7,774 matches
-
unei conștiințe timpurii a menirii de martor exemplar, care-și începe mărturia cu sine însuși. Și care știe prea bine că jurnalul poate cădea în delațiune când vine în atingere cu delirul de interpretare și cu lipsa de măsură a mărturisirii. Poate fi un monstru, în sensul dat termenului de Marcel Moreau: „O scriitură care nu poate să se mintă pe sine este în mod necesar o scriitură care nu poate disimula mai răul. E, totodată, fatalmente, un Monstru, rănit, dar
Minte-mă! – sau despre lectura confidențială by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/5318_a_6643]
-
dar real, fiindcă îl bănuiești la capătul celălalt al scrisului tău, jucându-și cu același profesionalism ca și tine partea lui de rol, te scrii, în general, cu grijă. Personajele tale primesc trăsături verosimile, le deghizezi așa încât prea intimele tale mărturisiri (unele alunecate în pagină fără voia ta, ca scăpări de condei, de atenție, de control) să nu poată fi lesne depistate. Faci toate astea fiindcă cititorul nu e confesorul tău absolut și strict, ci unul relativ și vast. Voi, amândoi
Minte-mă! – sau despre lectura confidențială by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/5318_a_6643]
-
abuziv, după regula confidențialității, activă în aceste alte planuri, nu și în literatură - să îl dau de gol? Să fie la mijloc și un soi de masochism scriptural, el extrăgându-și plăcerea și din dilema în care își pune cititorii? Mărturisirile prea amănunțite legate de suferințe ale trupului ori ale inimii - dacă nu au discreția albă, înaltă și seninătatea reflexivă a cărților blecheriene, de pildă - îmi repugnă. Violența lor patetică, trufașă, pretinzând atenție exclusivă și regim preferențial în numele dezgolirii fără rest
Minte-mă! – sau despre lectura confidențială by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/5318_a_6643]
-
spre a păstra metafora, să fie văzut din față. Vocile care vorbesc însă răspicat sînt autoarele a trei scrisori pe care Misugi i le pune la dispoziție autorului. Toate i-au fost trimise lui, în clipe esențiale; conțin decizii sau mărturisiri fundamentale, iar cele ce le-au scris sînt trei femei care nu doar l-au cunoscut pe Misugi în intimitatea lui psihologică, dar i-au împărtășit totodată - sau cel puțin așa am crede - gîndurile, intențiile, temerile și resentimentele, într-un
Culoarea tristeții by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17308_a_18633]
-
Shoko, surpriza are menirea de a-i dezvălui nu doar un chip neștiut al mamei ei, sau al unchiului, ci o întreagă față necunoscută a universului. O față îndoliată, contorsionată de remușcări și nespus de tristă. Scrisoarea lui Shoko, cu mărturisirea a ceea ce a aflat din jurnal, e suprapusă peste descrierea morții mamei, a priveghiului și înmormîntării. Doliul devine astfel semn al pierderii inocenței, a încrederii în lume și al trezirii la o realitate compusă din minciuni și înșelătorie. Starea pe
Culoarea tristeții by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17308_a_18633]
-
fiule o slujbă pe măsura înțelepciunii căpătate în facultateť (surîs subtil-ironic) și încă înainte de a mă îndrepta spre ușă și-a înfipt caninii într-un copan pe care l-a scos discret dintr-un sertar ticsit cu acte - declarații, autobiografii, mărturisiri, denunțuri". Nici tentativele de-a intra în viața literară nu se vădesc mai norocoase. Spectrul ,cozii" e prezent și aci cu efecte nu mai puțin apăsătoare asupra personalității în formare, care se izbește de simțămîntul că bate la uși exclusiv
Adevărul unui "fals exercițiu" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11093_a_12418]
-
