7,774 matches
-
din 1938 mecanismul subteran al unui regim totalitar echivalînd cu una din cele mai mari imposturi pe care le-a cunoscut omenirea. Atît prin lucrările lui autobiografice cît și prin romanul de faimă mondială Zero și infinitul, explicînd îndeosebi tehnica mărturisirilor spontane - torturi, presiuni psihologice, mistică a sacrificiului ideologic - extorcate unor veterani ai revoluției în frunte cu Buharin, Koestler a operat mult înainte de Soljenițîn o breșă importantă în zidul tăcerii edificat de intelighenția occidentală de stînga în jurul crimelor și terorii staliniste
Cele două morale și politica by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/15707_a_17032]
-
E o carte ingenios decupată de autoare, doamna Gîrmacea având un mare merit: înainte de a începe discuțiile cu Nora, îi citește/ recitește întreaga creație și alege întrebări deștepte, provocând-o continuu pe autoarea care răspunde sincer, nesfiindu-se să facă mărturisiri incomode cu aceeași plăcere și voluptate cu care scrie, citește, vorbește dar mai ales trăiește. În cele 9 capitole, Nora Iuga se lasă descoperită cu tandrețe, parcă. Poeta își memorează nostalgic începuturile - generosul Miron Radu Paraschivescu, lansând-o și primind
O conversație încântătoare by A. Gh. Olteanu () [Corola-journal/Journalistic/4709_a_6034]
-
Suțu contribuie și ediția de față prin o proză de evocare nu de imaginație și, evident, autobiografică. Detalii locale cu valoare evocativă, convingeri, nădejdi, confruntări cu sine și cu alții, sunt adunate aici ca într-un album de instantanee descriptive. Mărturisiri de energii pentru viitor, de retrăiri ale propriului trecut lăsat în țară, sublimat în dimensiunile noului promovat de tehnică, spiritualizat prin artă, pictură, muzică, poezie, arhitectură. Cu o notă specială de apreciere acordată educației, dar și ideii de fraternitate a
Seducția manuscriselor by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/14974_a_16299]
-
despre o criză, pe care o adună meticulos din toate circumstanțele dramatice sau numai închipuit dramatice, tânjind să se așeze în statutul unui om fără griji, vis în care orice artist se alintă că ar putea să ajungă. Bănuiesc, din mărturisirile sale, că în tinerețe a fost, ca mai toți timișorenii proveniți din școala clujeană, obsedat de găsirea unei formule care a împins arta plastică în abstracțiuni atât de greu de descifrat. O spune într-un loc: „Mai țin minte și
Intrările și ieșirile din criză ale artistului by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5845_a_7170]
-
Jurnalul și romanul nu merg deodată, ba chiar se exclud. Se vede foarte clar din puținele pagini ale jurnalului intim, restituit de Eugen Simion și Oana Soare, într-un volum masiv, îmbogățit cu "carnete de atelier� și extrase din interviuri, mărturisiri și publicistică, pentru a reconstitui contextul social, politic și literar. Marin Preda nu a scris jurnal decât în perioadele de refacere, pe durate scurte, când se afla încă în spital, sub tratament și supraveghere medicală. O primă secvență de jurnal
Beneficiile nevrozei by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12518_a_13843]
-
însemnări timp de o lună, din 22 noiembrie 1959 până în 23 decembrie 1959, în 22 de pagini. O altă secvență (singura care nu e legată de o spitalizare) e intitulată de autor Jurnal foarte intim, totalizează doar 14 pagini cu mărturisiri din mai-iunie și septembrie-noiembrie 1964 (partea cea mai mare), 1 februarie 1965 (o pagină), noiembrie 1966 (șapte rânduri de bucurie la cumpărarea unei mașini Fiat 1300) și 25 ianuarie 1967 (două pagini, la încheierea volumului II din Moromeții). Restul volumului
Beneficiile nevrozei by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12518_a_13843]
-
