7,774 matches
-
luni după ce ne-am cunoscut, ne-am și căsătorit, iar după alte 6 luni am divorțat. Am trecut repede peste!”, a spus Bianca. Impresionat de faptul că invitata sa și-a deschis sufletul, Liviu Vârciu a făcut și el o mărturisire legată de divorțul său: “Eu am fost la terapie după divorț. Eram câțiva la ședință, unii râdeau, alții plângeau. Ne așezam pe niște scaune și la un moment dat trebuia să mă ridic și să recunosc: <<Sunt Liviu Vârciu și
Liviu Vârciu recunoaște: Am fost la terapie, după divorț by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/72180_a_73505]
-
drept "ambasadorul nostru/ Cu Divinitatea" ("și chiar dacă/ Încerci să-l convingi pe Domnul/ Că nu suntem atât de răi/ precum ne arată" (p. 54) amintește de acel cântat "De avem sau nu dreptate,/ Eminescu să ne judece". În ordinea demonstrației, mărturisiri precum "Mi-ar fi plăcut să trăiesc în alt timp - Regret sincer să mă acomodez/ Unei lumi imposibile/ cu toane și orgolii, cu micimi, ce vântură și munții cei mai semeți[...] Azi, totul s-a epuizat, s-a consumat,/ O
Resuscitarea romantismului by Dorina Bohanțov () [Corola-journal/Journalistic/16716_a_18041]
-
sau refuză înscrierea în scheme de comportament și în tipologii mai mult sau mai puțin abstracte, iată o întrebare pe care, în mod sigur, și-o vor pune mulți cititori. Răspunsul este simplu și complicat în același timp, după binecunoscuta mărturisire augustiniană: dacă nu întreabă nimeni, este simplu, dar dacă întrebarea chiar este pusă, lucrurile devin cu adevarat complicate. La o evaluare preliminară și, evident, exterioară, Alexandru Trifu este pictor, într-un sens mai cuprinzător, artist plastic, născut în București la
Un artist revoltat: Alexandru Trifu by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7048_a_8373]
-
două fragmente: Cartea Psalmilor pre stihuri retocmită acum de Șerban Foarță: "Tu, Doamne al dreptății mele, strigându-Te, m-ai auzit și, din năvod, m-ai dezurzit; dă ascultare rugii mele!" François Villon (trad. de Neculai Chirica) În Domnul fac mărturisire că cel dat morții, azi trăiește prin dulcea voastră zămislire pe care mila o-nsoțește și care-nvie și răpește din gheara morții pe oricine; ființa ta mă întărește; trebui să spui de bine, bine!" Între tălmăcitorii poetici români ai vechilor
Psaltirea lui Șerban Foarță by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/7166_a_8491]
-
publicată în regie proprie). Cea de-a doua: Amintirile unui fost ziarist comunist, redactor-șef al „Scânteii”, din 1947 până în 1960, Editura Compania, București, 2004. În 1989, Sorin Toma a trimis o scrisoare deschisă Europei Libere, intitulată O mărturie, o mărturisire (difuzată la 25, 26 și 27 iulie 1989), în care autorul își exprima solidaritatea cu cei care, în țară, se opuneau regimului ceaușist. Adept sincer al regimului comunist, Sorin Toma a devenit adversar al acestuia, în varianta ceaușistă. A mai
Sorin Toma (redactor-șef al „Scânteii“ între 1947-1960): „Articolul despre poezia lui Arghezi, l-am scris din însărcinarea conducerii superioare de partid” () [Corola-journal/Journalistic/5201_a_6526]
-
mulțumesc pentru bucuria pe care mi-ați făcut-o, spunându-mi că trăiește. Cât privește atitudinea mea față de acel articol, cred că am fost foarte clar în scrisoarea mea deschisă către postul de radio Europa Liberă, intitulată O mărturie, o mărturisire, scrisă în aprilie-iulie 1989 și difuzată de mai multe ori în luna iulie 1989. În acel document mă opream și asupra articolului de tristă amintire, despre poezia lui Tudor Arghezi, pe care l-am scris din însărcinarea conducerii superioare de
Sorin Toma (redactor-șef al „Scânteii“ între 1947-1960): „Articolul despre poezia lui Arghezi, l-am scris din însărcinarea conducerii superioare de partid” () [Corola-journal/Journalistic/5201_a_6526]
