7,100 matches
-
impresionat, zise Logan, iar Miller zâmbi. Toate cuvintele sunt scrise corect. — Ticălos obraznic. De ce ești aici, de fapt? Miller se lăsă pe spate În scaun, cu cana de cafea la piept, dar nu suficient de aproape cât să-și păteze frumosul lui costum. — Știi foarte bine de ce: vreau povestea din interior. Vreau ineditul. Chestiile astea, zise elîmpungând fotografia de pe prima pagină a ziarului, n-au viață lungă pe raft. Azi, mâine și gata. Copilașul a apărut bine-sănătos și fusese doar taică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
scoase mașina din parcare. Așteptă până ajunseseră departe de sediul Poliției Înainte să izbucenască În râs. — Nu-i de râs. Hohotul se transformă Într-un rânjet. — Îmi cer scuze, domnule. Tăcere. Watson Îi duse prin Rosemount. Vreamea bună ținuse, iar frumosul cer albastru plutea deasupra granitului cenușiu sclipitor. — Domnule, spuse ea, se opri și-și drese vocea, apoi Începu din nou. Domnule, În legătură cu mesajul pe care vi l-am lăsat aseară pe robot. Pulsul lui Logan se acceleră. — Păi, zise Watson
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
în miez de toamnă întâlnești. Zâna își lăsase mâna arzândă pradă căușului palmei mele, iar capul și-l sprijinea de umărul meu. Un oftat adânc mi-a atras atenția. --De ce oftezi tocmai acum, când în jur este nespus de frumos, iar noi ne simțim atât de bine? --Și cât ține totul, dragule? --Va ține toată viața... --Începând de când? “Te-a pus în cofă, istețule. Fata nu trăiește cu capul în nouri, precum tu. Ea știe că ce-i în mână
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
Încă lumină, deși soarele stătea să apună. Doar domnul Brener putea să-l vadă de pe locul său, ca un tron, și poate-i trecu prin minte un vers - pentru că domnul Brener iubea poezia, negustoria nu-i secătuise, de tot, simțul frumosului - un vers despre un apus de soare, care cade la orizont aidoma unui cap de monarh, atunci cînd se prăvale de pe un butuc. Îngîndurat, domnul Brener Își scoase o țigară din buzunarul interior. În acel moment, chiar În acel moment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
și pantaloni albi, au apărut Înaintând ritmic pe stradă, braț la braț și cu capetele date pe spate: „Înapoi - Înapoi, Înapoi la Nassau Hall. Înapoi - Înapoi, Pân’ la Locul cel mai fain. Înapoi - Înapoi De la pământescul bal, Înapoi - Înapoi, La frumosul Nassau Hall!“ Când spectrala procesiune s-a apropiat, Amory a Închis ochii. Notele au devenit atât de Înalte, că au renunțat cu toții, cu excepția tenorilor, care au purtat triumfător melodia până dincolo de punctul de rupere, de unde au cedat-o unui cor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
câteva cabine în interiorul cărora puteai vedea, dar de unde nu puteai fi văzut. Deasupra ultimului geam din stânga se afla un difuzor ce pârâia încet. Căpitanul spuse: — Ascultați-l pe băiatul ăsta. E bun de tot. Și încercați să-l luați cu frumosul. Îi sare ușor țandăra, dar îmi place de el. Mal o luă înaintea lui Dudley spre geamul cu pricina. Privind înăuntru, văzu un bandit pe care îl arestase înainte de război. Vincent Scoppettone, unul din băieții răi ai lui Jack Dragna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Încă te mai excită Claire, Eisler? O protejezi? Știi că se mărită cu Reynolds Loftis. Cum te simți când știi asta? Eisler își lăsă capul pe spate și izbucni în râs. — Relația noastră a fost una scurtă și presupun că frumosul Reynolds va prefera întotdeauna băieții tineri. — Chaz Minear nu e un băiat tânăr. — Nici povestea dintre ei n-a ținut prea mult. — Bună lume mai cunoști, tovarășe! Râsul lui Eisler deveni gutural - și mai presus de toate germanic. — În comparație cu tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
L-am sunat pe un vechi amic de la LAPD, de la Omucideri, care a verificat rapoartele subalternilor lui Dudley și a aflat că lucrau cu toții la alte cazuri. L-am căutat pe Gene Niles, să văd dacă-l pot lua cu frumosul, ca să obțin mai multe informații de la el, dar nemernicul nu e de găsit nicăieri. Cei de la LAPD au cercetat zona în care a fost găsit trupul lui Duarte - au auzit anunțul și un polițai tânăr de la secția centrală s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
fără bandaje, pentru a identifica asasinul iubitor de șobolani în persoană. Zări câteva bandaje în vara lui ’43 și imagini fugare cu Claire De Haven și Reynolds Loftis. Apoi... bum! - o imagine a lui Reynolds Loftis care era absolut ciudată: frumosul poponar era mult prea tânăr și avea prea mult păr. Buzz se uită la dată - 17.08.1943 -, verifică încă o dată cadrele cu Loftis, apoi se uită din nou la hainele bandajatului. Era evident că în toate acele cadre părul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
