8,366 matches
-
tramvaiul a ajuns în stație și fata cea mioapă s-a lăsat împinsă de gloată până când a simțit între degete o bară rece ca gheața. așa că s-a agățat de bară cu toate puterile și a rezistat stoic la toate coatele pe care le-a primit în burtă și în coaste. când tramvaiul s-a pus în mișcare a simțit cum un strop de speranță îi umple ochi sufletul secătuit. pentru că și-a dat seama că nu era doar o iluzie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
oficiale de rezolvat azi, și apoi ieși în ogradă în soarele tânăr și primăvăratic. Lumina și căldura îl îndemnau să se uite împrejur, fără să vrea, parc-ar căuta pe cineva. În ușa grajdului, pe pragul înalt, ședea Ilona, cu coatele pe genunchi și cu obrajii în palme. Când îi întîlni privirea, Apostol înțelese de ce s-a uitat împrejur și simți că tot sângele i s-a urcat în obraji. Zâmbi iar, fără să vrea, spre Ilona, zicîndu-și în aceeași vreme
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
arendă, opt sute de hectare de pădure de stejar, nenumărate pășuni, zece imobile de locuințe la V. și o saltea plină ochi de acțiuni - și nu din cele neprofitabile! - pe care ar fi putut dormi zece oameni fără să-și dea coate. Primea oaspeți și era primit. Peste tot. Atât la episcop, cât și la prefect. Ajunsese cineva. Nu am vorbit despre mama lui Destinat. Cu ea lucrurile stăteau altfel: provenea din lumea mai bună - a pământului, de asemenea, dar nu cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
oprit ca de obicei în fața magazinului lui Quentin-Thierry, în vitrina căruia erau aliniate ca întotdeauna cutii cu nituri de toate mărimile lângă capcane pentru cârtițe. Am văzut coborând patru negustori de vite, roșii ca mitrele de cardinal, care își dădeau coate râzând zgomotos după ce udaseră cam mult afacerile pe care le-ncheiaseră; apoi, două văduve care făcuseră drumul până în oraș pentru a vinde câteva lucruri cusute de mână; moș Berthiet, un notar retras din afaceri care venea o dată pe săptămână într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
vine și ridică de pe jos două castane târzii care tocmai căzuseră pe pământ și străluceau, lucioase, în învelișul lor brun, uimitor de proaspăt. Le rostogoli în mână, le mirosi închizând ochii și apoi plecă încetișor. Alergarăm pe scări, ne dădurăm coate precipitându-ne: era o apocalipsă. Nu rămânea nimic din vechiul farmec al micuței locuințe. Pur și simplu nimic. Împotrivă devastase metodic locul, mergând cu minuțiozitatea până la a tăia fiecare carte din bibliotecă în pătrate de un centimetru pe un centimetru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
știu care, zice: „Acolo ar trebui mutată micuța învățătoare, la procuror, în casa din parc, acolo unde era instalat locatarul!“, Toată lumea găsi ideea excelentă, în frunte cu primarul care spuse că se gândise la asta mai înainte. Ceilalți își dădură coate cu subînțeles. Era târziu. Clopotul bisericii se auzi în noapte bătând de douăsprezece ori. Vântul trânti un oblon. Afară, ploaia se revărsa pe pământ ca un mare fluviu. VII A doua zi, primarul nu mai avea ținuta lui impozantă. Avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
cu croșete, ghemuri de lână albastră și roșie, dantelă, de câteva săptămâni. În timp ce Josăphine vorbea, mă gândeam uneori la ea, stând în camera alăturată, la degetele ei care croșetau, la burta ei care primea dinăuntru lovituri de picioare și de coate. Și apoi, puțin câte puțin, corpul înecat al lui Belle de jour a intrat în cameră. S-a așezat lângă mine și era ca și cum venise ca să asculte ceea ce avea de spus Josăphine, pentru a confirma sau infirma ce spunea aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
când capul și se trezea dintr-odată, ca sub efectul unui șoc electric. După o oră, Ciupitu veni în sfârșit să ne caute, râcâindu-și discret falca. Bucăți de piele moartă cădeau pe costumul lui negru, care prinsese luciu la coate și în genunchi. Fără să spună vreun cuvânt, ne-a introdus în biroul judecătorului. Mai întâi nu văzurăm nimic, dar auzirăm două râsete. Unul gros ca o flegmă, pe care îl cunoșteam. Celălalt, cu totul nou pentru mine, dar pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
