6,271 matches
-
1989, pp. 233 ș.u. 110 Ioana Bot, "Istoria și anatomia unui mit cultural", în op. cit., p. 35. O foarte ingenioasă explicație a fenomenului am găsit-o în excelentul studiu al lui Iulian Costache, Eminescu. Negocierea unei imagini. Construcția unui canon, emergența unui mit, Editura Polirom, Iași, 2008. Vezi capitolul "Negocierea ofertei identitare: între mască și sosie" (pp. 227-252): "Imaginea lui Eminescu este dublul operei eminesciene. Ea poate să tragă, după cum se raportează față de identitatea operei, fie spre mască, fie spre
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
științifice referitoare la acest miracol magic cad pe lângă. În concluzie, magia își are alte legitimități și principii de funcționabilitate decât știința. Confuzia continuă să provină (și) din faptul că noi, modernii, continuăm să judecăm disciplinele spirituale - alchimia, astrologia, magia - după canoanele științei marxiste de manual. Deplângem, de exemplu, absența "valorii de întrebuințare" a acestor arte străvechi. N-ar fi fost bune la nimic și tocmai de aceea ar fi dispărut! Nimic mai fals, arată Culianu în excelenta sa carte Eros și
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
al obiectelor, însoțit de cel diafan al amintirilor. Timpul sărbătorilor este exemplificat în această carte de Mirel Bănică cu filipii de iarnă. Analiza poate fi continuată și cu alte sărbători, astăzi frecvent desacralizate și vulgar mercantilizate. Secularizarea lor sparge deseori canoanele tradiționale și omoară ,,duhul sărbătorii" încă bine păstrat la invocatul Muzeu al Țăranului Român. Iată câteva exemple. În afara muzeului, trăim frenetic intervalul sacru al celor 12 zile, de la Crăciun la Bobotează. Având mai multe clipe de răgaz e firesc să
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
țară). Într-un astfel de studiu, un eseu cu cheie, de pseudo-comparatistică, în realitate de ideologie liberală, universalistă, cosmopolită etc., am contestat și eurocentrismul, la care vă referiți și dumneavoastră. Substratul latent polemic era contestarea, pe de o parte, a canoanelor literare impuse doar de către câteva centre culturale occidentale (în cazul românesc, parisul) sau estice (Moscova) și, pe de alta, revendicarea unei egalități de substanță, de valoare și pentru unele creații estice sau orientale. Un alt capitol (Contre l'imperialisme et
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
îngădui să nu fiu deloc de acord. Este un punct de vedere total metafizic, ontologic, azi integral anacronic, depășit. Am intrat în epoca literaturii universale, în care valorile circulă peste tot și în toate sensurile. Treptat, treptat, se formează un canon și o ierarhie universală de valori literare. Din moment ce o carte se publică, ea constituie și un act de comunicare, având deci un emițător și un receptor. Absolutiștii, dacă ar fi consecvenți, ar închide pe loc cartea în sertar sau într-
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
treacăt fie spus chiar ne bucură acest mic succes. Deci să ne vindecăm de complexe. Mai întâi de cele vestice, occidentalizante. Ele sunt mai multe la număr. poate cel mai important, în orice caz dominant în cultura română, este complexul canonului occidental. O anume revoltă moderată se impune. Cultura vestică ar fi canonică, paradigmatică, simbolică pentru întreaga cultură a lumii, începând cu cea estică. Împotriva acestui eurocentrism ne-am pronunțat și anterior, într o carte mai veche, scrisă și publicată doar
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
cu literaturile lor emergente, pentru a nu mai sublinia intrarea pe scena mondială a Chinei și Japoniei, toate aceste realități ale lumii contemporane modificau nu numai raporturile existente de forță, dar obligau și la o revizuire radicală a conceptelor și canoanelor tradiționale cu care a operat, timp de decenii, comparatismul academic. Se mai putea el limita doar la sistemul de preconcepte și referințe format și cultivat numai în două-trei centre culturale occidentale într-o epocă anterioară? Răspunsul vine de la sine: nu
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
și noile literaturi, în plină criză de creștere și afirmare, cum ar fi literaturile arabe, indiene sau altele recent ieșite din aceeași zonă colonială. 4. Combaterea oricăror tendințe de imperialism și neocolonialism literar. Literatura universală nu mai poate fi supusă canoanelor de drept sau de fapt, doar de trei centre mari ale lumii și aliniată lor. Relația fundamentală și obligatorie maestru/elev literar dispare. Nu trebuie să existe literaturi dominatoare și literaturi dominate, literaturi de stăpâni și literaturi de sclavi (Etiemble
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