în emisiunea "Ediția de seară", realizată de Victor Ciutacu. Dan Diaconescu l-a "taxat" pe Victor Ciutacu că nu se uită la toată emisiunea pe care primul menționat o realizează noaptea la România TV. Dan Diaconescu: Vreau să fac o mărturisire telespectatorilor dumneavoastră. Eu am crezut până în seara aceasta că Victor Ciutacu este un adevărat OTV-ist care nu pierde niciun minut al emisiunilor mele. De ce? Victor Ciutacu îmi dă aproape mereu SMS-uri pe la 02.00-03.00 dimineața și chiar
Dan Diaconescu, dezvăluire despre Victor Ciutacu în direct, la o emisiune TV by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/81638_a_82963]
-
a întors și mi-a răspuns: «Adevărat a înviat!»” (p. 101) Scena are o raritate de antologie grotescă: într-un grup de desfigurați un lepros aruncă o lumină și desfigurații se înviorează. În fine, de la Calciu ne-a rămas o mărturisire stupefiantă: uneori i se făcea dor de închisoare, dar un dor viu și mistuitor, ca după o ființă dragă și părăsită, la care ar fi dorit să se întoarcă pentru o vreme. Dorul era un indiciu a cît de profund
Lemurul tandru by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5870_a_7195]
-
La călugărițe la Saint-Vincent-de-Paul, din strada Caulaincourt, și la școala comunală din strada Antoinette. Îmi era rușine să-i spun că nu m-au primit la liceul Jules-Ferry, dar am tras adânc aer în piept și i-am făcut această mărturisire. S-a aplecat spre mine și mi-a spus cu o voce blândă, de parcă ar fi vrut să mă consoleze: „Cu atât mai rău pentru liceul Jules-Ferry...”. Și asta m-a surprins în asemenea măsură încât mi-a venit brusc
PATRICK MODIANO - În cafeneaua tinereții pierdute () [Corola-journal/Journalistic/4425_a_5750]
-
nici el un eseu, ci un pamflet: în România literară, la solicitarea Cronicarului revistei care a remarcat proza din Contrapunct. În fine, debutul extraordinarului eseist s-a produs în LA&I, cu un text despre Alexandre Koyré. Există multe alte mărturisiri demne de atenție în interviu, între care aceea din titlul notei noastre. Eseistul capabil de atîtea analize originale și tranșante recunoaște a poseda mai degrabă întrebări fără răspuns decît răspunsuri la numeroasele întrebări. l În același număr, o precizare hazlie
REVISTA REVISTELOR by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/13998_a_15323]
-
e ca și cum ai fi/ părăsit/ pentru o femeie// ai treabă,/ energizat, cu bețele de pescuit pe crăcane,/ vrei să arăți// extatic macho blues” (macho blues). Sub masca de macho, poetul e un sensibil, un „sufletist” care ezită între poză și mărturisire emoțională. Spre a face impresie, poza e dotată cu trimiteri anatomo-fiziologice așa-zicînd „fără perdea”, care însă nu pot anula punctul de pornire „curat”: „da, și un vagin, și sîni, și fese,/ dar ele nu stau pe aer/ ci pe un
Procesarea lirică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/3326_a_4651]
-
ce mă privește, nu mă voi pronunța asupra muzicianului, deopotrivă compozitor și interpret. Cel mai afon dintre prietenii lui fiind eu, aș prefera să nu-mi dau cu părerea în lucruri la care nu mă pricep. Ce valoare ar avea mărturisirea mea că iubesc muzica lui Johnny de cînd mă știu și nu-i găsesc termen de comparație? Așa că voi vorbi despre om și despre prietenul meu. Johnny se numără printre puținii oameni care prețuiesc cu adevărat prietenia. Am avut ocazia
Incomparabilul Johnny by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15653_a_16978]
-
titlu de probabilitate. Mai mult, credeam că lucrurile vor rămîne în continuare așa, întrucît nu se mai putea spera în ieșirea la lumină a unei asemenea dovezi, care mi se părea că nu putea fi decît o declarație sau o mărturisire a celui în cauză ori a unuia dintre cei care i-au stat în preajmă. Curînd însă aveam să constat că greșisem: descopeream o altă dovadă, tot de netăgăduit, anume faptul că în "romanul sportiv" fusese inserat un articol publicat
