6,540 matches
-
că era de datoria lor să se ocupe în mod activ și de problemele religioase. Dar, probabil, motivația cea mai importantă care a determinat intervenția lor trebuie căutată în faptul că tolerarea pluralismului riturilor locale ar fi compromis proiectul de centralizare a puterii în autoritatea imperială: unificarea politică a Sfântului Imperiu Roman trebuia să meargă în paralel cu unificarea sa religioasă. S-a încercat, așadar, să se implementeze în rândul francilor ritul roman, trimițând maeștri de la Roma și primind în orașul
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
extinderii sale, acum, când era răspândit aproape în întreaga Europă, s-a aflat în fața exigenței de a da coeziune propriei organizări interne. Urgența de a salva valorile transmise de tradiție în fața noului a impus o anumită linie apologetică și de centralizare din partea Romei, ceea ce a dus la o stagnare rituală și la folosirea strictă a limbii latine, ca mijloc de unitate și integritate, ca scut de apărare în același timp împotriva limbilor naționale, care începeau să-și facă simțită prezența. La
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
modelului birocratic (rigiditatea și ritualul, printre altele), Crozier recurge laexaminarea tipului de raționalitate ca una dintre sursele cele mai importante. Când problemele de soluționat sunt mult prea dificile, apare o tendință de evadare din realitate, caracteristică esențială a modelului birocratic. Centralizarea accentuată și crearea de norme generale și impersonale reprezintă tehnici tipice de evadare din realitate a organizațiilor, strategii de acțiune pe baza unei definiri simplificate a realității. Sociologia actuală prezintă de cele mai multe ori însă o abilitate scăzută de a lua
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
nu au nici o speranță. Deasemenea, poate duce la conservarea unor iluzii ale sistemelor sociale particulare. De exemplu, iluzia că se poate promova un sistem democratic de conducere la nivelul secției unei întreprinderi, în condițiile în care direcția acesteia practică o centralizare excesivă a deciziilor. Paradoxal deci, integrarea secvențială poate genera stări de dezechilibru în sistemele sociale. Și din acest motiv, sociologul trebuie să fie prudent în asemenea situații. Este de înțeles că sociologia tinde spre o rapidă integrare totală, în întregul
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
și nu generală, sau pur și simplu o formă transformată a unor interese particulare. Sociologia poate formula mai liber aceste probleme, oferindu-le o credibilitate mai ridicată: date asupra sistemului de promovare și a efectelor sale pozitive și negative, neajunsurile centralizării excesive, date în legătură cu îmbătrânirea corpului profesoral, stilurile de conducere și efectele lor asupra performanței etc. Forurile superioare, în relațiile lor cu subsistemele subordonate, pentru a evita canalele autorității care nu întotdeauna sunt cele mai eficace, pot recurge la specialiști care
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Formularea problemelor de soluționat este crucială, pentru că de ea depinde tipul soluțiilor care vor fi adoptate. Dacă problema unei întreprinderi este „nivelul scăzut al conștiinței și responsabilității muncitorilor”, vor trebui aplicate anumite soluții. Dacă, dimpotrivă, problema este „incompetența conducerii” sau „centralizarea excesivă și birocratică”, atunci vor trebui adoptate cu totul alte soluții. Determinarea cât mai clară și mai adecvată a obiectivelor și problemelor unui sistem social trebuie să reprezinte punctul de pornire al implementării sociologiei în ciclul complet al activității acestuia
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
ar arăta esențial diferită de drumul unei furnici. La un moment dat, după o lungă perioadă de „vegetare”, încep să apară o serie de evenimente care par să fie importante. Se dezvoltă centre urbane, crește aparatul administrativ. Un proces de centralizare este inițiat de o personalitate cu multă influență. Un conflict cu vecinii de la nord, apoi un război cu cei de la sud; moare regele, este înlocuit cu un altul; lupte interne între mai multe grupuri pentru putere; atac al vecinilor de la
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Raționamentul generat de această strategie este de următorul tip: apariția unei conjuncturi economice favorabile a dus la dezvoltarea orașelor, acumularea bogățiilor, apariția unor clase sociale privilegiate, dezvoltarea statului. Apariția unui mare conducător politic înzestrat cu multă energie a dus la centralizare politică, la dezvoltare militară. Ambițiile personale ale acestuia au condus la cuceriri succesive și la transformarea statului în imperiu. Urmașii au lărgit cuceririle inițiale. Rivalitățile dintre diferitele familii, generate de faptul că ultimul împărat a murit fără urmași, au dus
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
