1,372 matches
-
acumspre „învierea” lor cu duhul. Este intrarea „Mirelui” în stăpânirea fă-găduită: „Toiagul stăpânirii Ți-l va da Domnul din Sion” (Psalm 109,2); „Cu Tine este poporul Tău în ziua puterii Tale, întru strălucirile sfinților Tăi” (Psalm 109, 3-4). Acest „Toiag al stăpânirii”, a fost arătat de Dumnezeu prin semnul dat lui Moise, atunci când i-a vorbitdin rug ca Dumnezeu al celor vii (Marcu 12, 26-27) după NumeleSău de „Iahve” (Ieșire 4, 14): „De nu vor crede și nu vor asculta
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
4, 14): „De nu vor crede și nu vor asculta de glasul meu, ci vor zice: Nu ți s-a arătat Domnul!, ce să le spun? Zis-a Domnul către el: Ce ai în mână? Și el a răspuns: Un toiag! Aruncă-ljos, îi zise Domnul. Și a aruncat Moise toiagul jos și s-a făcut toiagulșarpe și a fugit Moise de el. Și a zis Domnul către Moise: Întindemâna și-l apucă de coadă. Și s-a făcut toiag în mâna
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
asculta de glasul meu, ci vor zice: Nu ți s-a arătat Domnul!, ce să le spun? Zis-a Domnul către el: Ce ai în mână? Și el a răspuns: Un toiag! Aruncă-ljos, îi zise Domnul. Și a aruncat Moise toiagul jos și s-a făcut toiagulșarpe și a fugit Moise de el. Și a zis Domnul către Moise: Întindemâna și-l apucă de coadă. Și s-a făcut toiag în mâna lui” (Ieșire 4, 1-4). După ce a dărâmat zidurile Ierihonului
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
răspuns: Un toiag! Aruncă-ljos, îi zise Domnul. Și a aruncat Moise toiagul jos și s-a făcut toiagulșarpe și a fugit Moise de el. Și a zis Domnul către Moise: Întindemâna și-l apucă de coadă. Și s-a făcut toiag în mâna lui” (Ieșire 4, 1-4). După ce a dărâmat zidurile Ierihonului, semn al egoismului și alpierderii slavei de la Dumnezeu în inima lui Zaheu, „Sionul” își zidește zidurile; mintea împră știată se adună când inima este dezlegată din legături. Această bucurie
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
de luptă (1 Regi 4, 10-11); alta a fost reacția lui Moise descoatere a apei din stâncă fără invocarea Numelui. „Zis-a Domnulcătre Moise: Treci pe dinaintea poporului acestuia, dar ia cu tinecâțiva din bătrânii lui Israil; ia în mână și Toiagul cu care ai lovitNilul și du-te! Iată Eu voi sta înaintea Ta acolo la stânca din Horeb,iar tu vei lovi în stâncă și va curge din ea apă și va bea poporul”(Ieșire 15, 5-6); „A luat, deci
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
care ai lovitNilul și du-te! Iată Eu voi sta înaintea Ta acolo la stânca din Horeb,iar tu vei lovi în stâncă și va curge din ea apă și va bea poporul”(Ieșire 15, 5-6); „A luat, deci, Moise toiagul din fața Domnului, cumpomenise Domnul și au adunat Moise și Aaron obștea la stâncă și azis către obște: Ascultați, îndărătnicilor, din stânca aceasta vă vomscoate apă? Apoi și-a ridicat Moise mâna și a lovit în stâncă cu toiagul său de
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
deci, Moise toiagul din fața Domnului, cumpomenise Domnul și au adunat Moise și Aaron obștea la stâncă și azis către obște: Ascultați, îndărătnicilor, din stânca aceasta vă vomscoate apă? Apoi și-a ridicat Moise mâna și a lovit în stâncă cu toiagul său de două ori și a ieșit apă multă și a băut obștea și dobitoacele ei. Atunci a zis Domnul către Moise și Aaron: Pentru că num-ați crezut ca să arătați sfințenia mea înaintea ochilor fiilor luiIsrail, de aceea nu veți duce
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
a orientat spre aprofundarea felului în care se împletesc tradiția și modernitatea în metafizica lui Descartes; ca nici o altă filosofie, cea cartesiană prin forța și complexitatea ei contradictorie, a produs același efect pe care Moise l-a obținut lovind cu toiagul în stîncă. Revenind la precizările noastre etimologice, amintim că sensul originar al termenului modern este unul temporal; modo semnifică în latină caracterul recent al unui eveniment; în cecolul VI e. n. cuvîntul modernus era încă neologism (Cassiodorus și Piscianus) încetățenindu-se
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
inter‑ pretează textul: să nu legi gura boului care treieră 53, în termeni ai responsa‑ bilității bisericii de a se îngriji de subzistența celor încredințați cu slujirea apostolică. În 1Cor 10,454, el întrebuințează metafora pietrei lovite de Moise cu toiagul, ca să izvorască apă în pustiu 55, drept un simbol al prezenței lui Cristos în mijlocul poporului Vechiului Testament, și ca o prefigurare a ritua‑ lului creștin al botezului. În Gal 4,2156 ș.u., sfântul Paul dezvoltă o alegorie complexă cu
