644 matches
-
putem acționa într-un mod adecvat, eficient în cadrul ei. Problema este: cum ne dăm seama că intervenția discursivă a celuilalt exprimă cunoștințe verosimile sau doar opinii subiective? Sau mai curând, cum ne dăm seama dacă opiniile vehiculate discursiv sunt cunoștințe verosimile sau nu? Ca răspuns la aceste întrebări vom adopta poziția lui Popper, pentru care există trei categorii de căutători ai cunoașterii adevărate și astfel trei posibilități de evaluare a opiniilor vehiculate discursiv. Verificaționiștii, sau justificaționiștii, pozitiviști, care „cer să acceptăm
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
Ovidiu 19. Trebuie să amintim aici și supoziția lui Voltaire că exilul poetului sulmonez s-ar datora faptului că acesta a surprins raporturile incestuoase dintre Augustus și fiica sa, Iulia 20. În sfârșit, trebuie să mai adăugăm și ipoteza, deloc verosimilă, a lui Deville 21, potrivit căreia Ovidiu, nou Acteon, a fost exilat pentru că a văzut goliciunile îmbătrânite ale Liviei: în acest caz, care i-ar fi fost vina? 2. Categoria soluțiilor de natură religioasă Aici trebuie să-l menționăm, în
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
frumusețe corporală: „Minunată ești la stat Și nostimă la umblat ................................... La trup ești prea-delecată. Potrivită, minunată Încît cine te zărește Deodată să rănește...” Femeia cu trup delecat și nostimă la mers ajunge pînă În poezia lui Eminescu. Este modelul frumuseții verosimile și accesibile. El apare Întîi În aceste cîntece de dragoste și de petrecere. Regăsim În ele toate motivele din lirica trubadurilor. Deschid o Antologie a trubadurilor alcătuită de Pierre Bec* și ochii Îmi cad pe o Închinare de dragoste extrasă
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
spus, imaginația lucrează în sensul dorinței, după tiparele melodramei (la fel se întâmplă și cu Eminescu în Mite și Bălăuca), pe când conștiința, așa-numitul "simț al realității", pune mereu sub semnul întrebării melodrama, sancționată pe motiv că nu ar fi verosimilă. De fapt, de aici încolo, romanul lovinescian urmărește procesul treptat de mistificare a realității, care ajunge să se conformeze imaginației, viselor și dorințelor eroinei, în acord cu teoria lovinesciană care spune că esența personalității umane constă în puterea de a
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
a romanelor sale, Lovinescu s-a văzut contestat nu atât în calitate de critic (profilul psihologic schițat poetului nostru național admite, desigur, unele nuanțări, dar e, în linii mari, plauzibil), cât mai ales ca romancier, pe motiv că "ficțiunea" sa nu e "verosimilă" (în sens aristotelician) și, în consecință, nu rezistă la un examen estetic cât de cât exigent. Oricum, e clar că procedeele tehnice specifice melodramei (narațiunea episodică, patosul, teatralitatea etc.) se regăsesc și în romanele din ciclul eminescian. Astfel, melodramaticelor proze
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
reputat din zilele noastre precum Caius Dobrescu, care apropie poemul eminescian mai curând de genul nuvelei realist-naturaliste decât de structura basmului, eroii poemului eminescian fiind, în opinia sa, nu atât niște "măști alegorice", cum s-a spus, cât niște personaje verosimile, cu o psihologie "mai conturată și mai complexă" decât aceea a "personajelor din proza românească a epocii"219. Mai mult, universitarul bucureștean sesizează că "naturalismul" din creația eminesciană de maturitate reflectă atât un soi de "cinism al vitalității robuste" (în
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
visul e prezentat în așa fel încât pare mai real, mai familiar decât "realitatea" exact ca în romanele lovinesciene. 162 Ulterior, după o vizită oarecare, femeia i se adresează cu o formă de alint imposibilă, greu de acceptat ca fiind verosimilă: "Nu uita pe Nicuța... Pa, bebelușule, pa!...". 163 Camille Paglia, op.cit., p. 14: "Mothers can be fatals for their sons. It is against the mother that men have erected their towering edifice of politics and sky-cult. She is Medusa, in
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
În Întreaga activitate a secretarului. Nu mai vorbim de atitudinea pe care o are față de propria-i boală. Nejustă, după părerea noastră, pentru că un scurt concediu l-ar fi făcut capabil să ducă lupta mai bine, ea poate fi totuși verosimilă, explicabilă: prins de vârtejul treburilor, socotind că nu poate părăsi lupta În momente dificile, Își amână mereu căutarea sănătății până cade la pat răpus de boală. Dar cu prilejul bolii și În alte Împrejurări, se dovedește la Mladin o tendință
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
centrale din desenul ce înfățișează trei balene în diferite poziții, desen inserat la începutul celui de-al doilea capitol al cărții sale. Poza de pe frontispiciu, care înfățișează niște baleniere atacînd o turmă de cașaloți, e, în chip admirabil, corectă și verosimilă în linii mari, deși urmărește fără îndoială să ațîțe scepticismul anumitor salonarzi. Cîteva dintre desenele înfățișînd cașaloți din cartea lui J. Ross Browne sînt destul de corecte, dar calitatea gravurii lasă mult de dorit, dar nu-i vina lui, firește. Cele
