7,087 matches
-
scrie cărți, de a gândi. De a avea libertatea de a scrie o carte precum Walden. Poe, pe de altă parte, s-a retras într-un vis al perfecțiunii. Uită-te la Filozofia mobilăriii și vei descoperi că încăperea lui imaginară este creată exact în același scop. Un loc pentru citit, pentru scris, pentru gândit. E o cameră secretă a contemplației, un sanctuar tăcut în care sufletul poate, în sfârșit, să găsească o oarecare pace. Imposibil de utopic? Da. Dar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Prinț, eșuat pe o stâncă, în plin spațiu. TOM: Spune-mi tu unde să mă duc, Harry. Primesc orice fel de propunere. NATHAN: Undeva unde să poți să-ți trăiești viața așa cum vrei. Despre asta vorbim, nu? Continuarea la „Paradisuri imaginare“. Dar, pentru a putea face asta, trebuie să fii dispus să respingi societatea. Așa mi-ai spus. Asta se întâmpla demult, dar cred că ai folosit chiar termenul de „curaj“. Ai curajul ăsta, Tom? Are vreunul dintre noi curajul ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Ce fel de om face așa ceva? A ținut-o așa timp de trei săptămâni, Nathan. Trei săptămâni! Unul dintre cei mai străluciți scriitori care au existat vreodată, sacrificându-și timpul - timpul din ce în ce mai puțin și mai prețios - pentru a compune scrisori imaginare de la o păpușă pierdută. Dora afirmă că așternea fiecare frază cu cea mai mare atenție acordată detaliilor, că stilul era precis, amuzant și atrăgător. Cu alte cuvinte, era stilul lui Kafka și zi de zi, el se duce în parc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
e dor de păpușă. Kafka i-a oferit altceva în schimb și, la finele celor trei săptămâni, scrisorile i-au vindecat nefericirea. Are povestirea și, atunci când ai norocul de a trăi într-o povestire, de a trăi într-o lume imaginară, durerea lumii acesteia dispare. Atâta timp cât povestea continuă, realitatea nu mai există. Fata noastră sau „Coca-Cola, nu-i așa?“ De la New York la Burlington, Vermont, se poate ajunge în două feluri: mai repede sau mai lent. Pentru primele două treimi ale călătoriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
colțuri îndepărtate ale lumii - toate acestea îmi umplu capul, amintindu-mi că nu putem scăpa de răutatea care pândește pe pământ. Nici măcar în vârful îndepărtat al unui deal din sudul Vermontului. Nici măcar dincolo de ușile încuiate și porticurile zăvorâte ale sanctuarului imaginar cunoscut sub numele de hotelul Existența. Caut un contraargument, o idee care să echilibreze balanța și sfârșesc prin a mă gândi la Tom și Honey. În clipa asta, nu e nimic sigur, dar aseară, la cină, am simțit că atitudinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
ea e ca un puzzle, un morman de senzații izolate. Ici un petic de cer albastru; colo un mesteacăn argintiu, reflectând în scoarță lumina soarelui. Nori care arată ca niște chipuri omenești, ca niște contururi de țări, ca niște animale imaginare, cu câte zece picioare. Viziunea neașteptată a unui șarpe inofensiv care își croiește drum ondulându-se prin iarbă. Lamentația pe patru note a unei mierle nevăzute. Cele o mie de frunze ale unui plop-tremurător fluturând ca niște molii rănite în timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
incert, patul pustiu părea bântuit de o misterioasă forță de anihilare, ștergându-i din catastife pe cei care stăteau în el și împingându-i către un tărâm al întunericului și uitării. Patul gol simboliza moartea, indiferent că era reală sau imaginară, și, pe când meditam asupra ramificațiilor acestei idei, o alta punea încet stăpânire pe mine, dominând toate celelalte gânduri, pe orice altă temă. Când mi-am dat seama încotro mă îndrept, am priceput că tocmai dădusem naștere celei mai importante idei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
alteră, dar caldă și complementară, străinătatea marcată de stranietatea unei alte materii căreia i-aș fi dus parcă dorul. În timp, toate aceste așezări ale pietrei s-au așezat la rîndul lor în amintirea mea, alcătuind un soi de topologie imaginară a orașului mediteranean, astfel încît acum, oriunde aș merge, sînt urmărit la fiecare colț de stradă de un sentiment straniu de déjà-vu. încercînd din toate puterile să-mi imaginez ce înseamnă să locuiești piatra, ca și cum prin aceasta aș fi umplut
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