fi considerat o versiune experimentală a examenului interior pe care și-l face Constanța în romanul Risipitorii. Aurora Cornu observă foarte bine transferul de subiectivitate de la autor la personaj, profitul tras din propria biografie (experiența unei despărțiri conjugale), într-o mărturisire provocată de Eugen Simion și consemnată într-un interviu. Romanul Risipitorii - afirmă Aurora Cornu - e o carte "despre astenia lui șMarin Predaț în spital, despre despărțirea noastră"; "e cartea în care Marin își explică propria nevroză, nu? Și o atribuie
Beneficiile nevrozei by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12518_a_13843]
-
de moarte când sunteți slabi" (p. 28). Scriitorul are umorul superior al propriei experiențe, iar recomandarea are o bună doză de scepticism și precauție. Critica severă pe care Marin Preda o face jurnalului se bazează pe faptul că astfel de mărturisiri îl arată pe artist deprimat și decăzut, victimă a unor slăbiciuni deplorabile care îl înjosesc. De aceea e indignat de jurnalul lui Tolstoi, adăugând o explicație absolut necesară: "Să fim bine înțeleși: eu nu sunt indignat că Tolstoi a fost
Beneficiile nevrozei by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12518_a_13843]
-
restauratoare de evenimente, e însă inovația lui Jeunet. Viețile celor patru camarazi ai lui Manech alcătuiesc un alt vortex narativ, iar vocea îți servește ca un fir al Ariadnei într-un labirint alcătuit din identități încurcate, incidente disparate, scrisori și mărturisiri ale unor martori oculari. Dacă trebuie să iau filmul pe componente, nu știu la ce să mă refer întâi. Văd o maturizare a regizorului la capitolul "cinematografie". Deși nu e niciodată imobilă, camera începe să fie dotată cu răbdare: fixează
Doi mari regizori: unul merge înainte, altul înapoi by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11957_a_13282]
-
opere complete Gala Galaction, cu toate detaliile, indiferent de semnificația lor, care să ne lămurească pe deplin. Poate că lipsesc câteva piese de aderență ideologică la regimul comunist (sper ca omisiunile, dacă există, să fie involuntare). Puse în relație cu mărturisirile refractare la comunism din jurnal, ne pot conduce la întrebarea dureroasă și ireverențioasă: a avut Gala Galaction o conștiință duplicitară? Am putea răspunde numai dacă documentația și restituirile ediției realizate de Teodor Vârgolici ar fi complete.
Socialismul evanghelic by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10538_a_11863]
-
Raicu o adoptă. Unul fără izbucniri de panică, fără presiunea termenului limită, fără graba verdictului. Practic, nu există metronom pe masa lui de lucru. Paginile, parcurse fiecare după gradul ei de interes, sunt îndeajuns pentru a norma intervalele trăirii, ale mărturisirii și, mai ales, ale interpretării. Pur și simplu, Raicu citește scriind. Ceea ce reprezintă pentru alții sublinierile, notițele abreviate, acoladele, trimiterile, conspectele e pentru el direct comentariul aplicat. (Medierea, ca act existențial, nu admite mediatori. De aici și sensibila diferență de
O cale de acces by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7011_a_8336]
-
Kundera s-a născut la Brno, în familia muzicologului Ludvík Kundera, profesor la Academia de Arte Frumoase Janá1ek (JAMU) din acest oraș. A făcut el însuși studii muzicale la aceeași academie, fiind până la vârsta de 25 de ani, după propria mărturisire, mult mai atras de această artă decât de literatură. După terminarea Conservatorului, și-a continuat studiile la Praga la Academia de Artă Cinematografică (FAMU), în cadrul căreia, după absolvire, a ocupat timp de mai mulți ani postul de docent de literatură
Milan Kundera arta romanului by Simona Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/8717_a_10042]
-