diferențiere și stratificare socială în interiorul fiecărei comunități. Se profilează o organizare socială de exploatare, în care o clasă socială exploatatoare își dezvoltă tot mai mult instrumentele sale de exploatare administrativ politice. Acest proces duce, pe diferite căi, în timp, la centralizarea politică a tuturor comunităților cu profil etnic comun. Inițial deci, statul apare și se menține distinct peliniamentele etnice. Existența unei limbi, a unor obiceiuri, religii comune este un factor puternic de integrare socială. O zonă inclusă în statul respectiv, dar
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
complexul de evenimente care reprezintă condițiile de desfășurare generale. Să facem câteva presupoziții. Presupunem că populația română ar fi trăit într-o zonă geografică relativ izolată. Populațiile vecine nu ar fi influențat semnificativ procesele sociale și economice interne. Procesul de centralizare politico-administrativă ar fi probabil destul de rapid și ar merge pe anumite căi. Presupunem acum condițiile reale în care a avut loc procesul de centralizare politico-administrativă pe teritoriul țării noastre. Timp de aproape un mileniu, în continuu, au avut loc migrări
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
relativ izolată. Populațiile vecine nu ar fi influențat semnificativ procesele sociale și economice interne. Procesul de centralizare politico-administrativă ar fi probabil destul de rapid și ar merge pe anumite căi. Presupunem acum condițiile reale în care a avut loc procesul de centralizare politico-administrativă pe teritoriul țării noastre. Timp de aproape un mileniu, în continuu, au avut loc migrări de populații. Migrațiile au frânat procesuldecentralizare. Imposibilitatea de a ține piept prin centralizare și forță armată migrărilor a dus la o altă formă de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Presupunem acum condițiile reale în care a avut loc procesul de centralizare politico-administrativă pe teritoriul țării noastre. Timp de aproape un mileniu, în continuu, au avut loc migrări de populații. Migrațiile au frânat procesuldecentralizare. Imposibilitatea de a ține piept prin centralizare și forță armată migrărilor a dus la o altă formă de adaptare: izolarea în mici comunități, a căror dezvoltare era frânată substanțial de valurile migratoare. S-ar putea emite ipoteza că migrările au întârziat cu aproape un mileniu procesul de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
la aceeași stare finală. Căile pe care evoluează pot fi diferite, în funcție tocmai de varietatea condițiilor inițiale, dar starea finală este aceeași. Să mai facem o observație. În cadrul formei generale, există și variante structurale distincte. De exemplu, procesul de centralizare politico-administrativă, de apariție a unei societăți stratificate, caracterizată prin dezvoltarea unui mecanism de exploatare, poate lua două forme distincte (White, 1948). În primul rând, o formă centralizată - proprietatea principalelor mijloace de producție aparține oarecum în mod colectiv elitelor dominante, prin intermediul
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
și militare. Este cazul Imperiului Incas, în mod special. Dar și al altor state. Caracteristic pentru aceste forme de organizare este faptul că plusprodusul este repartizat elitei prin intermediul aparatului administrativ central și în funcție de poziția în acest aparat. În acest caz, centralizarea politică are loc ca urmare și ca instrument totodată al organizării unui proces productiv cu un puternic caracter social - de exemplu, agricultura bazată pe irigații. O a doua cale de evoluție este caracterizată prin proprietatea privată asupra mijloacelor de producție
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
divizărilor și aporturilor la constituirea unei societăți. Se constată, de asemenea, că În impozitarea veniturilor persoanelor fizice, În cadrul Uniunii Europene, nu s-au aplicat Încă măsuri semnificative de armonizare fiscală, existând diferențieri majore Între statele membre, determinate de gradul de centralizare/descentralizare fiscală aplicate de autoritățile publice. Sub acest aspect, unele state europene, ca Germania, preferă să acorde colectivităților regionale sau locale puteri reduse de legiferare, În timp ce alte state, ca Spania și Italia, recunosc nivelelor administrative regionale, o largă autonomie În
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
nu era cu totul stabilizat, alegerile care l-au adus pe Fico la guvernare au fost, de asemenea, primele din istoria scurtă a Slovaciei în care niciun nou partid nu a mai obținut locuri în parlament. În vreme ce înaltul grad de centralizare a guvernului lui Fico a ridicat întrebări cu privire la fluxul și refluxul propriilor susținători în cazul în care ar fi fost obligat să părăsească scena politică, sistemul din 2006 era mult mai capabil să facă față marilor transformări. - Circulația elitelor. Populiștii
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
sau înlăturat) cultul de pe „înălțimi” devine astfel un cliché literar fix în judecata teologică exprimată de autorul biblic față de regii lui Israel și Iuda (cf. 1Rg 3,3; 22,44; 2Rg 12,4; 14,4; 15,4 etc.). Excursus 2 Centralizarea cultului (și Deuteronomistul) Se știe că după legislația deuteronomistă (cf. Dt 12) evreii nu puteau oferi sacrificii Dumnezeului lor în orice sanctuar, ci cultul lui Yhwh se putea celebra doar în templul din Ierusalim. Teologia centralizării cultului în Ierusalim a
