10,805 matches
-
anul 1920. Atunci, Teatrul a ars complet și au fost cele mai multe victime. Era în timpul turneului trupei de operetă Leonard. Grație unei publicații din epocă - „Arad és Vidéke“, 3 octombrie 1920 - puteți face o călătorie în timp pentru a fi martorii tragicului eveniment. A ars cădlirea Teatrului Național; 2 morți și 27 de răniți „De sâmbătă seara, Timișoara a devenit orașul focului. Poliția primește din oră în oră înștiințări despre noi incendii. Așa se explică panica din rândul populației. Oamenii sunt pe
Agenda2003-6-03-b () [Corola-journal/Journalistic/280678_a_282007]
-
disperată va continua, cu spaime și cu deznădejde, și nimeni nu-i va putea spune că în noaptea asta întunecoasă, hăituit ca un animal sălbatic, bărbatul ei se târâse să moară sub un tufiș, îndreptân-du-și ultimul gând către ea. Momentul tragic făcea parte și din însăși viața ei și a lui Andrei, care puteau oricând să fie vânați și să împărtășească aceeași soartă. încordată psihic, făcând efortul de a se controla pentru a induce în eroare Securitatea, fusese chiar pe punctul
Romanul unei evadări din lagărul comunist by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8244_a_9569]
-
romanul Un an în Paradis (2005). Spun survolat, pentru că scriitoarea nu plonja decisiv în cavități psihologizante, și nu insista îndeajuns pe realitățile interioare, preferând o narațiune dinamică, cu miza pe șocul poveștii. Noul ei roman, Kinderland, prezintă un fenomen la fel de tragic: condiția copiilor părăsiți de părinții plecați la muncă în străinătate. Cristina Dumitrache, la numai 12 ani, are în grijă frățiorii de grădiniță, Dan și Marcel. Învață să facă de toate; așa încât, viața ei de nimfetă se transformă repede în cea
Joaca de-a cei mari by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3486_a_4811]
-
rând, felul cum păstrarea ingenuității devine o formă de eroism. Toată proza noastră postdecembristă despre copilărie ilustrează, într-o formă sau alta, chipurile autohtone ale unor Holden Caulfield și Cuore. Evident că notele sunt adeseori întunecate, deși umorul grada sensul tragic. Se întâmplă astfel în textele lui Costel Baboș, Florin Lăzărescu și Lucian Dan Teodorovici. Liliana Corobca are însă un avantaj. Naratoarea din Kinderland imprimă discursului o naturalețe pe care nu trebuie s-o explice. De pildă, secvențele cu fetele din
Joaca de-a cei mari by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3486_a_4811]
-
o femeie sigură pe manipularea trupului, după ce e vândută la un bordel. Ambele romane pot fi citite în cheia istoriei postindependență. Nu întâmplător, Pavel renunța la predarea istoriei pentru a se ocupa de proxenetism în romanul din 2005. O poveste tragică a destinului societății basarabene, pe care Liliana Corobca o situa la marginile lumii, în noul infern capitalist, dublând fantoma celui proaspăt închis, sovietic. Interogația moralei și condiția femeii aveau mesaje clare, unite într-o temă preferată de scriitoare: copilăria ratată
Joaca de-a cei mari by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3486_a_4811]
-
