2,316 matches
-
al râului. O secundă mai târziu, îngrozit, Hugo se zbătea din toate puterile. Apoi, după încă o secundă, totul se terminase. Ceva ascuțit îi stătea lipit de față. Ceva și mai ascuțit i se înfipsese în spate și între picioare. Ușurat, dar parcă nevenindu-i să creadă, Hugo a realizat că era înfipt într-o cracă de copac care căzuse pe jumătate în apă. La numai câțiva metri de el, râul se prăbușea în cazanul în fierbere al barajului. Zeul părinților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
să-l vezi pe Theo, a adăugat Laura. —Theo? Cine...? A, sigur, absolut... — Fir-ar al naibii! Aproape că uitase cum îl chema pe propriul ei fiu. Amanda i-a aruncat Laurei o privire suspicioasă, dar și-a dat seama, ușurată, că în mod incredibil, aceasta nu părea să fi sesizat greșeala. Amanda era departe de a fi un suflet sensibil, dar până și ea a realizat că era ceva în neregulă cu Laura. Întregul comportament al acesteia era ciudat. Ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
rigide ițite în unghiuri dramatice. Imaginea asta i s-a părut lui Hugo de-a dreptul sinistră. Fără Theo care să le dea de cap, toate jucăriile alea păreau desprinse dintr-un film de groază. Fine și-a privit ceasul. Ușurat, a văzut că în curând venea ora să-și ia fiul de la Chicklets. Dimineața, ca fiecare dimineață de când își pierduse slujba, abia trecuse. După ce-l lăsase pe Theo la creșă, Hugo îl sunase pe avocat. Ca în fiecare zi, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
eu Însămi care, copil fiind, Îmi dorisem exact așa o mamă. Recunosc că de câte ori auzeam de câte una dintre odraslele prietenilor mei că devenise un inadaptat ingrat, vestea Îmi dădea un fel de bucurie răutăcioasă, făcându-mă să mă simt ușurată că nu fusesem nevoită să trec prin Întregul spectru al frustrării și disperării de părinte. Ce poate fi mai groaznic din punct de vedere social decât ca propria ta fiică să declare că te urăște, și asta În fața unor oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
obiecte de artă În calitate de curator profesionist pentru colecții private și făcea comenzi de instalații-sculpturi pentru corporații care Își Înființau sediile internaționale În locuri Îndepărtate. În plus, Întâmplător știam că are un potențial nou client la Milano. S-ar fi simțit ușurată să aibă un motiv ca să nu mai meargă În excursia birmaneză. Pe de altă parte, fiica ei de 12 ani, Esmé, care visa să ajute orfanii din Birmania și care se și lăudase În fața profesoarei ei și a colegilor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Într-un sat Jingpo de pe drum. Bennie aprobă În tăcere. — Apoi, mergem cu bicicleta la piață, unde tarabele cu mâncare sunt foarte interesante pentru turiștii care nu mai văzut așa ceva... În timp ce Lulu enumera diferite activități spontane, Bennie se simțea din ce În ce mai ușurat. Lulu se descurca admirabil, slavă Domnului. Stând În picioare În partea din față a autocarului, Lulu numără membrii grupului Înainte de a da semnalul de plecare șoferului, un bărbat căruia Îi spunea Xiao Li. —Puteți să-i spuneți domnul Li, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
de-ajuns ca să le repare cum trebuie. Mă mir că nu i-a căzut toată șandramaua În cap. Oricum, bietul om e acum În spital, puțin deshidratat, cu un cucui mare la cap, dar altfel e foarte bine. Harry răsuflă ușurat. Deci asta se Întâmplase. —Și ceilalți erau cu el? —Ei bine, asta e problema. Nu erau, mă tem, și nici nu au fost văzuți. Mai mult, tipul ăsta, Walter, nu știe unde sunt. Inima lui Harry Începu din nou să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
fiecare masă, laudă fiecare fel de mâncare neobișnuit, spunând că nu au mai mâncat niciodată atâtea delicatese necunoscute și insecte gustoase. Heinrich a fost șocat să afle că turiștii credeau acea poveste ridicolă despre podul stricat. Dar s-a simțit ușurat că avea mai mult timp să-i scoată din situația dezastruoasă. Avea să mai aștepte câteva zile, sperând că turiștii se vor plictisi de această aventură și că tribul va realiza că băiatul nu era salvatorul lor. Între timp, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
niciodată această ambivalență a priorităților, iar În momentul În care s-a trezit incapabilă să mai ia hotărâri, a devenit deprimată. De fiecare dată când Dwight venea să ia copilul la el sau la medic pentru un control, se simțea ușurată. Eliberată de responsabilitate, se băga În pat, dar nu putea dormi. — Ce se Întâmplă cu mine? se Întreba. Mi-am dorit copilul ăsta atât de mult. Milioane de femei au copii. Nu poate fi atât de complicat să crești unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