reciproc, în cadrul unei competiții libere, tot mai diversificate, de valori autentice. Respectul pentru orice fel de sensibilitate literară duce nu numai la forme variate de receptivitate deschisă, dar și la stimularea virtualităților creatoare ale tuturor literaturilor. Alinierea docilă la un canon oarecare, eurocentric, de pildă și în cadrul său la un canon parizian sau altul , nu mai poate fi posibilă. Egalitatea, de fapt, recunoscută în principiu între literaturile naționale, se continuă în mod firesc prin recunoașterea și stimularea unei egalități de șanse
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
autentice. Respectul pentru orice fel de sensibilitate literară duce nu numai la forme variate de receptivitate deschisă, dar și la stimularea virtualităților creatoare ale tuturor literaturilor. Alinierea docilă la un canon oarecare, eurocentric, de pildă și în cadrul său la un canon parizian sau altul , nu mai poate fi posibilă. Egalitatea, de fapt, recunoscută în principiu între literaturile naționale, se continuă în mod firesc prin recunoașterea și stimularea unei egalități de șanse. Competiția se reduce, la limită, între valorile literare individuale de
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
ca o mare zonă de civilizație și bună stare materială (este și motivul, de altfel, al migrației actuale, în masă), există și un grup tenace de intelectuali deciși să nu abandoneze imaginea unei Europe pur spirituale, exclusiviste. partizanii necondiționați ai canonului occidental trec însă cu vederea că această adeziune, între altele, ne transformă inevitabil într-o eternă colonie culturală. problemă ce ar merita să fie discutată pe larg. A-ți afirma propria personalitate nu înseamnă naționalism, ci autenticitate, originalitate și conștiința
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
Ignat - Cu privire la opera lui Mihai Eminescu. Petru Dumitriu - Vom lupta pentru ca nicăieri și niciodată să nu mai fie posibilă drama lui Eminescu. Lucia Demetrius - Un mare Îndrăgostit de viață și dreptate. Maria Banuș - Eminescu al nostru. Substanțial micșorată, ajustată după canonul ideologic, opera lui Eminescu - devenită și ea «armă de luptă» - bate recordurile editoriale, dovedind, scrie Horia Bratu 7 că numai clasa muncitoare poate și are interesul să prețuiască la justa lor valoare creațiile trecutului; dar și amploarea aniversării centenarului lui
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
de prin funduri palide de Sciții/până-n fruntea lanelor de vară? Iar acum: puzderiile astea/de lumini, de oameni pretutindeni! Deodată tinere deprinderi -/vremea: ca poenile-n Armindeni. (Ă) Progresul cine-o să ni-l fure?/ E ora-n care cad canoane. Ca-ntr-un sfârșit de aspre toamne,/ frunzișul pică prin pădureă (Ă) Geamiile se-ndoaie peste roade/de calcar și de piatră cu abubă, ne-nfașă delta-n valuri ca o șubă/rămasă-n seară plină de noroade. Ce doldora
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
tiraje mamut, diareea de spectacole, larma muzicală permanentă. Formele În sine și Înmulțirea lor nu erau deloc rele; deprimant este conținutul cu care erau umplute, pe care trebuiau să-l asimileze, să-l răspândească și, pe această bază, În același canon, să devină ele Însele creative, educative, producătoare de modele. Pentru literatură, de pildă, o asemenea cale și formă de popularizare, educare și stimulare a creativității maselor, era cercul și cenaclul literar: la orașe, pe lângă reviste, ziare, instituții de cultură, școli
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
apariția lui, prin ideile Înaintate pe care le propagă, prin Îndrumările prețioase pe care le dă cenaclurilor”. Iată-ne și la sfârșitul celui de-al șaptelea an (și-un trimestru) de nouă viață literară, de literatură nouă, implementată solid În canoanele realismului-socialist. Frământările și problemele literare au fost multe, cu ecoul În presă pe care l-am menționat În paginile anterioare; dar căile de răspândire ale acestui ecou au fost, În acest an, mult mai puține, căci câteva megafoane care amplificau
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
direcții: elaborarea și conștientizarea bazei teoretice a RS, a complexului programatic și principial al noului curent sau metodă de creație; analiza constantă a fenomenului literar concret, călăuzirea fermă a acestuia spre tematica și finalitatea partinică, demascarea promptă a abaterilor de la canon și a influenței literaturii „decadente”, În scopul apărării purității r-s, precum și revizuirea moștenirii literare românești și universale prin prisma ideologiei de partid. Cele trei direcții aveau la bază experiența sovietică În domeniu. Cea mai mare parte (și cea mai
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
ar putea invoca, de pildă, problema depășirii pragului cronologic reprezentat de anul 1918, ce constituie în cronologia clasică momentul de cezură dintre perioadele modernă și contemporană din istoria românilor. La nivelul dezbaterilor teoretice, însă, există și opinii care încalcă acest canon, prelungind modernitatea românească dincolo de anul Marii Uniri. În principal, justificările pornesc de la constatarea faptului că, din punct de vedere structural, statul român nu suferă nicio modificare esențială după anul 1918 - România a continuat să fie o monarhie constituțională, cu o