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
4 etc.). Excursus 2 Centralizarea cultului (și Deuteronomistul) Se știe că după legislația deuteronomistă (cf. Dt 12) evreii nu puteau oferi sacrificii Dumnezeului lor în orice sanctuar, ci cultul lui Yhwh se putea celebra doar în templul din Ierusalim. Teologia centralizării cultului în Ierusalim a fost foarte dezbătută atât în conținutul său teologic, cât și în valența sa istorică. Din punct de vedere teologic, centralizarea cultului în Ierusalim răspunde conceptului religios care considera că zeul suprem „locuiește în mijlocul” poporului pe care
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
în orice sanctuar, ci cultul lui Yhwh se putea celebra doar în templul din Ierusalim. Teologia centralizării cultului în Ierusalim a fost foarte dezbătută atât în conținutul său teologic, cât și în valența sa istorică. Din punct de vedere teologic, centralizarea cultului în Ierusalim răspunde conceptului religios care considera că zeul suprem „locuiește în mijlocul” poporului pe care și l-a ales. În teologia regală, atestată de diferite inscripții din Orientul Apropiat, se afirmă că regele - conform poruncii divine primite - se va
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
linia 19). Din punct de vedere istoric, concretizarea efectivă a cultului centralizat în timpul regatului lui Iuda este iarăși o chestiune dezbătută, deoarece, fie realitatea regatelor învecinate, fie numeroasele referințe biblice la cultele „idolatrice” pe „înălțimi” (1Rg 14,23) fac neverosimilă centralizarea cultului în templul din Ierusalim deja din timpul lui Solomon, așa cum ar vrea să ne convingă unele pasaje biblice (1Rg 3,2-3). De asemenea, porunca centralizării cultului din Dt 12 pusă pe buzele lui Moise e unul dintre elementele fundamentale
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
fie numeroasele referințe biblice la cultele „idolatrice” pe „înălțimi” (1Rg 14,23) fac neverosimilă centralizarea cultului în templul din Ierusalim deja din timpul lui Solomon, așa cum ar vrea să ne convingă unele pasaje biblice (1Rg 3,2-3). De asemenea, porunca centralizării cultului din Dt 12 pusă pe buzele lui Moise e unul dintre elementele fundamentale pe care se bazează ipoteza redactării unitare a „operei istoriografice deuteronomiste” care ar cuprinde întregul cărților biblice de la Deuteronom la 2Regi (Römer, 2007, pp. 57-65). Ipoteza
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
restaurări și modificări templelor respectând sfaturile divinității expuse în documentul „găsit” în mod miraculos. Este, prin urmare, discutabilă teoria care identifică actuala Carte a Deuteronomului cu presupusa carte „găsită” în timpul lui Iosia. Întorcându-ne la Dt 12 care conține porunca centralizării cultului, el pare să fi suferit o serie de reelaborări ulterioare care, după unele studii exegetice moderne, ar fi fost terminate doar în epoca persană. Datare târzie a Dt 12,2-7 e confirmată de faptul că teologia sanctuarului unic, și
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
religioasă „separatistă”, asemănătoare celei din Cărțile lui Esdra și Nehemia, unde cei reîntorși din exilul babilonian considerau o blasfemie cultele practicate de populația rămasă în patrie și căutau să nu se amestece cu „poporul țării” (cf. Cap. 8). În concluzie, centralizarea cultului la Ierusalim, deși își are originea din teologia templului tipică perioadei regale, unde sanctuarul regal reprezenta un loc privilegiat, ales de Dumnezeu pentru a locui în mijlocul poporului său, va găsi expresia sa completă mult mai târziu, în epoca persană
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
de Dumnezeu pentru a locui în mijlocul poporului său, va găsi expresia sa completă mult mai târziu, în epoca persană sau poate chiar elenistă, când preoții, nemaifiind dependenți de palat, au asumat funcțiuni care în precedență aparțineau regelui. Absența unei concrete centralizări a cultului în epoca preexilică e, de asemenea, demonstrată de celebrarea cultului sacrificial în templul lui Yaho (Yhw) în comunitatea iudaică din Elefantina până la sfârșitul secolului al V-lea î.C., când acest templu a fost distrus de egipteni (Dion
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
tematicile preferate. Internet computing Convergența tehnologiilor informației și a comunicațiilor este ilustrată, în primul rând, de dezvoltarea rețelelor de calculatoare cu comutare de pachete și explozia utilizării internetului. Arhitecturile sistemelor au evoluat înspre schema „Internet computing”. Principalul mesaj constă în: centralizarea resurselor informaționale (baza de metadate și date, depozitul de date, serverele de date și de aplicații), soluție eficientă tehnic și economică, rezolvând în mod eficace și problema actualizării datelor și aplicațiilor; asigurarea accesului prin rețea a utilizatorilor, prin unități locale
Managementul cunoașterii în societatea informațională by Radu S. Cureteanu () [Corola-publishinghouse/Science/232_a_475]