6,822 matches
-
cu viață, cîte-o virgulă cristalină, monitorul, care vreo doi ani a fost Caius Dobrescu, iar spre final Cătălin ȚÎrlea. Nici unul nu folosea același tip de asalt, erau mai ponderați, mai gravi, mai În vîrstă. Pentru Caius am avut constant o simpatie instinctivă, deci inexplicabilă, Cătălin urma să mă uimească mai tîrziu cu scînteietoarea sa ironie, de care n-a făcut Însă niciodată abuz vinerea. Am mai schimbat cuvinte cu Daniel Bănulescu, un foarte Înzestrat poet care scrie acum o proză singulară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
avut cumva acoperire (a fi om cu adevărat Înseamnă a eșua din cînd În cînd), Însă ar fi suferit de o inflamată banalitate. Sau poate se referea la personaje, și-atunci lucrurile se schimbă. Ratații sînt eroi reușiți, trezesc imediat simpatia spectatorului, și e și ușor să-i arăți așa cum sînt, de regulă buni la suflet, generoși, vulnerabili, inteligenți cu mult peste medie, odinioară curajoși dar În prezent loviți de-o soartă potrivnică. Indivizi care inspiră curiozitate și compasiune. Scoși din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
prezintă interes În măsura-n care li se Întrezărește posibilitatea de a reveni În lume. De la o vreme nu prea mai au căutare nici În film, nici În literatură, nici pe stradă. Nu-i mai caută nimeni, nu mai stîrnesc simpatia nimănui. Au ratat, treaba lor, planeta se-nvîrtește, ar fi grotesc să-i comparăm cu oameni cu adevărat mari, the show must go on, cei care n-au ratat pentru că erau Newton, Da Vinci, Bach, Dostoievski, Márquez, Papa Ioan Paul al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
de modă care vrea să surprindă realitatea În direct și descoperă Întîmplător o crimă. „Nu am vrut să fac din Jamie Hemmings un personaj negativ, deși În film Îl cheamă Thomas. Nu e imoral, nici insensibil, și Îl privesc cu simpatie. El doar refuză să se angajeze, să răspundă sincer la conferințele de presă, se refugiază-n superbie și sfidare pentru că vrea să rămînă disponibil pentru ceva care va veni și care Încă nu există. În afară de asta, are un defect de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
aceea greu de reținut) și-și dă În cîteva pagini acordul de-a o ajuta să-și omoare soțul, În scopul de a Încasa asigurarea pe care chiar Huff i-o făcuse bietului om pentru care nu putem avea nici o simpatie - e petrolist. În chip diferit față de Poștaș, Între cei doi asasini nu există decît o vagă atracție fizică și tocmai de aceea faptul că se vorbește la un moment dat despre iubirea dintre ei surprinde printr-un neverosimil asurzitor. Resorturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
se asemăna atât de mult cu o broască, ochii atât de bulbucați și gura atât de mare, într-un cap rotund și tuciuriu, cu fruntea joasă și părul negru, încrețit, iar trupul scund, umerii încovoiați, pântecul diform și picioarele scurte. Simpatia și dragostea pe care le răspândea acest patron al meu erau cu atât mai greu de înțeles. Cel puțin pentru mine, Narendra Sen era un bărbat seducător, deștept și subtil, instruit, plin de humor, blând și drept. Cum stam și
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
misterul trupului ei? Mă îndoiesc; mă turbură orice conversație care îmi insinuează primejdia, adică unirea mea cu Maitreyi, care se pune la cale. Știu că sunt în primejdia aceasta. Am atâtea probe zilnice. D-na Sen, îndeosebi, mă covârșește cu simpatia-i maternă. Inginerul mă numește "copilul" său. (Notă. Nu înțelegeam nimic, firește!)" " Seara, la masă, d-na Sen se plânge că o chem încă "doamnă", iar nu "mamă", cum e obiceiul în India. Are o blândețe sfântă și comunicativă, o
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
ani. Era plânsă, tăcută; de-abia a mâncat. "Mama" a înțeles totul. Mi-a mulțumit că am vorbit cu ea. După cină avem o mică "explicație". Maitreyi îmi spune că n-am înțeles-o atunci când am crezut că disprețuiește dragostea, simpatia..." " Lupta a durat un sfert de oră. I-am strivit mâinile. Era fermecătoare zbătîndu-se; fața i se contorsiona, lăcrăma, se ruga în gând Ia Tagore. Încerca să-și scoată mîmile prinse de încheieturi în pumnul meu; căci aceasta era lupta
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