curînd în individualismul protestant. De timpuriu, Cioran percepe existența prin prisma negativității exacerbate, precum o "cădere", un declin, o voluptate satanică, însemnată de "tragicul cotidian" al experienței individuale, consemnînd intenția de-a scrie un eseu cu un titlu net: Concepția tragică a existenței. Ideile diriguitoare ale unei asemenea scrieri se găsesc în direcția unui individualism paroxistic, poziție aristocratică, bizuită pe o "suferință spirituală", "creatoare - adică purificatoare", ce dăruiește vieții "aripi și culmi". E o atitudine ce converge cu tezele naeionesciene, impunînd
Despre Nae Ionescu și Cioran (III) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12423_a_13748]
-
deasupra masei; aceste valori sînt embrionare în mulțimea care numai le presimte. Pentru ea, ele plutesc în aer - le simte fîlfîind fără a le sesiza esența". Sau: " Masa simte viața ca ceva serios - nu-i sesizează însă caracterul ei eminamente tragic. - Acesta este rolul individului". Fugosul student se arată prin urmare stăpînit de o irepresibilă intenție de singularizare, care nu are însă un aer artificios, histrionic, ci un caracter de chinuitoare căutare. El se caută prin intermediul unor stări convulsive, de "patimi
Despre Nae Ionescu și Cioran (III) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12423_a_13748]
-
demodat, cu o flegmatică detașare, tip brevetat în vestul sălbatic cu western spaghetti-urile lui Sergio Leone, trilogia Dollars, dar și Once upon a Time in the West (1968) cu Clint Eastwood și Charles Bronson. Eroul îl evocă și pe „samuraiul” tragic al lui Melville interpretat remarcabil de Alain Delon, dar și pe samuraiul de cartier al lui Jarmusch din Ghost Dog (1999) unde Forest Whitaker vine cu un fel de blândețe ucigașă. Există un cult pentru acest tip de erou care
Din orice direcție by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5189_a_6514]
-
pușcărie pentru a intra în cercul vicios al unor datorii neplătite. În spiritul unui cavalerism desuet, ecoul unei îndepărtate romance, șoferul încearcă să-l ajute să dea o spargere pentru a-l sustrage controlului mafioților locali, o spargere cu final tragic. Nu doar că Standard (Oscar Isaac) este împușcat, dar în jocul unor lichidări factice intră atât Irene și fiul, dar și singurul prieten al șoferului, Shannon. Previzibil, pentru a-i salva pe primii, eroul trebuie să-i ucidă pe toți
Din orice direcție by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5189_a_6514]
-
at Heart (1990) sau Gaspard Noé din Irréversible (2002). Filmul nu stagnează în idilă primind caloriile alocate brutalității unui western urban, ca și cum regizorul ar vrea să ne reamintească convenția în care evoluează personajele și libertățile lor condiționate de un dictum tragic asociat comandamentelor estetice ale genului. Cu toate acestea, Refn își scoate personajul și filmul din rama notorietăț ii tipologiei și genului în zona filmului de artă printr-o rafinată transcendență mediată estetic.
Din orice direcție by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5189_a_6514]
-
Romastru, urmată de o vizită la spitalul din Arusha, la care au participat numai medici specialiști oncologi. Ca urmare, lansarea acestor ”acuzații” în disputa cu medicii de familie sunt incorecte și diversioniste. Pe de altă parte, situația din oncologie este tragică. De la începutul lunii, de când a început distribuția citostacicelor prin farmaciile de spital, pacienții au rămas practic fără tratament, fie din cauză că nu sunt bani, fie pentru că autoritățile nu au organizat bine transferul, deci nu s-a efectuat aprovizionarea spitalelor.