care includea milionari ca Yerd dar și pe Sybil, bucătăreasa, și pe Gregory, era mai bine să adune câteva date înainte de a pomeni ceva. Nu știa destul. Nu știa! Se uită la Anrella cu ochii mijiți. Ce subțire era, ce frumos îmbrăcată. La fel era și mintea ei, bine înzestrată, cu reacții rapide și având o logică curioasă, severă dar totuși profund umană și omenoasă. Orice s-ar fi întâmplat, el trebuia să o știe în siguranță. Măcar dacă ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
viață să fie în joc. Erau și sclavii lor de sânge, oamenii de acolo, de jos, care urmau să construiască mașinile pe care le concepea el, toți având grupa lui sanguină și depinzând de el pentru a fi nemuritori. Ce frumos era gândit totul și ce logic. Ei vor lucra nebunește pentru a pune în practică planurile lui. Și apoi, mai erau și criminalii condamnați. Ciudat că se simțea răspunzător de viața lor. În realitate, desigur, ei n-ar fi trebuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
I. Știința esteticii, II. Structuri estetice, III. Categorii estetice, IV. Arta și societatea, V. Opera de artă, VI. Producerea operei de artă și VII. Estetica receptării. Partea I, despre Știința esteticii, urmărește familiarizarea elevilor cu obiectul esteticii ca știință a frumosului artistic și, pentru a sublinia specificul esteticii ca știință autonomă plasată în ansamblul cunoașterii umane, se are în vedere și amplificarea raporturilor esteticii cu alte științe (psihologia artei, sociologia și sociologia artei, fiziologia, filozofia). în cadrul acestei părți se vor aborda
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Iulia Murariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1360]
-
ales să ne dedicăm prin profesia noastră. Viața acestei instituții confirmă faptul că o școală nu se poate clădi decât cu sufletul vibrând, cu multă dragoste pentru omul tânăr care se formează aici, învățând ce e viața, adevărul, cinstea și frumosul.
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Genovica Vulpoi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1830]
-
imite și să le intre în suflet. în februarie se dă o mare reprezentație de gală la Teatrul Național. Sala este strălucitoare de toată lumea aristocrată și bogată a epocii. Mai întâi a cântat la pian prințesa Bibescu. Apoi a apărut frumosul și talentatul bariton brăilean Iorgu Cavadia, care, cu vocea lui armonioasă, a cântat Santa Maria de Fauré cât și Unde ești?, versuri de Șerbănescu, muzica de Cavadia, cât și Epistola de Grigore Ventura. Apoi teatrul: După Kleftul de Abraham Dreyfus
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
scriitor, ce crezi că ai fi făcut în viața asta? Dacă nu ai fi plecat la timp la Paris, cum crezi că ar fi evoluat destinul tău la București? Într-o formă sau alta m-aș fi dedicat oricum artei, frumosului. Dacă n-aș fi fost scriitor poate că aș fi fost regizor sau pictor. Iar dacă Revoluția m-ar fi prins în România probabil că aș fi făcut tot posibilul să plec cât mai repede pentru un lung sejur în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
satisfacții ți-a adus abordarea acestei teme? Literatura și vinul sunt unite de multe similitudini, dincolo de aparentele diferențe ireconciliabile. Și literatura, și vinul, cer din partea pasionatului gust, cer o cultură generală amplă, un simț al timpului și o pasiune pentru frumos, în sine. Am vrut să scriu această istorie literară a vinului dintr-o triplă nemulțumire: față de istoria literară strict estetică (pe care am încercat să o înlocuiesc cu un discurs tematist, de istoria mentalităților și antropologic), față de definiția exclusiv scripturală
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
nu te poți opune cu flori de crin. * Dacă mă ataci, nu-mi cere să fiu slab. * În casa mea, sunt mai puternic decât năvălitorul. * Disciplina este un exercițiu intelectual, nu o instrucție cazonă. * Arta nu decorează existența, o înnobilează. * Frumosul te încântă numai dacă te frământă. * Floarea nu este un obiect, ci o operă. * Nu-mi pare rău că voi muri, dar regret că nu voi mai putea trăi. * Întregul nu se poare reface din bucăți. * Doar aparent jumătățile pot
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
