8,218 matches
-
dreaptă și fermă. Tinerețea vibra În el și scotea pene noi, strălucitoare. Înmagazinase chiar suficientă energie ca să adopte o postură inedită. — Care-i chestia cu „abstragerea“ asta, Amory? l-a Întrebat Într-o zi Alec, iar când Amory s-a prefăcut că e cufundat În lectură și năuc, a continuat: Nu Încerca să-l joci pe Burne cel mistic față de mine! Amory a ridicat nevinovat ochii: — Ce zici? — „Ce zici“, l-a maimuțărit Alec. Încerci să intri În transă citind... Ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
EA: E prea mică. EL: Ba deloc - ia să vedem. (O sărută din nou, la fel de lung.) EA (mișcată): Spune-mi ceva dulce. EL (speriat): Ferească Domnul! EA (dând Înapoi): Nu-mi spune dacă-ți vine greu. EL: Vrei să ne prefacem? Așa de devreme? EA: Nu avem aceeași unitate de măsură pentru timp ca alții. EL: Deja e vorba... de alții. EA: Hai să ne prefacem. EL: Nu... nu pot... E vorba de un sentiment. EA: Nu ești sentimental? EL: Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Domnul! EA (dând Înapoi): Nu-mi spune dacă-ți vine greu. EL: Vrei să ne prefacem? Așa de devreme? EA: Nu avem aceeași unitate de măsură pentru timp ca alții. EL: Deja e vorba... de alții. EA: Hai să ne prefacem. EL: Nu... nu pot... E vorba de un sentiment. EA: Nu ești sentimental? EL: Nu. Sunt romantic. O persoană sentimentală crede că lucrurile durează - una romantică speră, Împotriva evidenței, că nu vor dura. Sentimentul e emoție. EA: Și tu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
jocul „de-a piramida“? AMORY: Nu, de fapt voiam să ne jucăm „de-a Franța“. Eu eram Ludovic al XIV-lea și tu una dintre... dintre... (Schimbând tonul:) Ce-ai zice să ne Îndrăgostim? ROSALIND: Ți-am sugerat să ne prefacem. AMORY: Dacă am face-o, ar fi o iubire strașnică. ROSALIND: De ce? AMORY: Fiindcă, Într-un fel, egoiștii sunt capabili de mari iubiri. ROSALIND (răsfrângându-și buzele): Prefă-te. (Se sărută cu multă atenție.) AMORY: Nu-ți știu Îndruga fleacuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Ce-ai zice să ne Îndrăgostim? ROSALIND: Ți-am sugerat să ne prefacem. AMORY: Dacă am face-o, ar fi o iubire strașnică. ROSALIND: De ce? AMORY: Fiindcă, Într-un fel, egoiștii sunt capabili de mari iubiri. ROSALIND (răsfrângându-și buzele): Prefă-te. (Se sărută cu multă atenție.) AMORY: Nu-ți știu Îndruga fleacuri dulci. Dar ești foarte frumoasă. ROSALIND: Nu asta vreau să aud. AMORY: Dar atunci ce? ROSALIND (tristă): O, nimic... numai că-mi doresc sentiment, sentiment adevărat... Și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
doua zi de dimineață și se Înțeleseseră să facă o lungă plimbare călare de adio, la lumina rece a lunii. Ea voia să-i vorbească - zicea - poate pentru ultima oară În viață când mai putea fi rațională (adică să se prefacă nestânjenită). Așa că au intrat În pădure și au călărit o jumătate de ceas aproape fără să rostească vreun cuvânt, cu excepția câte unui „Drace!“ scăpat de ea când o lovea vreo rămurică, cu un șuierat cum nici o altă fată n-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
scapi. M-ai auzit? A repetat răspicat ceea ce spusese. — Mă auzi? - Te aud. Vocea avea În ea o Încordare curioasă. Ochii nu i-au părăsit pe ai lui Amory nici o secundă. - Alec, Întinde-te aici pe pat. Dacă intră cineva, prefă-te că ești beat. Fă cum zic eu, altminteri cred că te omor. A urmat Încă un moment În care cei doi s-au privit lung. Apoi Amory s-a dus iute la birou și, scoțându-și portmoneul, i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
fața lui Stompanato: un Adonis metamorfozat într-un școlar prins copiind, cu freza lui umflată și perfect uleiată gata să se ofilească de frică. Palmele peste spate date de Cohen deveneau tot mai grele. Buzz luă o gură de apă, prefăcându-se că-și revine. — Davey, ești un tip haios. Davey surâse ușor. — Cel mai bun din Vest. Îi scriu domnului Cohen toate textele pentru băieții de la Friar’s Club. Întreabă-l „Ce-ți mai face soția?” Buzz ridică paharul spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
