearele”. Registrul monstruosului se află aici într-o relație simbiotică cu grotescul figurilor terifiante pe care le sculptează retorica jurnalistului. „Nu e revuluție, domnule, e reacțiune ; ascultă : ăcitește tremu‑ rând :Ă «Reacțiunea a prins iar la limbă. Ca un strigoi în întunerec, ea stă la pândă ascuțindu-și ghearele și aștep- tând momentul oportun pentru poftele ei antinaționale... Națiune, fii deșteaptă !»” Însă violența se dovedește a fi una rituală, o ritualitate a
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
auzului drept un moment revoluționar sangvinolent, un fel de noapte a Sfântului Bartolomeu, pentru că Leonida nu numai că se identifică drept republi- can, formă de benignă grandomanie, dar se și știe recunos- cut, prin urmare recognoscibil pentru inamicii Republicii, recte „Reacțiunea”. Ethosul apartenenței este recuperabil și din proiecția grandorii proprii pe firmamentul confirmării importanței evenimentului prin mesajul trimis de către Garibaldi, mesaj transcris probabil din „memoria” inexactă și deformatoare a unui articol de gazetă. Prin urmare, acest efect de dilatare senzorială pe
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
luptă”. Formulări ambigui, pe măsura inteligențelor capilor. Semnatarul documentului din care cităm, Naty Terdiman (responsabilul CDE-ului hușean) remarcase (măcar declarativ!) că: „În rândurile populației evreești domină un curent politic democratic”. În cel de-al doilea taler al balanței politice, „reacțiunea” era reprezentată „...mai slab” spunându-se că „...maniști nu sunt iar brătieniști 1. Mai sunt puțini lupiști și tătărăscieniști”. Spre dreaptă informare, „maniștii” erau membrii PNȚ - Maniu & Mihalache; „brătieniștii” erau membrii PNL - Brătianu; „lupiștii” erau adepții aripii dizidente din PNȚ
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
ns.)”. Acest final de frază spune totul, credem noi. Frăția cu dracul până la trecerea punții este atestată copios de neverosimila frază ce urmează, scrisă negru pe alb, În luna august a anului 1946, de către neconsolatul politician oportunist Naty Terdiman: „Forța reacțiunii din rândurile evreilor este cât se poate de slabă dar nu aș afirma cu toată tăria că suntem simpatizați (subl.ns.) dar dintr-o vitală necesitate, massa evreiască merge alături de noi (subl.ns.)”. p. Conferință fără participanți În sfârșit, după
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
În PCR de către Întreg activul PCR - evrei, negăsindu-i-se nimic grav la activul său”. Gutman propunea „fraților” de luptă proletară români „...să dea mai multă atenție membrilor de partid evrei precum educația și un control mai strâns”. Cu toate că „...forța reacțiunii În masa evreească este slabă”, totuși autorul constatase surprins foarte că „...dorința de emigrare În Palestina e În plină creștere”. a.j. „Sarcinile s’au realizat prost...” Ca de obicei, Gutman, respectând cu strictețe formatul standard al rapoartelor de activitate
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
spirit a populației evreiești”: „Starea de spirit este puțin Încordată În ceea ce privește ajutorul cu alimentele Americane unde populația evreească a fost aproape neglijată de aceea n-ea dat posibilitatea de a demasca restul cadourilor Americane ca o reacție a Reacțiunii Internaționale (sic!, n.n.) În legătură cu reacțiunea dela noi unde Crucea Roșie a trimis elementele cele mai compromise ca foști legionari, elemente Maniu cu care ocazie sa putut face comparație cu ajutorul efectiv acordat de către URSS”. După cum aminteam Într-un episod
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
este puțin Încordată În ceea ce privește ajutorul cu alimentele Americane unde populația evreească a fost aproape neglijată de aceea n-ea dat posibilitatea de a demasca restul cadourilor Americane ca o reacție a Reacțiunii Internaționale (sic!, n.n.) În legătură cu reacțiunea dela noi unde Crucea Roșie a trimis elementele cele mai compromise ca foști legionari, elemente Maniu cu care ocazie sa putut face comparație cu ajutorul efectiv acordat de către URSS”. După cum aminteam Într-un episod anterior, „ajutorul” rușilor a fost compensat Însutit
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