această referință pare să mai dăinuie încă în inconștientul unora dintre oamenii noștri de la țară. Ceea ce poate fi interesant pentru turism, dar problematic pentru economia de piață... Produsele tradiționale „Omul este un omnivor care se hrănește cu carne, vegetale și imaginar”, amintea Carlo Ricci într-un seminar dedicat produselor locale. Și, în ultima vreme, nimic nu pare a fi mai excitant - și mai liniștitor în același timp - pentru acest imaginar colectiv decît eticheta de „produs tradițional” ! Toată lumea scoate din buzunar „rețete
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
este apoi una metodologică fundamentală : unde căutăm aceste cauze și începînd de cînd ? Analogia cu medi cina poate fi utilă în acest caz : orice diagnos tic presupune o anamneză și o corelare a tuturor simptomelor semnificative. România este un pacient imaginar care suferă de o boală reală. Or, din acest punct de vedere, cartea confirmă boala imaginară, oferă o listă selectivă de simptome ale bolii reale, dar nu și un diagnostic etiologic. în fine : de ce este România altfel ? Dar ce înseamnă
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
cina poate fi utilă în acest caz : orice diagnos tic presupune o anamneză și o corelare a tuturor simptomelor semnificative. România este un pacient imaginar care suferă de o boală reală. Or, din acest punct de vedere, cartea confirmă boala imaginară, oferă o listă selectivă de simptome ale bolii reale, dar nu și un diagnostic etiologic. în fine : de ce este România altfel ? Dar ce înseamnă „altfel” ? Altfel față de Occident, ni se sugerează. Altfel comparativ cu Europa, că doar n-o să ne
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
din illo tempore și care constituie destinul nostru. Asta nu mai este treaba autorului ! - se poate justifica domnul Boia. Desigur, în principiu, așa este. Dar un specialist în ale imaginarului de talia domniei sale nu are cum să nu știe cărui imaginar colectiv i se adresează prin acest soi de Raport al Istoricului despre Starea Națiunii și ce soi de reacții pot fi așteptate în consecință. Nu asta am intenționat ! - mai poate spune domnia sa, pe bună dreptate. Dar cu un astfel de
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
pentru noi, locuitorii unui alt secol. Ei vor continua să trăiască și în Viața începe vineri, dar, ca în Ragtime a lui Doctorow sau în unele romane ale lui Pynchon, destinele lor se vor împleti aici cu ale unor ființe imaginare, cu nimic mai puțin vii și interesante. Căci, după ce și-a făcut mâna desenând minuțioase decoruri de epocă, autoarea a trecut hotărât la roman, la roman adevărat, cu o structură epică serioasă și complexă. Cartea va spune povestea ultimelor treisprezece
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
șoptit ceva nedeslușit soției, s-a ridicat calm, a ieșit fără grabă din compartiment, s-a dus chiar lângă Bidaru, a scos capul pe fereastră, s-a uitat cu mare atenție în aceeași direcție ca și cum ar privi tranșeele unui inamic imaginar și, cu o alură de om îngrijorat, s-a întors. Cei din compartiment îi urmăreau mișcările în așteptarea verdictului final. Da, confirmă el dând afirmativ din cap, cred că tânărul are dreptate! Acuși va veni și la noi și, uitându
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
valiză de carton, cu un punctaj egal cu al lui pe scara valorică. Dorea o prietenă de viață la care nici el să nu se uite de sus la ea și nici ea să nu-l privească de pe un piedestal imaginar. Aflându-se în biroul directoarei, pe care o respecta nu numai pentru funcția și felul în care își făcea datoria cu precizia unui metronom, nu numai pentru calitățile ei profesionale deosebite ci, în special, pentru felul cum știa să fie
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
răcnind de-i sperie pe toț din jur... amintindu-și de vorbele Anucăi... „ai să mori mâncat de lup“. Se cutremură în toată făptura lui uriașă. - ..Ioti, linia vieții se frânje, aici...gata!.. O vezi? Țiganca îi arătă o linie imaginară. Ochii ei negri îl înțepau în inimă, ca două pumnale... Contemplație și groază Soarele aluneca încet spre asfințit... Marea sărbătoare a Sfintei Măria Mare, era pe sfârșite... Când Anuca cu Sultan la pas și Pârvu, ținând aproape, se îndepărta de
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
care femeile o intuiesc cu atâta iscusință... Astfel, resemnându-mă odată cu trecerea vremii, am început să privesc la ea ca la o columnă de lumină, ca la un mitologic Eldorado 1, adică ca la ceva la care aspir 1 Ținut imaginar din America de Sud, pe care cuceritorii spanioli îl credeau bogat în aur și în pietre prețioase. 36 Rareș Tiron neîntrerupt, dar la care nu pot ajunge, însă n-am încetat nicicând a o contempla cu nesaț, pentru că nimic nu este mai
