939 matches
-
vase diferite regăsește lucruri familiare: „Trebuia să dea în toate călătoriile peste căpitani nebuni și secunzi ariviști? Era oare ceva în vânătoarea de balene care părea să-i întunece sufletele și să-i deformeze pe cei aflați sub vraja ei ucigătoare?” Popasul pe insule, misterele tribului în care ajunge pe Nuku Hiva, evadarea, îi adaugă alte istorii, așa că revine acasă cu provizii pentru scris. Și ceea ce impresionează la Herman Melville, dincolo de judecăți morale, este felul în care se dedică scrisului, împins
Când personajul se numește Herman Melville by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/2839_a_4164]
-
Între aceste două lumi există pentru noi, cei din Constanța și împrejurimi, un hotar și, anume, plaja de nisip (...). Despărțind țara invadată de sovietici de peisajul celor care cred în idealurile cunoscute cândva și de noi, îndepărtate de această negură ucigătoare. Motiv pentru care am gândit că titlul cel mai potrivit al romanului meu ar fi Hotarul de nisip" (pp. 140-141). Aceste precizări metatextuale (și oarecum stranii în derularea acțiunii) par rodul unui adaos târziu la textul scris la începutul deceniului
Destine în derivă by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8265_a_9590]
-
și simte abia acum că ceva s-a schimbat radical. Toți se uită la el ca la urs, toți așteaptă să facă declarații ultime și să rostească adevăruri definitive, iar el, omul care scăpase cu viață luptînd împotriva celui mai ucigător aparat de represiune, omul care îndrăznise să spună adevărul despre ceea ce se întîmpla în Rusia, tocmai el nu mai simțea acum nevoia să vorbească. Și Soljenițîn începe pur și simplu să tacă, refuzînd să dea interviuri și să răspundă frivolelor
Invulnerabilul by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10646_a_11971]
-
permise și al „șopîrlelor” care le dau tuturor (autor, editor, cenzor, critic, cititor) iluzia că e bine ce fac și că altceva nu se mai poate face. Poetul chiar face, în Totul, acest „altceva”. El pune în locul realității standardizate, nivelatoare, ucigătoare prin mediocritate și conformism lumea lui proprie, imaginarul său, un univers, așa-zicînd, cărtărescian. Și astfel, prăpastia dintre statutul de poet care promisese, la debut, să fie unul mare și cel de profesoraș obscur la o școală obscură dintr-o Capitală
Altceva by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3054_a_4379]
-
a rămas însă Ioan Groșan, au apărut chipuri noi), dar el a rămas în capul mesei și continuă să lase cu gura căscată noi și noi generații de aspiranți la boemă, prin sofismele sale inimitabile, amoralismul delicat-pervers, scenariile revelatorii, ironia ucigătoare, interpretările fanteziste, răspunsurile din zona paranormalului, strategiile de bătrân seducător, buna dispoziție continuă. La 55 de ani împliniți, Ioan Buduca îi maimuțărește încă pe burghezi (ca într-o șansonetă a lui Jacques Brel - Les bourgeois sont commes des cochons), chiar dacă
Profet în tristețea boemei by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9006_a_10331]
-
sandalele. Heidegger era o minte kitsch, spunea Reger, ca și Stifter, dar mult mai ridicol decât Stifter, care a fost într-adevăr o apariție tragică, spre deosebire de Heidegger, care a fost mereu doar comic, tot așa de micburghez ca Stifter, la fel de ucigător de megaloman, un gânditor slab din regiunea prealpină, cum cred eu, tocmai bun pentru ghiveciul filosofiei germane. Pe Heidegger l-au sorbit toți cu lingura, cu o foame de lup, ca pe nimeni altul, decenii în șir, și și-au
Thomas Bernhard - Vechi maeștri by Gabriela Dantiș () [Corola-journal/Journalistic/11081_a_12406]
-