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
din casele de țară mai vechi, cu acoperișul țuguiat, veți vedea cîte o balenă de aramă atîrnată de coadă, în chip de ciocan de sonerie. Cînd portarul moțăie, balena cu cap de nicovală îl trezește. Dar aceste balene-deșteptătoare sînt rareori verosimile. Pe clopotnițele anumitor biserici de modă veche veți vedea niște balene de tablă, puse acolo în loc de cocoși; dar ele sînt cocoțate atît de sus și sînt atît de intangibile din toate punctele de vedere, încît nu le poți cerceta destul de
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
vitalitate, întocmai cum cămila ce străbate un deșert poartă o rezervă de apă în cele patru stomacuri suplimentare. Realitatea anatomică a acestui labirint este de netăgăduit; iar presupunerea întemeiată pe ea mi se pare cu atît mai logică și mai verosimilă cu cît o pun în legătură cu încăpățînarea altminteri inexplicabilă a leviatanului de a „scuipa în văzduh“, cum spun vînătorii de balene. Ori de cîte ori iese la suprafață, cașalotul rămîne acolo un timp, care e de fiecare dată același, în cazurile
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
experiențe creștine: Egipt, Palestina, Siria. Este suficient a se aminti nume ilustre, precum Sfântul Ioan Cassian, Leontie de Bizanț sau monahii „sciți”. În acest context, ipoteza petrecerii marelui erudit dobrogean, Dionisie Exiguul într-o mănăstire din Constantinopol este mult mai verosimilă. Mai mult, se poate avansa ipoteza potrivit căreia viitorul canonist a fost închinoviat în tinerețe la Mănăstirea Studion (construită în anul 463 pentru achimiți), centru de aprofundare a teologiei și filosofiei, precum și, a științelor profane. Această mănăstire are ca hram
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
intelectuală a revoluției, spre deosebire de sensul socio-economic pe care aceasta îl avea în cadrul marxismului clasic. Cu toate acestea, Gramsci, rămâne, ca și Marx, pe teren comunist (folosesc termenul în sens marxist, nu leninist): capitalismul trebuie depășit, nu doar recosmetizat, pentru abolirea verosimilă a distincției dintre subiect și obiect. Gramsci nu este și nu trebuie confundat deci cu un social-democrat, deși maniera în care a "democratizat" comunismul a creat o fertilă tradiție intelectuală occidentală care nu are nimic de-a face cu "ideologiile
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
destalinizării și a compromiterii, respectiv neutralizării politice a prim-secretarului PCUS, Nikita Hrușciov" (Pop: 2002, 79-80). O asemenea ipoteză, oricât de atractivă și de plauzibilă ar părea la prima vedere, nu a fost validată până în acest moment de surse documentare verosimile. Pe cale de consecință, adoptarea ei ca una dintre premisele escaladării revoluției maghiare mi se pare a fi cel puțin improprie. Între timp, Nagy, care tocmai revenise dintr-un concediu de odihnă, se pusese integral la dispoziția partidului, în care fusese
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
să antreneze o configurație politică inechitabilă, partinică și exploatatoare pentru societate sau existând doar ca sprijinitoare a "clasei muncitoare" sau doar ca "rămășițe" ale foștilor "capitaliști exploatatori", condamnate la dispariție drepturile politice oferite de către leninismul romantic erau considerate mult mai verosimile în raport cu cele existente în societățile "subjugate imperialismului": dreptul unic de a edifica, împreună cu proletariatul, ordinea "socialistă". Cine altcineva i se putea împotrivi decât "elementele declasate", lipsite de orice urmă de "patriotism"? (vezi Caraciuc: 1979 și Cioabă: 1988). Confiscând sensul naționalismului
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
ceea ce se prezintă se referă mai ales la probleme din istoria spionajului care sunt urmărite mai ales din curiozitate, dar au un slab efect în legătură cu sporirea spiritului de vigilență al cetățenilor. De asemenea, se prezintă unele cazuri ce nu sunt verosimile, în loc să se apeleze la unele probleme din actualitate în legătură cu care efectul educativ ar putea fi mult mai mare; unele cazuri reale petrecute, dacă ar fi prezentate prin aceste mijloace, sub diferite forme, ar atenționa mai mult, ar apela mai mult
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
imaginarului și ca unitate de sine stătătoare, fără să fie obligatoriu simbolizată, așa cum stabilea Le Goff. Cum în primele două nivele intră mai ales rolurile (modele, tipuri și sub-tipuri) socio-politice, culturale și spiritual-religioase, așadar non-fanteziste (pentru că au referințe reale sau verosimile), ele pot fi considerate reprezentări ale personajelor din narațiunile istoriografice sau din scrierile prescriptive. Bineînțeles că, la un moment dat, majoritatea capătă valoare simbolică (din cele numite anterior, întemeietorul, cruciatul, trădătorul, mama autocratului, fiica sa etc.). Totuși, pentru că modelul propus