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
cere de la adepții săi un tribut greu pentru credința lor; de aici rezultă tematica imaginilor referitoare la martiri, iar în Vechiul Testament deseori întâlnim imagini care vorbesc despre: intervenția lui Dumnezeu în favoarea poporului ales, Noe, Abraham, faraonul Egiptului, Moise lovind cu toiagul stânca din care țâșnește apă, etc. Adesea se întâlnește scena din Vechiul Testament a celor trei tineri aruncați în cuptorul cu foc și a lui Daniel eliberând‑o pe Suzana acuzată de desfrâu de bătrânii desfrânați. Artiștii creștini utilizează de asemenea
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
îngândurat, cu frunte și plete eminesciene: un „luceafăr”. În interior, desenele, vignetele perpetuează motive patriarhale: peisaje cu copaci, o fată așezată la o margine de lac, o cruce înălțată peste semănături, o casă de țară cu cerdac, un drumeț cu toiag, un ciobănaș cu turma, doi câini de vânătoare, felurite motive decorative vegetale. O notă patriarhală și provincială - pe alocuri de pronunțată nuanță sămănătoristă - dau publicației și unele titluri de texte (Despărțire, Cântec trist, S-a rupt în sufletu-mi ceva
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287146_a_288475]
-
lumii, poate și-n afara timpului. Era bătrân, cred că și bolnav, universul lui se reducea la curtea mănăstirii, iar timpul lui era intervalul dintre slujbe și rugăciuni, asta repetându-se la infinit. Poate bocancii și aspectul de om dărâmat, toiagul care-l sprijinea, și bărbița de țap, au contribuit la formarea imaginii de mai sus (mai mult bocancii, purtați în toiul verii). Ne-am întors la drumul spre Slătioara, fiindcă spre Râșca ne abătusem de la șoseaua principală. Prin sate n-
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
de apărare ce cădeau pradă armatelor barbare dezlănțuite care nu erau conduse, ci incitate de mînia unui împărat ce jurase strîmb, ce se putea obține în cele din urmă de la mărinimosul Pontif? Un privilegiu de învestire a Episcopilor, veniturile episcopale, toiagul și inelul; cu condiția ca acești Episcopi să fie mai întîi aleși după canoane, liber, fără simonie, fără "violență"244 și fără alte condiții care să restrîngă și mai mult privilegiul. Iar lui Henric i s-a părut o mare
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
de învestire a Episcopului cu sceptru și inel, însemne ale jurisdicției episcopale. Și chiar regele a protestat, căci nu intenționa să acorde Episcopului, prin acea ceremonie, decît posesia asupra bunurilor temporare 245; dar nu fu răsplătită cu aceasta Biserica; fiindcă toiagul și inelul erau cu adevărat simboluri a ceva ce însemna mai mult, iar învestitura implica necesitatea consimțămîntului principelui, pentru ca alesul să devină Episcop; de aceea se organizau multe Concilii, Prelații erau în permanentă mișcare, se făceau adunări de Cardinali împotriva
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
cumpere de acolo veșmintele cu care avea să plece în pelerinaj la Ierusalim. Își cumpără deci pânză de sac groasă și foarte aspră, din care își făcu o haină lungă ce-i ajungea până la glezne. Își făcu rost de un toiag și de o ploscă, atârnându-le de șaua catârului. Își cumpără și niște opinci, dar nu încălță decât una, nu de dragul de a nu fi în rând cu lumea, ci pentru că avea un picior înfășat, care îl durea destul de tare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
1522, se duse și căută în mare taină un sărac, și despuindu-se de toate veșmintele sale i le dădu, iar el se îmbrăcă cu mult dorita sa haină. Apoi merse și îngenunche înaintea altarului Stăpânei noastre 3 și, cu toiagul de pelerin în mână, veghe toată noaptea, stând când în genunchi, când în picioare, până la ivirea zorilor. Plecă în zori așadar, pentru a nu fi recunoscut, și nu o luă pe drumul ce ducea direct spre Barcelona, pe unde ar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
acea culoare frumoasă ca de obicei; și avu o cunoaștere limpede, cu un puternic consimțământ al voinței, că era diavolul. Și după aceea, o vreme, continua să-i mai apară deseori, dar el, în semn de dispreț, îl izgonea cu toiagul pe care îl avea de obicei în mână. În fața morții 32. Odată, în Manresa, se îmbolnăvi; o febră puternică îl aduse în pragul morții; îi era limpede că avea să-și dea curând duhul. În acel moment îi veni un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