-
Al. Săndulescu In introducerea la volumul său Spațiul în literatură (1979), recent reeditat, regretatul Valeriu Cristea făcea următoarea mărturisire: "La temelia acestei cărți se află "spațiile" în care m-am transpus, cine știe cum și cine știe când, în care am respirat, am locuit, am visat. În cele mai familiare, mai secrete dintre ele trăiesc aș putea spune de o viață
Informații false și false informații by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/12868_a_14193]
-
într-un alt mare necunoscut. Gravi, chinuiți, fără experiență, își dau obolul sufletesc de lacrimi în idealuri de neatins, în texte artistic sărace, vina lor și substanța lor, diafane amândouă, aflând sau negăsind în cititorul hârșit aproape nici un ecou. Totuși, mărturisirea lor contează, în exercițiul mărturisirii îndelungat ei se vor alege, trăind în rigorile vieții și făcându-i acesteia față, în învinși întru poezie și în învingători. Acest text care vă poartă astăzi semnătura, mâine îl voi primi, întocmai, de la altcineva
POST-RESTANT by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/14238_a_15563]
-
Gravi, chinuiți, fără experiență, își dau obolul sufletesc de lacrimi în idealuri de neatins, în texte artistic sărace, vina lor și substanța lor, diafane amândouă, aflând sau negăsind în cititorul hârșit aproape nici un ecou. Totuși, mărturisirea lor contează, în exercițiul mărturisirii îndelungat ei se vor alege, trăind în rigorile vieții și făcându-i acesteia față, în învinși întru poezie și în învingători. Acest text care vă poartă astăzi semnătura, mâine îl voi primi, întocmai, de la altcineva: Tristețea nopților/ adormite-n amintirea
POST-RESTANT by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/14238_a_15563]
-
de plecare câteva poeme plastice ale lui Corneliu Vasilescu și am avut senzația că întregul eșafodaj imagistic era condamnat să cânte, intrând într-un fericit contrapunct cu Mobilele sonore ale celor șase clarinete suprapuse pe banda magnetică. Ca în toate mărturisirile sale artistice, Aurelian și-a povestit propriile-i avataruri existențiale atât de firesc și persuasiv încât m-a făcut să le accept ca fiind și ale mele. Totodată m-a convins că este un veritabil homo-musicus, care deține capacitatea de
Spațiul care cîntă by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/13096_a_14421]
-
un călugăr, unde a fost doar rareori vizitat de cunoscuți. De exemplu, de președintele Mitterrand, care venea cu helicopterul, aterizând direct în grădina casei, unde rămânea câteva ore de vorbă cu scriitorul lui preferat. Surpriza cărții e dublă. O dată, pentru mărturisirile privind propria viață personală asupra căreia Tournier a păstrat de obicei tăcere. Mărturisește, de pildă, că a avut două eșecuri importante în viață: picând examenul de agregare la philo și ratând în dragoste. A doua surpriză este că, pe lângă puținele
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/5030_a_6355]
-
operelor filosofice ale antecesorilor, în scop de exegeza și comentare, era contestată și repudiata, ca și apelul la exegezele unor autorități în materie. Încuraja și practica reacția spontană a unei minți proaspete, eliberată de idolii culturii filosofice convenționale. Pornind de la mărturisirile lui Mircea Vulcănescu, autorul nostru amintește că Nae Ionescu a refuzat să scrie cărți de filosofie nu numai din comoditate sau datorită angrenării în alte activități (de la jurnalistică la politica) ci datorită unei atitudini fundamentale. Nu există, socotea el, filosofie
O pasionantă carte de filosofie by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17950_a_19275]
-