Un roman necunoscut al lui Petru Comarnescu by Victor Durnea () [Corola-journal/Journalistic/9649_a_10974]
-
însă, vrând-nevrând, trebuie să cadă la învoială și să se împace, cât cum, cu sine însuși. Astfel reiese din Autoportret într-o oglindă spartă. Cartea însemnează mai multe lucruri: este, mai întâi, un fel de jurnal, deci o defulare, o mărturisire, apoi o clasificare și ordonare, o umplere cu substanță a golului singurătății și, în sfârșit, foarte în surdină, abia, abia audibil, un lamento auster. Octavian Paler depune mărturie despre viața sa, la un ceas târziu, limpezind-o pe cât se poate
Omul cu urechea tăiată by Dina Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/11235_a_12560]
-
propun" ca "materiale" pentru o mereu amînată vivisecție. Ceea ce scriu ne privește în măsura în care îi privește, îi transformă și, rozînd învelișul, iese la suprafață, în accese de nu o dată decepționată sinceritate. Mult mai "studiate" (dar cu același farmec al "ineditului"...) sînt mărturisirile indirecte, "desenate" prin însemnări de lectură, din cea de-a doua carte, Explorări în comunismul românesc, de fapt primul volum al unei cercetări în trei părți. Formal, cel puțin, continuă mai curînd "proiectul" din 2000, În căutarea comunismului pierdut, o
Citiți-le noaptea! by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11929_a_13254]
-
periculoase. Nu e de mirare că, într-o lungă discuție cu „vrăjitoarea” Bouche Dorée, pe plaja Itapoa, lăsând pentru o clipă garda jos, marinarul mărturisește: „Femeile ar fi trebuit să mă fi distrus de multă vreme...” Tensiunea subînțeleasă de această mărturisire îi explică, poate, solitudinea. Femeia e o specie primejdioasă, rapace, puternică, irezistibilă. În felul lui ironic, paradoxal și tandru, Corto Maltese încearcă să-i predea adolescentului Tristan Bantam o lecție esențială despre celălalt sex. La sfârșitul aventurii L’Aigle de
Iubitele lui Corto Maltese (1) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/4317_a_5642]
-
Manea a plecat încoronat dincolo. Pentru mine, și el, și Holtier se învîrtesc, inepuizabil, ca niște derviși. „În Cutia scenică a început să cînte Muzica. Tăcerea să fie șoptită. Strigătul să devină dans. Teatrul să fie Total. Și nu uitați mărturisirea de sine. Mărturisesc felul meu de a citi Cuvintele. Un regizor se oglindește în cutia scenei. Eu mă regăsesc căutîndu-mă Acolo. Oglinda scenei însă să fie un Izvor curat. Nu uitați pericolul de a deveni Narcis. Și nu-l credeți
Despărțiri by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/2718_a_4043]
-
o mare parte dintre rădăcini și alături de care scrutează orizonturile spiritului uman. Dar ea mai poate fi și mărturisită ca o poveste cu acei copii teribili ai cântului, făpturi talentate și muzicile lor fermecate. Însă, ca orice poveste, o asemenea mărturisire poate fi frumoasă ori urâtă, captivantă sau, dimpotrivă, neatrăgătoare, dar, în nici un caz, nu putem băga mâna în foc pentru veridicitatea ei. Se spune că, în general, poveștile au totuși un sâmbure de adevăr. Pe istoric însă îl interesează și
Depoziție scrisă by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/14553_a_15878]
-
la Cioran-ul Irinei Mavrodin, la iubirile Martei Petreu (de fapt, ale lui Blaga)? La Cerc? Sau la Faust? La Psalmii lui Doinaș? Detalii ale aceluiași model. Planuri de secțiune ale unei iubiri care se recompune, ca întreg, din unghiuri, din mărturisiri neduse la capăt, dintr-o dorință de normalitate și de fericire. De "liberul popor pe libera cîmpie". Ce altceva, dacă nu libertăți rituale, asumate în rînd cu tribul, sînt aceste sărbători ale culturii? Ferice de capitalele lor. Clișeele comerțului de