mi-a rămas în minte ca fotografie demascatoare, filistinul gânditor cu scufie neagră de Pădurea Neagră pe cap, în care s-a tot pus la fiert imbecilitatea nemțească, spunea Reger. Suntem bătrâni, am luat de-acum parte la multe mode ucigătoare, la toate aceste mode ucigătoare în artă și în filosofie și la articole de consum. Heidegger este un bun exemplu al felului cum dintr-o modă filosofică, ce cuprinsese odinioară întreaga Germanie, n-a rămas nimic decât un număr de
Thomas Bernhard - Vechi maeștri by Gabriela Dantiș () [Corola-journal/Journalistic/11081_a_12406]
-
ca fotografie demascatoare, filistinul gânditor cu scufie neagră de Pădurea Neagră pe cap, în care s-a tot pus la fiert imbecilitatea nemțească, spunea Reger. Suntem bătrâni, am luat de-acum parte la multe mode ucigătoare, la toate aceste mode ucigătoare în artă și în filosofie și la articole de consum. Heidegger este un bun exemplu al felului cum dintr-o modă filosofică, ce cuprinsese odinioară întreaga Germanie, n-a rămas nimic decât un număr de fotografii ridicole și un număr
Thomas Bernhard - Vechi maeștri by Gabriela Dantiș () [Corola-journal/Journalistic/11081_a_12406]
-
le publica, prin anii ’90, în suplimentul Aldine al „României libere”. Asociat atmosferei crepusculare, de litanie a sfîrșitului de lume, radicalismul în speță imprimă scrisului său un caracter de confesiune existențială patetică despre amurgul Tradiției într-o lume aspirituală și ucigător de indiferentă. Alături de Mateiu Caragiale, Dan Stanca e, cum ar fi spus I. Negoițescu, „cel mai reacționar romancier român”. Nu-i de mirare că a ținut să reformuleze, în cheie personală, „gnosticul și ezotericul” Craii de Curtea-Veche. Adică „scriptura” cu
Un nou asfințit al Crailor by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/3115_a_4440]
-
Luxemburg). VINERI l România participă, cu un pavilion național, la Expoziția Mondială 2005 având ca temă „Înțelepciunea Naturii“ (Aichi, Japonia; 25. 03-25. 09) l În Kenya, Nairobi, începe Conferința asupra cercetărilor științifice/investițiilor ce se pot face în vederea eradicării maladiilor ucigătoare existente în Africa.
Agenda2005-12-05-saptamana () [Corola-journal/Journalistic/283513_a_284842]
-
și noapte, personajele se urmăresc, se rătăcesc, se spionează, se confruntă, se confundă. Sînt lupi, mistreți sau căprioare. Vînători, vînați. Vicontele de Bragelonne e un roman ce joacă pe identități, pe nume, pe scrisori și pe tăceri. Toate - performative și ucigătoare, ca vorbirea. Personajele - indiferent dacă apar ca oameni, zei, mistreți, grifoni - sînt totdeauna umbre sau fantome, vise sau statui. Și în centrul labirintului și la răscruci se află nu numai mormîntul, ci și închisoarea. Prea puțini sînt cei care nu
Mitul Muschetarilor by Mariana Neț () [Corola-journal/Journalistic/15034_a_16359]
-
judecățile noastre literare", declarație-manifest care călăuzește, de atunci încoace, magistratura criticii literare. Nu agrea deloc traducerile, care copleșiseră revistele literare și producția editorială. Și aceasta pentru că "traducțiile însă nu fac o literatură. Noi vom prigoni cît vom pute această mare ucigătoare a gustului original, însușirea cea mai prețioasă a unii literaturi". Memorabil program menit să creeze fundamentele unei literaturi originale moderne. Program reluat, în 1894, la inaugurarea revistei Propășirea: "Lepădînd din coloanele sale tot ce se înțălege subt strînsul cuvînt de
Kogălniceanu, orator și literat by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15830_a_17155]
-
