9,091 matches
-
care vor afecta direct și durabil starea de sănătate mintală, având consecințe numeroase și prelungite în timp. Efectele pe care schimbarea frecventă și rapidă a „modului de viață” le va avea asupra comunităților de indivizi sunt următoarele: tulburări psihice (nevroze, depresii, afecțiuni psihosomatice), conduite de refugiu (alcoolism, toxicomanii), conduite antisociale (violență, suicid), dificultăți de adaptare și integrare socială sau familială (conflicte, separare, divorț), refuzul integrării sociale (asociere în grupuri marginale, delictuale, crimă organizată). Schimbări ale modului de viață: a) evenimentele vieții
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
civilă, ca și la combatanți, manifestate prin psihonevrozele de război, în cadrul cărora se consemnează stări confuzionale, manifestări anxioase și crize de tip isteric sau tulburări psihosomatice. La prizonierii de război sau la persoanele deportate, se menționează stări de apatie, iritabilitate, depresii, reacții anxioase, stări delirante sau halucinatorii, deliruri sistematizate cu temă mistică. Sănătatea mintală la deportați și prizonierii de război. În cazul persoanelor deportate și al prizonierilor de război, problemele de sănătate mintală sunt diferite de cele ale populației (civile sau
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
stării de sănătate mintală a individului, cu un aspect polimorf: stări de neliniște intrapsihică pe care bolnavul nu le poate lega de o anumită cauză, crize anxioase, stări de angoasă, suferințe fizice sau somatice rău definite, apatie, dispoziție tristă, plâns, depresie, deznădejde, la care se asociază idei sumbre, pesimiste, izolarea de lume și dezgustul față de viață, fenomene ce pot merge până la refuzul alimentar sau chiar tentative de suicid. În cazul acesta se impun măsuri de igienă mintală, fie de tip curativo-psihiatric
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
forța, reprezentând potențialul dinamic al indivizilor, hipersau hipostenia; la un același individ putem asista la variații de potențial care pot merge de la pasivitate la stupoare și de la exuberanță la agitație; cadența sau ritmul activității, care poate fi de tip încetinit (depresie, schizofrenie), periodic sau intermitent (PMD), succesiv (PMD) sau circular (ciclotimici), sau de tip accelerat (beția alcoolică); eficiența, în sensul că activitatea poate fi: coordonată; adaptată unui scop; ordonată în raport cu anumite motive. Unele activități pot avea un caracter diferit de cele
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
tonusului afectiv și o inhibiție mai mult sau mai puțin accentuată a dinamicii comportamentale. Se obsevră o „astenie constituțională”, în special la personalitățile introvertite sau la cele de tip schizoid net. În patologie, hipostenia favorizează dezvoltarea stărilor depresive, a neurasteniilor, depresiilor secundare, depresiilor melancoliforme periodice, caz în care poate lua aspectul izolării, inactivității cu închidere în sine (schizofrenie) sau al resemnării inerte. Tipurile de activitate se mai clasifică și după obiectul acesteia. În sensul acesta reținem următoarele: activitatea școlară de instruire
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
și o inhibiție mai mult sau mai puțin accentuată a dinamicii comportamentale. Se obsevră o „astenie constituțională”, în special la personalitățile introvertite sau la cele de tip schizoid net. În patologie, hipostenia favorizează dezvoltarea stărilor depresive, a neurasteniilor, depresiilor secundare, depresiilor melancoliforme periodice, caz în care poate lua aspectul izolării, inactivității cu închidere în sine (schizofrenie) sau al resemnării inerte. Tipurile de activitate se mai clasifică și după obiectul acesteia. În sensul acesta reținem următoarele: activitatea școlară de instruire și formare
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