demonstrează că este deplin familiarizat cu tehnicile textualiste. Prin procedeul mise en abîme ceea ce până atunci fusese filonul principal al romanului devine poveste în poveste, iar naratorul omnisicient de până atunci se transformă într-un modest inginer al textului literar. Mărturisirea sa ține jumătate de confesiune asupra creației, jumătate de critică literară propriu-zisă: "În primul rând titlul. În mod firesc, m-am gândit la titlu, înainte de a-mi desfășura întreaga acțiune a romanului, preocupat de obsesiile noastre în legătură cu două realități: pe
Destine în derivă by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8265_a_9590]
-
Centrului Cultural din Paris a fost numit Virgil Tănase. Prozator și dramaturg, emigrat la Paris după performanțe literare modeste în România, el s-a făcut cunoscut mai ales cu ocazia unui mult-comentat episod politic din anii '80, cînd a făcut mărturisiri poliției franceze despre un plan al Securității regimului Ceaușescu de asasinare a lui Paul Goma. Conform unor specualții ulterioare, V.T. însuși ar fi făcut jocul Securității.ș...ț Cu puțin înaintea confratelui său V.T., alt Ťmareť scriitor român de la Paris
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/15598_a_16923]
-
făcea furori, ca să nu mai vorbim de epoca actuală atât de ostilă codificării discursului critic. Au apărut și câteva studii despre Barthes. Unul din ele, Prostia lui Barthes (nu luați titlul à la lettre!), al lui Claude Coste, pleacă de la mărturisirea lui Barthes însuși că e prost în sensul de a nu avea nici inteligență literară, nici științifică, nici politică, nici practică... Cochetărie, desigur, anti-enciclopedică. Studiul lui Coste ne aduce aminte, între altele, de vremea polemicii purtate de Barthes cu profesorul
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/4959_a_6284]
-
cu privirea până în cele mai ascunse cotloane ale intimității lor. Ies la lumina paginii din vorbele pe care se hotărăsc să le spună el și ea, din confesiunile pe care și le fac, din fluxul, uneori întrerupt, alteori abundent, al mărturisirilor. Altfel spus, personajele devin prisme prin care se întrevăd existențele lor - și nu invers, ca în romanul realist tradițional. Unde obiectivitatea epică reprezintă o condiție obligatorie, iar hățișul de fapte apare ca necesar pentru desenul traiectoriei eroului. Romanul lui Octavian
Gară pentru doi by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9492_a_10817]
-
automărturisire patetică? Firește, nici una, dacă nu cumva voia, prin acest memoriu, să probeze că e activ ca academician. Și a avut grijă să transcrie textul - să-i spun memoriul? - în jurnal și am asistat, neputincios, cum cenzura a hăcuit această mărturisire rău adresată din al treilea volum al Jurnalului din 1980. Textul a fost restabilit, în integralitatea sa, în ediția recentă de la Editura Albatros. Să citez și din acest memoriu-spovedanie, adresat inutil, deși scriitorul, ajuns, în 1946, și deputat al stăpînirii
Ediția Galaction by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15712_a_17037]
-
umbră”. Evitarea precizării numelor și a rolurilor este o practică ce susține construcția în climax a romanului; de la „ea”, personajul central devine Louki și abia apoi Jacquline Delanque, urmînd ca istoria vieții sale să fie desprinsă treptat din cele patru mărturisiri. Același contur construit gradat orientează și plasarea naratorilor. Primul, fostul elev al Școlii de Mine din Paris, este doar un observator al lui Louki, avînd foarte puține ocazii de intare în contact cu ea, în timpul serilor prelungite petrecute la Condé
Paris - temă cu variațiuni by Oana Purice () [Corola-journal/Journalistic/3994_a_5319]
-