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/8976_a_10301]
-
care îi iubești. La o altă definiție s-a gîndit, desigur, Petru Dumitriu - care mi-a fost prieten pînă ce drumurile și vederile noastre s-au despărțit, una din dramele generației, printre cele mai dureroase - cînd mi-a făcut o mărturisire pe care nu o pot uita. Ne aflam amîndoi în cercul Petru Comarnescu și ne plimbam într-o după amiază însorită (era prin 1946) de-a lungul lacului din parcul Herăstrău. Petru Dumitriu era un interlocutor care gîndea și se
Destinul unui rezistent: Pavel Chihaia by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15813_a_17138]
-
totul singular; un căutător înfrigurat al armoniilor și al marilor convulsii, al unui spațiu ficțional în măsură să descarce o enormă avalanșă de trăiri interioare. Poate mai mult decît oricare alt pictor contemporan, Ioana Bătrânu trăiește o continuă criză a mărturisirii și o la fel de mare sete de eliberare. Culoarea este un strigăt, compoziția o scurtă narație presărată și ea cu interjecții, iar imaginea, în anbsamblul ei, o autobiografie complex transfigurată. Grădina sau cimitirul, curtea ori fațada, formele somptuoase ale unui interior
Ioana Bătrânu by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/10891_a_12216]
-
dintre tată și fiu se distruge complet, cei doi schimbându-și complet rolurile: Roy e adultul responsabil, capabil, până la un punct, să gestioneze comportamentul irațional al unui anti-tată care noapte de noapte plânge și bolborosește frânturi dintr-un soi de mărturisire vinovată (a absenței în viața fiului, a infidelităților, a frustrării sexuale ș.a.). Nici măcar în mijlocul unei naturi virgine, simbolizând începutul, fragilul, nevroticul Jim nu se poate împăca pe deplin cu trecutul, incapabil să înceapă o nouă relație cu fiul său și
În numele tatălui (și al fiului) by Florina Pîrjol () [Corola-journal/Journalistic/2588_a_3913]
-
Badoiu Raluca După un divorț cu tam-tam, o împăcare și apoi un sărut pasional în noaptea dintre ani cu fostul soț Liviu Vârciu, prezentatoarea Kanal D, Adelina Pestrițu, face mărturisiri. Adelina Pestrițu mărturisește, pentru Ring, că vrea să-și întâlnească ursitul, dar nu va mai apela niciodată la tradițiile transmise din generație în generație. "Acum vreo doi ani, o prietenă mi-a spus că dacă îmi pun busuioc sub pernă
Ce a visat Adelina Pestrițu după ce și-a pus busuioc sub pernă by Badoiu Raluca () [Corola-journal/Journalistic/72911_a_74236]
-
țară și preia conducerea Industriei Metalurgice Române. Din 1911 funcționează ca director al fabricii de cherestea "Sylva". Tot în 1911, la 5 martie, se căsătorește cu Antoinette (Tony) Neuman. Despre existența unui frate al lui N. Steinhardt se găsesc câteva mărturisiri lapidare în textele autobiografice ale acestuia. După cum se știe, Steinhardt își începe colaborarea la Revista Fundațiilor Regale în 1936, cu un eseu intitulat " Elementele operei lui Proust", în urma unei recomandări a lui Camil Petrescu. Cel care mediase relația dintre tânărul
Acasă la Sigmund Freud by George Ar () [Corola-journal/Journalistic/8817_a_10142]
-
criticul Radu G. Țeposu, pe care l-a cunoscut de aproape, la o vârstă fragedă, și care - declară autorul - pare a-i fi anticipat propria evoluție literară (și chiar accidentele biografice!). Așa încât îi face un portret plecând nu numai de la mărturisirile criticului, ci și, adesea, de la propriile sale mărturii: „Radu G. Țeposu a fost un melancolic profund care își înșela/juca melancolia prin accese de jovialitate. Încă de la primele sale eseuri, din anii de liceu, trecând prin mediul formator al Echinoxului
Radu G. Țeposu, un portret empatic by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/4332_a_5657]