activitatea profesională; factorii cu acțiune morbigenetică sunt de ordin psihosocial și au legătură cu retragerea din viața socială și profesională, precum și cu opoziția față de presiunile generațiilor mai tinere etc.; afecțiunile psihice cele mai curente sunt nevrozele, tulburările psihice și preinvoluție, depresiile, stările fobic-anxioase; grupa de vârstă cuprinsă între 61 și 70 de ani se caracterizează prin: interese psihobiologice legate de involuția generală a organismului, ieșirea din sfera activității profesionale, îngustarea câmpului de preocupări și al relațiilor interpersonale; factorii cu acțiuni morbigenetici
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
prin: interese psihobiologice legate de involuția generală a organismului, ieșirea din sfera activității profesionale, îngustarea câmpului de preocupări și al relațiilor interpersonale; factorii cu acțiuni morbigenetici care acționează sunt dezadaptarea socială treptată, însoțită de izolarea persoanei; afecțiunile semnalate sunt nevrozele, depresia, stările fobio-anxioase, stările obsesive, ASC, psihozele de involuție; grupa de vârstă peste 70 de ani se caracterizează prin: interese biologice limitate la procesele de involuție ale individului, cu circumscrierea câmpului de interese la propria persoană, în centru aflându-se îngrijirea
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
ceea ce presupune atât „eșecuri”, cât și „succese”; riscul pentru starea de sănătate mintală privește, în primul rând, capacitatea de adaptare a individului la viață și de reușită în competiția cu ceilalți, specifice pentru această perioadă ca boli psihice sunt nevrozele, depresia, stările reactive, alcoolismul, psihozele afective, paranoia, bolile psihosomatice; din punctul de vedere al igienei mintale se impune instituirea unor „tactici și strategii de viață” care să mențină echilibrul psihic și capacitățile de adaptare a individului la viață; etapa de involuție
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
fizic, social, intelectual, sexual etc.). Fiecăreia dintre etapele de creștere și dezvoltare mai sus descrise îi corespund tulburări specifice ale stării de sănătate mintală, după cum urmează (E.J. Anthony): în perioada de vârstă cuprinsă între 0 și 1,5 ani: autism, depresie, tulburări polimorfe de somn; în perioada cuprinsă între 1,5 și 3 ani: negativism, constipație, coșmaruri, timiditate etc.; în perioada de vârstă cuprinsă între 3 și 5 ani: fobii, coșmaruri, tulburări de vorbire de diferite tipuri, enurezis, encoprezis, stări anxioase
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
Latență Valorizare/ inferioritate Concret/ operațional Teamă 12 - 18 Maturizare sexuală Identitate/confuzia rolului Formal/ operațional Sentimentul penibil de afi diferit Riscul de îmbolnăvire psihică între 0 - 18 ani. Vârsta/stadiul de dezvoltare. Tipul de tulburări psihice. 0 - 1,5 Autism, depresie, tulburări polimorfe de somn. 1,5 - 3 Negativism, constipație, coșmare, timiditate. 3 - 5 Fobii, coșmare, diferite tulburări de vorbire, enurezis, encoprezis. 6 - 11 Dificultăți școlare, obsesii, simptome de conversiune, ticuri. 12 - 18 Tulburări de identitate, anorexie mintală, schizofrenie, comportament delictual
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
caz, suferă o mutație (dilatare, mirare, autoadmirație, pudoare etc.); descoperirea Eului este o fază dramatică în evoluția personalității; adolescentul caută, se autoanalizează, încearcă să se găsească pe sine; apar ezitări și îndoieli, scrupule și angoase, apare sentimentul de pudoare; e) Depresia și plictiseala; adolescentul trăiește adesea dureros aceste schimbări ale persoanei sale; ele se pot manifesta prin stări de oboseală, tristețe, depresie; f) gustul și analiza sentimentului de a nu fi înțeles sunt specifice pubertății și adolescenței; autoanaliza dezvoltă interogații care
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
