1,334 matches
-
-l ispitește așa cum vocea oceanului o face deși nu e sigur dacă a auzit-o vreodată cu adevarat, dar în mod cert a transfigurat-o în muzică să. Cu o teribilă candoare în priviri și un suav mister al gesturilor, vrăjind clapele pianului într-o plutire continuă excelent cinematografiata de Lajos Koltai, eroul interpretat de Tim Roth își permite să se desprindă de viață cu seninătate căci a cum spune personajul a "Toate au un sfîrșit și nimic nu-i infinit
Toronto '99: redobîndirea sperantei by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/17575_a_18900]
-
-i ceașca, umplându-i-o din nou și oferindu-i delicatese unele după altele. Nu trebuia decât să-și exprime o dorință și-i era îndeplinită. Foarte bun sake, comentă Tokichiro. Era bine dispus; Parfumul fetelor care-l serveau îi vrăjea simțurile. Toate sunt frumoase, spuse el. Până la ultima. — Înălțimii dumneavoastră îi plac femeile? întrebă vesel unui dintre furnizori. Tokichiro răspunse cu toată seriozitatea: — Îmi plac și femeile, și sake-ul. Tot ce se găsește în lume este bun. Dar dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
în castel domnise o atmosferă mohorâtă și melancolică; acum, însă, se schimbase, odată cu sunetele de tamburină, glasuri vesele și, în chip ciudat, o stare de căldură care părea să plutească dincotrova, pătrunzându-l. Nu-și putea alunga sentimentul că fusese vrăjit. Totuși, era neîndoielnic treaz și totul era real. Auzea sunetul tamburinei și cineva cânta. Zgomotele răsunau din fort, fiind îndepărtate și neclare, dar era sigur că cineva izbucnise în râs. Dintr-o dată, Hideyoshi dori să vadă alți oameni și ieși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
vroiam să-i povestesc, să râdem împreună... O să râzi singură de-aici înainte, gândii, simțind că încep să mă înfurii. Cum poți să uiți ceea ce până mai ieri însemna iubirea, dragostea însăși, expresia ei turburătoare care îți atinge și îți vrăjește sufletul? Ce mai rămâne atunci?... Simții că o luasem razna. Cine știe ce-o fi cu ea, ceea ce e real e rațional, trebuie să existe o explicație. O fi fost obosită după manifestație? Ei și? Oboseala, stare pasageră, fără adâncime
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
joace, iubește, să zicem, puțin, dar dă ochii peste cap ca și când ar muri de iubire, și atunci când ea nu mai vrea să joace comedia, gata, le monsiour' începe să disprețuiască femeile." "Așa deci, gândii, cei doi ani cât m-ai vrăjit cu farmecele tale au fost o comedie? Și comedia a încetat chiar a doua zi după ce ne-am căsătorit?" "Da, zise Micu, destăinuirile dumneavoastră, venind de la o femeie, au toate șansele să fie foarte adevărate, vreau să spun să conțină
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
imens dilatate urmărind dihania până nu se mai vedea. Vitrinele strălucitoare o atrăgeau ca un magnet și vigoarea bruscă de opoziție pe care mi-o transmitea trupul ei când vroiam să plec mă făcea să înțeleg că de fapt o vrăjeau și ar fi vrut să stăm acolo și să ne uităm un timp nedefinit. Îi spuneam că o să găsim alta și mai și, și abia atunci renunța și trupul i se înmuia făcând din voința mea, în mine însumi, o
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
inși se despart îndată ce au început să trăiască împreună, fără să ne dăm seama că unul din ei a auzit la celălalt o notă nebănuită, o notă profundă și rău prevestitoare, care turbura deodată marele cântec care până atunci îl vrăjise. Nu mai pierduse vremea cu speranța că această notă discordantă era întîmplătoare și că putea fi făcută să tacă, fugise. Ba chiar fugise și din acel oraș, ale cărei străzi îi aminteau de ea, în ale cărui parcuri se plimbaseră
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
uite, dar a doua zi îmi reaminti și trebui să-i fac un buchet. Îi străluceau ochii și se duse direct la copac, se aplecă și le așeză cu mișcări reculese lângă garoafele veștejite. Apoi se ridică și se uită vrăjită la grămada aceea de flori care între timp mai crescuse... "Și cine a spus, tată, că sânt flori pentru mireasă?" o întrebai. Nu știa! Bineînțeles unul dintre ei, pe care dacă l-ai fi întrebat s-ar fi arătat și
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
vedea, să nu ne condamne din nou." "Dar tot o iubești!" " Da, nu pot s-o uit, sau mai bine spus nu găsesc alta care s-o eclipseze!" Iată deci că țicneala nu-i trecuse. Sau poate chiar femeia îl vrăjise pentru toată viața?... Țuicăreala continuase în acest timp și antreurile dispăruseră din farfurii. Nu înțelegeam însă de ce stăteam mereu în picioare "Ce facem, domne?" zise Bacaloglu iritat și plictisit, adresîndu-se gazdei, laureatul Calistrat. "Eu zic să ne-așezăm la masă