cele pe care le-am zis, decât înaintea mai marilor mei, care mă pot sili la aceasta”. Mai înainte, călugărul întrebase de ce Calixto venise îmbrăcat astfel: purta un fel de veșmânt larg și scurt, o pălărie mare pe cap, un toiag în mână și niște cizme până la jumătatea piciorului. Și întrucât era înalt și voinic, părea și mai pocit. Pelerinul îi povesti că fuseseră întemnițați în Alcalá, că li se ceruse să se îmbrace ca studenții și că tovarășul său, în timpul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
bani în țară? Ca să reechilibrăm bugetul celor care muncesc acolo și nu reușesc să-și cumpere de mâncare? Am fost la vot! În Italia! Am văzut o bătrână condusă la secție de fata ei. A fost salutată cu . Umbla în toiag! În toiag, să voteze pentru binele României! De atâta bine, ea va muri prin străini! Suntem mulți care vom muri departe de țară, pentru că e nevoie de banii noștri, nu de sufletul nostru! Cui îi pasă de faptul că trăim
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
țară? Ca să reechilibrăm bugetul celor care muncesc acolo și nu reușesc să-și cumpere de mâncare? Am fost la vot! În Italia! Am văzut o bătrână condusă la secție de fata ei. A fost salutată cu . Umbla în toiag! În toiag, să voteze pentru binele României! De atâta bine, ea va muri prin străini! Suntem mulți care vom muri departe de țară, pentru că e nevoie de banii noștri, nu de sufletul nostru! Cui îi pasă de faptul că trăim atârnați între
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
vești” în depozitul de lemne, înălțător, nu numai în finalul lui, în care, jucată de o mare actriță gruzină, Veriko Andjaparidze, apare o bătrână îmbrăcată bizar, cu un rucsac în spate, cu un geamantan într-o mână și un baston (toiag) în alta (ea pare a veni de departe, poate tocmai de acolo de unde nu s-au mai întors atâția) pentru a întreba dacă „drumul acesta duce la biserică” și în care, înduioșată, eroina filmului îi răspunde că nu, aceasta e
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
arguții specioase, În timp ce dușmanul [bătea] la porțile cetății. Așa fiind, declar din parte-mi că repetarea mai departe a acest[ui] soi de adunări - În care atâtea energii tinerești se pervertesc reciproc - mă va sili cu mâhnire să-mi iau toiagul și să plec, oricât interes indirect prezintă aceste adunări pentru cel care ar voi să le studieze din diverse și speciale puncte de vedere... ...DUPĂ ÎNTOARCEREA DIN MOLDOVA A STĂPÂNIRII NOAStre românești, M.B. și-a regăsit, curând-curând, locul său de
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
să părăsesc parohia, după ce mai întâi am oficiat Sf. Liturghie și am îndemnat pe credincioși să nu-și lepede credința și să nu semneze nici un fel de act în acest sens. După slujbă, cu o desagă în spate și un toiag în mână, am dispărut din localitate mergând în pribegie. Nu mi-a fost ușor, dar cu ajutorul lui Dumnezeu, am scăpat de urmăritori (securiști) care, în aceeași zi s-au instalat în sat și împrejurul casei parohiale pentru a mă aresta
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
pregătit. Trecerea spre eternitate constituie al treilea moment important din viața omului și ultimul. În Costișa a fost și se menține tradiția ca cei în vârstă să-și pregătească cele necesare pentru moarte: haine noi, pânză albă (giulgiu), sicriul, crucea, toiagul din ceară bună (de albine), lucrurile de dat de pomană peste sicriu, douăsprezece punți (prosoape în dungi) peste care trebuie să treacă mortul, în drum spre cimitir. Banii adunați pe icoana de pe pieptul mortului se dau copiilor, la răspântii de
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
petreacă pe ultimul drum pe mama, soacra și bunica lor. − Maria, Emilia, ați luat tot ce am vorbit aseară? − Da, Costache, cred că n-am uitat ceva...ia să văd...pânză albită este, ceară de albine pentru lumânări mari și toiag am pus. Am luat și zahăr și bomboane și busuioc și tămâie...tot ce trebuie la o înmormântare... O podidiră iar lacrimile acestea scurgându-se pe obrajii crestați de riduri, parcă mai adâncite de durerea mare ce o îndura acum
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]