regele Juan Carlos și regina Sophie. A venit muntele la Mahomed. Investigarea confesiunii ca gen literar cuprinde un câmp larg de domenii. Maria găsește premisele în însăși plângerea lui Iov, în mod sigur Sfântul Augustin e un "confesor", și frecvența mărturisirii crește după idealismul german. Dintre funcțiile limbajului, ea răspunde nevoii de "descărcare", dar e și o exagerată dilatare a eului, o întârziată autoapreciere a propriei adolescențe (sunt aici ecouri din Freud și Jung). Filosofic, Maria argumentează și cu teoria autocunoașterii
Povestiri sau poezii? by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/15381_a_16706]
-
desigur, de actorul și de regizorul filmului „Iubire” care a câștigat anul acesta Palme d’Or la Cannes: întâlnirea lor nu se rezumă la orele petrecute pe platoul de filmare. Haneke a publicat un volum de interviuri în care face mărturisirea neașteptată că personajul din film este de fapt el însuși și că raportul dintre cei doi soți vârstnici este, în bună măsură, inspirat de căsnicia proprie. Mai mult, desi foarte diferiți unul de altul, regizorul și actorul, in viata de
Trintignant și Haneke () [Corola-journal/Journalistic/4183_a_5508]
-
este primul volum de nuvele ale prestigioasei scriitoare române Ana Blandiana. Autoarea recurge la fantastic pentru a denunța, într-un mod indirect, dimensiunea grotesca a existenței într-un stat totalitar. Aceste patru nuvele aparțin atît literaturii fantastice cît și literaturii mărturisirilor: narațiunea Anei Blandiana combină tonul confesional al unui jurnal realist cu incursiunile imaginației vizionare.”
Cele patru anotimpuri de Ana Blandiana în presa spaniolă by Redacția () [Corola-journal/Journalistic/5424_a_6749]
-
lume, poate prea stîngaci pentru firea să izolată - după cîte îmi amintesc însă, n-a vorbit aproape deloc. Stă în scaunul său, într-o figurație acceptată spre a ne face plăcere, dar toată înfățișarea lui vorbea continuu și deschis în mărturisirea tăcerii, a ceva chinuit și poate a dorinței de a nu se fi găsit între noi". Profesorul Murnu - om de lume și care într-o anchetă publicată declarase: "Poezia lui Bacovia mă impresionează că țipatul sinistru al unei păsări de
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/18145_a_19470]
-
Rodica Bin Pe cît de simplă este mărturisirea cu care Ingeborg Bachmann își încheie scrisoarea adresată lui Paul Celan, la 22 noiembrie 1957, pe atît de complicată este relația ce-i leagă pe cei doi mari scriitori germani și dincolo de moarte, în epistolele pe care și le-au
Vremea inimii by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/8060_a_9385]
-
se teme că ar fi făcut-o deja, și îl roagă să nu cumva să o facă. Celan îi răspunde; se simte despovărat după spovedania făcută soției, fericit fiindcă poate rosti din nou numele iubitei căreia îi face o tandră mărturisire: "Știi doar: ai fost pentru mine de cînd te-am întîlnit, deopotrivă senzualitate și spirit. Și acestea nu au cum să dispară, Ingeborg". O invită să se gîndească iarăși la poemul În Egipt, în ale cărui versuri el o regăsește
Vremea inimii by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/8060_a_9385]
-
a lungul celor aproape două ore cât a durat întâlnirea cu ea. A fost un timp al confesunii pe fragmente, stârnite de întrebările criticului Daniele Heyman, lansate înt-o ordine ce s-a dorit cronologică, dar deturnate de minunata actriță în mărturisiri despre o viață și un destin. Superbă și acum, neverosimil de suplă, neatinsă de timp decât în limitele firești ale trecerii anilor, Sophia Loren a ținut, totuși, fără să-și propună, o lecție pentru cei cele care au urechi de
Cannes 2014 - Sophia Loren: "Sunt fericită cu cei 80 de ani ai mei... " by Corespondență specială de la Magda Mihăilescu () [Corola-journal/Journalistic/62211_a_63536]
-