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
înțelegea ce-i spunea bunicul, să nu mai cânte, fiindcă sperie albinele, îi dădea înainte cu ochii pierduți, în transă, ca toți maniacii acestui instrument de clămpănit, de țipat și de horcăit, crezând că, așa cum se simțea el, vrăjit, ne vrăjea și pe noi... Până la urmă se opri, trezit parcă din somn, cu mâna bunicului încleștată pe brațul lui: "Mai încet, mai bine cîntă-ne ceva din gură, lasă dracului burduful ăla!" Da, dar nu înainte să bea și el un pahar
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
văzut cum mergi, e foarte bine!" IX ...Se îmblînzise. Acum îi era foame și aștepta cu un soi de ciudată melancolie să ni se aducă borșul. Era tăcută, se uita într-o parte și surâdea retrasă în sine, destinsă și vrăjită de ambianța cabanei... glasurile schiorilor, râsetele, agitația chelnerilor... Părea, ai fi zis, resemnată, dar de ce anume? Nu!", zise întru târziu. "A, da?", tresării. Se redresă și deschise ochii mari, care îmi făceau impresia că fără să miște capul vedeau enorm
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
interesul noțiunii, nu Însă fără a fi operat În prealabil o dublă critică. Prima se referă la literatura asimilaționistă, literatură de imitație născută dintr-o identitate de Împrumut, care a făcut să apară la Tropice fabuliști, parnasieni, romantici, simboliști, poeți „vrăjiți de muzele grecești”, astăzi căzuți În desuetudine și din care n-au mai rămas decât vreo câțiva adepți, nostalgici ai vechii școli. Creolitatea respinge așadar aceste contra-figuri literare, considerate lipsite de autenticitate. A doua critică este mai delicată, Întrucât vizează
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
cele cinci elemente: armonie, naturalețe, rafinament și eleganță, dar mai ales unitate între fond și formă. La persoana umană ea este esența aromatizată, imaterială a sufletului ce se emană din interior. Găsindu-și forme de manifestare materiale și spirituale ce vrăjesc pe nesimțite, fascinați fără să ne dăm seama cum s-a întâmplat. Observând numai formele exterioare, am putea cădea în primitivism, lipsă de cultură sau opacitate spirituală. Dar evoluat și interesant este să vezi acea emisie subtilă a chintesenței, având
[Corola-publishinghouse/Science/1468_a_2766]
-
și măsura, iar când devierea atinge limita extremă față de ordinea normală, începe subversiunea prin "contrafacere" sau "parodie", prin răsturnarea satanică a ordinii tradiționale. Începe să domine spiritul de minciună, travestiurile, simulacrele, caricaturile înscenate pentru ca majoritatea oamenilor să fie înșelați. Escrocheriile vrăjesc lumea prin pseudorituri "civice" și "laice" de genul "naturismului", a "organizării timpului liber" pentru a trăi cât mai mult în comun, în uniformitatea și simplitatea caracteristice unei "spiritualități pe dos" (conturată și în romanul 1981 al englezului G. Orwell), sau
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
credință ca să scape cu viață), dacă revin și primesc martiriul sunt iertați. (n.s. 62, p. 448) footnote>“. (Sf. Ciprian, Despre unitatea Bisericii ecumenice, XIX, în PSB, vol. 3, p. 447-448) „După cum cineva din om ajunge fiară, la fel cu cei vrăjiți de Circe<footnote Notă Pr. D. Fecioru: Circe, nimfă vrăjitoare. Folosind o iarbă dată de Hermes, Circe l-a ținut pe Ulise un an lângă ea, iar pe însoțitorii lui i-a prefăcut în porci (Homer, Odiseea, X, 233 ș
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
Melinescu păstrează și în jurnal stilul eufemizant consacrat la noi în anii '60. Un jurnal de obicei îl interesează pe cititorul său. Cu toate aspectele negative care decurg de aici, dar și cu satisfacțiile inerente. Acest jurnal te poate însă vrăji, în măsura în care există predispoziția necesară. Toate personajele sale, inclusiv autoarea se mișcă într-un ritm încetinit față de întîmplările uneori teribile prin care trec. Ea spune la un moment dat: "prin artă mă voi strădui să trăiesc demn, conștient". în consecință, toate
Un jurnal fabulatoriu by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/16483_a_17808]
-
hard-core-ul balcanic, bulgaro-macedonean. Din metropola muzicală Viena a venit la Chișinău Ulrich Drechsler Trio, al cărui protagonist investighează imensul potențial expresiv al clarinetului-bas. Adoptând o componență instrumentală ascetică (fundamentată doar pe pilonii secției ritmice - contrabas și baterie), Drechsler și-a vrăjit auditorii cu impromptu-urile sale lirice. Oarecum în aceeași zonă emoțională s-a situat și trio-ul acordeonistului Manfred Leuchter. Caracterul melancolic-evocativ al pieselor a beneficiat din plin de suportul (și confortul) percusiv asigurat de iranianul Afra Mussawisade, însă mi