Cum i-au trimis Duţă şi Cseke pe medici în Tanzania. Ce firmă a plătit deplasarea la Arusha () [Corola-journal/Journalistic/48381_a_49706]
-
blocul de granit enorm, pe care un "tipograf" al timpului să fi săpat cu migală: "Cutare, te iubesc, eu, Axion", - ori te ador, mă rog, depinde... În orice caz, ideea de a așterne în materia informă poveștile, basmele, întîmplările, accidentele, tragice de obicei, ale existenței, părea pe atunci anevoie de conceput, ca descoperirea telegrafului. De altfel, efortul minții omenești de a străbate drumul de la vorbirea simplă a autorului pînă la înregistrarea ei grafică prin semnele convenționale, așa cum avea să se întîmple
Zeii lari by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16703_a_18028]
-
muzică, ăn uitare, ăn lumea țiganilor, atemporala lume tulburător transfigurata an cinema, ăn ^89, tot de Kusturica, ăn Vremea țiganilor. Vremea țiganilor și Pisica neagră, pisica albă (despărțite de aproape un deceniu) șanț că două fețe ale aceleiași monede: esență tragică și esență comică ale aceleiași lumi, ale aceluiași suflet (pentru ăntelegerea căruia, Kusturica a făcut mai mult decât o mulțime de scriitori, de istorici, de sociologi și de psihologi la un loc). M-am ăntors la țigani - zice regizorul -, pentru că
Kusturica cel Liber by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/17503_a_18828]
-
nu constă în numirea cuiva într-o funcție, ci este recunoașterea unui model de viață ca fiind bun, garanția atingerii desăvârșirii. Prin urmare, cu toată considerația cuvenită, stimata doamna Andreea Anghel, si, repet, iubita sora creștină, nu cred că situația tragică prin care a trecut fiul dumneavoastră, mult iubit și jelit, vă poate duce la împlinirea dorinței. Sunt convins că, dincolo de durerea prin care treceți, rațiunea va va rândui inima spre Adevărul cel Ceresc și veți înțelege că fiul dvs. nu
Un preot, pentru mama lui Ionuț: Biserica nu numește sfinți la cerere by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/68544_a_69869]
-
ar fi expresia recuceririi figurii paterne. Acestea ar fi Ciuleandra, Pădurea spînzuraților, Ion. "Cele trei romane... alcătuiesc și tripticul ales pentru a ilustra principalele ipostaze ale temei relației tată-fiu în opera rebreniană. Traseul parcurs de Apostol Bologa pînă la identificarea tragică cu tatăl (memoriandistul, adaug eu, n.m.) poate fi considerat un etalon al evoluției relației tată-fiu: este singurul caz în care, după un travaliu dureros, fiul reușește să-și asume figura tatălui, devenind el însuși (chiar dacă nu în sens biologic) tatăl
Rebreanu psihanalizat by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16317_a_17642]
-
piesele cele mai solide ale autorului, deopotrivă ca formulă și scriitură dramatică. Nu fac unanimitatea criticii texte ca În căutarea sensului pierdut și, mai ales, Experimentul și Vânătorii. În locul oricăreia dintre aceste trei piese, eu aș fi făcut loc farsei tragice Nu muriți din întâmplare, fie și numai pentru că ilustrează o altă fațetă a spiritului lui Ion Băieșu, pe lângă cea comică atât de cunoscută. Ca și unei piese poate mai puțin populare, dar exponențială pentru poetica autorului, cum este Ariciul de la
Băieșu esențial by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/3034_a_4359]
-
între contrarii pe care le aduce într-un punct de convergență. Îi place să hoinărească "absolut slobod printre idei, imagini, cărți, amintiri, vise", între etos și patos, face caz de "lexicul heideggerian", de "incertitudini", de "neliniște în fața neantului", de "simțământul tragic al existenței" etc. Pe de altă parte, votantul lui G. Călinescu și prietenul lui Al. Paleologu, e un spirit critic de nuanță galică, "literator de școală franceză", din stirpea ocărâților și prețuiților E. Lovinescu, Zarifopol, Pompiliu Constantinescu. Aceștia din urmă
Sărbătoarea lecturii by C. Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7244_a_8569]
-
și povestirea 1974. Începută ca un jurnal de cătănie, proza înaintează spre un final ce scindează realitățile așteptării: plecat în permisie, Remus are un accident în urma căruia rămâne invalid. Toată atmosfera lucrată cu grijă până atunci se dizolvă în sfârșitul tragic. Remarcăm construcțiile poetice: „eram calm ca o ploaie de vară, ca un copac tăiat, ca un ștergar verde”, stropii sunt reci, „ca amăgiri de rugină”, gara este „osândită la insomnii”. Ideea naratorului e că platitudinea milităriei poate fi învinsă prin
