885 matches
-
capacitatea individuală de a o asimila: reprezintă un aspect important al realității contemporane, unul dintre motivele care au generat vii dezbateri legate de interdependența dintre informativ și formativ la nivelul procesului educațional, ceea ce a obligat conceptorii de curriculum la o regândire a planurilor și programelor de învățământ și la impunerea conceptului de educație permanentă; * tensiuni între material și spiritual: deși individul trăiește puternic ancorat în sfera unei lumi materiale, aceasta nu a reprezentat niciodată o piedică reală în calea aspirației către
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]
-
definit: cadrele didactice, elevii, părinții, societatea în ansamblu. Ea s-ar putea defini ca o posibilă modalitate de analiză critică, de reflexie asupra unui fenomen care s-a apropiat inevitabil de planul realității școlare: schimbarea, ca reacție de reconstrucție și regândire a teoriilor și practicilor de abordare a procesului educațional. Cu toate acestea, fără minime încercări de transpunere a acestui fenomen în realitatea școlii contemporane, pedagogia schimbării riscă o relativă cantonare într-un discurs ce își va manifesta caracterul persuasiv doar
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]
-
publice în Uniunea Europeană (2004); Cetatea lui Platon (2010) lucrare ce a primit premiul Revistei Transilvania și premiul "Vasile Conta" al Academiei Române, 2012; Noi și postcomunismul (2012). A coordonat Constituția României. Opinii esențiale pentru legea fundamentală (2013) și Je suis Charlie? Regândirea libertății în Europa multiculturală (2015). A coordonat, împreună cu Daniel Șandru, volumele Massmedia și democrația în România postcomunistă (ediția I în 2011; ediția a II-a revăzută și adăugită, în 2013), Totalitarismul. De la origini la consecințe (2011), Zece exerciții de inginerie
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
et al. (2010), Practitioner’s Guide to Statistics and Lean Six Sigma for Process Improvements, published by John Wiley & Sons, Inc., Hoboken, New Jersey. footnote> 1.1. Strategia de dezvoltare globală Perioada de criză aduce cu sine și nevoia de regândire a modelului de dezvoltare economică la nivel global, În care un rol important Îl are Economia Bazată pe Cunoaștere. În centrul acestei strategii se află omul, cu potențialul său creativ, cu puterea sa de adaptare la schimbare și cu un
Managementul Cunoașterii by Octavian ȘERBAN () [Corola-publishinghouse/Science/233_a_168]
-
5. Dezvoltarea durabilă și geneza conceptului de Economie Bazată pe Cunoaștere Managementul Cunoașterii, prin esența aplicabilității sale, implică dezvoltarea durabilă - obținerea unor avantaje economice din ce În ce mai mari din cantități de resurse naturale din ce În ce mai diminuate. Criza actuală este un moment important pentru regândirea strategiei de dezvoltare la nivel global. Este evident că modul actual de folosire a resurselor nu mai poate fi suportat de o planetă din ce În ce „mai mică”. Economia Bazată pe Cunoaștere a pornit de la un concept fundamentat În cadrul
Managementul Cunoașterii by Octavian ȘERBAN () [Corola-publishinghouse/Science/233_a_168]
-
replia și a consolida o politică de marje reduse pe termen lung. Chiar și acum, slaba reacție a băncilor de a lua măsuri În consonanță cu reducerea de către BNR a dobânzii-cheie la 4,25%, arată de fapt că procesul de regândire a strategiei În etapa actuală este unul anevoios, greu de acceptat și supus efectelor inerțiale ale unor abordări care nu se pot Înlocui ușor. În momentul de față, se impun măsuri care să asigure stabilitatea, dar și lichiditatea necesară dezvoltării
Managementul Cunoașterii by Octavian ȘERBAN () [Corola-publishinghouse/Science/233_a_168]
-