autoanalizează, încearcă să se găsească pe sine; apar ezitări și îndoieli, scrupule și angoase, apare sentimentul de pudoare; e) Depresia și plictiseala; adolescentul trăiește adesea dureros aceste schimbări ale persoanei sale; ele se pot manifesta prin stări de oboseală, tristețe, depresie; f) gustul și analiza sentimentului de a nu fi înțeles sunt specifice pubertății și adolescenței; autoanaliza dezvoltă interogații care generează angoasa, mult mai accentuată la fete decât la băieți; de aici și impresia că tânărul nu este înțeles de nimeni
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
acesta, notăm ca mai frecvente și mai importante următoarele variante cu valoare tipologică: emotivul, paranoicul, deprimatul, perversul, ciclotimicul, schizofrenicul. Aceste tablouri clinice nu au însă un caracter bine conturat, ci apar ca semne de oboseală cerebrală și fizică, emotivitate, iritabilitate, depresie și tristețe, discordanță, obsesii. Toate aceste crize trebuie privite cu o deosebită seriozitate și prudență, întrucât ele pot fi simple crize sau pot masca debutul unor boli psihice severe, cu o evoluție gravă în viitor. În toate situațiile trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
aspecte deosebit de importante legate de modificarea stării de sănătate mintală și echilibru psihic în raport cu perspectiva morții, E. Kübler-Ross propune o serie de măsuri cu caracter psihoterapeutic în vederea pregătirii bolnavilor în fața morții. Metoda urmărește, în primul rând, combaterea angoasei și a depresiei legate de ideea morții. Perspectiva morții este dată nu numai de bolile incurabile, dar și de faptul că fiecare individ este conștient că viața se are un sfârșit. Orice boală sau vârstă înaintată, chiar nepatologice, sunt amenințate de pericolul morții
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
ceea ce a făcut în viață”. Boala incurabilă, ca și bătrânețea, reprezintă o criză existențială marcată de numeroase probleme: cauza și sensul bolii; întrebările: „de ce? și „de ce tocmai eu?”. În cazul acestei suferințe complexe (psihologică, biologică, socială și spirituală), angoasa și depresia scad pragul de toleranță a durerii fizice, accentuând durerea moral-spirituală. În asemenea condiții, se impune instituirea unor măsuri de psihoigienă, de natură profilactică, aplicate de o „echipă terapeutică” interdisciplinară (medici, psihologi, infirmiere, asistenți sociali, preoți). Rezultatele depind de colaborarea și
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
vieții, o speranță dincolo de moartea fizică. Ea are nevoie ca să simtă că este iubită și că i se oferă în continuare sprijin, că nu este abandonată. Apelul bolnavului la eutanasie este determinat de următorii factori: suferințe fizice majore; dureri insuportabile; depresii grave, melancoliforme; stări de angoasă; dorințe marcate de suicid; sentimentul de izolare; incomunicabilitatea; abandonarea și lipsa de securitate a persoanei; pierderea sentimentului vieții ca necesitate. Eutanasia pare a fi conformă cu sentimentele de libertate și de liberă opțiune ale persoanei
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
efort de învățare, dar mai ales de adaptare la ceva nou și necunoscut. În plus, vechea experiență profesională este sau, mai exact, trebuie să fie abandonată ca inutilă, fapt care produce o stare de autodepreciere, care adesea poate duce la depresii nevrotice. Reprofesionalizarea nu este numai un efort de învățare. Ea reprezintă o adaptare la un nou statut și un nou rol socio-profesional. Adaptarea la un nou program și un alt ritm profesional. Apar noi forme de comunicare, cerințe noi etc.
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
închidere” a lumii și ulterior ca o situație de „excludere” socială; întreruperea sau retragerea din viața profesională este, în foarte multe situații, resimțită ca un eveniment psihotraumatizant cu efecte negative multiple, de tipul: pierderea motivației, sentimentul propriei inutilități, insomnii, iritabilitate, depresie; se notează în multe cazuri, în special la persoanele de vârsta a treia, manifestări nevrotice de factură depresivă, accentuarea proceselor de involuție senilă etc.; apariția unor conduite de refugiu, cu caracter compensator al pierderii statutului socio-profesional, adesea negative (alcoolismul etc.