-și pierduse răsuflarea. — Stația celor de la oraș. Caută-l pe omul de serviciu de la Griffith Park în parcarea observatorului, la capătul cărării spre munte. Doi morți, LAPD în alertă. Scumpule, știai că o să se întâmple una ca asta? Danny spuse: — Prefă-te că nu s-a întâmplat. Trânti telefonul, își luă trusa pentru probe și ieși din abatorul tapițat. Se sili să nu alerge la mașină, rotindu-și ochii ca să observe dacă îl vede cineva. Nimeni. Griffith Park era la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
să facă o afacere împreună. Upshaw spuse: — Poate-mi zici și mie mai multe...? — Crezi că-s prost? Upshaw izbucni în râs. Mal se prinse de prefăcătorie: Scoppettone nu-l interesa. El își făcea doar meseria. Dar era un râs prefăcut de nota zece, iar puștiul știa cum să transfere tensiunea lui asupra deținutului. — Vinnie, ți-am spus deja că ești prost. Se vede pe tine că ești speriat praștie, iar eu cred că stai cum nu se poate mai prost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
două gângănii într-o cutie de pantofi așezată pe o bancă, niște gladiatori războindu-se pentru dreptul de a înfuleca gândacul mort, uns cu sirop de arțar. Buzz asistă și el la spectacol, timp în care cei doi pachucos se prefăceau că nu-l bagă în seamă. Văzu pe pământ o grămăjoară de monede de cinci și zece cenți și aruncă și el o hârtie de cinci dolari. — Cinci pe căcăciosu’ cu o pată pe spate. Mexicanii bătură palma între ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
o excursie cu clubul ei de mah-jong, iar Mickey crede că poate să facă ce vrea cu mine. În seara asta ar fi trebuit să mergem la Mocambo, la Coconut Grove, apoi să bem ceva cu soții Gerstein. M-am prefăcut prost dispusă și-am scăpat. — Credeam că tu și cu Mickey vă iubiți. — Iubirea are și ea un revers. Știai că ești singurul Turner Meeks din cartea de telefon? Buzz descuie ușa. Audrey intră, își aruncă blana pe jos și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
pe cicatricile lăsate de cuțit. — S-ar putea ca treburile să se complice, spuse Audrey. Buzz își recăpătă suflul. — Înseamnă că deja te gândești la ce va urma? Audrey își întinse degetele ca pe niște gheare de animal și se prefăcu că-l zgârie. — Nu vreau să știu decât cum stă treaba. Momentul îi scăpa de sub control, de parcă pericolul n-ar fi contat. Buzz o apucă pe Audrey de mâini. — Adică va mai fi o dată viitoare? — Nu trebuia să mă mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
mărunte. La locul de muncă era trecut „flotant” și „instrumentist”. În prezent era în a șasea perioadă de internare pe trei luni, sub supraveghere strictă, la casa de nebuni din Camarillo. Cu un telefon dat acolo află că Vandrich se prefăcea nebun ori de cât ori era săltat pentru furturi din magazine, iar judecătorul continua să-l trimită la Camarillo. Femeia de la recepție îi spuse lui Danny că Vandrich fusese închis acolo în cele două nopți ale asasinatelor și că se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
acolo, ca să-l interogheze pe individ. Femeia îi răspunse că nu se știa dacă Vandrich era sau nu în deplinătatea facultăților sale mintale. Nimeni nu fusese încă în stare să-și facă o părere clară de spre el - dacă se prefăcea că e nebun sau era bolnav de-a binelea. Danny închise și plecă să se întâlnească cu Mal Considine la West Hollywood. Tipul îl aștepta chiar în biroul lui. Studia fotografia mărită a lui Buddy Jastrow. Danny își drese glasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Des. Desmond Confrey Considine, cel care l-a silit să pătrundă în casele întunecate și să devină polițist. Profesionist. Cu trei ani mai mare. Cu opt centimetri mai înalt. Un atlet și un tip foarte priceput când era să se prefacă pios, ca să-l impresioneze pe reverend. Reverendul l-a prins că furase un pachet de gumă de mestecat de la magazinul local și l-a snopit atât de tare, că lui Big Des i-au plesnit vreo două tendoane pe când încerca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