din toate astea, era pur și simplu ucigașul tău, un mic ucigaș fără conștiință și fără remușcări, alături de care trebuia să trăiesc, acum, că tu nu mai erai lângă mine, care te omorâse ca să vină spre mine, care dăduse din coate pentru a rămâne numai el, singur înaintea mea, și din cauza căruia nu îți voi mai vedea niciodată chipul, nici nu te voi mai atinge, în timp ce el va crește mereu, îi vor crește dinți pentru a devora totul, va avea mâini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
cu ochi luminoși. Mi-a spus: „Te uiți la pești?“ Și a continuat, puțin dezamăgit: „Sunt o mulțime, dar nu-i vezi niciodată“. Sunt atâtea lucruri pe care nu le vedem niciodată. S-a așezat lângă mine, sprijinindu-se în coate și am rămas o vreme așa, în muzica făcută de broaște și de învolburările apei. El și cu mine. Începutul și sfârșitul. Și am plecat. Băiatul m-a urmat un moment, apoi a dispărut. Astăzi, totul s-a sfârșit. Timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
pe rând bucăți din turtele coapte pe plita. Vasile avea față roșie de arșiță soarelui, un rânjet puțin cam strâmb, ochii mici ascunși parcă după ochelarii de râma din plastic, cămașă de cânepă pătată la guler, cu mânecile roase în coate, ițari cu agățători pentru opinci, încinși cu un chimir lat de piele. Brațele lui erau groase ca niște trunchiuri. Era cam stângaci la treburi, dar la cosit era fruntaș. Lama și mânerul cotit al coasei păreau jucării în mâinile lui
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
Brusc, el se ridică : -Ce s-a întâmplat ? El asculta atent motorul unei mașini... -Nevastă-mea, zise el speriat. Lăură se întinse în pat pe burtă, putin speriată. -Ssst!..Taci!..Nimic...Nici un zgomot,.ai auzit?.. Ea se așeza într-un cot, distanțându-se de el. A urmat o tăcere desăvârșită. -Cred c-am fost urmărit. Câteva ciocănituri puternice în ușă, apoi.. Deschide, știu că ești aici cu o curva... Lăură își caută insistent cuvitele pentru a-i putea reproșa ceea ce simțea
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
spus Anat, nu vezi că spui numai prostii, ce rezolvi dacă încerci tot timpul să arăți că ești perfectă, nu faci decât să îi stârnești furia, și încerc să respir adânc, mă sprijin de perete și mă îndrept de spate, cotul meu a atins din greșeală întrerupătorul, iar lumina s-a stins din nou, exact atunci se deschide ușa, iar patul lui Udi se rostogolește afară din cameră, un asistent în haine verzi ține într-o mână un plic mare, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ce se întâmplă cu mine, nu știu ce să mai fac, am nevoie de ajutor, iar eu mă întind lângă el, îi mângâi părul aproape transparent de pe piept, Udighi, aș vrea și aș putea să te ajut, dar ar trebui să luptăm cot la cot, așa am putea să învingem boala, dar ea s-a strecurat între noi, te face să mă urăști, iar pe mine, să te urăsc, la rândul meu. Știu, șoptește el, ți-ar fi mult mai bine dacă aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
întâmplă cu mine, nu știu ce să mai fac, am nevoie de ajutor, iar eu mă întind lângă el, îi mângâi părul aproape transparent de pe piept, Udighi, aș vrea și aș putea să te ajut, dar ar trebui să luptăm cot la cot, așa am putea să învingem boala, dar ea s-a strecurat între noi, te face să mă urăști, iar pe mine, să te urăsc, la rândul meu. Știu, șoptește el, ți-ar fi mult mai bine dacă aș muri, eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
meu alunecând pe masă, se întoarce la mine curat, nu îl murdărește nici măcar un firicel de praf, Hava se întoarce spre mine și întreabă, tu ce crezi, Naama, eu mă bâlbâi, este mult prea devreme să mă pronunț, voi lucra cot la cot cu ea până la naștere, după care vom vedea, încerc să vorbesc pe un ton reținut, în ciuda faptului că am deodată senzația că am înnebunit sau că înainte fusesem nebună, iar acum sunt sănătoasă, dar privirile lui Hava nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
