6,297 matches
-
Urbanismul, care încarnează efortul orașului de a deveni atractiv, devine cheia expansiunii economice a orașelor. Totuși, așa cum lasă să se înțeleagă Philippe Genestier, ne putem teme că această supralicitare a proiectelor, în care obiectivele sunt adesea puțin operaționale, servește compensării declinului instituției politice atât în privința capacității sale de reglare economică, cât și în privința funcției sale simbolice de reprezentare a societății înseși 348. Într-adevăr, dacă planificarea strategică dezvăluie interdependențele de fapt dintre urbanism, habitat și deplasările urbane, aceste axe dezvăluie rareori
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
din 1977 cu privire la favorizarea unei regularizări a sectorului de habitat prin logica pieței pare să fie întărit pe termen lung "riscurile economice de segregare prin habitat"364. În sectorul locativ, cvasi-liberalizarea chiriilor instaurată în 1986 prin legea Méhaignerie a pecetluit declinul rolului social pe care parcul privat îl jucase până la acel moment. Creșterea chiriilor a constituit principalul factor care a determinat situația prezentă. De exemplu, între 1990 și 1999, valoarea locativă a locuințelor a crescut cu 70 %, pe când indicele general al
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
permite marilor grupuri franceze să dispună de masa critică necesară poziționării pe toate tipurile de piețe legate de producerea orașului. Mai mulți factori explică predispoziția aleșilor de a recurge la parteneri externi, în detrimentul dezvoltării propriilor servicii municipale. În primul rând, declinul pasiunilor ideologice privind raportul public/privat autorizează, spre deosebire de anii 1970, renunțarea la asocierea serviciilor unui sistem de gestiune public sau privat cu alegerea unei societăți 421. Mai prozaic spus, incertitudinea legislativă cu privire la statutul funcției publice teritoriale și reorganizarea finanțelor locale
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
crizei urbane, din moment ce, așa cum spune Jacques Donzelot, se face mai puțin pentru înțelegerea cauzelor decât pentru explicarea efectelor 524. Fiind vorba de originile "nenorocirii periferiilor" și ale "violențelor urbane", problema e de la sine înțeleasă, motivele fiind esențialmente economice și relevând declinul societății industriale 525, dispariția marilor fabrici, promovarea noilor moduri de organizare a muncii, care destabilizează "condiția salarială" și generează "insecuritatea socială"526. Clasele muncitoare, deposedate de muncă, încep să fie percepute din nou ca niște clase periculoase, private de perspectiva
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
AGL, în miocit să existe un defect de oxidare a acizilor grași, posibil datorită unei disfuncții a axului ACC/CPT 1. Rezultatul este acumularea graduală în miocit de acizi grași cu lanț lung și scăderea insulinosensibilității. Ulterior, în paralel cu declinul insulinosecreției și creșterea cronică a concentrațiilor VLDL și AGL, nivelele miocitare de acizi grași ating un punct critic ce compensează inhibiția CPT 1, cu accelerarea β oxidării mitocondriale. Din acest moment ciclul Randle se activează și exacerbează insulinorezistența. Insulinorezistența hepatică
Tratat de diabet Paulescu by Cornelia Pencea, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92256_a_92751]
-
cu aport de colesterol sub 250 g/zi) și 12-17% proteine (adaptat la funcția renală; un aport de 17%, sau chiar 15%, din rația calorică sub formă de proteine poate fi mare pentru un pacient cu nefropatie diabetică incipientă, grăbind declinul funcției renale). Se va interzice consumul de alcool. Aportul de fibre alimentare va fi de cca. 30 g și de sare sub 6 g (adaptat la valorile tensionale). 8.1.2. Exercițiul fizic Activitatea fizică este un element terapeutic de
Tratat de diabet Paulescu by Cornelia Pencea, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92256_a_92751]
-
71,7 România 90,5 84,9 Republica Moldova 88,3 83,8 Rusia, Ucraina 92,9 86,1 Bulgaria are o suprafață cultivată cu viță de vie de 113 000 ha și o producție de 1,3 milioane hl (în declin constant în ultimii ani), cu un consum intern de 709 000 hl (la o populație de aproximativ 9 milioane de locuitori), ceea ce probabil înseamnă un consum anual cu puțin peste 12 l pe cap de locuitor (ultima statistică pe care
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
mai puțin față de fiecare an al perioadei 1930-1960), iar consumul intern este de 50 000 hl (populația țării situându-se în jurul cifrei de 25 milioane de locuitori), ceea ce înseamnă, pentru anul 1992, 1,53 l pe cap de locuitor. În ciuda declinului viticol, în 1991, exporturile de vin, în valoare de 364 milioane de dinari (1 franc francez = 5 dinari) pentru 86 000 hl, se situează pe locul al treilea în ceea ce privește exporturile algeriene, după hidrocarburi și fosfați, și ocupă primul loc în ceea ce privește
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