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
extrem de repede, să fuzioneze. Astfel că soția directorului Sima nu era pentru mine, numai contesă de Bethlen, iar contesa trăia aievea, ședea lângă mine și îmi scria la mașină textul. Mai era îmbrăcămintea. Cu puțină imaginație, o îmbrăcam rapid și imaginar, pe Iozefina în hainele contesei, chiar și când aceasta apărea numai în blugi sau cel mult îmbrăcată așa cum erau îmbrăcate la ora aceea toate femeile tinere. Chiar și când nu era îmbrăcată cu ea, rochia aceea, strânsă la mijloc, tot
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
pahare, despre un lampadar înalt, de statură umană, despre inelele, istorice și ele, pe care le cărase anchetatorul care făcea ce făcea și apărea tot când erau ei la masă, ca mâncarea să nu le aterizeze firesc în stomac, ci, imaginar, într-un fel de buzunar plasat paralel cu stomacul, așa nemărunțită și nemasticată. Dacă ar fi știut că, după toate anchetele alea, încheiate de tot felul de indivizi dubioși, foști ciobani și mulgători cu ziua pe vremea cealaltă, prin gospodăriile
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
unde fusesem internat la vârsta de doi ani. Atât de mult mă fascinaseră vorbitorii cutiei miraculoase, încât mai târziu, făceam ce făceam și, de unul singur, mă jucam de-a radioul, transmițând în stilul lui Ion Ghițulescu, meciuri de fotbal imaginare. 6. Acel aparat de radio, deși după atâția mari de ani nu mai funcționa, nu părăsise locul de pe noptiera unde stătuse o viață, servind ca mobilă sau ca suvenir, așa cum erau înseși noptierele din lemn de trandafir de la mobila din
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
biblioteca răcoroasă, cu zidurile ei extrem de groase. Se înfiripa, așadar, mai ales atunci când el se cufunda acasă, în lectura nuvelei Corn de vânătoare. Întâlnirea cu Contesa de Bethlen era un bun prilej de a o vedea în permanență, de bunăsemă, imaginar, pe Iozefina în persoană. Seară de seară. Așadar, ziua o întâlnea în bibliotecă, în carne și în oase, seara o întâlnea imaginar, în lectura scenetei la care încă scria de zor. Numai că ziua, cu părere de rău, ea era
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
vânătoare. Întâlnirea cu Contesa de Bethlen era un bun prilej de a o vedea în permanență, de bunăsemă, imaginar, pe Iozefina în persoană. Seară de seară. Așadar, ziua o întâlnea în bibliotecă, în carne și în oase, seara o întâlnea imaginar, în lectura scenetei la care încă scria de zor. Numai că ziua, cu părere de rău, ea era parcă numai soția lui Sima, o dactilografă și o contabilă deosebit de sfioasă, iar seara, noaptea, contesă de Bethlen, îndrăgostită de Mihai de
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
Julietă capabilă de o iubire peste fire. Deodată, aflat la brațul Reliei, într-o mare de lume în doliu, mă simt scăldat cu totul, într-o lumină greu de descris în cuvinte. Apărut ca altădată în bibliotecă, în chenarul ușii imaginare, care parcă decupa din nou cerul cu firave caiere de nori scămoși, trupul ei unduind, pare că îmi electrizează și-acuma întreaga fire. Eram și acuma în stare să imortalizez amestecul acela de culori complementare care îi animau corpul: albastrul
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
vor veni pompierii. Ați telefonat să vină? Deodată camera se lumină. La replica nepotului, Doamna General se ridică rapid ca un resort, senină la față: Ai dreptate... Telefonează. Gerard merse la telefon, făcu niște numere aiurea și vorbi cu cineva imaginar: Alo! Pompierii? Vă rog veniți pe strada Coșbuc, nr 1. Arde! Așa, băiatule. Acuma îmi placi. Adu apă să stingem focul. Nu este apă - i-o reteză Gerard. Au luat-o și pe asta escrocii ăștia? Culcați-vă, Karin - tante
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
Își netezi vesta; pipăi cu degetele lanțul de argint; Își ridică pălăria moale și cenușie, făcută de cel mai bun pălărier din Viena, dar puțin prea mică pentru el, pentru că fusese șterpelită din cuierul unei toalete, În fața unei cunoștințe feminine imaginare. Eu, Josef Grünlich, am ucis un om. Sunt deștept, se gândi el. N-au cum să-mi vină de hac. De ce să mă grăbesc să mă furișez În gară ca un pungaș care se străduiește să nu atragă atenția la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]