Câteva asemenea daraveri au trecut în versurile din Oameni obosiți, ultimul lui volum de poezie, din 2008, pe care mi l-a dat în Poiană, pe ploaie. Parcă un singur poem, împărțit în mai multe secvențe, despre cotidianul banal și ucigător. Despre energia care ți se scurge printre degete, făcând sute de drumuri, îndeplinind sarcini mici și repetitive, absorbind griji care nu te slăbesc nici în somn. Și încercând mereu să te încadrezi în liniile morții, traducerea frisonantă pe care i-
Liniile morții by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/2654_a_3979]
-
aproape li se nărui, cedîndu-i brusc, ca zidurile groase, învinși, pătrunși de groază, fără grai, uitînd și cum, despotic, el strigase la Gabaon atunci spre soare: Stai! Și Domnul, ca o slugă, temător îl și ținuse, mîinile durîndu-l, deasupra neamului ucigător, ca unuia să-i împlinească gîndul. Și-acesta el era, acest bătrîn, muncit, cum ei credeau, de mari eforturi la cei o sută zece ani stăpîn. Dar se sculă, brusc năvălind în corturi. 2 (Dieta lui Iosua) Și se-abătu
Versuri de Rainer Maria Rilke by Mihail Nemeș () [Corola-journal/Journalistic/14446_a_15771]
-
cu FMI și Banca Mondială, aceasta retragere, cu toate ale ei, ar fi fost considerată că provocatoare a unui dezastru național. Încît, tactic, ieșirea de la guvernare ar fi priit poate PNTCD-ului, dar strategic ea ar fi indus o neîncredere ucigătoare față de acest partid. Un PNȚCD curat că lacrima, dar incapabil să se descurce în labirintul guvernării ar fi ajuns un partid cu suporteri pătimași, dar nu cu un electorat considerabil, în această perioadă. Trecut prin experiență guvernării, PNȚCD-ul poate
PNTCD si spiritul lui Maniu by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/17959_a_19284]
-
să se poarte normal, fetițește, fără a se îndrepta, precum imprevizibila Alex, către bărbătoșenie, eroina e pe măsura romanului pe care ni-l livrează. Un rebut caracterologic și expresiv, o definiție arborescentă a ridicolului. Intimitățurile ei cu limba română sunt ucigătoare: ,Privită din afară, mi se părea că aș fi violat cea mai dulce dintre intimitățuri. Aș fi vrut să mă insinuez înapoi sub formă de adiere, musculiță sau mileu pus pe masa din sufragerie, mă rog, ceva care să nu
"Intimitățuri" by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11070_a_12395]
-
sprijină nimic. - Ai țigări?, întreabă Jessica. - O șterge, strigă Roger. - Pentru numele lui Dumnezeu, Mexico, cu binișorul. Șovăind la fiecare pas, urcă panta în echilibrul delicat al ruinei. E un sistem de pîrghii care-i poate azvîrli într-o prăbușire ucigătoare în fiecare clipă. Se apropie de prada lor, carel fixează cînd pe doctor, cînd pe Roger, mișcîndu-și repede capul într-o parte și-n cealaltă. Mîrîie nesigur, coada plesnește constant laturile colțului în care l-au înghesuit. Cînd Roger, care
Thomas Pynchon - Curcubeul gravitației by Rareș Moldovan () [Corola-journal/Journalistic/6251_a_7576]
-
care le cunoaștem acum încep la 23 noiembrie 1932, când diaristul avea 25 de ani, fără a fi încă deplin maturizat. Deducem asta din tonul bine-cunoscut al teribilismului juneții dintotdeauna: "Scriu să fac ceva. Simt nevoia să fac ceva. E ucigător lucru să trăiești fără să poți face ceva. A viețui, a face. Ah! Ce cugetător mare sunt! Trebuie să faci ceva, amice." Cu precădere interiorizat într-o primă fază, junele Arșavir emite cogitațiuni solemne despre absolut, moarte, misterul feminității, rostindu
Arșavir, omul lui Dumnezeu by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/8193_a_9518]
-
Câmpia cu miros de pelin, oile, ciobanii visând la fericire și comori ("de ce numai bătrânii caută comori și la ce bun le mai trebuie fericirea unor oameni care stau cu un picior în groapă"?), răsăriturile de soare, secara secerată, zăpușeala ucigătoare a lunilor de vară, femeile care leagă snopii, uliul oprit în văzduh "ca și cum ar medita asupra plictiselii vieții", totul, în traduceri excepționale, luminează lumile. Greu de crezut că există o casă în care Cehov să nu-și afle locul, ca