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
ai coroanei, el este personajul principal al Consiliului regelui, pe care îl prezidează în absența regelui, și șeful administrației regale. La sfîrșitul Evului Mediu, el devine și primul personaj din Parlament. Canonice. Clerici care trăiesc în comunitate, urmînd o regulă (canon, în limba greacă), în jurul episcopului. Totalitatea acestor clerici formează consiliul catedral. Pot exista catedrale: este vorba în acest caz de un colegiu de canonici care servește o biserică colegială. Canonizat, canonizare. Canonizarea este actul solemn prin care Papa, printr-o
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
vers mai mult e o pierdere de vreme.”) „Stimulul” din tinerețe e poate mai puțin cunoscut; dar reacția, adică opera poetică a lui B. (și a doua reacție, cea critică, la ea: studiul lui Tudor Vianu din 1935) intră în canonul literaturii române. Liceanul excepțional dotat pentru matematici e la un pas de repetenție, pentru că nu îl interesează deloc anumite materii. Ca militar, riscă la un moment dat, din cauza atitudinilor nonconformiste, să fie trimis în fața Curții Marțiale. Nu se va ajunge
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285623_a_286952]
-
dragostea. Bunul principal este reprezentat de virtuți, toate celelalte pentru care se fac sunt cele mijlocii (cap. 14-15 ). După ce indică mai multe reguli duhovnicești ale postului, Theonas explică durata contradictorie a Păresimilor și explicarea regulii ei materiale și duhovnicești prin canoane. Convorbirea a XXII-a (16 capitole) îl are ca interlocutor pe Avva Theonas, care tratează despre amăgirile sau închipuirile de noapte. El se referă la apariția întinăciunilor din timpul somnului și la cauzele acestora care ar fi: 1) prea multă
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
lui, cu rugăciunea căruia am fost întăriți aici, pe pământ.” Acesta fiind rugat de Ștefan, Episcopul orașului Salona (azi Split, în Dalmația, n.n.), a strâns laolaltă cu marea lumină a elocinței sale, căci era simplu și înțelept, din exemplarele grecești, „canoanele bisericești, potrivite cu obiceiurile sale, pe care Biserica Romană și le-a însușit astăzi printr-o folosire frecventă”. Pe acestea este necesar „să le citiți și voi permanent, ca nu cumva să păreți că ignorați în mod vinovat regulile bisericești
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Sfântul Grigorie de Nyssa (Despre crearea omului), Sfântul Chiril al Alexandriei (Scrisoarea sinodală sau Epistola XVII), Proclus (Tomosul către armeni), pe care le-a trimis și fraților săi spirituali, monahilor sciți. A tradus, de asemenea, din limba greacă în latină canoanele Sinoadelor Ecumenice de la Niceea, Constantinopol, Efes, Calcedon și ale unor sinoade locale, pe care le-a ordonat în două ediții. A mai tradus și unele biografii de sfinți (scrieri aghiografice) deosebit de apreciate de monahi: Descoperirea capului Sfântului Ioan Botezătorul, Pocăința
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
capului Sfântului Ioan Botezătorul, Pocăința minunată a Sfintei Thaisia, Viața Sfântului Pahomie. Pentru traducerile efectuate, Dionisie Exiguul a scris zece Prefețe: Prefață la traducerea în latinește a cărții Sfântului Grigorie al Nyssei, Despre facerea omului; Prefață la prima traducere a canoanelor grecești, către Episcopul Ștefan; Prefață la colecția de decretale ale pontifilor romani; Prefață la o altă traducere a canoanelor grecești; Prefață la traducerea în latinește a celor două epistole ale Sfântului Chiril, Episcop de Alexandria, adresate Episcopului Successus; Prefață la
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
zece Prefețe: Prefață la traducerea în latinește a cărții Sfântului Grigorie al Nyssei, Despre facerea omului; Prefață la prima traducere a canoanelor grecești, către Episcopul Ștefan; Prefață la colecția de decretale ale pontifilor romani; Prefață la o altă traducere a canoanelor grecești; Prefață la traducerea în latinește a celor două epistole ale Sfântului Chiril, Episcop de Alexandria, adresate Episcopului Successus; Prefață la traducerea latinească a Epistolei sinodale a Episcopului Chiril; Prefață la traducerea în latinește a Tomosului către armeni a Episcopului
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
la forma definitivă”. 3. Scrieri de Drept canonic Prin Dionisie Exiguul, zestrea canonică a Bisericii primelor cinci secole a fost transmisă Evului Mediu apusean în special și, culturii europene, în general: „cultura europeană își are începuturile și dezvoltarea în ideologia canoanelor stabilite de Părinții bisericești, în reuniunile sinodale de la Niceea din anul 325 și până în secolul al VIII-lea”. Prin crearea bazelor doctrinei canonice, eruditul teolog străromân a fost declarat în unanimitate de către canoniștii apuseni ca fiind „cel care a
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]