atunci, la Marino (Roma) pentru un interviu extins, după apariția cărții mele dedicate ei și publicate în acea colecție a editorii Meridiane despre care mă mir și astăzi cum de se descurca în fața autorităților cu atâtea titluri „din occident". Printre mărturisirile ei de atunci se afla și aceasta care, îmi amintesc bine, a impresionat mulți cititori ai revistei Flacăra. Spunea că, în adolescență, a scrijelit coaja unor copaci, a lăsat niște semne pe care îi făcea plăcere să le regăsească ori de câte ori
Cannes 2014 - Sophia Loren: "Sunt fericită cu cei 80 de ani ai mei... " by Corespondență specială de la Magda Mihăilescu () [Corola-journal/Journalistic/62211_a_63536]
-
din existența latentă în realitatea manifestă. După această îndelungă negociere cu amăgirile formei, cu materia cromatică și cu lumina consubstanțială acesteia, o nouă vîrstă a imaginii pare a se instaura de la sine. Aburul ambiguității se risipește, culoarea părăsește practica propriei mărturisiri, imaginea se desparte de context și ochiul începe să deslușească și să recunoască obiecte, chipuri, întîmplări și episoade izolate dintr-o narațiune acoperită de uitare. Ceea ce inițial era o poveste despre nașterea formei (lumii) într-o variantă generică și sub
Ieșirea din haos - artiști basarabeni by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9506_a_10831]
-
aici ridicolul și nereușită; căci armura și coiful șunt determinații strîmbe și grotești prin care idealul nu poate prinde trup. Putem spune ceva asemanator despre Constantin Noica? Întorcîndu-ne la fișa clinică pe care și-a întocmit-o singur, găsim această mărturisire: "Pacientul (Noica însuși) declară că a citit la 18 ani pe Kant și că s-a simțit confiscat, pe viață, de gîndirea speculativa"19. În urma întîlnirii cu ordinea generală a filozofiei, adolescentul Noica va refuza domenii întregi de activitate a
Despre donquijotismul lui Noica by Laura Pamfil () [Corola-journal/Journalistic/17664_a_18989]
-
Cazimir, Mircea Tomuș, Gelu Negrea, Mircea A. Diaconu. Să mai adăugăm excelenta versiune a scrisorii pierdute, de Eugen Șerbănescu. Lângă centenarul Caragiale, centenarul Steinhardt a animat presa culturală. Numerele speciale ale revistelor, excelenta carte a lui Ioan Pintea, Proximități și mărturisiri, sunt repere în înțelegerea vieții și a scrisului unui homo religiosus. Între cărțile cu care înaintăm în buna înțelegere a celor mari, Eliade esotericul (ediția a doua, revăzută și adăugită) de Marcel Tolcea propune completări fericite biografiei și bibliografiei Eliade
Ce rămâne? by Cornel Ungureanu () [Corola-journal/Journalistic/4029_a_5354]
-
când apare volumul Calvarul, la Editura universală Alcalay, Liviu Rebreanu avea 34 de ani, era un publicist cunoscut îndeosebi din cronicile de teatru și un prozator puțin creditat și comentat, care publicase câteva volume de nuvele: Frământări (1912), Golanii și Mărturisire (ambele în 1916), Răfuiala (1919). în 1919 Liviu Rebreanu era creditat ca un nuvelist modest, despre care, până atunci, cele mai riscante aprecieri superlative formulase numai Mihail Dragomirescu. Luând în seamă, pe deasupra, și condițiile nefaste ale războiului, ale absenței unei
Calvarul lui Liviu Rebreanu – romanul unei disculpări (I) by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12854_a_14179]
-
confesiunii, prin care Remus Lunceanu ar fi identic cu autorul. Propun acum o lectură independentă de investiția subiectivă a scriitorului, ca o narațiune citită în sine, prin valențele ei morale, relevabile în regimul estetic al ficțiunii. Calvarul se prezintă ca mărturisirea testamentară a unui poet și gazetar, Remus Lunceanu, de 31 de ani (deci cu o mică diferență în minus fața de vârsta autorului), frământat până la istovire de suspiciunile confraților, în timpul primului război. Plecat din Ardeal în urmă cu zece ani
Calvarul lui Liviu Rebreanu – romanul unei disculpări (I) by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12854_a_14179]