într-o echipă, după care îi aduse acolo pe Al și Jerry și îi sili să-și dea mâna, ca pe niște copii din curtea școlii, timp în care un grup de stângiști anemici trăgeau cu coada ochiului. Toți se prefăcură îmbufnați. Șeful pichetului se îndreptă spre camioneta cu mâncare. Danny îl văzu vorbind cu tipul care vindea cafea - spionul AUFT - și arătând cu degetul mare în spate, spre zona în care avusese loc mica ciocnire. Al zise: Nu fi căcăcios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Niles, dar nu-l mișcară din loc nici un centimetru. Polițiștii inamici se dispersară. Danny îi aplică adversarului un croșeu la stomac. Niles se feri și răspunse cu un upercut puternic, trântindu-l pe Danny de perete. Rămase acolo, țintă staționară, prefăcându-se că e terminat. Niles îi trânti una cu o dreaptă uriașă drept în partea de mijloc. Danny se feri chiar înainte de contact, iar pumnul lui Niles lovi peretele. Polițistul urlă, acoperind sunetul osului zdrobit. Danny făcu un pas lateral
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
nimic însemna chiar nimic, iar el trebuia să ia cazurile și identitățile oamenilor exact așa cum erau ele și să fie polițist. În casă era cald. Danny își scoase geaca, o atârnă într-un cuier și intră în camera de zi, prefăcându-se că admiră afișul de la Furtună deasupra Leningradului. Îi amintea de păcălelile stupide la care îl silea să recurgă Karen Hiltscher. Tocmai își nota în minte s-o regaleze cu ceva pentru chestia cu numărul 2307, când auzi: — Ted, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
logodnicul, iar Loftis, actorul, știind că o față nu minte, și-o ținea ascunsă. Danny intră în bucătărie și umplu un pahar cu apă de la robinet, dându-le personajelor șansa să își revină. Se întoarse foarte încet și îi găsi prefăcându-se destinși: Claire fumând, iar Loftis sprijinindu-se de balustrada scărilor, ușor jenat, ca un gentleman din sud pentru care tusea e déclassé. — Sărmanul Charlie! Se dedulcea el uneori la plăcerile grecești, așa că sunt sigur că celor de la putere le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
gând să-l fută ca să afle ce știe, ceea ce însemna că ea știa, ceea ce însemna... Danny își luă o față neutră și o sărută pe gât și pe obraji. Suspină - fals, exact ca o fată de la Club Largo, care se preface că dezbrăcatul pe scenă o extaziază. Claire îl atinse pe spate, pe piept și pe umeri - mâinile ei îl frământau - și dădu impresia că abia se abține să nu-l sfâșie. Încercă s-o sărute pe gură, dar buzele ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
legătura între ei. Lux se ridică și își netezi halatul. Apoi spuse: — Cam la un an după reconstrucția feței lui Coleman, m-am dus la o petrecere în Bel Air. Loftis și așa-zisul lui frate erau acolo. M-am prefăcut că nu-i cunosc, fiindcă Reynolds voia ca nimeni să nu afle de operație. În seara aceea, un pic mai târziu, am ieșit afară și i-am văzut pe Coleman și pe Loftis sărutându-se. M-am înfuriat. Îl cioplisem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
desfăcând țâțâna. Lua lucruri neînsemnate și ceva bani, ca să scape de gura lui Delores. Cea mai bună pradă a sa a fost un linx împăiat. Dar cel mai mult îi plăcea să stea în casele goale. Era amuzant să te prefaci că ești un animal care apreciază muzica. Era amuzant să stai în locuri întunecate și să pretinzi că poți vedea în întuneric. Pe la începutul lui iunie Coleman se găsea într-un tramvai pe Hill Street, când a auzit doi tipi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
bineînțeles, ideea gratuității motivului. în unul dintre basmele amintite (75, c), eroul se înfruntă cu trei balauri, în trei momente distincte ale scenariului. El adoarme de tot atâtea ori. A patra oară se înfruntă cu mama balaurilor și aceasta îl preface în „stană de piatră” - o altă formă alegorică a stării letargice. Somnul care-l cotropește pe erou este unul irezistibil : „Și îndată adormi, ca și când l-ar fi lovit cineva cu muchea securei în cap” (75, a) ; sau „Abia au intrat
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
niște mâini ghimpoase, și nu-i lăsau să înainteze măcar un pas”. Toți pseudoeroii termină prin a muri, după ce rătăcesc în van prin acest labirint de vegetație agresivă. Doar eroul autentic este în măsură să penetreze în „zonă”. „Mărăcinii se prefăcuseră pe dată în puzderie de flori mari și frumoase, ce se dădeau la o parte în fața lui, lăsându-l să treacă nevătămat” (Grimm, Frumoasa adormită). Sărutul eroului trezește (readuce la viață) prințesa și, odată cu ea, întreaga cetate. „Zona” în care
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]