ROMA LA BRUXELLES Cultura viței-de-vie a însoțit în mod constant expansiunea Imperiului Roman în Peninsula Italică, în Iliria, în Galia, în Germania, în Iberia. Odată cu decadența Imperiului Roman de Apus, viticultura ca și restul agriculturii de altfel a cunoscut un declin rapid, a cărui perioadă de vârf a fost reprezentată de căderea Romei în 476 și de invaziile barbare. Ordinele călugărești urmând în această privință prescripțiile conciliului de la Aix-la-Chapelle din 816, care încuraja viticultura canonică, episcopală și monastică au salvat și
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
la o suprafață de aproape 36 000 ha. Producția de vin a urmat aceeași tendință, concurând regatul Spaniei care, în 1629, a interzis navelor din Atlantic să transporte vinuri peruviene, limitând mult comerțul din Peru. Viticultura a cunoscut apoi un declin ca urmare a fiscalității, a filoxerei și a culturii bumbacului. De abia în anii 1960 s-a produs renașterea viticulturii peruviene. În 1994, Peru avea o suprafață plantată cu viță de vie de 10 000 ha, o producție de 80
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
artei semnifică în primul rând imposibilitatea postulării unor norme estetice ca universal valide. „Cultură a crizei”, a. vede în artă o experiență a falimentului și a crizei. Dacă nu există sau a fost epuizată, criza trebuie inventată. De aici accentuarea declinului „natural” al formelor tradiționale și dramatizarea paroxistică a simptomelor decadenței și epuizării lor într-o lume mereu în schimbare și tot de aici imposibilitatea stabilirii unui moment anume în timp pentru ceea ce a fost numit „moartea a.”: momentul unei asemenea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285502_a_286831]
-
Febră vesperală. Condiția omului supus unor dramatice limitări existențiale și istorice este, simultan, temă de meditație despre destinul creatorului de literatură și capacitatea lui de a înțelege. Secvențele epice, distribuite în două planuri - lumea surprinsă de „febra vesperală” (metaforă a declinului, a stingerii) și naratorul - sunt ordonate pe traiectele, în contrapunct, ale unei logici autoironice. SCRIERI : Sepia, Cluj, 1973; Nostalgii secrete, Cluj-Napoca, 1976; Febră vesperală, Cluj-Napoca, 1982; Vară indiană, Cluj-Napoca, 1987. Repere bibliografice: Nicolae Manolescu, Generația 47, RL, 1972, 12; Ion
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289398_a_290727]
-
dublă acțiune. În plus, este imposibil, cred eu, din punctul de vedere al structurii, să se considere că eroul este figură centrală a piesei. Dacă încercăm să procedăm astfel, trebuie să găsim criză în actul I (căci după aceea urmează declinul lui Lear), lucru fără îndoială absurd, chiar dacă afirmăm că mișcarea obișnuită este și aici prezenta, dar îndreptată în sens invers, cauza eroului coborînd cît mai jos (în scenă furtunii), iar apoi ridicîndu-se din nou. Dar nici o asemenea formulă nu este
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
a Clasicismului și cea a Romantismului aduc cu ele o mare dezvoltare a muzicii. Polifonia nu numai că ajunge la un punct culminant, care aproape că Întrece orice Închipuire, dar cunoaște - ca tot ceea ce se naște pe lumea aceasta - și declinul ei. Muzicienii Învățaseră să combine mai multe melodii deodată și auzul lor se deprinsese cu ele. Pentru popor Însă nu era deloc simplu să sesizeze În același timp patru, cinci, opt, ba chiar 48 de melodii. Poporul năzuia la o
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Juncă Ciprian () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93535]
-
al secolului, democrația era fragilă și slab sprijinită. Chiar și în țări în care democrația fusese de mult timp introdusă și părea în siguranță, unii observatori susțineau că democrația se afla în criză sau cel puțin grav amenințată de un declin în încrederea cetățenilor privind capacitatea sau intenția liderilor aleși, partidelor politice și a oficialilor guvernamentali de a face față, satisfăcător sau cu succes, unor probleme ca șomajul prelungit, sărăcie, delincvență, programe sociale, imigrație, impozite și corupție. Să presupunem că divizăm
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
și o parte substanțială a umanității. Iată o imagine frumoasă, însă falsă din cel puțin două motive. La început, după cum știe orice cunoscător al istoriei europene, după primele sale secole în Grecia și Roma, după apogeul guvernării populare au urmat declinul și dispariția. Chiar dacă ne-am permite anumite limite în a decide care guverne le-am descrie ca "populare", "democratice" sau "republicane", ridicarea și declinul lor nu ar putea fi descrise ca urmînd o cale constantă ascendentă către vîrful îndepărtat, marcată
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
istoriei europene, după primele sale secole în Grecia și Roma, după apogeul guvernării populare au urmat declinul și dispariția. Chiar dacă ne-am permite anumite limite în a decide care guverne le-am descrie ca "populare", "democratice" sau "republicane", ridicarea și declinul lor nu ar putea fi descrise ca urmînd o cale constantă ascendentă către vîrful îndepărtat, marcată doar de scurte căderi din loc în loc. În schimb, cursul istoriei democratice ar arăta asemenea cărării unui călător care traversează un deșert plat și