condus destinele țării după abdicarea benevolă a regelui Carol al II-lea (6 septembrie 1940) și până la 23 august 1944 (Ion Antonescu) și 30 decembrie 1947 (regele Mihai I): „Timpul dela 6 septembrie 1940, dată când cu ajutorul monarhiei și al reacțiunii a venit la cârma țării Generalul Antonescu - unul din galeria marilor scelerați care au Însângerat omenirea (subl.ns.) - și până la 23 august 1944 când glorioasa Armată Roșie a eliberat România de cotropirea armatelor hitleriste, constituie cea mai cruntă și mai
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
Londra și Washington. Astăzi, după atîția ani de așteptări amăgitoare, ne putem da seama de valoarea actului lui Tătărăscu: s-a întors și conștient de riscuri, a formulat protestul pe care, fără teamă, l-a dat publicității spre a provoca reacțiunea, fie în sensul pozitiv, adică schimbarea politicii guvernului, fie în sensul negativ, trimiterea lui în închisoare. În regimurile comuniste, orice critică, orice denunțare a unei rele stări sînt calificate: act de rebeliune. Or, Tătărăscu atrăgea atenția, alarmat, în acel memorandum
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
deținuților, informate de tratamentul care le este aplicat, exagerează cum este firesc rigorile la care sînt expuși, creînd astfel guvernului o atmosferă imposibilă. Acel fond de generozitate și de blîndețe al poporului român, suportă cu greutate brutalitățile și violențele, iar reacțiunea naturală se preface în ură contra autorilor responsabili de acele fapte rele". Rechizitoriul continuă, în același ton măsurat, dar energic. Dacă Gheorghe Tătărăscu, ca vicepreședinte al consiliului de miniștri, ar fi citit acest protest într-o ședință a consiliului, totul
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
despăgubesc din bugetul statului de sumele cheltuite în alegeri. Principiile rămân principii și activitatea miniștrilor se rezumă în primul loc la satisfacerea partizanilor flămânzi și liniștirea cluburilor politice, care au făcut țării cel mai mare rău posibil. Se cere o reacțiune, o nouă credință, un ideal înălțător, altfel țara aceasta clădită cu atâtea sacrificii se va ruina. Așteptăm deci de la femeie pe care o vrem să fie regeneratoarea vieții noastre politice, ea este ultima noastră speranță. Pentru a răspunde acestei chemări
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
dătător de viață și de noi energii. Femei intelectuale, muncitoare, văduve și orfane de război! Stăpânitorilor țărilor fasciste și imperialiste le e sete de energiile, de sângele copiilor, fraților, soților și părinților noștri! Dar femeile sunt lovite și direct de către reacțiunea fascistă prin înlăturarea lor din toate ramurile de producție, prin ținerea lor într-o stare de inferioritate. Unite, alături de femeile din lumea întreagă, să ne strângem rândurile în apărarea vieții alor noștri și a noastră și să luptăm pentru salvarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
de reglementare a muncii feminine au neglijat până acum problema familiei. Această lacună ar trebui completată prin acțiunea politico-socială pentru protejarea instituției familiei, protejare care se poate realiza pe cale preventivă, prin măsurile de ordin social și educativ, precum și pe cale de reacțiune imediată, prin reorganizarea muncii feminine în folosul integrității familiei. Natalia Dr. Popoviciu Buletinul muncii și asigurărilor sociale, organ al Ministerului Muncii, Sănătății și Ocrotirii Sociale, anul XV, nr. 9-12, septembrie-decembrie 1935, pp. 653-663. 41TC "41" șApelț Către femeitc "[Apel] Către
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
Federația Internațională a Femeilor Democrate care a apreciat cu drept cuvânt că „înfăptuirea unității organizatorice pe scară națională este condiția unității de luptă a mișcării feminine internaționale” și își aduc aportul lor la marea luptă care se dă între tabăra reacțiunii imperialiste și Frontul păcii și libertății, în frunte cu U.R.S.S. Uniunea femeilor muncitoare (U.F.M.), deși organizație de clasă și prin aceasta organizație politică de avantgardă, care se va încadra odată cu Partidul Social-Democrat în Partidul Unic-Muncitoresc aderă cu entuziasm
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