Despărțiri în game diferite by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3011_a_4336]
-
formele de manifestare a unei ordini imaginare numită Antichitate și a unui limbaj de o mare bogăție și flexibilitate numit retorică. Este remarcată de asemenea structura spațială și temporală fundamental identică a tragediilor clasice, precum și tendința spre pesimism a teatrului tragic. Interesantă este revelația "rezistenței la idealizare". Oricât de dispuși ar fi să caute departe, în trecut și aiurea, modelul unei lumi unificate și luminoase, al unei lumi evocând evlavia, virtutea ori eleganța, oamenii își dau seama că ei trăiesc aici
O alegorie a depărtării by Alina Chiriac () [Corola-journal/Journalistic/17090_a_18415]
-
ad-hoc în parteneră de dans de către preadolescentul romanțios când stăpânii lipseau de acasă, isprăvile ștrengărești cu rachetele artizanale lansate de pe fereastra locuinței la întâmplare (după legile hazardului), soldate în cele din urmă cu un accident care putea să aibă urmări tragice (o rachetă i-a explodat în plină figură micului ucenic vrăjitor, un fel de Werner von Braun autohton, lăsându-l pentru moment zdruncinat trupește și sufletește). Cu aceeași vervă sunt evocați și anii de liceu de la „Matei Basarab”, marcați de
În stilul Șeherezadei by Daniel Dragomirescu () [Corola-journal/Journalistic/4343_a_5668]
-
care aducea la începutul vizionării cu un Alfie italiano-spaniol. N-am anticipat rău, în sensul că în ambele filme macho-ul care debutează explicându-ne filosofia vieții sfârșește în postură de perdant, doar că în cel anglo-saxon finalul apasă pedala tragică, iar în cel latin comicul bătăliei dintre sexe câștigă. La capitolul "poante", scenariul e inegal. Pelicula folosește însă o întreagă baterie de artificii umoristice, de la cele săritoare în ochi (detectivul cu strabism) la cele absurde (puștoaica de opt ani care
Trilogie de psihologie by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11039_a_12364]
-
E o Românie-teatru, o Românie grădină Iunion, căruia domnul Caragiale îi e director și sufleor." Și, ca să nu fim incompleți, încă: Unii au văzut acolo o lume idilică, alții o lume coruptă, unii doar o lume veselă, alții dimpotrivă, una tragică. Dar nimeni nu s-a îndoit că e o fotografie fidelă. Or, în preajma lui 1900, România nu e nici fotografie mateină, dar nici caragialescă" Lucruri limpezi, veți spune. Nu suficient de limpezi încât să-l ferească - de-a lungul vremii
Lumea lui Caragiale by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9561_a_10886]
-
concentrat aici în cîteva teme, depistabile apoi în operele ce vor urma. Ele vor exploda în zeci de nuanțe și forme fantastice că scriitura și nu vor înceta să vorbească despre aceleași cumplite realități. Nuvelă are și ea un fior tragic, filosofic, dublat în partea a doua de unul instinctual și primitiv. Metamorfoza este, în fond, dureroasă pentru ambele părți. Pontosul cîine Sarik devine un agresiv Poligraf Poligrafovici Sarikov, un tovarăș vulgar și aparent sigur pe el. În text putem citi
Experimentul din strada Precistenka by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/18140_a_19465]
-
declinul iremediabil al genului artistic al tragediei antice -, efectul pe care Moartea tragediei îl are asupra cititorului e unul tonifiant. Simți cum lectura te ridică tocmai la înălțimea acelui spirit a cărui moarte cartea lui Steiner o deplînge: moartea spiritului tragic al Greciei antice. Și trebuie să recunoaștem, o cercetare filozofică care reușește să te înalțe la nivelul operelor a căror dispariție o analizează nu e de ici de acolo. Abia citind o astfel de carte, poți înțelege de ce elementul tragic
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]
-
tragic al Greciei antice. Și trebuie să recunoaștem, o cercetare filozofică care reușește să te înalțe la nivelul operelor a căror dispariție o analizează nu e de ici de acolo. Abia citind o astfel de carte, poți înțelege de ce elementul tragic, cu toate că presupune o cădere ireparabilă, poate avea o influență înălțătoare asupra posterității: cînd o lume se prăbușește, unda seismică rămasă poartă cu ea vestigiile valorilor apuse. Vestigiile acestea cîntăresc pentru noi cîte treptele unei înălțări culturale, căci ne înălțăm citind
Pe urmele Antigonei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8111_a_9436]