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
XI alla fine del XII secolo. Palermo: Sellerio, 1997. Lacan, Jacques. Le séminaire. "Les écrits techniques de Freud". Livre I (1973). "Les quatre concepts fondamentaux de la psychanalise". Livre XI (1975). Lanza, D. și O. Longo (coord.). Il meraviglioso e il verosimile tra antichità e medioevo. Firenze: Olschki, 1989. Lavaud, Laurent (ed.). L'Image. Préf. Laurent Lavaud. Paris: Flammarion, 2000. Lazarev, Viktor, Istoria picturii bizantine. București: Meridiane, 1980. 3 vol. [1947-1948] Le Goff, Jacques. Civilizația occidentului medieval. București: Ed. Științifică, 1970. [1965
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
real", autorul știe să surprindă nota falsă, sentimentul trucat, trăirea convențională, clișeul uniformizator. Dacă îi recunoaștem textului, în cele mai multe din replicile și situațiile lui, atributul autenticității, în schimb nu întotdeauna această autenticitate reușește să fie, în planul construcției dramatice, și verosimilă. Personajele suferă de oarecare limbuție, pe care dramaturgul o încurajează în loc să o strunească. Sensurile simbolice ale textului sînt, uneori, subliniate cu o anume ostentație, absolut inutilă de altfel, pentru că ele ar fi ieșit oricum în evidență. În fine, personajele se
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
importantă decât în științele naturii, de garant și mecanism difuz de verificare. Comunitatea științifică certifică faptul că o teorie sau o tehnică sociologică de acțiune este, din punctul de vedere al masei de cunoștințe acumulate, deci relativ, și nu absolut, verosimilă, posibil eficace; că nu există contraargumente și contraprobe decisive. Criticile care se acumulează în comunitatea științifică, certitudinile și îndoielile, argumentele pro și contra fac o teorie sau o tehnică de acțiune să primească suport colectiv, fapt care îi conferă o
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Nu putem înțelege ce se petrece în mintea unui șaman căzut în transă sau în cea a vrăjitorului tribului Bororo, luptându-se cu spiritele răuvoitoare. Rezultatele obținute prin metoda comprehensiunii nu sunt verificabile. Ele pot fi doar estimate ca rezonabile, verosimile, dar nu există nici un criteriu clar de validare a lor. Metoda ca atare este mai mult ceea ce s-ar putea numi o „artă” decât o metodă științifică, sistematică de investigare. Ea depinde în mod esențial de intuiția cercetătorului, de cultura
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
devenite obligatorii, care au condus la amplificarea formelor impozitului și a proporțiilor prelevărilor obligatorii, denumite și fiscale, la dispoziția autorităților statale 1. O asemenea evoluție era posibilă chiar pe căi pașnice de instituire a impozitului În viața socială, dar este verosimilă și o altă cale; ca aceea de transformare a jafurilor de război În tribut, impus populațiilor cucerite de către Învingător.2 1 Sub aspect etimologic, termenul „impozit” Își are rădăcinile În limba latină În care circula „impositu” cu Înțelesul de obligație
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
Biserica depășește pe toate celelalte; și nu este nimic asemenea sau egal cu ea”. (Clement Alexandrinul, Stromatele, stromata a VII-a, cap. XVII, 107.3.-107.6., în PSB, vol. 5, p. 544-545) „Într-adevăr, dacă am încerca o explicare verosimilă a întemeierii și formării Bisericii creștine, atunci va trebui să spunem că nu este plauzibil ca apostolii lui Iisus, oameni fără carte și simpli (Fap. 4, 23), să se fi încurajat și să se fi hotărât prin altceva să vestească
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
a supranaturalului. Pentru credincioși, greșelile voite de regie din episodul ritual făceau din el o conjectură performată, dacă e să folosim termenul cusan ; marcau participarea imperfectă, dar reală, la o altă lume, care nu putea fi integral reprezentată în termeni verosimili. în antropologie, ca și în filozofie, cel mai bine ni se spune e să pornești de la o mirare, de la o situație care intrigă prin contradicțiile sau tensiunile ei. O antropologie a spațiului sacru, de pildă, nu se poate împiedica să
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
în greacă înseamnă „mort”), cu scopul de a obține de la ei informații ascunse utile cunoașterii viitorului sau voinței divine. Practica necromanției este energic combătută de Biblie (Lev 19,31; 20,6; Dt 18,11), dar tocmai din acest motiv este verosimilă prezența acestei practici (cf. 1Sam 28) după principiul logic conform căruia interdicțiile apar în mod normal atunci când se răspândește un comportament nedorit. Necromanția pleacă de la două supoziții de ordin religios: credința că defuncții pot continua să „trăiască”, rămânând într-o
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]