Libertatea, o poveste by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/15597_a_16922]
-
cimitir vesel, de familie, a scris Cristian Popescu. Formula e circulară, ca traseul tramvaiului douășase, amenințînd să se epuizeze prin repetiție. Dar nu se întîmplă așa. Un nume foarte purtat, niște vieți banale, tramvaiele care, toate, seamănă, construiesc atent o ucigătoare monotonie, de care te salvează cea mai apropiată înmormîntare familială. Bucureștiul poate fi și el, iată, un tîrg în care nu se întîmplă nimic, o vizuină, o stație pustie de tramcar. Bîntuită de vise: "Mătușa: Am auzit de unul care
Frîna de mînă by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/12259_a_13584]
-
ambasadorul Austro-Ungariei la București, viitor prim-ministru era un obișnuit al casei. La 16 aprilie 1915 Czernin se întîlnește la Mogoșoaia cu maiorul englez Thomson, amantul Marthei. Autoarea notează mîndră de sine: "Czernin spune: masacrarea rușilor în munți; cele mai ucigătoare lupte. S-au salutat și și-au strîns mîna. E un lucru care ar fi fost de la sine înțeles în orice altă epocă istorică. E extraordinar doar astăzi. Spiritul meu se bucură că eu sînt cea care obligă la mai
Martha Bibescu în 1915 by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15983_a_17308]
-
De altfel, acela [Socrate] nefiind stăpân pe sine ca să bea sau să nu bea, a băut; cu voie sau fără de voie el trebuia să pătimească acestea, ceea ce nu a fost faptul vreunei bărbății, ci a silirii. Chiar și tâlharii și ucigătorii, în urma hotărârii judecătorilor au pătimit poate și mai grozav decât acela. Printre noi este însă cu totul dimpotrivă, căci mucenicii n-au suferit fără de voia lor, ci cu buna lor voire, stăpâni fiind a pătimi sau nu, și deci au
Martirii – biruitori ai suferinței prin credință – Despre martiri și martiriu – by Diac. Dr. Liviu PETCU [Corola-journal/Science/157_a_163]
-
duc mâncarea la gură, dar dintr-o dată, nu-mi este teamă să privesc demonul În ochi, omul rău care este din nou prezent, din nou pregătit să ucidă, să lovească Îl pot privi. De data aceasta omul are o armă ucigătoare În mâini. E pregătit să ucidă dacă mă ating de mâncarea aceea. Eu Îmi dau seama câtă nevoie am de ea, cât Îmi este de necesară. Mâncarea aceasta mi-a fost dată din nou și eu nu pot ajunge la
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
el crede ca iubirea poate să biruie, fie că este vorba de iubirea abstractă față de Bibliotecă - zeul tutelar al existenței sale lumești și poetice -, sau de cea concretă față de Femeie. Aurel Dumitrașcu este original, deloc „borgesian”, în primă ipostază, si ucigător de delicat, defel „eminescian”, totuși, în cea de-a doua. Îndrăznesc să spun că puțini scriitori români au atins nivelul de analiză diafana a femeii pe care il atinge poetul nemțean. Evenimentul care îi modifică, odată pentru totdeauna, umoarea și
Jurnalul risipitorului de iubire by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/4840_a_6165]
-
Adevărul este șansa care vrea să ucidă inerția accentuând-o. 2546. Adevărul este fumul ce nu va pluti niciodată în aerul realității decât în cel al Iluziei Vieții. 2547. Adevărul este marja de eroare a științelor. 2548. Adevărul este eroarea ucigătoare a gândului. 2549. Adevărul este nesupusul Iluziei Vieții și împăratul necunoașterii. 2550. Adevărul este unicul susținător al Morții. 2551. Adevărul este iarba necosită din lumea de apoi, cu care se hrănesc caii clipelor acestei lumi. 2552. Adevărul este inamicul declarat
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]