de viață, pentru reconstrucția țării, pentru menținerea păcii. În această organizație unică, femeile de toate categoriile sociale, lucrând strâns unite, conștiente de răspunderea pe care o au, vor fi un bastion puternic pentru menținerea păcii și paznici vigilenți împotriva instigațiilor reacțiunii internaționale. Vor fi un factor hotărâtor în făurirea unei Românii cu adevărat libere, prospere și democratice. Maria Rosetti, Președinta Federației Democrate a Femeilor din România, Deputat de Severin Almanahul femeii, 1948, pp. 34-36. 95TC "95" Activitatea F.D.F.R. în anul ce
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
rămâne nimic. Asistam, deci, la o discuție între doi „grei“: un fost premier al României, pe deo parte, și cel care e considerat tătucul presei scrise românești postrevoluționare, pe de alta. Iar discuția părea desprinsă din Conu Leonida față cu Reacțiunea. Radu Vasile fusese invitat pentru că tradusese o biografie a Papei Ioan Paul al IIlea, iar pe burtiera emisiunii, Ion Cristoiu pusese să se scrie un titlu senzaționalist (lucru în care e expert, nu?): „Enigmele unui papă istoric“. Bineînțeles că nu
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
căutarea unui autor de Pirandello Marieta din Culoarul cu Șoareci de N.Breban Babakina din Ivanov de A.P.Cehov Nebuna din Chaillot de Giraudoux Individia pașnică din Nu muriți din întîmplare de I.Băieșu Efimița din Conu’ Leonida față cu reacțiunea de I.L. Caragiale Frosina din Avarul de Moliere Pasqua din Gâlcevile din Chioggia de Goldoni Dorine din Tartuffe de Moliere Gaeva în Livada de vișini de Cehov Soția din Roberto Zucco de Bernard Marie Koltes Aspazia Matteo din Circul Matteo
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
dezvoltată. 1. 6. 4. Viziunea socialistă despre cooperație În gândirea socialistă se disting două curente de idei în ceea ce privește cooperația: curentul socialiștilor asociaționiști și cel al socialiștilor moderni (comuniști). Socialiștii asociaționiști din Anglia și Franța vedeau în cooperație o mișcare de reacțiune împotriva defectelor organizării capitaliste a societății. Astfel Robert Owen opune principiului liberei concurențe pe cel al cooperării și proiectează o organizare a producției și consumului pe baze cooperatiste, prin organizarea ordinii sociale și economice a vieții oamenilor în mari comunități
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
dacă nu cumva sugerată de teoria eroilor a lui Thomas Carlyle, "inovația fiind că aicea cei căzuți din cer, luceferii trimeși de sus pentru a lumina calea omeniei, sunt artiștii" . Conceptele de mediu, condiționare, caracterul însemnat al artistului, spirit de reacțiune, impresionism intră în țesutul interpretării critice la Iorga, acesta punând în pagină multă erudiție și trimiteri la literaturile franceză, rusă, germană, engleză sau italiană, care atestă ardoare comparatistă, nu tocmai favorabilă pentru literatura noastră, la momentul 1890."Critica științifică" oferă
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
din Cluj (1927-1932). Profesează avocatura la Ocna Mureșului, Huedin și Cluj. Debutează cu versuri în revista liceului din Aiud, „Ghionoaia”, și editorial cu volumul În țara toamnei (1929). A colaborat la „Fire de tort” (Turda), „Unirea” (Blaj), „Patria” (Cluj), „Tribuna”, „Reacțiunea literară” (București). Debutul lui G., remarcat și de G. Călinescu în „Viața literară”, a însemnat doar un exercițiu de digitație pentru cel care, peste aproape patru decenii, își va schimba și stilul, și maniera, dar mai ales tonul. După o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287378_a_288707]
-
lui N. T. Orășanu, semnatar al majorității colaborărilor, mai ales cu pseudonimul Nicor. Datoria unui jurnal umoristic, se arată în Profesiunea de credință, este de a sancționa viciile și ridicolul cu ajutorul râsului. Săgețile satirice sunt îndreptate împotriva Palatului și a reacțiunii politice, țintele obișnuite ale lui N. T. Orășanu. Politicienii junimiști (P. P. Carp, Titu Maiorescu) și liberalii (I. Ghica) sunt criticați deopotrivă. Junimismul („noua direcție negruțiană în literatură”) este, de asemenea, atacat. Revista are și o rubrică intitulată „Mofturi politice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285470_a_286799]