pe masă, se întoarce la mine curat, nu îl murdărește nici măcar un firicel de praf, Hava se întoarce spre mine și întreabă, tu ce crezi, Naama, eu mă bâlbâi, este mult prea devreme să mă pronunț, voi lucra cot la cot cu ea până la naștere, după care vom vedea, încerc să vorbesc pe un ton reținut, în ciuda faptului că am deodată senzația că am înnebunit sau că înainte fusesem nebună, iar acum sunt sănătoasă, dar privirile lui Hava nu mă slăbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ascunsă de părul femeii. Este oranj. ― Oranj! (Responsabilul micului grup îi dădu la o parte pe cei doi și-și lipi viziera căștii de separația transparentă.) Nu știu ce-o fi, dar posedă gheare. Unul dintre ei îi dădu un cot colegului. ― Hei, o fi o formă de viață extraterestră, nu? Face ceva parale. Ripley atunci se gândi să se miște. Mișcarea ei fu abia perceptibilă, dar câteva meșe de păr lunecară și descoperiră în parte creatura care dormea lângă ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
cu tine podeaua. Și apoi, n-am nevoie de maică-mea că am avut-o pe a ta. Wierzbowski înălță arătătorul. Se duseră să se regrupeze în jurul tambuchiului dinapoi, trecând prin fața, postului de operații. Vasquez o împunse pe Ripley cu cotul. ― Rămâi aici? ― Sigur. ― Normal. Operatoarea de criblor întoarse spatele și se uită în ceafa lui Drake. ― Aterizare la șaizeci de metri de stâlpul telemetrie principal. (Gorman făcu să pivoteze camera externă. Nici cel mai mic semn de viață dedesubt.) Fiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
o dată să stăpânească o ființă mai mică decât ea și care poseda o ferocitate cel puțin egală: în ziua în care se hotărâse să-l ducă pe Jones la un veterinar. Vorbea cu fetița, tot eschivând loviturile de picioare, de coate și evitând mușcăturile. ― Totul e bine, e bine. S-a terminat, nu mai ai de ce să te temi. Ești salvată. Fetița osteni și mișcările ei încetiniră precum cele ale unei jucării mecanice cu arcul slăbit. Se înmuie în brațele lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
departe. Comtehul știa totuși că locotenentul se găsea doar la două nivele mai sus, exact lângă intrarea în stația de epurare. Nu-și lua ochii de la detector. ― Aici Hudson, locotenente. Tot nimic. Aici numai aerul se mișcă. Trecu de un cot al pasajului și ridică ochii de pe cadranul miniatural. Ceea ce văzu îi făcu să uite de aparat, de pușcă, de toate celelalte. Un nou perete încrustat ca un basorelief se înălța dinainte-i. Era acoperit cu protuberante și ondulații, sculptat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Vaietele ei regulate și plesnetul apei pe mobilele metalice și sol acopereau toate celelalte zgomote. Femeia încercă să distingă ceva prin perdeaua groasă de ploaie artificială; pentru aceasta trebuia să-și dea la o parte părul din ochi. Lovi cu cotul sfera chirurgicală cu cablurile, proiectoarele și instrumentele ei, imprimându-i o mișcare de balans. Aruncă o privire scurtă către cupolă și apoi studie sala. Remarcase ceva. Atunci acel ceva îi sări pe față. Tumultul potopului și al sirenei acoperi urletul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
oi vrea tu. ― Un pat bun ajunge, domnule Hicks. După câteva minute de târâre, ajunseră la conducta de aerisire principală a coloniei. Newt nu mințise; pasajul era destul de spațios pentru a le îngădui să se mai îndrepte puțin, spre binele coatelor și genunchilor lui Ripley. Progresia micului grup se făcu mai rapidă. Femeia se lovea mereu de partea superioară a cilindrului, dar se simțea atât de ușurată încât nici nu-i păsa. Iuțiră pasul; Newt se ținea de ei fără dificultate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
doi unchi pe care nu-i știam, soții mătușilor. Eu am spus că vreau să studiez. În consecință, m-au trimis la un chibuț după vreo zece zile, unde lucram jumătate de zi și apoi studiam ebraica. Lucram la chibuț, cot la cot cu ceilalți, ceea ce mi-a produs primul șoc cultural din Israel. Șeful știa idiș - nu toți israelienii știau, desigur; vorbim, și văd că știe și franceză, și iar vorbim, și văd că omul ăsta știe multe lucruri. Apoi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
pe care nu-i știam, soții mătușilor. Eu am spus că vreau să studiez. În consecință, m-au trimis la un chibuț după vreo zece zile, unde lucram jumătate de zi și apoi studiam ebraica. Lucram la chibuț, cot la cot cu ceilalți, ceea ce mi-a produs primul șoc cultural din Israel. Șeful știa idiș - nu toți israelienii știau, desigur; vorbim, și văd că știe și franceză, și iar vorbim, și văd că omul ăsta știe multe lucruri. Apoi îmi spune
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]