mai precis ca atunci că posed ceva, că posed absolut. Nu îi spusesem încă răspicat că o iubesc. Amândoi ghiciserăm asta; așa mi se păruse mie. Și eu tâlcuisem, multă vreme, orice gest al ei ca pe un semn de simpatie sau dragoste. Nu mă îndoiam o clipă că mă iubește și nu mă îndoiam că ea știe tot atât de bine aceasta despre mine. De aceea mă mâhneau și mă nelinișteau răzvrătirile ei (muțenia aceea speriată, ochii aceia de panică, mâinile cu
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
spuse Adrian, că nu-l cheamă Orlando. Orice alt nume. Căci avea un nume simplu, direct... Se simți împins de la spate, și atunci înainta și el cu pas mai hotărât. Domnul cu teancul de reviste sub braț îl privea cu simpatie și deschise chiar gura, parcă ar fi vrut să-i spună ceva. Dar în clipa următoare Adrian se simți îmbrîncit cu o neașteptată forță și, înveselindu-se deodată, fără motiv, se trezi, strivit din toate părțile, în ascensor. Cladova tresări
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
e, reluă Adrian. Și mi s-a vorbit și de o vitrină în care sânt expuse diferite obiecte ale pictorului laureat. Mă veți întreba de ce mă interesează pe mine, poet, obiectele unui pictor. E greu să vă explic, pentru că, deocamdată, simpatia aceasta constituie și pentru mine o taină, un mister. Dar am simțit că mi se fac semne, și am simțit asta în ascensor, când o frumoasă doamnă mi-a vorbit de pictor, de certitudinea lui - dar poate că e mai
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
lăsă pe Adrian pe canapea și el se așeză pe scaun, în fața lui. Îi arătă dosarul. - Știi ce am aici? întrebă zâmbind. Milioane. Îți spun asta ca să știi, să fii informat. Și acum, spune, te ascult. Adrian îl privea cu simpatie aproape cu căldură. - De unde să încep? întrebă. - Ia-o de la început. De la începutul începutului. Adrian rămase câteva clipe pe gânduri. - Evident, în ceea ce mă privește, spuse, începutul începutului îl constituie revelația poeziei. Ce-am fost înainte de a fi poet nu
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
unde le-o fi fost gândul când s-au apucat să sape. Căci, v-am spus, eram toți însetați, înfometați și extraordinar de obosiți. De ce voiau să-și mai complice truda? - În orice caz, îl întrerupse locotenentul privindu-l cu simpatie, aproape cu căldură, vina a fost, de la început, a dumitale. Nu trebuia să-i lași să-l transporte. Erați în retragere, și orice moment pierdut vă putea fi fatal. Dacă le-a fosl milă de Ivan, trebuia să-l împuște
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
fie frică... Darie își trecu încurcat mâna pe frunte. - Nu mi-a fost frică. M-a luat deodată cu frig și nu știam ce am, și atunci am început să fug... Asta a fost tot... Ivan îl privi lung, cu simpatie, și zâmbi din nou. - Mi-ați vorbit frumos adineaori, ieri, alaltăieri, când o fi fost asta. Mi-a plăcut mai ales pentru că ați înțeles, atât de tînăr! că suntem indestructibili. - Vasăzică, ai înțeles tot, șopti Darie. - Ce n-am înțeles
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
fi bine să iei o aspirină. Dacă nu ai la îndemînă, îți dau eu. - Nu, mulțumesc, nu cred că va fi nevoie. Nu răcesc atât de ușor. Rezemîndu-se de speteaza fotoliului, Năstase îl privi ironic și totuși afabil, aproape cu simpatie. - Am auzit numai bine despre d-ta, începu brusc. Îndeosebi directorul d-tale, tovarășul Ulieru, te ridică în slava cerului. Spuneau că ești pe cale de a face o mare descoperire. Nu știu ce substanță care, în caz că... Pantelimon zâmbi încurcat. - Da, e în legătură cu
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
aluzie la hypermnezie. Dar vă închipuiți ce radicală transformare va aduce electricitatea descărcată de câteva zeci sau sute de bombe cu hidrogen. Când se ridică de la masă și îi mulțumi, tânărul îi privi pentru întîia oară cu interes, aproape cu simpatie. Ajuns acasă, scrise în carnetul de buzunar: "18 iulie 1964. Eschatologia electricității. Cred că pot adăuga: Finale. Nu-mi închipui că voi mai avea prilejul să însemn alte evenimente sau întîlniri de același interes." Și cu toate acestea, doi ani
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
-l dezarmeze, căci un sfert de ceas mai târziu, Casals îl ascultase, concentrat și, după obiceiul lui, încruntîndu-se, și îl felicitase. "Ai făcut bine că te-ai lăsat de entomologie", îi spusese râzând. Apoi apucase violoncelul și, privindu-l cu simpatie, făcîndu-i cu ochiul, ca unui băiețandru, reluase aceeași bucată. Și acum cânta din nou Casals, cânta tot opus 56, și cânta aici, în acest salon rece și umed, sărăcăcios luminat, părăginit, pe jumătate ruinat. - S-a întors Oncle Vania, șopti