abordări este orientată spre trei direcții: 1) Dezvoltare Durabilă - ecologie; 2) Knowledge Management - cunoaștere; 3) Politica de Coeziune - convergență. 1) Dezvoltarea Durabilă este obținerea acelor avantaje economice sporite, În contextul diminuării folosirii resurselor naturale. Criza actuală este un prilej de regândire a strategiei globale de dezvoltare. Devine evident că modul În care sunt folosite resursele naturale acum nu mai poate fi suportat de o planetă din ce În ce mai sărăcită de resurse. Putem spune că dezvoltarea durabilă este de neconceput fără efortul de a
Managementul Cunoașterii by Octavian ȘERBAN () [Corola-publishinghouse/Science/233_a_168]
-
strategii ne poate releva multe aspecte care pot duce la Înlăturarea greșelilor făcute și la Îmbunătățirea punctelor tari, cu scopul de a Înțelege că, În situații date, putem Învăța și din eșecuri. Efectul bun al acestui duș rece a fost regândirea strategiei de dezvoltare pentru următorul interval de zece ani, apărând astfel Europa 2020, cu obiective clar exprimate după regula SMART, mult mai adaptată situației actuale și a nevoilor reale a celor peste 500 de milioane de locuitori și 27 de
Managementul Cunoașterii by Octavian ȘERBAN () [Corola-publishinghouse/Science/233_a_168]
-
reculul unei crize de amploare care a constat În: datorii uriașe, reducerea drastică sau chiar scăderea ritmului de creștere, creșterea șomajului, creșterea fără precedent a prețului petrolului, scăderea nivelului de trai, conflicte sociale etc. În acest context, era necesară o regândire a strategiei de dezvoltare pe următorii ani, prin punerea accentului pe armonizarea intereselor economice la nivelul Uniunii Europene. Iată că noțiuni uitate precum creșterea inteligentă, dezvoltarea ecologică, favorizarea incluziunii au devenit laitmotivul abordării pentru croirea noii strategii. Nimic nu este
Managementul Cunoașterii by Octavian ȘERBAN () [Corola-publishinghouse/Science/233_a_168]
-
și Dobrovie-Sorin 1994). În formatul pe care îl oferă teoria X-bar, conform căreia proiecțiile sintactice au formatul universal Specificator - Centru - Complement, este greu de înțeles și de explicat de ce unele proiecții nu au specificatori. Problemele de acest fel impun o regândire a modului în care privim deplasarea verbului în proiecția verbală extinsă. Acesta este și cel de al doilea obiectiv major al capitolului de față. Vom aduce argumente pentru o analiză în care verbul se deplasează ca grup, deplasare XP (engl.
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
profesor va pune accentul pe soluționarea de probleme, atunci elevii/studenții săi vor aplica În practică o Învățare prin rezolvarea de probleme.Aceeași observație se poate face și În legătură cu sistemul de verificare curentă a cunoștințelor În cadrul lecțiilor. De aceea, o regândire a sistemelor de evaluare prezintă o importanță covârșitoare asupra viitorului metodologiilor de predare/Învățare ce vor fi practicate În procesul de Învățământ. 8. Metodele și principiile didacticetc "8. Metodele și principiile didactice" În mod tradițional, acțiunea instructivă și tehnica sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2051_a_3376]
-
parte conservatorismul, școala are datoria să Încurajeze experimentele cutezătoare și să pună În practică din ce În ce mai multe metode eficiente, chiar atunci când ele riscă să contrazică, uneori, principii și mentalități tradiționale. De fapt, o reconsiderare fundamentală a metodelor presupune implicit și o regândire din temelii a corpului de principii didactice cu care ne-am obișnuit atât de mult și care țin locul, pentru moment, unei teorii explicativ-prescriptive integratoare a instruirii În curs de constituire, cu pretenția de a servi drept ghid științific predării
[Corola-publishinghouse/Science/2051_a_3376]
-
absolutizarea sau negarea unora sau altora ca și conservatorismul educatorilor sau rutina excesivă, indiferența etc. aduc mari prejudicii efortului actual de ridicare a calității Învățământului. Didactica modernă nu se opune În nici un fel inițiativei și originalității individuale sau colective de regândire și reconsiderare În spirit creator a oricăror aspecte care privesc perfecționarea și modernizarea metodologiei Învățământului de toate gradele. În fond, creația, În materie de metodologie, Înseamnă o necontenită deschidere și receptare la nou, căutare, reînnoire și Îmbunătățire a condițiilor de