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
ca efect direct importante schimbări în planul stării de sănătate mintală, atât individuală, cât și colectivă. Aceste schimbări vor duce la o treptată depersonalizare, la slăbirea identității Eului, alienarea și însingurarea persoanei, incomunicare, închidere în sine, robotizarea gândirii, regresiune afectivă, depresie și angoasă sau apatie cu indiferentism și inactivitate. Pe acest „fond psihosocial” de disoluție a vechilor valori tradiționale morale, culturale, sociale și religioase, se va dezvolta o nouă formă de „patologie colectivă”: nevroze și psihoze colective, acte antisociale, delincvență și
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
forțele modelator-eliberatoare și cele de reprimare sunt egale și se compensează reciproc; e) în faza de acțiune represivă a forțelor modelului social, pulsiunile nu se mai pot exterioriza, prin anularea capacităților de exprimare liberă; apar stări de tensiune socială, anxietate, depresie, autoagresivitate, prin descărcare pulsională internă (suicid), o încărcare pulsională rapidă și de mare intensitate, care se acumulează fără a putea fi eliberată; f) în faza de eliberare a forțelor modelului socio-cultural, asistăm la scăderea până la completa suprimare a forțelor de
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
deliberare este suficient de puternic, dispunând de o logică și o stare de conștiință clare, putem vorbi de un discernământ normal. Dacă deliberarea se face după un model logic defectuos (obsesiv, delirant), sub impulsul unor stări afective particulare (euforie, anxietate, depresie), al unor stări de conștiință alterată (obnubilare, confuzie, stări crepusculare) sau de altă natură (traumatisme, intoxicații, infecții), procesul de discernământ va suferi importante modificări, împiedicând persoana în aprecierea justă a stărilor sale motivaționale și obligând-o să ia decizii greșite
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
un vinovat, cauza care a produs acest fapt; c) faza de tatonări, de negocieri (poate „se va putea rezolva”, poate „vom face ceva”) și de căutări de soluții disperate (medicină alternativă, naturistă, bioenergie, homeopatie); d) faza a patra, marcată de depresie, mutism, izolare și prăbușire. e) faza a cincea sau faza de resemnare, când se instalează liniștea, acceptarea situației. Se poate vedea clar din cele de mai sus că starea de sănătate mintală înregistrează nuanțe și grade diferite de modificare, ea
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
societăților dezvoltate sau în curs de dezvoltare, care suprasolicită grupul social uman, reprezintă o temă importantă de studiu pentru psihiatria socială și igiena mintală (P. Kielholz, H.P. Rome, P. Pichot, J.J. Lopez-Ibor, J. Angst, N. Sartorius, H.J. Weitbrecht). Tabloul manifestărilor depresiilor colective include următoarele tulburări: sentimentul unei presiuni externe, al marginalizării sociale, care generează o stare de insecuritate; neliniște, panică, anxietate; apatie, inactivitate, reducerea cantitativă și calitativă a activității profesionale, dezinteres; îngustarea nivelului de aspirații și a câmpului de interese; adoptarea
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
a) tulburări psihice de tip reactiv manifestate prin: privațiunea libertății cu sentimentul de claustrare, stare de panică, nesiguranță, teroare, lipsă de comunicare și schimbări culturale, izolare de locul de origine cu sentimentul de înstrăinare/dezrădăcinare, neliniște anxioasă, iritabilitate, insomnii, coșmare, depresie, nostalgia familiei și a locului de origine, stări conflictuale, episoade confuzionale sau stuporoase, crize pitiatice, idei delirante de persecuție sau cu temă mistică, izolare cu negativism verbal și refuzul activității, refuz alimentar, halucinații, idei sau tentative de suicid, conduite paradoxale
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]