Culoare cosmopolită and discernămâCuloare cosmopolită and discernământ esteticnt estetic by Virgil Mihaiu () [Corola-journal/Journalistic/7980_a_9305]
-
Noi producem destul ca să aibă toți ce mînca și avem nevoie de pesimiști ca să ne facă să ne Împăcăm cu gîndul că nu suferim de foame. Uite și vodcile! Engleza lui Zamyatin este vădit suficient de bună pentru a o vrăji pe barmaniță, care a turnat două pahare imense. Așează unul pe un șervețel În fața lui Zamyatin și Îl varsă neglijent pe celălalt pe cămașa lui Wakefield. În drum spre bar Își leagănă poponețul strîns În blue jeans pe sub nasul rusnacului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
sub huruitul benzii telexurilor și toate aceste miracole și toți acești zei grăitori formează misterele lăsate fără de casă de Arhitectura vitezei și a mișcării pururea Înainte, tot Înainte! Își aruncă brațele În aer ca și cum ar vrea să arunce cu praf vrăjit asupra sălii; evocă bogăția unui loc veșnic pregătit pentru miracole. — Ceea ce nu Înseamnă că prefer să aștept ca alții să-mi transforme casa În ruină mai bine o fac cu mîna mea, În stil american cu o a doua ipotecă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
CÎțiva ochi se umezesc și ministrul Culturii se Înviorează cînd realizează potențialul ideii. — Hmm, un oraș suedez ușor pentru orfani... — Orfanii români, Îl corectează Mariana. — Mda, sigur. Un oraș suedez - — Pentru orfanii români! strigă cu entuziasm unul dintre studenți, privind vrăjit la tînăra cu ochi serioși, de care s-a Îndrăgostit subit și iremediabil. Restul grupului prinde repede ideea: — OSUPOR, vine cu acronimul unul mai isteț. Orașul Suedez Ușor Pentru Orfanii Români. Și astfel s-a născut pe loc Orașul Suedez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
să te ierte, tată drag! Te iubesc și n-am să te uit niciodată! De asemenea cartea este dedicată mamei mele scumpe care mi-a mai rămas și iubitului meu Silviu! DREPTATEA MUNTELUI Muntele ce vine înspre mare m-a vrăjit. Cuprinsă de o dramă interiorizată, Am plâns, Căutând ceva în infinit Și așteptând să vii acasă. Muntele îmi face cu mâna, îmi zâmbește și îmi spune: “Copilă, nu uita de al tău suflet, Nu uita să începi să iubești cu
Război cu sufletul by Ioana Dumitrăchescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91624_a_92844]
-
tare. — Nu cred, a răspuns Hugo mult mai încrezător decât se simțea. Din fericire, copilul amuțise, fascinat de locurile noi pe care le vedea și de mirosurile din primul birou în care intra. Nu-l interesa să creeze probleme. Era vrăjit de ficusul deprimat din ghiveciul prăfuit de pe biroul lui Neil. Hugo a luat loc, străduindu-se să-și țină în poală fiul pus pe explorări, în timp ce el își descria planul pentru întoarcerea la serviciu. — Deci, a încheiat el, numai diminețile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
de-a Întregul. Era deja Împlinită, Îi lipsea doar plăcerea și bucuria de a fi Împreună cu el. De acord, era un pic cam prea serioasă uneori, dar, Într-un fel, asta făcea și mai plăcută misiunea lui de a o vrăji și Îmblânzi. Această reticență era misterul ei, gândi el, o enigmă Încântătoare, iar el era norocosul bărbat căruia Îi va fi permis să desfacă acest pachet complex și păstrat neatins, să-i vadă sufletul În toată goliciunea lui. Iar ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
pe cutiile de lapte. Își luă o expresie gânditoare, uitându-se puțin În altă parte, Încercând să conjure combinația perfectă de cuvinte care să stârnească o avalanșă de compasiune. Slavă Domnului că avea experiență ca personalitate de televiziune. Așa, acum vrăjește camera, dă drumul emoțiilor, Împiedică-i pe netoți să schimbe programul. Iar apoi produse „Vocea“, cum o numea producătorul lui, la fel de fină ca whisky-ul vechi de treizeci de ani. Suntem cu toții buni prieteni, știți, din San Francisco și din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
mai degrabă cel despre care se crede că ar fi Mark Moffet - și cei doi copii li se supuneau pur și simplu, de parcă ar fi fost drogați cu ceva. Artizanul de marionete și cei doi călugări au spus că Îi vrăjise un Nat, mulți birmanezi cred că Nații sunt spiritele neliniștite și răutăcioase ale unor oameni care au avut morți violente acum câteva sute de ani. — Da, e o credință comună aici, spuse reporterul. —Ei bine, eu cred că erau drogați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]