idiș, adresându-mă publicului ca să ies, în cele din urmă, nu știu cum din încurcatură, important fiind faptul că am ieșit. Ba am beneficiat chiar de aplauze, de pură curtoazie probabil, când m-am așezat după bizara alocuțiune trilingvă improvizată. Am răsuflat ușurat, dar în sinea mea ardeam de mânie. Mă simțeam de parcă aș fi căzut într-o capcană. Eram printre ultimii care au părăsit sala de mese și, la ieșire, l-am prins de mână pe Dr. Villa, l-am privit în
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
câteva minute prelungite de așteptare, ofițerul meu a revenit însoțit de un gradat superior, mi-a ștampilat pașaportul fără să-mi arunce vreo explicație sau măcar o privire de omenie și mi l-a înmânat, așa că acum puteam să răsuflu ușurat. După trei ore de la aterizarea pe aeroportul "Sheremetyevo" din Moscova, urma să luăm avionul pentru Tbilisi de la aeroportul rezervat zborurilor interne de la "Vnukovo". Ambasada Olandei care reprezenta interesele noastre în Uniunea Sovietică a trimis un delegat să ne primească și
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
odată să ne întoarcem la civilizație. Întâi câteva lumini palide, apoi lumină după lumină, trotuare care se succedau continuu conducând către o piațetă circulară și, ajungând acolo, taxiul a oprit brusc șoferul anunțându-ne: "Vot kino Zvezda!62". Am răsuflat ușurați, ba chiar am și zâmbit, am plătit șoferului adăugând un bacșiș generos peste tarif și ne-am îndreptat spre casa din fața cinematografului. În locuința unde eram așteptați se adunase între timp un grup important de tineri și tinere în jur
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
pe rând, ci toate în același timp. O bucățică de scotch făcuse diferența între moarte și viață: un dobitoc neatent o pusese pe senzorii de fuselaj, când spăla aripa pe-aeroport, apoi o uitase acolo. Încă o dată, puteam să răsuflu ușurat. Eu rămăsesem la adăpost, departe de micul mecanism al nenorocirii. Sau cel puțin așa credeam. M-am ridicat de pe scaun și m-am lipit de tocul ferestrei. Am șters aburul cu mâneca de la tricou, ca într-o telenovelă; doar soarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
secunde ale Boeing-ului sunt liniștite. Lumea râde, minte, moțăie, tace, fără sentimentul pionieratului. Două sute cincizeci de tone de-oțel nu-ți cad în cap din senin, mai ales când circuli prin zări cu opt sute de kilometri la oră. Poți răsufla ușurat. Dacă holograma mea n-ar fi la bord. Impactul. Una din aripi străpunge puntea Boeing-ului. Scaunele se pliază, topite de flacări. Primele treizeci. Următoarele patruzeci. 12A, 12B, 12C, 12D. Opresc înaintarea deasupra lui 12E. Iubita mea s-a trezit. Urlă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
nou, din calcul și politețe. Mai ales din calcul. „O să-ți dau Pif-ul, ți-l las chiar mai mult de-o jumătate de oră. Poți să mi-l înapoiezi diseară, îți explic eu unde să-l lași.“ „Mulțumesc.“, am răsuflat ușurat. „Nu te grăbi, că nu știi pentru ce îmi mulțumești. Treaba dumitale ce cauți acolo, nu e nevoie să mă pui la curent. Dacă găsești ceva, ceva ce-ți trebuie, cu-atât mai bine. Eu am umblat cu lupa pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
ia înainte. Opelul nu ne mai aștepta la poartă, mocirla dispăruse. O zi deosebită, strălucind de soare și gigabiți. Drumul arăta curat, neted, fără dâmburi și gropi. Ploaia se potolise, cerul devenea lucios cu fiecare pas. Mă simțeam mulțumit, trist, ușurat. Bunicu’ Vitalian se putea odihni la Moroieni, în dosarele Arhivelor, în cutele poveștii sau oriunde-ar fi fost. Schimbasem lumea, îmi salvasem țara colorată și puturoasă de la dispariție. Intrasem în posesia tuturor amintirilor și le-administrasem cum știam eu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
nici unul dintre haiduci nu mișcase. Oană Își dădu repede seama că uitase un amănunt. Ienicerii ar fi trebuit să Întâlnească deja străjile. O așezare de haiduci fără străji e un lucru ciudat. La scurt timp, foșnetul reîncepu, iar căpitanul răsuflă ușurat. Șeful ienicerilor considerase, probabil, că haiducii aveau o Încredere atât de mare În ascunzătoarea lor, Încât nu mai socotiseră necesar să pună pază. Cealaltă variantă, anume că haiducii s-ar fi retras peste noapte, era socotită imposibilă. Încetul cu Încetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