[Corola-publishinghouse/Science/2051_a_3376]
-
baze metodologice au fost puse cu aproape 300 de ani În urmă. Este inimaginabil ca progresul științei să continue să tolereze predarea și Însușirea științei prin metode neștiințifice sau insuficient fundamentate științific. Imperativul Însușirii științei și tehnicii ne obligă la regândirea modalităților de asimilare a acestora, la trecerea de la metode cu caracter cvasiempiric la metode științifice, la scientizarea, de altfel, a Întregului mod de organizare a Învățării școlare. Ca urmare a acestor cerințe presante, legate de cultivarea spiritului științei În Învățământ
[Corola-publishinghouse/Science/2051_a_3376]
-
fie valorificat cu inteligență și la maximum În folosul modernizării activității de instruire, evident, fără a se ajunge la o exagerare a rolului acestor instrumente. Noua realitate contextuală obligă la o reconceptualizare a educației, cu consecințe directe și indirecte asupra regândirii metodologiei didactice. Fără Îndoială, folosirea unor noi tehnologii În scopuri didactice nu reprezintă o noutate. Să reamintim faptul că, Încă În urmă cu câteva decenii, a fost resimțită o instrumentalizare destul de puternică a metodologiei, prin introducerea tehnicilor audiovizuale În cadrul procesului
[Corola-publishinghouse/Science/2051_a_3376]
-
etc, b) dezvoltarea spirituală, morală, socială și culturală a comunitații În care se integrează școala: valori promovate, oportunități și implicare În activități extracurriculare etc. că școala ar trebui să ofere șanse egale pentru toți la exprimare și succes, ceea ce presupune regândirea raportului dintre cooperare și competiție și recompensele puse În joc. d) Satisfacerea nevoilor speciale, pentru elevii vulnerabili fiind necesară satisfacerea unui climat de securitate. Strategiile de combatere a violenței școlare au abordat diferit fenomenul, În funcție de specificul cultural, de tipul de
Prevenirea conduitei agresive la preadolescenţi şi adolescenţi by Mihaela Munteanu; Anica Nechifor () [Corola-publishinghouse/Science/91538_a_92391]
-
nervos (se sinucide), refuzînd prizonieratul identitar. Conflictul cultural este, prin urmare, baza tragediilor autentice. Orice antagonism ireconciliabil se regăsește ultimativ în interiorul unei paradigme axiologice, de extracție culturală. Marile tragedii shakespeariene demonstrază faptul cu prisosință, impunînd, pînă la un punct, o regîndire a teoriei tragicului. Bibliografie William Shakespeare. The Complete Works. Ed. Avid Bevigton. London: Acott, Foresman and Company, 1980. William Shakespeare. Hamlet. Traducere de Ion Vinea. București: ESPLA, 1955 William Shakespeare. Opere complete. Traducere de Ion Vinea, Mihnea Gheorghiu ș.a. București
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
mai meticulos până în 2000: șase volume ce au capacitatea de a înfățișa istoria exilului. Anul 1989 lipsește din rândul jurnalelor, fiind original inserat printre emisiunile reținute în volumul al cincilea al seriei Undelor scurte. În Jurnale, Monica Lovinescu invită la regândirea istoriei apropiate sau mai îndepărtate. Scopul nu este de a crea literatură, deși prin creație se conturează un mod de a scrie, un stil specific prin care se observă lumea, prin care se transcrie viața și istoria. În mod cert
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
procesul de constituire și consolidare a statelor africane, sud-asiatice, din Orientul Mijlociu, America Latină etc. Pe fondul hegemoniei sistemice americane, politica statelor sistemului internațional suferă un proces de orientare cu preponderență către nivelul subsistemului propriu de relații internaționale. Astfel, se produce o regândire a politicii externe a statelor, din punct de vedere diplomatic, economic și militar, la nivel subsistemic. Această tendință este marcată de apariția și dezvoltarea unui set de organizații internaționale de tipul UE, ASEAN (Association of South-East Asian Nations - Asociația Națiunilor