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
mai viguros și tot mai armonios împlinit. Fără a avea o înfățișare deosebit de impunătoare, Jeanne era puternică, cu trăsături bine conturate. Dovedea forță și agilitate în tot ce făcea. Având și un suflet cald și generos, ea se bucura de simpatia tuturor. în primul rând, a celor de vârsta ei. Jeanne d’Arc era crudană atunci când realitățile timpului au pus-o în situația de a înțelege singură ce înseamnă războiul și, mai ales, traiul sub ocupația unor neprieteni. în anul 1420
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
în tot ce face”. Nici clericul Cauchon și nici regentul englez Bedford nu aveau, însă, de gând să dezarmeze. în timp ce englezii propagau cu sârg ostilitatea împotriva regelui Franței, mai ales în Normandia, clericii francezi nu mai pridideau cu dovezile de simpatie față de Anglia. în asemenea condiții, Jeanne d’Arc se găsea în centrul atenției. Pentru judecarea și condamnarea Jeannei, dovezile se adunau una câte una și în teancuri mari. Minciunile. De aici și până la încropirea unui tribunal nu mai rămăsese decât
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
Gruia În sus, Gruia În jos. Soarele răsare și apune Începând și sfârșind cu tine!?” - l-a luat la rost gândul de veghe. „S-ar putea să greșesc, dar Între oameni, indiferent de grad pe scara profesională sau socială, există simpatii și antipatii sau chiar indiferență. Uite că norocul mi-a surâs și am picat Între cei simpatizați de profesor. Mi-a fost mentor și pe când eram tânăr Învățăcel pe băncile facultății de medicină. S-a Întâmplat să-mi placă chirurgia
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Proletarii au ajuns la dictatură. Ei conduc, ei mor de foame! Mi-am luat mîna de pe ei. Atîta tot". Da' uite că infernul e pavat cu intenții bune". "Roses intentions", clinchenea Liselle. "Nu roz, dragă. Roșii". Într-adevăr, tata avusese simpatii de stînga. Cît pe ce să fie dat afară din liceu "pentru colaborare la gazetele bolșevizate jidovești", cum formula directorul școlii într-un Avertisment. L-au exmatriculat. L-au reprimit, l-au exmatriculat iarăși... Prin anii '23-'26, participa la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
de la revistă. A stat la pîndă, ca să-i pici în cursă. Cine știe dacă greșeala de tipar n-a fost pusă la cale, cum ți-a spus Ciușcă". Bietul băiat îmi oferise locul la o coadă pentru pește. Act de simpatie extremă. "Veniți aici, duduie Iordana, o iau eu de la capăt. Știți (a trecut el de pe un picior pe altul) că și pe mine m-au anchetat? Am spus drept, că n-aveți nici o vină. V-a aranjat Bucălău, la comanda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
nu mai îngăduie o asemenea monstruoasă orânduire. Autorul e un maestru narator, înregistrând fidel idei, fapte, sentimente și atitudini ale unor oameni pe care îi prezintă pe parcursul anilor. E un adevărat pictor al mulțimilor în mișcare - semnificative fiind manifestarea de simpatie pentru evreul Grinberg în situația umilitoare în care este înfățișat și mai ales mișcările și frământările din momentul 22 decembrie 1989, atât în plan general cât și în plan local în urbea noastră. Mânuiește magistral dialogul, evidențiind felul specific de
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
descifrez pe fața asistenților selecți aprobarea lor ca oameni care lucrau și ei în mod asemănător. La sunetul clopoțelului - special delegasem pe cineva în acest scop, lecția e produs finit, elevii antrenați părăsesc dezinvolt clasa, iar asistenții se regrupează pe simpatii mai apropiate și mai apte de comunicare, apoi trecem la ultima fază, aceea a analizei privind metodologia acestui tip de lecție. Cum s-ar spune mă supuneam judecății și aprecierii colegilor diriginți. înaintea altor persoane avizate să aprecieze „Popâc!” sare
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
garajul Mirandei și câinele În brațele portarului fără vreun incident neplăcut, dar mâinile Încă Îmi tremurau atunci când m-am urcat În mașina de serviciu, cu șofer, care mă urmase prin tot orașul. Șoferul mi-a aruncat o privire plină de simpatie și a făcut o remarcă Înțelegătoare cu privire la dificultatea de a conduce o mașină cu cutie de viteze manuală, dar mie nu prea-mi ardea de conversație. — Mergem Înapoi la sediul Elias-Clark, am zis eu cu un lung suspin, iar șoferul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]