se năpustiră pe flancuri. În același timp, cornul transmise semnalul Pedestrimea e chemată În spatele voievodului! O parte din răzeșii care blocau retragerea grosului oștirii din mlaștini se regrupară pe linia deschisă de atacul Apărătorilor. Atunci, Alexandru Înțelese strategia și răsuflă ușurat. Chemarea trupelor pedestre pe urmele șarjei de cavalerie indica recucerirea pozițiilor pierdute și sugera neclintirea de pe câmpul de luptă. Moldovenii nu mai aveau nici cea mai mică intenție de retragere. Același lucru Îl Înțelese și Soliman. Trâmbițele din alaiul urdiei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
ceva. Unde vei fi la noapte? Călugărul traduse și așteptă cu emoție răspunsul. - Lângă voi, spuse Încet Ștefănel. Nu voi pleca decât după ce bandiții Jian Shi se vor fi retras, iar Drumul Mătăsii va fi din nou liber. Călugărul răsuflă ușurat. Negustorii porniră În grabă să organizeze scena unei lupte care nu avea să existe. Mulți arătau cu mâna spre tânărul necunoscut, care avusese ciudata idee a bătăliei de oglinzi. - Am avut multe nume, spuse pe neașteptate Ștefănel. Am avut multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
clinchete de săbii. Apărătorii se Întorceau de la antrenamente. Muntele era plin de viață. Se dădeau ordine În limba italiană, se mișcau trupe de cavalerie, se ascuțeau săbii tocite de exerciții. Undeva se auzea sunetul melodios al unei mandoline. „Italienii... ” gândi, ușurat, Alexandru. Italienii și muzica lor pe care o duc pretutindeni. - Aveți pregătite corturi Încălzite, le spuse Angelo Apărătorilor moldoveni. Veți primi de mâncare și uniforme noi. Aveți cai. Mâine și poimâine sunteți liberi să vă odihniți și să transmiteți mesajele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
capturarea căruței. Ienicerii care deveniseră călăreți se năpustiră Într-un atac fulgerător pe firul văii, În timp ce restul trupelor continuau Înaintarea. Mihaloglu privi prin lunetă ambele ofensive. Mergea perfect. Ce putea fi greșit În această tactică genială? - Totul e greșit... murmură, ușurat, Angelo. Slavă cerului, omul ăsta mai are și orgolii. Știu că urmărește semnalele observatorului și toate celelalte mijloacele noastre vizuale și sonore de semnalizare. Ordon tăcere totală. Din acest moment, mecanismul Apărătorilor funcționează singur, fiindcă e alcătuit din oameni inteligenți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
și de acolo până la poalele munților Caucaz și de acolo până la vadul Nistrului. Și de la vadul Nistrului până aici. Ce vești Îmi aduci? Mongolul clipi din ochi, bucuros că cineva Înțelesese greutatea și importanța misiunii lui. Era, Într-un fel, ușurat. - Stăpânul meu Îți dorește vindecarea brațului drept, revenirea vederii și liniștea sufletului. Era un mesaj În mesaj. Nimeni nu putea ști exact ce suferințe are căpitanul Oană, decât un om care văzuse starea lui și știa că Încă nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
nu le dădură nici o atenție. Dar, brusc, Oană Își simți umărul drept prins cu forță. Durerea strânsorii Îi provocă o scurtă amețeală. Se Întoarse Încet, cu o privire naivă. Un ienicer Îi făcu semn spre furcă. Oană Înțelese și răsuflă ușurat. Lăsă furca pe jos și, cu mâinile goale, porni mai departe, printre șirurile de ieniceri. Se auzea deja vocea preotului din sat, psalmodiind Cetania Morților. Lumina scădea Încet dincolo de codri, iar lumânările din jurul catafalcului aruncau străluciri galbene și, parcă, neliniștite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
să-ți termini devoțiunile începute, nu te-ai cuminicaț cu noi ca altădată; de ce n-ai face-o acum? Știi că pentru un creștin nu e alt remediu mai salutar și că, mulți bolnavi s-au simțit în urmă, mai ușurați ". "Cum! răspunse iute împăratul, aici în pat? Aceasta e imposibil! Sunt totdauna fericit, totdauna doritor să-mi îndeplinesc datoria; voi face-o când voi fi în picioare, când Dumnezeu îmi va da forțe. Altfel m-aș putea eu prezenta înaintea
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
luptei într-un loc întărit, pregătit dinainte. Este de presupus că Ștefan a încercat să le producă turcilor pierderi la trecerea Dunării. Flota turcă ridica ancora la 1 iunie, și văzând încotro se îndrepta, îi face pe venețieni să răsufle ușurați: „Liniștea ni se așterne pe suflete!” exclamau conducătorii Serenissimei. La 5 iulie, ajungeau în fața Chiliei, oastea otomană aflându-se sub conducerea directă a sultanului și a celor doi beilerbei, Iskender pașa, beilerbeiul Anotoliei, și Ahmed Hersekzade pașa, beilerbeiul Rumeliei, ambii
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]