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
în remodelarea instituțiilor noastre politice? Cu toate că Republica Romană a durat mult mai mult decît democrația ateniană și, deocamdată, mai mult decît oricare democrație modernă, a fost subminată în jurul anului 130 î.H. de tulburări interne, război, militarizare, corupție și un declin în puternicul spirit civic care existase anterior printre cetățenii săi. Ceea ce a mai rămas din practicile republicane autentice a dispărut odată cu dictatura lui Iulius Cezar. După asasinarea lui, în 44 î.H., republica guvernată odinioară de cetățeni a devenit un
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
ajunse la final, și luă naștere acea incredibilă izbucnire de extraordinară creativitate, Renașterea. Totuși, din nefericire pentru dezvoltarea democrației, după mijlocul anului 1300 guvernele republicane ale unora unora dintre orașele importante au permis, treptat, apariția dușmanilor eterni ai guvernămîntului popular: declinul economic, corupția, oligarhia, războiul, cucerirea și acapararea puterii de către conducători autoritari, fie ei principi, monarhi sau soldați. Și asta încă nu a fost totul. Privit din perspectiva evoluțiilor istorice, orașul-stat era condamnat, ca fundament al guvernămîntului popular, de apariția unui
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
de rezistență, rebeliuni, războaie civile, revoluții. Timp de cîteva secole, ascensiunea monarhiilor centralizate a devansat evoluțiile anterioare chiar dacă, în mod ironic, tocmai aceste monarhii au contribuit la crearea unor condiții favorabile democratizării pe termen lung. Privind înapoi la ascensiunea și declinul democrației, este limpede că nu ne putem baza pe forțele istoriei pentru a ne asigura că democrația va avansa mereu sau că va supraviețui, chiar după cum ne amintesc îndelungatele intervale de timp în care guvernămintele populare au dispărut în totalitate
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
alternative au pierdut teren în favoarea democrației. Încă de la sfîrșitul primului sfert de veac, formele de guvernare nedemocratice care au dominat din timpuri imemoriale convingerile și practicile guvernamentale în aproape întreaga lume monarhia, aristocrația ereditară și oligarhia deschisă au cunoscut un declin ireversibil în ceea ce privește legitimitatea și forța ideologică. În schimb, au fost înlocuite cu alternative antidemocratice mai populare sub forma fascismului, nazismului, leninismului precum și alte guvernări și ideologii autoritare, care au avut o perioadă scurtă de dezvoltare. Fascismul și nazismul au fost
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
sub greutatea colapsului economic, diplomatic și chiar militar (în Argentina). Pe măsură ce se apropia ultimul deceniu al secolului, ultimul și cel mai important rival totalitar al democrației, leninismul întrupat de comunismul sovietic, s-a prăbușit brusc, vlăguit în mod ireparabil de declinul intern și presiunile externe. Avea democrația o bază sigură în acel moment în toată lumea? În spiritul declarației optimiste a președintelui american Woodrow Wilson din 1919 (în mod cu totul eronat, după cum a dovedit-o istoria) după sfîrșitul primului război mondial
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
deoarece sînt alimentate de politicienii care se luptă pentru sprijin electoral. Cîteodată regimurile autoritare reușesc să-și folosească imensa putere coercitivă pentru a copleși și suprima conflictele culturale, care pe urmă izbucnesc atunci cînd forța de constrîngere se află în declin, în timpul tranziției la democrație. Tentați de rătăcirile facile provocate de identitățile culturale, politicienii pot influența în mod deliberat membrii grupului lor cultural iar astfel să preschimbe animozitățile latente în ostilitate fățișă care să culmineze în "purificări culturale". Pentru a se
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
altor provocări cu care cu siguranță se vor confrunta? Dacă vor eșua, prăpastia deja largă dintre idealurile și realitățile democratice va deveni și mai mare, iar o eră de triumf democratic va fi urmată de o eră de deteriorare și declin democratic. De-a lungul secolului al XX-lea țările democratice nu au dus niciodată lipsă de critici care anunțau cu convingere faptul că democrația era în criză, în pericol iminent, sau chiar sortită pieirii. Ei bine, probabil a fost în
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
fragilitate, tipuri Sindromul de fragilitate a vârstnicilor reprezintă o stare de vulnerabilitate crescută asociată cu abilități scăzute de menținere a homeostaziei organismului. Este rezultatul factorilor de longevitate, pe care anglo-saxonii o numesc „îmbătrânire prin uzură” și are ca rezultat un declin funcțional și o diminuare a aptitudinilor „de a face față”. Apariția unui factor minor patologic sau a unui stres exogen poate genera o stare morbidă de incapacitate chiar mai severă decât factorul agresiv inițial (1,2). Primele definiții ale fragilității
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Lelia Maria Șușan, Ioana Dana Alexa () [Corola-publishinghouse/Science/91957_a_92452]