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
favorabilă lumii dezvoltate, Occidentului sau „Nordului”, și presiunile pentru realizarea unei alte ordini internaționale (chiar a justiției internaționale, pentru unii autori), în sensul unei responsabilizări față de majoritatea „recentă” a statelor lumii, a unei mai mari influențe a acestora, a unei regândiri a legitimității internaționale, chiar în sensul unor elemente de redistribuire globală a puterii și a resurselor. Una dintre dimensiunile esențiale în caracterizarea oricărei teorii a relațiilor internaționale se referă, așa cum rezultă și din discutarea celorlalte teorii din volumul de față
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
în comun a capacităților de asigurare a unei securități „construite” altfel. După cum reiese implicit din rezumarea argumentului lui Wendt, una din direcțiile de cercetare bogat reprezentate de autori constructiviști, în ultimii ani, este cea a studiilor de securitate. Constructivismul propune regândirea conceptului de securitate, schimbându-i subiectul de referință (individ, umanitate, ecosistem) și accentuând rolul proceselor de construire a identității proprii și atribuire a identității celorlalți actori în determinarea interesului național și modelarea politicii externe a statelor. Teoria constructivistă a adus
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
practici alternative, care merg mai departe decât simpla criticare a teoriilor mainstream, redenumite sugestiv malestream. Sunt, de altfel, etape similare, deși plasate ulterior temporal, cu parcursul studiilor feministe în ansamblul științelor sociale, mergând de la descoperirea femeilor ca subiecți sociologici la regândirea teoriilor sociologice și politice și ajungând la propunerea unor noi fundamente teoretice, a unor metode alternative și a unor recomandări de politici publice alternative non-discriminatorii și echitabile față de diferențele de gen. O caracterizare foarte succintă a fiecărui curent teoretic feminist
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
ansamblul unei colectivități, mai degrabă stări de excepție decât regula. În mod similar, autonomia unui stat este astăzi aproape o imposibilitate pe plan politic, economic, social, cultural. Feminismului perspectival i se datorează una dintre cele mai serioase construcții teoretice pentru regândirea conceptului de securitate și a securității naționale ca obiectiv axiomatic al statelor. Înțeleasă în linii mari ca siguranță și stabilitate a unui stat, asigurată prin puterea de care acesta dispune, prin forța sau capacitățile sale ofensive și defensive, securitatea unui
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
existența și bunăstarea cetățenilor lui, de ambele sexe, și le alocă sectorului militar, accentuând spirala insecurității (pe plan internațional) și sacrificând bunăstarea populației (pe plan intern). Poate cea mai interesantă și importantă linie de cercetare deschisă de feminismul perspectival rămâne regândirea conceptului de putere și a implicațiilor acesteia asupra practicii relațiilor internaționale. Definită prin capacitatea unui actor de a-și atinge scopurile - sau, mai detaliat (coercitiv), capacitatea lui A de a-l determina pe B să acționeze așa cum își dorește A
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
Puterea asupra celuilalt poate fi transformată în puterea de a face ceva împreună cu celălalt, care să aducă beneficii reciproce și să cimenteze o relație de putere împărtășită. Este un pas conceptual care poate duce la deconflictualizarea domeniului relațiilor internaționale, la regândirea legăturilor dintre comunități, state, umanitate în ansamblu (iar aici orice feministă perspectivală are în vedere inclusiv comuniunea cu generațiile care vin, tocmai în spiritul grijii și al relaționării). Un pas mai departe în inventarea unui concept alternativ de putere este
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]