Catrinel Popa Cu cîtăva vreme în urmă, citeam în presa culturală o mărturisire a lui Nicolae Balotă, care - mărturisesc - mi-a rămas întipărită în memorie. Scriitorul pomenea acolo de fascinația pe care sunetele, cuvintele, expresiile limbii franceze au exercitat-o asupră-i încă de mic copil; de faptul că vorbirea acestei limbi îi
În paradisul cuvintelor by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/15168_a_16493]
-
Cristian Teodorescu Citesc cu creionul în mînă interviurile persoanelor celebre în Romania. În mărturisirile personalităților controversate mă scufund cu o curiozitate aproape jenantă. N-am atîta imaginație încît să pot inventa epic personaje de tip Nicu Gheară, Fane Spoitoru, Dinel Staicu sau Gregorian Bivolaru. Cu personalitățile politice mă mai descurc, dar și aici, detaliul
Fotografii retușate by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/12318_a_13643]
-
sunt neglijați tocmai de cei care le-au dat viață. Dorința de a încreștina un copil este o calitate rară, de lăudat. Biserica Ortodoxă are șapte taine care se administrează credincioșilor, din care botezul este prima. După botez urmează mirungerea, mărturisirea, împărtășania, maslul, preoția și cununia. Aceste taine, cu excepția preoției, se aplică la toți oamenii (preoția doar la cei care vor să intre în taina preoțească). Trebuie precizat că botezul se face după exemplul lui Iisus Hristos, care a fost botezat
Agenda2004-36-04-b () [Corola-journal/Journalistic/282831_a_284160]
-
între țările europene, Moldova și Albania nu numai că sînt țări concurente, dar chiar rivale. Trist, dar adevărat. Odinioară, ca și azi în VIAȚA ROMÂNEASC| nr. 4-5, într-un interviu luat lui Mircea Handoca de către Gabriel Stănescu, e citată această Mărturisire a lui Mircea Eliade, publicată în "Cuvîntul" din 4 martie 1938: "Nu mă apăr, nu răspund, nu Ťpolemizezť. Singurul răspuns eficient, la orice fel de critică, e creația. Singurul răspuns, la orice fel de calomnie, este creația. Este atît de
ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/10505_a_11830]
-
reorchestrarea, pentru altă mamă, a cîntecului de moarte nenumită. A presimțirilor, a îndoielilor și, peste toate, a temerii de tot ce alții ar putea afla. De tranzitivitatea unei reflecții, de publicul nepoftit în sala unui monolog fără martori. Șir de mărturisiri usturătoare, față de care empatia imposibilă l-ar împinge pe orice spectator la nebunie: "E atâta nepace în sufletul meu/ bătut de alean și de umbre cuprins..." (Un dor fără sațiu). O pîlnie de ciclon, urcînd la cer cu toată mizeria
Urcarea la cer by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7584_a_8909]
-
unor destine (eroii) și a unor cărți: "această forfotă duminicală de nume și cărți are pentru mine o încărcătură epifanică. Spațiul evocării devine asemenea unui paradis regăsit, de o luminozitate intensă și omogenă, unde eu sînt singurul nomothet". Dincolo de aceste mărturisiri, pe jumătate jucate, pasajele encomiastice sînt contrabalansate de un constant efort analitic și de un (prim) impuls polemic al cărții. Nu numai oamenii sînt cei care trezesc glasul memorialistului, ci și locurile. Petru Poantă știe să întoarcă subtil evocarea apreciativă
Pledoarie pentru Echinox by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/12599_a_13924]
-
adevărul său, un adevăr ce este al meu și nu al lumii, un adevăr pe care vreau să-l imprim lumii [...] Într-un fel, aș dori să fiu un plan de referință.” „N-am scris niciodată doar pentru mine” e mărturisirea unei conștiințe timpurii a menirii de martor exemplar, care-și începe mărturia cu sine însuși. Și care știe prea bine că jurnalul poate cădea în delațiune când vine în atingere cu delirul de interpretare și cu lipsa de măsură a
Minte-mă! – sau despre lectura confidențială by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/5318_a_6643]