Ghedeon Coca, Em. Giurgiuca, Arcadie Cerneanu, Aurel Prelipceanu, Const. Rotariu și Victor Neculce continuă în altă parte ceea ce au început la Mugurii școlari. Iar noi? Muguri noi! Pornim pe urma celor vechi în crepusculul unei primăveri. Ne mână dragostea după frumos și adevăr. Cântecul nostru e slab și n-are glas, dar îl vom potrivi după cavalul doinei și-l vom hrăni cu seva ogorului străbun. Suntem tineri, entuziaști și neîncercați, dar arma aspră a viitorului ne va oțeli sufletele și
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Vasile I. Schipor () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93275]
-
adunate din ochii celor care dorm și care-și lasă în grija nopții amarul zilei. Le găsim dimineața picurate pe muguri, pe flori, pe iarbă, pe frunze, pentru a împrumuta din puritatea acestora, din gingășia și din iubirea lor pentru frumos. Zorii vestesc aceste trăiri, aceste daruri ale nopții și, transformate în perlele dimineții, acestora le este oferită strălucirea. Ușor, ele se contopesc cu zarea și-n zborul lor către neștiut, către cer, șoptesc: astăzi toate lacrimile se duc odată cu roua
Mura by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1734_a_92272]
-
ne-a înfricoșat, facându-ne să înțelegem, atât cât puteam înțelege la cei aproape patru, respectiv șase ani, că era ceva de domeniul panicii ce ne copleșea când suna alarma antiaeriană... Nici până acum nu știu ce a fost acel obiect straniu de frumos, un obiect trucat sau un exploziv, care mi a impregnat o frică... de bătaie lungă. Adultul providențial care poate ne salvase se mistuise, fără nici o explicație (nici nu avea cui s-o facă), în unul din vagoanele din spate ale
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Macarie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1705]
-
sat din instinct dar cunoscut și din povestirile de altădată ale bunicii; m am orientat bine prin mai toate părțile satului din centru până la toate cotloanele. Poate era un sat obișnuit dar mie mi s-a părut fără seamăn de frumos; l-am străbătut cu sentimentul familiar al unei întâlniri după o apropiată plecare din acesta. Rareori am avut sentimentul unei identificări firești cu tot ce ținea de zona geografică și afectivă. În program, vizita la casa bunicilor ne a întărit
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Macarie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1705]
-
A. E. - consemnat de Registratura Generală sub nr. 14512 din 11 martie 1938. Prietenilor le transmite vestea, în stilul său caracteristic. Iată ce-i scrie, pe 14 aprilie 1938, lui Ion Breazu: "Te salut chiar din Lisabona! E necrezut de frumos pe aici. Peisajul o minune, orașul fără pretenții, dar neîntrecut. Rasa cam pestriță. Limba plină de fragmente românești, încât vrând-nevrând trebuie să crezi că împăratul Traian a fost iberic". Peste câteva zile, îi scrie din nou aceluiași amic: Stăm de
Lucian Blaga, diplomatul by Lia-Maria Andreiță () [Corola-journal/Journalistic/8358_a_9683]
-
artă. O aventură amoroasă, urmată de încercare de sinucidere, dusese pe Mika-Le într-un spital. Acolo descoperise că infirmiera Sia era vara ei bună și profitase de împrejurare. Ursuza de Sia se arătase bucuroasă de verișoara lingușitoare care vorbea de "frumosul nenea Lică"! Sia rugase pe Lică să ajute pe nepoata nevoiașă, și Lică, din cine știe ce toane bune, intervenise la doctorița Lina, biroul lui obișnuit de binefacere. - Spune soră-si s-o ajute! decisese Lică, apucat de interes pentru nepoata vagabondă
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
era un luxurios al închipuirii. Palma fecioarei pe obrazul lui slab ar fi luat apucături de voluptate brutală. Rimul cu dinții galbeni, lungi și rari, miop și prognatic, era numai o mască pusă în glumă "scumpului eu" al lui Rim "frumosului". Domnișoara Sia nu se putea să nu-1 vadă până la urmă așa cum el se închipuia. "Fecioară capricioasă!" se biciuia Rim cu delectare. Minciuna lui îl mulțumea însă așa de mult, atât era de convins că Sia se va întoarce spre el
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
rupe firul. Marcian simțea cu drag intenția simpatică a planurilor; ceea ce nu cunoștea era felul de a fi ai Elenei de mai înainte, calmul ei pe atunci inalterabil și aspru către oameni și lucruri, acum turburat. Timpul era minunat de frumos. Un aprilie precoce și strălucit. - Ne face concurență! se plângea Marcian. Jumătate din efectul muzical e furat de simfonia primăverii. Cu toată dorința de a fi atent a publicului, o parte din fiecare auditor va scăpa din sugestia muzicei, care
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]